კულტურული ომი

დიდი ევროპელი შარლ დე გოლის //1890-1970// სიტყვებიდან.

 საფრანგეთის მხსნელი ნაციზმისგან არ ყოფილა  მუტრუკი  გენერალი.  ის იყო მოაზროვნეც, მწერალიც, პოეტური ბუნების ადამიანიც.

დავუგდოთ ყური

   დარდი

და როგორ არ ვწუხდე და როგორ არ უნდა მადარდებდეს იმის დანახვა თუ როგორ  ფერმკრთალდება და იშლება  ოდითგანვე დამკვიდრებული ფრანგული სოფლური საზოგადოება მისი მუდმივი საზრუნავით,ტრადიციებით, უძრავი სოფლებით, ძველი ეკლესიებით, სოლიდური, მტკიცე ოჯახებით, სამუშაოთა, თესვის და მოსავლის აღების მარადიული დაბრუნებით,ძველი ლეგენდების, სიმღერების, ცეკვების, კილოკავების, კოსტუმების და ლოკალური ბაზრების ეს მხარე, ათასწლოვანი საფრანგეთი რომელიც მისმა ბუნებამ, მისმა საქმიანობამ, მისმა გენიამ  არსებითად სოფლური გახადეს ?…

დღეს სოფლის მეურნეობას კანონებს კარნახობს, მაშ, ბაზარი.

ეს კანონებია სპეციალიზაცია, სელექცია, გაყიდვა.

//იმედის მოგონებები, Mémoires d’espoir//

იმიგრაცია

ძალიან კარგია რომ არიან ყვითელი, შავი, მიხაკისფერი ფრანგები.

ისინი აჩვენებენ რომ საფრანგეთი გახსნილია ყველა რასის მიმართ  და რომ საფრანგეთის მოწოდება არის უნივერსალური, საყოველთაო მოწოდება.

მაგრამ ყვითელი,შავი, მიხაკისფერი  ფრანგები უნდა დარჩნენ პატარა უმცირესობად თორემ საფრანგეთი აღარ იქნება საფრანგეთი. 

ჩვენ მაინც უწინარეს ყოვლისა ვართ თეთრი რასის, ბერძნული და ლათინური კულტურის ქრისტიანი ევროპელი ხალხი

// ეს იყო ფე გოლი, C’était  de Gaulle//…

ხოდა 1960-70-ან წლებში დე გოლის იდეებიც და მისი საყვარელი 

საფრანგეთიც უარყვეს და ცუდადაა საქმე.

1960-70-ანი წლების ნიჰილისტურმა სექსუალური 

რევოლუციის შემდეგ ვიღას ახსოვს ერი,ქვეყანა, კულტურა….დღეს 

მთავარია ამორალური თუ იმორალური ტიპის სიამოვნება 

ნებისმიერ ფასად. ეს რევოლუცია არაა უკეთესი ბოლშევიკურ 

რევოლუციაზე.

ჟორჟ სანდი და ა.შ.

https://www.lastampa.it/vatican-insider/en/2012/11/12/news/europe-anti-christian-intolerance-alert-1.36359495

ევროპა: განგაში იმის გამო რომ 1960-80-ანი წლების ნიჰილისტურ-სექსუალური რევოლუციის მიერ გამოზრდილმა ძალებმა ომი გააჩაღეს ქრისტიანობის, ისტორიული ევროპის წინააღმდეგ

ეუთოს ანგარიში ადასტურებს იმას რომ მარტო ავღანეთში და ბაღდადში კი არა ევროპაშიც აქტიურობენ ქრისტიანობისადმი მტრულად განწყობილი ძალები.

2012  წლის 12 ნოემბერი

ევროპაში ქრისტიანების მიმართ მტრობის და მათი დისკრიმინაციის ობსერვატორიამ შარშან ნოემბერში ეუთოს გაუგზავნა ანგარიში ევროპაში რელიგიური შეუწყნარებლობის მდგომარეობის შესახებ.

ანგარიში მოწმობს იმაზე რომ ევროპაში ძლიერდება აგრესიულობა სხვადასხვა ქრისტიანული კონფესიის წინააღმდეგ.

ობსერვატორიამ ბოლო ექვს წელიწადში ” ვენას დასავლეთით” აღრიცხა ქრისტიანების წინააღმდეგ შეუწყნარებლობის 800-ზე მეტი შემთხვევა.

ევროპაში თავს ესხმიან ქრისტიანულ მოვლენებს, ქრისტიანთა შეკრებებს, ლოცვებს,წირვებს, ქრისტიანულ მანიფესტაციებს და ცდილობენ მათ ჩაშლას.

ასეთი ინციდენტები მოხდა ავსტრიაში, გერმანიაში, ესპანეთში.

2011 წელს მადრიდში ახალგაზრდობის მსოფლიო დღეების დროს ჰოლანდიელ ქალიშვილს სიტყვიერი და ფიზიკური შეურაცხყოფები მიაყენა ანარქისტთა ჯგუფმა.

ობსერვატორიის თანახმად ყველაზე აგრესიულები არიან მემარცხენე ექსტრემისტები, ანტირელიგიური ჯგუფები, ”ანტიფად” წოდებული ჯგუფები, რადიკალი ფემინისტები და ლგბტ რადიკალი აქტივისტები, ისლამისტები.

ზოგ მათგანს ფინანსურად ეხმარებიან მთავრობები.

ამ აგრესიული ჯგუფების მეთოდებს შორისაა შეურაცხყოფათა გუნდურად ღრიალი, ” მარიამს აბორტი რომ გაეკეთებინა თქვენი პრობლემა არ გვექნებოდა”, ასეთი ღრიალით და პლაკატებით ესხმიან თავს ისინი ქრისტიანებს. მათ ზოგ პლაკატზეა ჯვარცმული ღორი.

ისინი ტეხავენ აუტანელ აურზაურს რათა ორატორების სიტყვები გაუგებარი იყოს. ისინი კეტავენ გზებს და შესასვლელებს. მათ მოქმედებებს მოყვება მატერიალური ზარალი, ფიზიკური აგრესიები არაა არაჩვეულებრივი რამე.

”მართლმსაჯულება და პოლიცია მობილიზებული უნდა იყოს ამ სოციალური მტრობის, ვანდალიზმის, სიძულვილის აქტების შედეგად შექმნილი აუტანელი ატმოსფეროს დასაძლევად”, ამბობს ობსერვატორია.

• https://www.acnmalta.org/portugal-study-reveals-about-3000-attacks-on-christian-churches-and-symbols-in-europe-in-2019/
• ევროპა: გამოკვლევის თანახად 2019 წელს დაა ხლოებით 3000 თავდასხმა იყო ეკლესიებზე და ქრისტიანულ სიმბოლოებზე ევროპაში.
• კვლევის და საერთაშორისო პოლიტიკაში რჩევის ამერიკული ცენტრი  Gatestone Institute -ს თანახმად ეს თავდასხმები განსაკუთრებით მნიშვნელოვანი იყო საფრანგეთში და გერმანიაში, მაგრამ ისინი ხშირი იყო ბელგიაშიც, დიდ ბრიტანეთშიც, დანიაშიც, ირლანდიაშიც, იტალიაშიც, ესპანეთშიც.
• ქრისტიანულ საკულტო ადგილებს უკიდებენ ცეცხლს, ბილწავენ, ძარცვავენ, არბევენ, გავრცელებულია ვანდალიზმი.
• კვლევის ჩასატარებლად   Gatestone Institute-მა გაანალიზა 2019 წელს ევროპულ პრესაში გამოქვეყნებული მრავალი ცნობა და ანგარიშები, სოციალური ქსელებით გავრცელებული ინფორმაცია.
• ამის შედეგად მან დაასკვნა რომ 2019 წეს ევროპაში წაბილწეს, დაამახინჯეს 3000 ეკლესია, სკოლა, სასაფლაო, ქრისტიანული მონუმენტები. ანუ ყოველ დღე
• 5-ზე მეტი თავდასხმაა ქრისტიანობაზე. ამ თვალსაზრისით ესაა რეკორდული წელი.
• ყველაზე მეტი თავდასხმები ეკლესიებზე და ქრისტიანულ სიმბოლოებზე იყო გერმანიაში და საფრანგეთში.
• დიდი ფრანგული გაზეთი Le Figaro-ს თქმით იყო ეკლესიებში ვანდალიზმის ათასობით შემთხვევა.
• პარიზში ალბათ შემთხვევით დაიწვა ღვთისმშობლის ტაძარი და ნამდვილად განზრახ წაუკიდეს ცეცხლი ეკლესიას  Saint Sulpice–ს სადაც ჯვარი დაიწერა ვიქტორ ჰიუგომ და არის ეჟენ დელაკრუას ფრესკები…
• მოკლედ ადამიანის უფლებების დაცვაზე ღრიალის პარალელურად მიდის ომი ევროპული ქრისტიანობის ნარჩენებთან და ევროპის კულტურულ მემკვიდრეობასთან.

https://www.dw.com/en/racism-in-europe/a-3437457

4.06.2008,

A European human rights agency says racist violence and discrimination persist across the European Union. And, the office also reports that most EU member states are not doing enough to fight it.

ორი მსოფლიო ომით და 1960-80-ანი წლების ნიჰილისტურ სექსუალურ რევოლუციით დაქცეულ ევროპაში მოდის და სახლდება აფრიკელ და აზიატ იმიგრანტთა უზომო, უსასრულო უკონტროლო მასა და პროგრესისტების და ლიბერტარების წარმომადგენელი ადამიანის უფლებათა ევროპული სააგენტო მაინც აგინებს ევროპელებს, და ამბობს რომ ევროკავშირში ისევ არის რასისტული ძალადობა და დისკრიმინაცია და ევროკავშირის წევრი სახელმწიფოები დიდად არ ირჯებიან მდგომარეობის გამოსასწორებლად.

მოკლედ რომანოვებმა დამნაშავე მოსახლეობად გამოაცხადეს აფხაზები. ეს ორგანიზაცია კი დამნაშავე მოსახლეობად აცხადებს ძირძველ მკვიდრ ევროპელ ხალხებს.

დიდი ომია ევროპის წინააღმდეგ.

ყველაფერი ეს უნდა ვიცოდეთ ,ამაზე უნდა ვიმსჯელოთ თუ არ ვინდა საქართველოს და ქართული კულტურის დაღუპვა.

1977 წელს პოპულარული გახდა ბრიტანელი როკ-მომღერალი Ian Dury-ს სიმღერა «Sex & Drugs & Rock & Roll» // სექსი და ნარკოტიკები და როკენროლი//

« სექსი, ნარკოტიკები და როკენროლი

სულ ეს სჭირდება ჩემს ტვინს და სხეულს

სექსი, ნარკოტიკები და როკენროლი მართლაც ძალიან კარგია. »

//Sex and drugs and rock and roll
Is all my brain and body need
Sex and drugs and rock and roll

Are very good indeed//

21-ე საუკუნე, 1960-80-ანი წლების ნიჰილისტურ სექსუალური რევოლუციის შემდეგ ისტორიული, ქრისტიანული ევროპის ნაშთების რბევა.

კულტურათა ომი, ხშირად უკულტურობის ომი კულტურასთან, ევროპულ ცივილიზაციასთან.

https://fr.euronews.com/2019/02/14/1036-actes-antichretiens-en-france-en-2018

https://marjanishvili.wordpress.com/2020/07/02/ქრისტიანობა-ცეცხლში-კლა/

https://fr.euronews.com/2019/02/14/1036-actes-antichretiens-en-france-en-2018

  2018 წელს საფრანგეთში იყო 1036 ანტიქრისტიანული აქტი

1036 actes antichrétiens en France en 2018

14/02/2019

 საფრანგეთში წინა კვირაში ვანდალებმა დაარბიეს და ააოხრეს 5 კათოლიკური ეკლესია, დალეწეს ჯვრები, კედლები დააბინძურეს ექსკრემენტებით, წირვის წიგნები დახიეს, და ა.შ. 

https://www.lexpress.fr/actualite/societe/au-nom-du-diable_482398.html

Satanisme: Au nom du diable

(Lexpress.fr)

სატანიზმი: ეშმაკის სახელით

სატანიზმის ადეპტთა რაოდენობა იზრდება  ის პირველ რიგში პოპულარულია მოზარდებში  რომელთაც ხიბლავს ზოგჯერ მოდური ფერებით თუ მუსიკა black metal-ის აქცენტებით შენიღბული მოძრაობა.

საფრთხე დიდია,ახალგაზრდებმა ფოლკლური სიგიჟეები შეიძლება ვეღარ გაარჩიონ ნამდვილად საშიში სექტანტური გადახრებისგან

2006  წლის იანვარი  20 წლის Amandine Tatin-მა და 21 წლის Ronan Cariou-მ 2 კვირის მანძილზე წაბილწეს 2 სასაფლაო, დაწვეს 1 კაპელა, დაამსხვრიეს ჯვარცმა, დაჯღაბნეს 2 ეკლესია და ბოლოს ამოთხარეს გვამი რომელსაც მოაშორეს თავის ქალა. ყველა გერი ეს მოხდა 30-იოდე კილომეტრის სივრცეში, დეპარტამენტებ Morbihan-სა და Finistère-ს შორის. მათ დატოვეს წარწერა Fuck your life for Satan და 666, ეშმაკის ნიშანი აპოკალიფსში. 

უმუშევარი Amandine ტულონიდანაა. მან მესამე კლასიდან მიატოვა სკოლა. მისი თანამზრახველი ხელოსანია. 

 ჯეელებმა პოლიციელებს უთხრეს რომ მათ სძულთ ყველა რელიგია.

„ საგმირო საქმეთა“ გამო მათ ემუქრება 10 წლით პატიმრობა.

Amandine  და  Ronan  ეკუთვნიან მოძრაობას რომლის ახალგაზრდა და არც ისე ახალგაზრდა წევრები ამბობენ რომ ისინი არიან ეშმაკის ადეპტები. 

ეს მოძრაობა ვრცელდება და ხიბლავს და იზიდავს როგორც ოცნებების ნაკლებობის განმცდელ ახალგაზრდებს ისე მყრალი ეზოტერიზმით გატაცებულ სრულწლოვანებს და პროტესტის გამომთქმელებს რომლებსაც სურთ მათი სიძულვილით სავსე იდეოლოგიების საკრალურით შენიღბვა.

 ყველაზე მგზნებარეები ეწაფებიან ბარონი Aleister Crowley-ს ოკულტურ ლიტერატურას, სატანას ეკლესიის დამფუძნებელი  ამერიკელი  mage-ჯადოსანი Anton LaVey-ს სატანურ ბიბლიას, ინტერნეტში მოჩიჩქნილ ჯადოსნობა-კუდიანობის სახელმძღვანელოებს, და ა.შ. 

ქრისტიანობის სიძულვილით შეპყრობილი ეს ადამიანები თავის თავს თვლიან ელიტად და მიზნად ისახავენ მათი მაგიური რიტუალებით რელიგიების მოსპობას, საზოგადოების მორალური საფუძვლების ნგრევას და ისეთი ახალი წესრიგის დამყარებას რომლის ბატონებიც თვითონ იქნებიან. 

ამ სექტანტური ბანდების გარდა  დემონურ თემაზე თამაშობს უფრო და უფრო მეტი ფილმი, წიგნი, მუსიკალური ჯგუფი თუ კომიქსი. ისინი ხიბლავენ და იზიდავენ უწესო და უკანონო ფოლკლორით დაინტერესებულ ძალიან ფართო საზოგადოებას. 

ეს ახალი მოდა ავრცელებს ნიჰილიზმს რომელიც ექსპერტების აზრით კვებავს მოზარდების დეპრესიას.

საერთო დაზვერვა-Renseignements généraux (RG-ს თანახმად ) 2004 წელს 18 საკულტო ადგილი დაარბიეს სატანისტებმა, 2005 წელს კი-უკვე 30. 

ეს ციფრები არ უნდა ასახავდეს რეალობას  იმიტომ რომ ფარული ოკულტური ჯგუფების არამზადობათა ნაწილი გამომძიებლებმა ვერც შეამჩნიეს.

 სიფხიზლის და სექტანტურ გადახრებთან ბრძოლის სამინისტროთაშორისო მისიამ- Mission interministérielle de vigilance et de lutte contre les dérives sectaires (Miviludes)-მა ჟანდარმებს და პოლიციელებს მისცა წიგნაკი სატანიზმის დოქტრინის პრინციპების შესახებ. 

დანიშნეს ექსპერტი, რელიგიების ისტორიკოსი Jacky Cordonnier, რომელსაც დაავალეს საქმის გაგრძელება. სექტების ეს სპეციალისტი კაი 12-ოდე წელია რაც დასდევს სატანიზმის გამოვლინებებ საფრანგეთში.

 ის ამბობს რომ სატანას კულტი ნაწილობრივ პასუხისმგებელია იმაზე რომ   უფრო და უფრო მეტი მოზარდი იკლავს თავს.

  „ ფოლკლორული „ ლუციფერიზმი“ 1996 წლიდან გადაიზარდა ძალადობაში“

33 წლის პარიზელმა Nicolas Claux-მა რეპუტაცია შეიქმნა ქალების ნაწლავებგადმოყრილი გვამების და სერიული მკვლელების პორტრეტების ხატვით. 1996 წელს მას 12 წლით პატიმრობა მიუსაჯეს მკვლელობის გამო. 2002 წელს განთავისუფლებულს მას ბრალად დასდეს საფლავების წაბილწვა რომლებსაც მოყვა დასახიჩრება და კანიბალიზმი. 

 ის ამბობს რომ არის სატანისტი, „ ქაოსის მეომარი“ და ვამპირიზმის ადეპტი. ისაა ფეტიშისტური საღამოების მოყვარული. მისი ერთგული თაყვანისმცემლები არიან მორგების და კრემატორიუმების თანამშრომლებს შორის. 

საერთო დაზვერვის თანახმად Nicolas Claux-ის მსგავსი დემონის თანაშემწეები ფუთფუთებენ 3-4 კაცისგან შემდგარ ოციოდე ბანდაში.

ნილისტურ-სექსუალური რევოლუციისგან, პროგრესიზმისგან, ლიბერტარობისგან, ისლამიზმისგან ევროპას იცავენ კონსერვატორები რომლებიც ამბობენ რომ ადამიანთა უსაფრთხოების გარანტიაა ღმერთის, განგების თუ ბუნების, წინაპართა თაობების მიერ ნაჩუქარი ერი რომელშიც დაიბადე და ტრადიცია რომელთა გარეშეც ადამიანი არის გლობალური ქაოსის და ქარიშლების მსხვერპლი ნაფოტი.

ისინი ევროპას იცავენ 1960-80-ანი წლების ნიჰილისტურ-სექსუალური რევოლუციის იდეოლოგები, აქტივისტები და მემკვიდრეებისგან, რომელთა მიზანიცაა ერის მოსპობა და გათქვეფა უსახურ გლობალიზებულ კაცობრიობაში და ტრადიციის შეცვლა ჰიპერსექსუალიზებული ჰიპერინდივინდუალისტის ხუშტურებით.

დღევანდელი კულტურული ბრძოლა ამ ორი დიდი ძალის გააფთრებული შეჯახებაა.. მე კონსერვატიზმის მხარეს ვარ, თქვენ თქვენი იცით. ესაა

უდიდესი თანამედროვე ბრიტანელი კონსერვატორი Roger Scruton// 1944-2020//

Roger Scruton en 2014 au Festival international du livre d’Edinbourg.• Crédits :  Guillem Lopez – Maxppp

Edmund Burke, considéré comme le premier conservateur

პირველ კონსერვატორად მიჩნეული ბრიტანელი Edmund Burke შემდეგნაირად განსაზღვრავდა კონსერვატიზმს: ტრადიცია უფრო სოლიდური საფუძველია ვიდრე ” გონების” მსგავსი წმინდა აბსტრაქციები. ტრადიციას ქმნის მრავალი თაობის სიბრძნე და დროის ცვალებადობა, მაშინ როდესაც ” გონება” შეიძლება იყოს მარტო ერთი ადამიანის შეხედულებების ნიღაბი და მეტი არაფერი და საუკეთესო შემთხვევაში ესაა სიბრძნე რომელიც არაა გამოცდილი თაობის მიერ.

პატივი უნდა მივაგოთ ყველა ინსტიტუტს რომელმაც გადაიტანა დროის გამასწორებელი გავლენა.

კონსერვატიზმი არის წარსულ, წინამორბედ, წინაპართა თაობების თავმდაბალი პატივისცემა და დროის გამოცდის ნდობა.

მრავალი თაობის თაობის გამოცდილება ადამიანს აძლევს დასკვნის გამოტანის, გაკვეთილის მიღების და საკუთარი თავის უწყვეტად გაუმჯობესების საშუალებას ეს ქმნის მემკვიდრეობას რომელიც უნდა ავითვისოთ რათა უკეთესად დავხვდეთ მომავალს

უდიდესი დღევანდელი ბრიტაანელი კონსერვატორი როჯერ სკრატონის აზრით კაცობრიობა არაა მომხმარებელთა ბრბო.

კაცობრიობა მისი თქმით გარკვეულ ტერიტორიაზე და გარკვეული ოჯახის, გარკვეული გვარის, გარკვეული ერის ისტორიულ გამოცდილებაში ფესვგადმულ პიროვნებათა ერთობლიობა.

ადამიანი იზრდება კულტურაში რომელიც ეფუძნება ბრძენთა, მოძღვართა მიერ გადაცემულ ცოდნას. მთელი

კაცობრიობა და ერი არის ცოცხალ, მიცვალებულ და ჯერ არ დაბადებულ თაობათა პარტნიორობა რათა გარდაიქმნას ის რაც გარდასაქმნელია და შენარჩუნებული იქნას ის რაც შესანარჩუნებელია. ესაა დედოფალი ვიქტორიას პრემიერ მინისტრი დიზრაელის ფორმულა.

კონსერვატორის ამოცანაა საზოგადოების მოძრაობათა თანხლება და მათი კალაპოტში მოქცევა.

.

Roger Scruton : « LE PROGRÈS EST UNE SUPERSTITION PERVERSE »

დიდ ბრიტანელ კონსერვატორ როჯერ სკრატონს ეჯავრებოდა როგორც აბსოლუტურად თავისუფალი ვაჭრობა ისე სოციალიზმი, განსაკუთრებით ფრანგული სოციალიზმი და ყველაზე მეტად 1968 წლის პარიზული მაისის ნიჰილისტუ-ნარცისული აფეთქება.

მისი აზრით ამ ნიჰილიზმს და ნარცისიზმს განსაკუთრებით განასახიერებენ ჟან-პოლ სარტრი და მიშელ ფუკო.

როჯერ სკრატონმა საკუთარი თვალით ნახა 1968 წლის მაისის პრიზში ნიჰილისტი გოგო-ბიჭების გავეშებული თარეში და შარლ დე გოლის პატივისმცემელ და ფრანგული კულტურის მოყვარულ ბრიტანელს სამუდამოდ შესძაგდა ეს გოგო-ბიჭები და მათნაირები.

მან დაინახა რომ კულტურის ასეთი ნგრევის ერთადერთი ალდერნატივაა მემკვიდრეობით მიღებული ცივილიზაციის დაცვა და ქადაგება.

” მე არასოდეს გამომიხატავს ჩემი კონსერვატიზმი ეკონომიკური დოქტრინის სახით. ჩემი აზრით მთავარია კულტურა და მორალური წესრიგი რომელსაც ძირი გამოუთხარეს 1968 წლის რევოლუციონერთა ბრბოებმა.

თავისუფალი ბაზარი ჩემთვის არის უფრო დიდი ანსამბლის, თავისუფლების კულტურის და მემკვიდრეობით მიღებული სოციალური ფორმების პატივისცემის ნაწილი.

კონსერვატიზმო არის გლობალური მსოფლმხედველობა, მაგრამ ის არაა იდეოლოგია, არაა ”იზმი”. კონსერვატიზმი არის კონკრეტული რეალობის მოხელთების და მისი სიყვარულის მცდელობა.

ამიტომ უნდა ვაღიაროთ რომ ჩვენ, რაციონალურმა არსებებმა, შევქმენით გადაწყვეტები, მაგრამ ეს გადაწყვეტები არის გამოსწორებული შეცდომები.

არაა ერთი გადაწყვეტა ყველა პობლემისთვის როგორც მარქსიზმს უნდა ყველაფრის გადაწყვეტა კლასობრივი ბრძოლით ან როგორც ლიბერალიზმს უნდა ყველაფრის გადაწყვეტა ინდივიდუალური თავისუფლებით.

უნდა ვაღიაროთ რომ ჭეშმარიტება დამსხვრეული და უნდა ვჭვრიტოთ ეს ნამსხვრევები ყველგან სადაც ისინი არის.

მაგრამ ყველაზე მნიშვნელოვანი ისაა რომ ჩვენ ვართ სოციალური არსებები და ვარსებობთ მარტო სიყვარულით.

მე-18 საუკუნეში განმანათლებლების შეცდომა იყო ყველაფრის დაფუძნება ინდივიდუალურ თავისუფლებაზე. მათ არ აღიარეს რომ ინდივიდი არსებობს ინსტიტუტებით/

კონსერვატორების აზრით კი სწორედ ინსტიტუტები ქმნიან თავისუფლებას.

კონსერვატორები ვერ ეგუებიან ადამიანის უფლებათა რელიგიას რომელიც ძირს უთხრის ავტორიტეტს და წეს-ჩვეულებებს და ქადაგებს რომ ადამიანებს შეუძლიათ არსებობა ყოველგვარი წესრიგის გარეთ.

დიდ ბრიტანეთში არის საოცარი სისტემა, Bill of Rights, მაგრამ ესაა ისტორიული მემკვიდრეობა, მეტაფიზიკური და უნივერსალური საჩუქარი. ფრანგებმა შექმნეს ადამიანის უფლებათა უნივერსალური დოქტრინა და დადეს კონსტიტუციის თავში. ამან ორ წელში მოკლა 500 000 ადამიანი.

პროგრსისტები და ლიბერტარები ულმობლად, სისტემატურად და მეთოდურად სპობენ და ანგრევენ თავისი და სხვისი მშობლების და წინაპრების წეს-ჩვეულებებს,ტრადიციებს…..

დიდი ბრიტანელი კონსერვატორი როჯერ სკრატონის თქმით პროგრესი არის მავნე ცრურწმენა. არ ყოფილა პროგრესი პოეზიაში ჰომეროსის შემდეგ. არ ყოფილა პროგრესი მუსიკაში ბახის შემდეგ. ეს შეიძლება გამეორდეს, ეს არაა გახევებული. მაგრამ სრულყოფილება უკვე იყო.

იდეა რომლის თანახმადაც საზოგადოებას აქვს რაღაც მიმართულება ჰეგელის შეცდომაა. ისტორიას არა აქვს მიმართულება.

ისტორია არის გამოსწორებული შეცდომების თანმიმდევრობა.

კონსერვატიზმი არის მეცნიერება რომელიც სწავლობს ამ შეცდომებისგან.

სამართლებრივი სახელმწიფო არის შეცდომების თანმიმდევრობის ნაყოფი.

ესქილეს ტრაღედიის ისტორია.

აგამემნონმა მსხვერპლად შესწირა თავისი ქალიშვილი. ის შურისძიებით მოკლა კლიტემნესტრან რომელიც სამაგიეროდ მოკლა ორესტმა რომელსაც დევნიან ფურიები.

და ბოლოს ვიღაცამ თქვა:

” დაიცადეთ, არის სხვა გამოსავალი. არაა აუცილებელი ერთმანეთის მუდამ ხოცვა. არის სასამართლო და შეიძლება გადავწყვიტოთ თუ ვინაა მართალი”.

ასე შეიქმნა ცივილიზაცია. ცივილიზაცია არის პასუხი შეცდომებზე და ის გადაიქცა მუდმივ მემკვიდრეობად.

მაგრამ სამართლებრივი სახელმწიფო არაა შუალედური ეტაპი რაღაც უკეთესისკენ. ისაა საზოგადოების მიზანი და ის გვაქვს.

ეროვნული სახელმწიფოც, საზღვრებიც არის მუდმივი გადაწყვეტები რომლებიც ნაპოვნია ადამიანური გამოცდილებით.

კონსერვატორები ცდილობენ პროგრესისტების, ლიბერტარების და ჯიჰადისტების მოგერიებას

ანტონიო გრამში//1891-1937//, იტალიელი მარქსისტი რომელიც მიხვდა რომ ადამიანების საკუთარ სიმართლეში დარწმუნება და მათი გულის მოგება ჯობია ტანკით თბილისის ნგრევას.

კულტურული ჰეგემონია ანტონიო გრამშის თანახმად

L’hégémonie culturelle selon Gramsci

 Aurélien Berthier

იტალიის კომპარტიის დამფუძნებელი და მისი გენერალური მდივანი, აქტიური ჟურნალისტი და გაზეთი ”უნიტას” შემქმნელი Antonio Gramsci დეპუტატი იყო როდესაც ის 1926 წელს დაიჭირეს ფაშისტებმა. ” ჩვენ ხელი უნდა შევუშალოთ ამ ტვინს მუშაობაში”, თქვა მუსოლინის პროკურორმა. დიდი ხნით დაპატიმრებული ანტონიო იქცა მარქსიზმის ერთ-ერთ ყველაზე ორიგინალურ თეორეტიკოსად.

კომუნისტი იყო თორე დებილი სულაც არ ყოფილა.

კულტურული ჰეგემონია.

გრამშიმ დაინახა რომ მარქსის მიერ დაპირებული რევოლუციები არ მომხდარა მისი ხანის ინდუსტრიულ საზოგადოებებში. აქედან გამომდინარე გრამშიმ დაასკვნა ბურჟუაზიის ძალა არაა მარტო მუშტი და ხიშტი.

მან დაინახა რომ ბურჟუაზიის ძალაა გავლენა რომელსაც ის ახდენს ხალხის, მუშათა მასის წარმოდგენებზე და მსოფლმხედველობაზე.

გრამშიმ დაინახა რომ ბურჟუაზიის ძალაა მისი კულტურული ჰეგემონია რომლის ძალითაც ის თავისი მსოფლმხედველობის სიმართლეში არწმუნებს ხალხს.

გრამშის თქმით ბურჟუაზიის კულტურული ჰეგემონია მყარდება, მისი მსოფლმხედველობა ვრცელდება სკოლების, ეკლესიის, პარტიების, მუშათა ორგანიზაციების, მეცნიერული ინსტიტუტების, უნივერსიტეტების, ხელოვნების, მასობრივიკომუნიკაციის საშუალებათა მეშვეობით. ისინი თანდათანობით არწმუნებენ ადამიანებს მმართველი წრეების სიმართლეში და აგუებენ მათ არსებულ მდგომარეობას.

გრამშის თქმით ვითარების შესაცვლელად და ხელისუფლების დასაპყრობად საჭიროა ხანგრძლივი იდეოლოგიური მუშაობა, უნივერსიტეტების, მასობრივი ინფორმაციის საშუალებების, სკოლების, ეკლესიის დაპყრობა, სამოქალაქო საზოგადოების წიაღში ნიადაგის მომზადება . საჭიროა თანდათანობით ადამიანთა დარწმუნება საკუთარ სიმართლეში, მათი გონების და გულის დაპყრობა, საკუთარი ღირებულებების და იდეალების დამკვიდრება საოგადოებრივ სფეროში რათა უზრუნველყოფილი იყოს კულტურული ჰეგემონია.

მხოლოდ ამის შემდეგ იქნება შესაძლებელი ძალაუფლების აღება.

ეს ოპერაცია იმდენად შესანიშნავად ჩაატარეს ჩვენს თვალწინ ნობელის პრემიის ლაურეატმა მიხაილ გორბაჩოვმა და მისმა ინტელექტუალებმა რომ ბრწყინვალე ქართველი ინტელიგენტებიც ლამის ტაშით შეხვდნენ საქართველოს დიქტატორად საბჭოთა ტანკით საბჭოთა ქურდი ჯაბა იოსელიანის დასმას და თბილისის დანგრევას.

ბრძოლის მიზანია სამოქალაქო საზოგადოების დაპყრობა

გრამშის თქმით სახელმწიფო არ შემოიფარგლება მარტო მთავრობით, არის ძალაუფლები 2 ადგილი:

ერთია ” პოლიტიკური საზოგადოება” // პოლიტიკური ინსტიტუტები, პოლიცია, არმია, მართლმსაჯულება//. ის იმართება ძალით.

მეორეა ”სამოქალაქო საზოგადოება” // კულტურული ინსტიტუტები,უნივერსიტეტი, ინტელექტუალები, მასობრივი ინფორმაციის საშუალებები, ხელოვანები// რომელიც ღიად თუ შენიღბულად ავრცელებს სახელმწიფო იდეოლოგიას რისი მიზანიცაა მოსახლეობის უმეტესობის დარწმუნება მმართველი ელიტის მსოფლმხედველობის სიმართლეში. ის იმართება თანხმობით.

დიქტატორულ რეჟიმებში ძალით და ჩაგვრით ბატონობს პოლიტიკური საზოგადოება.

დასავლურ დემოკრატიულ საზოგადოებებში ბატონობის ორგანიზაციას უმთავრესად ეწევა სამოქალაქო საზოგადოება. მაშ უნდა იყოს კულტურული ბრძოლა სამოქალაქო საზოგადოებაში და არა ფრონტალური შეჯახება პოლიტიკურ საზოგადოებასთან.

გრამშის თანახმად ჯერ საჭიროა პროგრესისტული იდეების გავრცელება,მუშაობა პერიფერიებზე და შუალედებში, ”ტერმიტივით” შრომა რათა ძირი გამოუთხარო ტრადიციულ საზოგადოებას. მიზანია დომინანტური კლასის ინტელექტუალთა დამარცხება.

ამ ამოცანის შესრულებას გრამში აკისრებს ინტელექტუალებს ფართო გაგებით

//იმათ ვინც მანიპულირებენ იდეებით//.

მეოცე საუკუნეში ტრადიციული სამყაროს, ქრისტიანული ევროპის ნაშთის წინააღმდეგ ომი დაიწყო პირველი მსოფლიო ომის დროს.

1916 წელს ციურიხში ”ვოლტერის კაბარეში” ამოქმედდა მოძრაობა ”დადა”. მან

ევროპული საზოგადოება გამოაცხადა მხეცური ომის მშობელ საზოგადოებად და მიზნად დაისახა მისი მოსპობა და ყველაფრის სულ თავიდან, თეთრი ფურცლიდან დაწყება.

თავისი სტრუქტურით დადა იყო ძალიან თანამედროვე.

ის ”მხეცური ომის მშობელ ევროპას” ებრძოდა მისი კულტურისთვის, ღირებულებისთვის და იდეალებისთვის ძირის გამოთხრით, მასხრად აგდებით.

დადადას ისტორიკოსების თქმით მოძრაობა თავიდან ნამდვილად იყო ჰუმანიტარული რეაქცია სასაკლაოზე ევროპაში, პოლიტიკის და განსაკუთრებით კაიზერის მიერ ტექნოლოგიის უკანონოდ გამოყენებაზე ” ჩვენ ბრალად ვდებთ განსაკუთრებით გერმანელებს ომის გაჩაღებას” .

დადაისტები მიზნად ისახავდნენ ანარქისტული ამორალური ცნობიერების შექმნას.

მეორე მსოფლიო ომი-სასაკლაოს შემდეგ სულ გადარეულებმა წამოიწყეს ნიჰილისტურ სექსუალური რევოლუცია.

https://www.liberation.fr/grand-angle/2008/02/29/sexualite-j-ecris-ton-nom_66169/

ქალთა განთავისუფლების მოძრაობამ პარიზში მანიფესტაციისკენ პირველად მოუწოდა 1971 წლის 20 ნოემბერს :

” ყელში ამოგვივიდა შრომაც, ოჯახიც, სამშობლოც, ჩვენ გვინდა თავისუფალი და უფასო კონტრაცეფცია, აბორტი”. ასეთი იყო მათი ლოზუნგი.

შემდეგ ეს ქალები გაემართნენ წმინდა ამბრუაზის ეკლესიისკენ სადაც იყო ქორწილი. მათ უნდოდათ პატარძალის განთავისუფლება მეუღლის დესპოტური უღლისგან.

თანდათანობით ქალები საჯაროდ გაშიშვლდნენ, გამოაჩინეს თავისი სხეულის თანთალა ადგილები. 1965 წელს ინგლისელმა Mary Quant-მა პირველად გაბედა მინი იუბკა. ქუჩაში შორტებითაც გამოჩნდნენ. ქალებმა საჯაროდ პირველად მოიშიშვლეს მკერდი პარიზის Molitor-ის საცურაო აუზში. გამოჩნდა ჟინი.

კლასიკურ და ქრისტიანულ ევროპაში ერთ-ერთი იდეალი იყო ფილემონი და ბავკისის სიყვარული და ერთგული გულუხვი უპრეტენზიო მეუღლეობა სიკვდილამდე. ეს იდეალი მოსპო 1960-80-ანი წლების ნიჰილისტურ-სექსუალურმა რევოლუციამ.

ფილემონი და ბავკისი – (ბერძნ.) ფრიგიის მიწად მოსახლე ხანდაზმული და მოსიყვარულე ცოლ-ქმარი.

ზევსი უზენაესი ღმერთი იყო და კანონებსაც განაგებდა. იგი მუდამ ადევნებდა თვალ-ყურს იმას, რომ არ შეებღალათ მისი სახელით წარმოთქმული ფიცი. ერთხელაც მან გადაწყვიტა ენახა, თუ როგორ იცავდნენ ადამიანები მის წმინდა კანონებს. მიიღო ადამიანის სახე და თავის მაცნე ჰერმესთან ერთად დაეშვა დედამიწაზე. ბინდდებოდა, როდესაც ისინი რომელიღაც ქალაქს ეწვივნენ. დაიწყეს თავშესაფრის ძებნა, მაგრამ ყოველი სახლის კარი დახშული დახვდათ. ქალაქის შემოგარენში ერთი პატარა ქოხი იდგა, სადაც ხანდაზმული ცოლ-ქმარი, ფილემონი და ბავკისი ცხოვრობდნენ. კეთილმა მოხუცებმა სტუმრები შინ მიიპატიჟეს და ღარიბული, მაგრამ მხიარული სუფრა გაუწყვეს. მალე მასპინძლებმა შენიშნეს, რომ სასმელ-საჭმელი კი არ ილეოდა, პირიქით, უფრო მრავლდებოდა, ხოლო ჭურჭელი ოქროთი იფერებოდა. მიხვდნენ ისინი, რომ მათ ქოხში ღმერთები მოსულიყვნენ და მათ წინაშე მოწიწებით მოიყარეს მუხლი. ზევსმა წამოაყენა მოხუცები და ბორცვისაკენ გაუძღვა. იქ, განთიადის ნათელ სხივებში ფილემონმა და ბავკისმა თავისი ქოხის ნაცვლად დიდებული ტაძარი იხილეს. ღმერთებმა წყალში ჩაძირეს სტუმართმოყვრობის წმინდა წესის შემბღალავი ქალაქი, ხოლო მისი მკვიდრები ბაყაყებად აქციეს. კეთილი მოხუცები კიდევ დიდხანს მსახურობდნენ ქურუმებად ახალ ტაძარში. როდესაც მათი გარდაცვალების დრო დადგა, ტანებით შეზრდილ ორ ხედ გარდაისახნენ. ასე აღსრულდა მათი სურვილი: გარდაცვლილიყვნენ ერთად, რათა ერთმანეთის სიკვდილს არ შესწრებოდნენ. ამ ხეთა რტოებში ჩიტები ბუდეებს იკეთებდნენ. ამ ხეთა ჩრდილში მგზავრები ისვენებდნენ და ერთმანეთს მოუთხრობდნენ ქალაქის უღირს ბინადართა და ღვთისმოსავ მოხუცთა ამბავს.

ასე პოეტურად არის წარმოდგენილი კეთილ მოხუცთა მითოსი დიდი რომაელი პოეტის, ოვიდიუსის „მეტამორფოზებში“. იგი შემდგომი ხანების ხელოვანთა ტილოებზეც გვხვდება. ცნობილია გუნოს ოპერაც, სახელწოდებით: „ფილემონი და ბავკისი“.

Sex Friends, c’est possible?

sex-friend-ფიზიკური სიამოვნების და არა პიროვნების სიყვარული

ნიჰილისტურ-სექსუალური რევოლუციის დროს და შემდეგ გავრცელდა sex-friends-სექსუალური ამახანაგობა. ასეთი ამხანაგებისთვის სექსი უბრალოდ სიამოვნებაა და არა გრძნობა და სიყვარული. არავითარი პასუხისმგებლობა ერთმანეთზე და შემთხვევით გაჩენილ შვილზე. ურთიერთობ სანამ ფიზიკურად გსიამოვნებს. სიამოვნება მორჩა და ურთიერთობაც მორჩა. შეიძლება დაიწყოს სხვა ურთიერთობა სერიოზული ავადმყoფობა და სიბერის დასაწყისი ამთავრებს ურთიერთობას.

შეიძლება ითქვას რომ ნიჰილისტურ-სექსუალური რევოლუცია გოეთეს, დანტეს , შექსპირის,პარიზის ღვთისმშობლის კულტურებს ცვლის პორნოკულტურით.

დღევანდელი ბიბლიოთეკა დიდად საინტერესო რამე

პორნოკულტურა, 1960-80-ანი წლების ნიჰილისტურ-სექსუალურმა რევოლუციამ უარყო ღმერთის და მოყვასის სიყვარულის კულტურა და მის მაგივრად არის პორნოკულტურა, პორნოგრაფიის ზეიმია.

Pornoculture – Voyage au bout de la chair (Français) Broché – 10 avril 2017

 (Auteur), Vincenzo Susca (Auteur)5,0 sur 5 étoiles 1 évaluation

---

მაცდური სელფები,ელექტრონული ვიტრინები, ეროტიული საცვლები, სიყვარულის თოჯინები, მოურიდებელი, უხამსი, ურცხვად გამოფენილი პორნოგრაფია ზეიმობს და ვრცელდება ყველგან, სოციალური ქსელებიდან ურბანულ კონტექსტებში, მედიატური ეკრანებიდან ყოველდღიურობის შუალედებში და ხვრელებში. ის იპყრობს საზოგადოებრივი ცხოვრების სივრცეს,ავარვარებს ელექტრონულ კავშირებს და ჟღინთავს თანამედროვე სოციალობას.

Vincenzo Susca-ს წიგნის მიზანია უფრო პორნოკულტურის ვიდრე ორნოგრაფიის მნიშვნელობის გარკვევა.

ეს აღარაა ფარულად,მალულად სანახავი რამ. ესაა სიმბოლური ღერძი, ესთეტიკური პარადიგმა, ჩვენი დროს და დასავლური კონტექსტის გავრცელებული გრძნობიერება

პორნოგრაფია აღარაა მალულად სანახავი რამ, პირიქით, დღეს ძნელია მონახვა ადგილისა სადაც პორნოგრაფია არაა,

ეკლესიები იწვის და ქალის თუ კაცის სხეულის ინტიმური დეტალები ყველგანაა.

ურცხვი პორნოკულტურა სპობს საუკუნეების მანძილზე ცივილიზაციის მიერ დამკვიდრებულ წარმოდგენას იმაზე თუ რა არის სამარცხვინო და რა არა, რა არის დაშვებული და რა არის დაუშვებელი, რომ მთავარია პიროვნება და არა სხეულის ნაწილები.

https://www.liberation.fr/debats/2017/09/06/le-selfie-c-est-porno_1811375/

Blog «Les 400 culs»

მანიფესტში ”პორნოკულტურა” 2 თანამედროვე მკვლევარი ამბობს რომ კერძო, პირადი ცხოვრების საჯაროდ გადმოფენა საფრთხეში აგდებს ჰუმანიზმის ფუძემდებელ ღირებულებებს

6 septembre 2017 წლის 6 სექტემბერი ბარის უნივერსიტეტის სემიოტიკოსი Claudia Attimonelli და მონპელიეს უნივერსიტეტის სოციოლოგი Vincenzo Susca ამბობენ რომ პორნო არის ანტი-ჰუმანიზმი….

”პორნოკულტურა” არაა დღევანდელობის პორნოგრაფიით ოკუპაციის მორალური კრიტიკა.

ამ ავტორების აზრით პორნოგრაფია არის ჰუმანიზმის იდეალის ნგრევა და მოსპობა.

ყველაფერი დაიწყო მე-15 საუკუნიდან.ჰუმანიზმი თანდათანობით გავრცელდა ევროპაში. ჰუმანიზმმა ადამიანი მოაქცია ყველაფრის ცენტრში და მოინდომა მისი გადაქცევა, როგორც თქვა დეკარტემ, ბუნების ბატონ-პატრონად.

ჰუმანიზმმა ადამიანი გადააქცია სამყაროს მთავარ ელემენტად და ყველაფრის საზომად.

ჰუმანიზმი ეფუძნება თავისი სხეულის კანონებზე დაყრდნობით ირგვლივ არსებული სამყაროს იზოლირების, გაკონტროლების, ანალიზის ადამიანურ უნარს. ირგვლივ არსებული სამყარო ამიერიდან ითვლება დიდ მეცნიერულ,მათემატიკურ და ესთეტიკურ აბსტრაქციად, რაღაცად რისით მანიპულირებაც შეიძლება. ჰუმანიზმმა ადამიანი მოწყვიტა სამყაროსგან.

პორნოგრაფია არის წინააღმდეგობის გაწევა პროგრესის და გონების წესრიგისთვის

ჰუმანიზმმა ადამიანს დააძალა ახალი ნორმები : გამოყოფა, გამოცალკევება, რაციონალიზაცია. თავისუფლების მოსაპოვებლად, საკუთარი ბედის ბატონ-პატრონად გადასაქცევად უნდა ჩამოშორდე სამყაროს, უფრო მეტად კი საკუთარ თავს, რაც გულისხმობს ბევრი მსხვერპლის გაღებას :

ამიერიდან საჭიროა თავშეკავება, მადის, მხეცური ჟინის მოთოკვა, ვნებების, გრძნობების, ზმანებების გადატანა ყოველდღიური ცხოვრების პერიფერიაზე, ღამით, კერძო, პირად სფეროში….

მეცნიერთა თქმით პორნოგრაფია გაჩნდა პროგრესისტული იდეოლოგიის მიერ დაძალებული შეზღუდვების გასაწონასწორებლად.

პორნოგრაფია თავიდან იყო განდობილ-ინიციირებულთა, აჯანყებულთა, დენდითა, ანომიურ ფიგურათა მინორიტარულi reaqcia პროტესტანტული ანუ ქრისტიანული ეთიკიდან მომდინარე რელიგიური, სოციალური და მორალური წესების წინააღმდეგ.

პორნოგრაფია ჰუმანისტურ ღირებულებებს ცვლის მათი საწინააღმდეგო რამით.

მას სცენაზე გამოყავს ინდივიდი რომელიც ივიწყებს და კარგავს საკუთარ თავს და ყველანაირ მუხრუჭს. პორნოგრაფია ადამიანს აქცევს თავდავიწყებულ, მასზე უფრო დიდ რამეში გათქვეფილ-ჩაკარგულ რამედ. მისი საზღვრები ქრება

პორნოსამყაროში ინდივიდი აღარაა დაცული არანაირი სამოსით, არანაირი საზღვრით. ვიღაცა ფოტო- თუ კინოკამერით იკვლევს მის ყველა ხვრელს. პორნო ადამიანს ისვრის სამყაროში სადაც აღარაა სუნთქვა, არის მარტო ხორცი, ფორები, ოფლი სუბიექტს და ობიექტს, სუბიექტს და სუბიექტს შორის.

პორნოსამყაროში პიროვნება წალეკილია, მისი მეობა გაუქმებულია, მისი თავისუფალი ნება დამცირებულ-შერცხვენილია ის აღარაა სხვებისგან განსხვავებული პიროვნება, ისაა სხვების მსგავსი, მხეცური ჟინით ათამაშებული ხორცი. არაა საინტერესო პორნოსამყაროში მოხვედრილის სახელიც.

პორნოგრაფია აჩვენებს პიროვნებადაკარგულ , გახეცებულ კაცებს და ქალებს რომლებიც ვეღარ ფლობენ საკუთარ თავს.

პორნოგრაფია გავს ნარკოტიკს, ის აადვილებს პიროვნების მასაში გათქვეფას.

ამ სამყაროში იკარგება ინდივიდუალური ცნობიერება.

მკვლევარების თქმით პორნოგრაფიის მიზანი ბევრად მეტია ვიდრე გლობალური და განურცეველი ექსტაზი. მისი მიზანია მე-ს, მეობის მოსპობა და არა აქვს მნიშვნელობა იარაღს.

პორნოგრაფია მე-ს, მეობის, პიროვნების მკვლელობაა. პორნოგროფია ორგიაა რომელშიც ყოველი ნდივიდი შეიძლება გაცვალო სხვაში.

პორნოგრაფიული ორგია შლის ინდივიდუალობას, ამ ორგიის ყოველი მონაწილე უარყოფს სხვათა ინდივიდუალობას, მიზანია გაქღ`< თავდავიწყება, სტიქიონში გათქვეფა….

https://www.revue-etudes.com/article/la-cite-perverse-13000

1960-80-ანი წლების ნიჰილისტურ-სექსუალურმა რევოლუციამ კლასიკური საზოგადოება გადააქცია გარყვნილ საზოგადოებად? ამ კითხვას სვამს Dany-Robert Dufour წიგნში ” გარყვნილი საზოგადოება ლიბერალიზმი და პორნოგრაფია”

La Cité perverse

Dany-Robert DufourLa Cité perverseLibéralisme et pornographie.
Denoël, 2009, 389 pages, 23 €.

გარყვნილი საზოგადოება წინა პლანზე წამოსწევს ბუნების კანონებს. ავტორი გვიჩვენებს უზომობას რომელშიც ეფლობა ჩვენი საზოგადოება. ადამიანებს მუდამ უნდათ უფრო და უფრო მეტი და უსაზღვროდ.

ღმერთის და მოყვასის სიყვარულის დოქტრინა შეცვალა ბრძანებამ ”დატკბი, ისიამოვნე”.

და რა უნდა ადამიანს როდესაც ის ტკბება? რომ ყველა დაკავებული იყოს მისით, რომ ყველა ფიქრობდეს და ზრუნავდეს მასზე.

ლიბერტარული საზოგადოება მუდამ ახალისებს ვნებებს და ჟინს, გაუცნობიერებელ ინსტინქტებს….

გარყვნილი საზოგადოება ივიწყებს ან უარყოფს კანონებს, ზნე-ჩვეულებებს, ტრადიციებს….

არის 1949 წლის 19 აპრილს პარიზში დაბადებული ფრანგი პოლიტოლოგი, ჟურნალისტი, დოკუენტარისტი და პოლიტიკური მრჩეველი, მათ შორის საფრანგეთის პრეზიდენტი სარკოზის ყოფილი მრჩეველი Patrick Buisson.

ხოდა ” მე უფრო დიდ პატივს ვცემ თავსაფრიან პირბადიან მაჰმადიან ქალს ვიდრე სტრინგით მატანტალა შტერ ლოლიტა-გოგონას”, თქვა ლიბერტარული დღევანდელობით გადარეულმა ბატონმა ბუისომ

Patrick Buisson sur l’Islam : « J’ai plus de respect pour une femme voilée que pour une lolita en string »

ბატონმა ბუისომ ეხლახანს გამოსცა წიგნი ” ერთი სამყაროს დასასრული’

” ადრე უკეთესი იყო” პანდემიასთან ერთად ვრცელდება ასეთი ნოსტალგია.

მაგრამ როდის ადრე? 1960-70-ანი წლების მოზეიმე მოხმარე საზოგადოების თუ მისი წინამორბედი ათასწლოვანი ქრისტიანული საზოგადოების დროს?

ეს წიგნი არის თავბრუდამხვევი ჩაყვინთვა ახლო წარსულში. მას შევყავართ ვატიკანი მეორის კრების კულისებში, 1971 წლის აპრილში დაარსებული ფრანგული რადიკალური ფემინისტური ლესბოსური მოძრაობა Gouines rouges-ის კრებებზე. გვიჩვენებს ბრეტანელთა წარმართობით შეფერილ ღვთისმოსაობას, მუშათა უბნების უქალო ბისტროებს,ის გვამოგზაურებს სტადიონიდან საძინებელ ოთახამდე.

ყველაფერი შეიცვალა ” 15 საბრალო წლის” მანძილზე. 1968 წლის პარიზული მაისის თაობამ მეთოდურად მოსპო ტრადიციული საფრანგეთის და ხალხური ცხოვრების წესი, ძირი გამოუთხარა ავტორიტეტის ვერტიკალურ სამყაროს და მოსპო ძველი რწმენები და წარმოდგენები.

ნასწავლმა წვრილმა ბურჟუაზიამ მოინდომა გამოყოფა მშობლების საზოგადოებისგან და ქვეყანას დააძალა პროგრესიზმის ჰეგემონია.

თანამედროვე ფრანგი ინტელექტუალი იკვლევს 1960-1975 წლებს რათა უკეთესად დაგვანახოს დღევანდელი საფრანგეთის ეგზისტენციალური კრიზისი.

ტრადი ღირებულებების და იდეალების, ოჯახის, რელიგიის, საზოგადოებრივი ცხოვრების ძველი კერების, კაფეების, ეკლესიების ნგრევა. ყველაფერმა ამან გამოიწვია საზოგადოების დაშლა-ატომიზაცია.

ავტორის თქმით დიდი ტეხილი თარიღდება პერიოდით 1960-1975 წლებს შორის. 1968 წლის ლიბერტარული რევოლუცია იყო ”წვრილბურჟუაზიული რევოლუცია” რომელმაც დაამყარა ახალი ვაჭრული ადამიანობას მოკლებული ცივილიზაცია.

ტონს იძლევა ყდაზე წითელი ზოლი წარწერით ” დიახ, ადრე უკეთესი იყო”.

ბევრი თანამედროვე ანალიტიკოსი ფიქრობს ევროპის და იმიგრაციის პრობლემებზე.

Buisson კი აქცენტს სვამს ზნე-ჩვეულებების, წეს-ჩვეულებების და რწმენათა გარდაქმნაზე homo religiosus-რელიგიური ადამანი განზე გასწიეს და მისი ადგილი დაიკავა homo oeconomicus-ეკონომიკურმა ადამიანმა: ესაა ნამდვილი და მთავარი პერესტროიკა.

თანამედროვე ფრანგ ინტელექტუალს ენატრება არა მარტო წირვა ლათინურად. მისი საფრანგეთი ამავე დროს არის Brassens-ის და de Ferré-ს, ჟან გაბენის და Blondin-ის, Audiard_ის საფრანგეთი.

30 avril 2021

https://artofuss.blog/2021/04/30/nous-avons-lu-le-livre-evenement-de-patrick-buisson/

ჩვენი ფრანგი ინტელექტუალის აზრით 1960-75-წლები იყო დეკადანსის, დაცემა-დაკნინების დასაწყისი,

 იმ წლებში მომხდარს მაშინვე განვიცდიდი დიდ კოლაპსს, დიდი ხანის დასასრულს რომელსაც ვერ ვარქმევდი სახელს მაგრამ ვგრძნობდი ადრინდელს და შემდეგს შორის გავლებულ საზღვარს.

ყველაფერიშეიკრა ან უფრო დაიშალს სწორედ მაშინ იმ დროს რომელსაც დიდი ისტორიკოსი Pierre Chaunu უწოდებს უბედურების დროს. იყო დიდი ძარცვა, ღმერთის მეორე სიკვდილი. მის რელიგიურ დაკრძალვას უწოდეს ” ვატიკანის მეორე კრება”. ეს იყო პატარათა და თავმდაბალთა რიტუალური კათოლიკობის დაგეგმილი ნგრევა, რწმენის კრახი, ლიბერტარობის აგრესია ვერტიკალობის და მამის სახელის როგორც ავტორიტეტის პრინციპის და წინაარმდეგ.

ეს იყო კონტრაცეფციული აბის მეშვეობით მამობის ბიოლოგიური, იურიდიული და სოციალური დამხობა, Pater familias-ის დამხობა, ოჯახის ნგრევა ინდივიდუალური ბედნიერების სახელით. მოახდინეს პიროვნების სიყვარულის მარგინალიზაცია და სიყვარულის ადგილი დაიკავა სექსმა. ხალხური ტრადიციები შეცვალეს უცხოეთიდან მოტანილი მასობრივი კულტურით.

იმ წლებიდან დაიწყო სოფელთა ეთნოციდი, საუკუნეების მანძილზე ერის მკვებავი ფრანგი გლეხობის დასასრული. მაშინ დიწყო პეიზაჟების ნგრევაც….

ადრე ადამიანს ცხოვრების აზრს აძლევდა პირველ რიგში და უმთავრესად ქრისტიანობა, ეკლესია და ბევრად უფრო ნაკლებად კომპარტია. ეხლაც ვეღარც ერთი ასრულებს ამ მისიას და ვერც მეორე.

” ძველი საზოგადოებები განიცდიდნენ უბედურებებს. ჩვენი საზოგადოება განიცდის უბედურებას”, ამბობსBernard Charbonneau.

ძველად rრელიგია შეიძლება გარკვეულად ზღუდავდა ადამიანს, მაგრამ მალავდა უფსკრულს. ამიერიდან აღარაფერია ჩვენს და უფსკრულს შორის.არსებობის უაზრობა ამდენად მწვავედ არ განცდილა მეორე მსოფლიო ომის შემდეგ.

https://www.france24.com/fr/20181026-reportage-france-champs-desespoir-suicide-agriculteurs

 26/10/2018 

ცივი ომი დამთავრდა, ბოროტების იმპერია დავასაფლავეთ, თითქოს უნდა იყოს საყოველთაო ბედნიერება, მაგრამ არაა ასე. 21-ე საუკუნეში ყოველ ორ დღეში ერთი ფრანგი გლეხი იკლავს თავს. ისინი ვერ იტანენ ლიბერტარობის, მულტუკყლტურალიზმის, გობალიზაცია-მონდიალიზაციის ხანას.

1960-80-ანი წლების ნიჰილისტურ-სექსუალურმა რევოლუციამ მოკლა უმანკოების, უბიწოების ფენომენი. ამას ეძღვნება ფრანკი მკვლევარი Geraldine levasseur-ის 2009 წელს გამოქვეყნებული ნაშრომი ” მოზარდები: უმანკოების დასასრული”

პორნოგრაფია აღარ გვაძლევს გასაქანს, ყველაზე უხამსი და შემძვრელ-შემზარავი რამის ნახვა ძალიან იოლად შეუძლია ყველას ინტერნეტით. პორნოგრაფიული ხასიათის გამოსახულებები ყველგანაა ქალაქურ დეკორში.

არასრულწლოვანები, მოზარდები, მათი მოფილური ტელეფონებით იღებენ და ავრცელებენ მათ საკუთარ ფილმებს. უკონტროლო ფანტაზიები ათაყვანებენ ბაცშვობიდან ძლივს გამოსულ თაობას. ეს ზოგჯერ მოზარდებს უბიძგებს ძალადობისკენ.

შეძლებული ოჯახიდან გამოსულ 12 წლის გოგონას ასე აწამებდა პორნოგრაფიით გამოთაყვანებულ ბიჭუნათა ბანდა. ამ გოგონას ისტორიით იწყება ეს წიგნი. მეტ-ნაკლებად მძიმე ასეთი უმსგავსობები ხდება ყოველ დღე…..

მშობლებს, ინსტიტუტებს, საზოგადოებას უნდათ ამისთვის თვალის არიდება. ლიბერტარული დღევანდელობა კლავს უმანკოება-უბიწოების ფენომენს, დაშვებულის და დაუშვებლის გარჩევის უნარს.

ესაა 10-16 წლის მოზარდების სექსუალური გზააცდენილობის და ინფორმაციის და კომუნიკაციის ახალი ტექნოლოგიებით // მობილურები, ინტერნეტი// გავრცელებული პორნოგრაფიის გავლენის პირველი საფუძვლიანი გამოკვლევა.

13 წელზე უფრო პატარა ბავშვების ნახევარს უკვე ნანახი აქვს პორნოფილმი.

აცდუნებს უკვე ყველასთვის ხელმისაწვდომი ინტერნეტი და არა მშობლების მიერ უადგილო ადგილას დავიწყებული DVD ან ვიდეოები.

ვიღა კითხულობს ტრისტან და იზოლდას, ტრუბადურების პოეზიას, რომეო და ჯულიეტას. ბევრისთვის, აბესალომი და ეთერიც დაავიწყდათ,ვინ ჩივის პლატონის სიყვარულის თეორიას და უანგარო სიყვარულ აგაპეს, ფილემონი და ბავკისის ისტორიაც აღარაა მოდაში, ეხლა ბევრისთვის ერთადერთი სექსუალური აღზრდაა პორნოგრაფია.

ტუტუცი ბაღნები შტერდებიან რაღაც უსაზღვროთი და ზოგჯერ ცდილობენ ნანახის გამეორებას უფრო და უფრო ადრე.

უფრო და უფრო პატარა გოგონებისთვის სექსუალური ძალადობა ხდება ბანალური და ფლირტის წინმავალი რამე.

L’auteur – Géraldine Levasseur

სანამ ლიბერტარული საზოგადოება ასე ათაყვანებს და ათახსირებს პატარებს ორ დღეში ერთი ფრანგი გლეხი იკლავს თავს.

ეს დრამა ეხება საფრანგეთის სოფელს. ყველაზე მეტად თავს იკლავენ რძის მწარმოებლები და მეცხოველეები. შემზარავი რეკორდსმენები არიან ბრეტანი და ლუარას ქვეყანა.

გლეხის ცხოვრება ძნელია ყოველდღიური საქმიანობის გარდა უნდა უარო პირუტყვს დღე და ღამის სულერთია რომელ დროს, როგორ ამინდში, პაპანაქება სიცხეში თუ ყინვაში. მოსვენება ჭირს.

ამას ემატება ლიბერტარობა, მულტიკულტურალიზმი, უსასრულო გაუთავებელი უკონტროლო მასბრივი იმიგრაცია, ჯიჰადიზმი და ტერაქტები, მღვდლების, პოლიციელების, და ა.შ. მკვლელობა, გლობალიზაცია-მონდიალიზაცია, პოლიტიკური, ეკონომიკური, ფინანსური კრიზისები და ამდენ რამეს ვერ უძლებს ევროკავშირის თუ მისი ქვეყნების ხელისუფალთა მიერ მიტოვებული ხალხი. ევროკავშირის ერთ-ერთი უდიდესი და ულამაზესი ქვეყნის მოსახლეობის მნიშვნელოვანი ნაწილი, გლეხობა იკლავს თავს.

დავუბრუნდეთ შარლ დე ოლის საყვარელ საფრანგეთზე გლოვიარე თანამედროვე ფრანგ კონსერვატორ ინტელექტუალს, საფრანგეთის ყოფილი პრეზიდენტი სარკოზის ყოფილ მრჩეველს.

არც მაჰმადიანური სამოსი პირბადე და არც ლიბერტარული სტრინგი

მაჰმადიანი ქალის პირბადე თავსაფარი არის ნიშანი იმისა რომ მის მატარებელს ურჩევნია ფრანგული ცივილიზაციისადმი მტრული ისლამური ცივილიზაცია. მაჰმადიანურ თავსაფარ-პირბადეებს ატარებენ საფრანგეთის ქალაქების იმ გარეუნებში სადაც გავრცელდა დასავლურ ცივილიზაციასთან მებრძოლი სალაფიზმი. მეტიც, ესაა ტერიტორიის დაპყრობის ნიშანი.

ჩვენთვის არაა პრობლემა ატარებენ მაჰმადიანები მაჰმადიანურ სამოსს თუ არა. ჩვენთვის პრობლემა ისაა რომ ისინი მას იცვამენ აქ, საფრანგეთში.

ჩაიცვან მაჰმადიანური სამოსი თავის ქვეყნებში და პრობლემა მოიხსნება.

ჩვენთვის ისინი პრობლემას ქმნიან როგორც იმიგრანტები და არა როგორც მაჰმადიანები.

მაგრამ ეს არ ნიშნავს იმას რომ გოგონების და ქალების სხეულის ვაჭრობის, კომერციის ობიექტად გადაქცევა უკეთესია. დავტოვოთ გოგონები მათ უმანკო თამაშებთან. ნუ გადავაქცევთ მათ მანიაკების სათამაშოებად.

მაჰმადიანური თავსაფრის თავიდან მოშორებაზე უფრო დიდი ამოცანაა ფრანგული გალანტურობა-თავაზიანობის, სუსტის და უსუსურის მცველი რაინდული კულტურის აღდგენა.

კონსერვატორი Buisson-ის ბოლო წიგნის კრიტიკოსები უნდა გაისარჯონ, მათ ყურადღებით უნდა წაიკითხონ ეს წიგნი. მათ უნდა გაიგონ თუ რისი თქმა უნდა ჩვენს ავტორს.

საზოგადოებას, ქვეყანას ვერ შექმნი რელიგიის, თუნდაც სამოქალაქო რელიგიის გარეშე. რელიგია არის ცივილიზაციის მზიდი კედლები. მოშლი ამ კედლებს და ცივილიზაცია ინგრევა.

ის ამბობს რომ საზოგადოებას ვერ ააგებ საზიარო საკრალურის გარეშე. რომ ისლამის დინამიკას დავუპირისპირებთ მარტო ჩვენში საკრალური ცეცხლის გაღვიძებას.

გაღვიძებას იმისა რასაც ჰაიდეგერი ეძებდებდა ადგილის გენიაში.

გაღვიძებას იმისა რასაც Buisson ეძებს ევროპელთა ისტორიულ რელიგიაში.

ამერიკის შეერთებული შტატები-გაყოფილი ერი. კულტურული და იდეოლოგიური ომი

Barthélémy Courmont – IRIS / 2008 წლის შემოდგომა

https://www.iris-france.org/note-de-lecture/etats-unis-une-nation-divisee-guerre-culturelle-et-ideologique/

Hans-Georg Betz Paris, Autrement, 2007

მაშინ როდესაც გაშლილია საარჩევნო კამპანია პრეზიდენტობისთვის უნდა დავფიქრდეთ იმაზე თუ რა განასხვავებს ერთმანეთისგან რესპუბლიკელებს და დემოკრატებს, უფრო ზუსტად რა განასხვავებს ერთმანეთისგან ამერიკელ კონსერვატორებს და ლიბერალებს.

ამ განხეთქილების მთავარ მიზეზად ხშირად წამოსწევენ რელიგიად, მაგრამ

Hans-Georg Betz-ის ნაშრომი მიდის უფრო შორს. ის ხაზს უსვამს ორ ამერიკას შორის არსებულ კულტურული, შეიძლება იდეოლოგიური სხვაობების არსებობას. ეს განსხვავებები არსებობს ტრადიციულ პოლიტიკურ სხვაობათა, რელიგიურ რწმენათა მიღმა.

კონსერვატული ამერიკისთვის მთავარია რელიგია და პატრიოტიზმი. ის უპირისპირდება პროგრესისტულ ამერიკას რომელიც აბორტს, ჰომოსექსუალთა ქორწინებას, და ა.შ.

კონსერვატორ-პროგრესისტთა დაპირისპირება ბევრად უფრო მეტია ვიდრე უბრალოდ საარჩევნო კონკურენცია.

კონსერვატორები ხშირად ამბობენ რომ ლიბერალები საფრთხეში აგდებენ ამერიკელ ერს.

ლიბერალები კონსერვატორებს ბრალად სდებენ იმას რომ მათ არ უნდათ საზოგადოებათა ევოლუციასთან ადაპტაცია რაც აშშ-ს აქცევს რეტროგრად ჩამორჩენილ უუნარო ქვეყნად.

კონსერვატორთა ” წითელ” ამერიკას, რომელიც უფრო და უფრო ფესვგადგმულია სოფლურ რეგიონებში უპირისპირდება დიდ აგლომერაციებში ლიბერალთა ”ცისფერი” ამერიკა.

ეს დებატები სცდება პოლიტიკური სამყაროს საზღვრებს. დებატებში ერთვებიან ინტელექტუალები, დიდი მასობრივი ინფორმაციის საშუალებები, ხელოვანები.

თუ უფრო ახლოდან დააკვირდებით უფსკრული უფრო ღრმაა. დიდი ქალაქების რესპუბლიკელები სოფლელი რესპუბლიკელების აზრით ლიბერალები არიან და სოფლური ზონების დემოკრატებს ხშირად კონსერვატორებად თვლიან….

.

Le macronisme, un progressisme totalitaire

მაკრონიზმი, ტოტალიტარული პროგრესიზმი

Par Denis Collin

24/07/2019

• https://www.marianne.net/agora/humeurs/macronisme-progressisme-totalitaire

მარქსისტი დილოსოფოსი Denis Collin აანალიზებს მაკრონიზმს და მისი პროგრესიზმის უკან ხედავს ავტორიტარიზმს.

საფრანგეთის დღევანდელი პრეზიდენტი მაკრო ამბობს რომ პროგრესისტია.

ის ამბობს რომ დღევანდელი პოლიტიკური ბრძოლა არის უკვე ახალ სამყაროში მყოფი პროგრესისტების ბრძოლა ძველი სამყაროს დამცველ ”ნაციონალისტებთან”.

მეორეს მხრივ ის იცავს ლიბერალიზმს და ამავე დროს იღებს ყველაზე ანტილიბერალურ ზომებს საჯარო თავისუფლებათა სფეროში და თვალთვალის ,მეთვალყურეობის საზოგადოების გaვრცელებაში.

პროგრესიზმი იწყება მაშინ როდესაც ამბობენ რომ წარსულს,თაობების მონაპოვარს არა აქვს მნიშვნელობა და ღირებულება და მან ადგილი უნდა დაუთმოს მომავალს რომელიც ბევრად უკეთესი იქნება.

პროგრესიზმი იწყება მაშინ როდესაც ამბობენ რომ ძველები, წინაპრები აღარ არიან სიბრძნის მატარებლები და ჭეშმარიტება თანამედროვეთა მხარესაა.

პროგრესიზმი იწყება მაშინ რ`დესაც ამბობენ ” მოვსპოთ წარსული და და დავიწყოთ ყველაფერი თავიდან, სუფთა ფურცლიდან” და ამის მთქმელს არავინ ჩათვლის გიჟად.

პროგრესიზმი შვა რაციონალისტთა მე-17 საუკუნემ და განმანათლებელთა მე-18 საუკუნემ.

პროგრესისტული იდეოლოგია უნივერსტული და მონდიალისტურია.

პროგრესისტები ქადაგებენ რომ ერები ძველმანი ხარახურაა და ისინი უნდა გადაიყაროს.

ახალი ბიბლიაა თავისუფალი ვაჭრობა და პროგრესისტი შეიძლება იყოს მხოლოდ

CETA-ს, ევროკავშირი/Mercosur-ის შეთანხმების და სწავლულების და პროგრესისტი პოლიტიკოსების მიერ მომზადებული მსგავსი რამეების მომხრე.

ხალხები ითვლება მასად რომლის აქეთ-იქით გადაადგილების რეგულირებაა საჭირო. სუვერენიტეტის ცნება უნდა მოისპოს.

ეროვნულმა სახელმწიფომ აღარ უნდა გადაწყვიტოს თუ ვის აქვს მის ტერიტორიაზე შესვლის უფლება და ვის არა.

მართავს და ბატონობს გლობალური მთავრობა.

პროგრესიზმს მგზნებარედ უჭერენ მხარს ” რადიკალი” მემარცხენეები რომლებიც პროლეტარულ ინტერნაციონალიზმს აიგივებენ კაპიტალისტურ მონდიალიზაციასთან, მუშათა სოლიდარობას კი აიგივებენ ახალი მონებით ვაჭრობასთან.

პროგრესისტულ იდეოლოგიას უნდა ინდივიდის ” განთავისუფლება” მისი ოჯახისგან, მისი ერისგან, მისი სამშობლოსგან და ეროვნული კულტურული მემკვიდრებისგან და ყოველივე ამის გარეშე დარჩენილი უფესვო უკულტურო ველურის გადაქცევა მომხმარებლად რომელსაც უნდა მისი უნარების, სხეულის, ტვინის, შრომის გაყიდვა რაც შეიძლება ძვირად და როგორც მღეროდნენ 1970-ანი წლების ბრიტანელი პანკები ” სექსი, ნარკოტიკები,როკენროლი და მეტი არაფერი”.

მოდური ეკონომიკური დოქტრინების კანონების თანახვა ყველაფერი რითაც ინდივიდს იცავს საელმწიფო და სოციალური სისტემები ხელს უშლის ინდივიდის თავისუფალ ინიციატივას და მოსასპობია.

ჯანდაბას ერი, სახელმწიფო, საზოგადოება, ოჯახი, მთავარია ინდივიდი და მისი შნო და მოხერხება.

უმუშევარმა უნდა უნდა შექმნას თავისი საწარმო, თავისი ბიზნესი და სამსახური ან მოგვწდეს თავიდან.

ესაა პროგრესისტულ-ლიბერტარული დიქტატურა.

პროგრესიზმი და ლიბერტარობა ერს და საზოგადოებას აქუცმაცებს პატარ-პატარა ჯგუფებად. რეალური სოლიდარობაც ქრება.

პროგრესიზმი და ლიბერტარობა წინა ოლანზე წამოსწევს ინდივიდუალურ თავისებურებს, ყველაზე ინტიმურ თავისებურებებსაც რათა ისინი გადააქციოს იდეოლოგიურ იარაღად უნივერსალობა-საყოველთაოობის და ეროვნულობის ყოველგვარი ფორმის წინააღმდეგ.

1968 წელს შექმნეს ” რევოლუციური ქმედების ჰომოსექსუალური ფრონტი

// ფრანგულად “Front homosexuel d’action révolutionnaire” (FHAR) მერე გამოარჩიეს ჰომოსექსუალები და ლესბოსელები, მერე გამოარჩიეს ტრანსსექსუალებიც, ეხლა არიან ასექსუალებიც, ანტისექსუალებიც….საზოგადოების, ერის დაქუცმაცება უსასრულოა.

ყველასთვის მთავარია მისი მე და მისი ბოდიში ხოში, ვრცელდება ნარცისიზმის ”კულტურა”

.სულ გადარეული ინდივიდუალიზმი ანგრევს პროფკავშირებს და სოლიდარობის ყოველგვარ ფორმას.

ეს რა თქმა უნდა იწვევს მორწმუნეთა, ტრადიციონალისტთა, კონსერვატორთა მწვავე რეაქციას.

ავტორიტარული პროგრესიზმი.

პროგრესისტულ იდეოლოგიას სწამს მეცნიერების და ტექნიკის უსასრულო შესაძლებლობებისა.

რენე დეკარტი (ფრანგ. René Descartes; დ. 31 მარტი, 1596, ლაე (ტურენი) ― გ. 11 თებერვალი, 1650, სტოკჰოლმი), აგრეთვე ცნობილი როგორც კარტესიუსი — ფრანგი ფილოსოფოსი, მათემატიკოსი და მეცნიერი. საყოველთაოდ აღიარებული, როგორც თანამედროვე ფილოსოფიის ფუძემდებელი და „თანამედროვე მათემატიკის მამა“. დეკარტმა შექმნა ანალიზური გეომეტრიის საფუძვლები, შემოიღო ცვლადი სიდიდისცნება, დაამუშავა კოორდინატთა მეთოდი და აგრეთვე, დაამყარა კავშირი ალგებრასა და გეომეტრიას შორის.

ამ დიდ სწავლულს არ უნდოდა ცოდნისთვის. მას უნდოდა ცოდნა როგორც იარაღი ადამიანის მდგომარეობის გასაუმჯობესებბლად

ნაშრომში „მსჯელობა მეთოდის შესახებ“-ის //Discours de la Méthode,1637// მე-6 თავში დეკარტე წერს რომ მეცნიერებამ და ტექნიკამ შეიძლება გადაგვაქციოს ბუნების ბატონის და მფლობელის მსგავს არსებებად // « comme maîtres et possesseurs de la nature ».// .

ასეთმა პროგრესიზმმა სულ გადარია პროგრესისტები და ლიბერტარები რომლებმაც 1950-60-ან წლებში აშშ-ში შექმნეს მოძრაობა ტრანსჰუმანიზმი რომლის მიზანიცაა უეხლესი ტექნოლოგიების, ნანოტექნოლოგიების, რობოტიკის, ინფორმატიკის…მეშვეობით მათი აზრით სუსტი, უსუსური, შტერი,მოკვდავი

Homo Sapiens-ის ანუ დღევანდელი ადამიანის მოსპობა და მისი შეცვლა უკვდავი ყოვლისმცოდნე ნახევარ-ადამიანი-ნახევარ-მანქანა კიბორგით.

ის დამკვიდრდაასაუთრებით Marvin Minsky-ს პიონერული ნაშრომების წყალობით, მაგრამ ნამდვილად მასშტაბურ მოძრაობად იქცა 1980-ან წლებში.

ტრანსჰუმანისტური მოძრაობის ცენტრალურ ადგილად იქცა კალიორნიის უნივერსიტეტი ლოს ანჟელესში. 1986 წელს შეიქმნა Foresight Institute რომელიც იკვლევს ნანოტექნოლოგიების და კრიოგენიზაციის სფეროებში.

ფილოსოფოსებმა David Pearce-მ და Nick Bostrom-მა 1998 წელს შექმნეს მსოფლიო ტრანსჰუმანისტური ასოციაცია  World Transhumanist Association (WTA),

არასამთავრობო ორგანიზაცია რომლის მიზანია ტრანსჰუმანიზმის აღიარება როგორც მეცნიერების ისე სახელმჭიფოთა ხელისუფლებების მიერ

ის 2008 წელს გადაიქცა Humanity Plus (H+) en 2008 და დღეს არის მსოფლიო მასშტაბის პირველი ტრანსჰუმანისტური ორგანიზაცია.

ტრანსჰუმანიზმი ებუძნება პროგრესს მეცნიერებათა, განსაკუთრებით ნანოტექნოლოგიების, ბიოტექნოლოგიების, ხელოვნური ინტელექტის,ინფორმატიკის და კოგნიტიურ მეცნიერებათა სფეროებში. მას უნდა მეცნიერების, ტექნოლოგიის და საზოგადოების ერთმანეთთან დაკავშირება.

ტრანსჰუმანიზმის მეცნიერული, ტექნოლოგიური და ონტოლოგიური დაპირებები დღეს უფრო და უფრო მჭიდროდ დაკავშირებულია გიგანტურ ეკონომიკურ ინტერესებთან.

დაგეგმილ სიახლეებში იდება დიდი ინვესტიციები და არის დიდი მოგებები

ტრანჰუმანიზმის მონაწილეები არიან GAFAM (Google, Amazon, Facebook, Apple და Microsoft), ჩინური BATX (Baidu, Alibaba, Tencent, Xiaomi) და NATU (Netflix, Airbnb, Tesla, Uber). Google, რომლის ინჟინერიის დირექტორია ხელოვნური ინტელექტის სპეციალისტი და Singularity University-თანადამაარსებელი Ray Kurzweil რომელიც განსაკუთრებითაა ჩართული ამ სფეროში.

https://www.cairn.info/article.php?ID_ARTICLE=JIBES_293_0204

• ythanalyse du transhumanisme
• Hervé Fischer
• Dans Journal international de bioéthique et d’éthique des sciences 2018/3-4 (Vol. 29), pages 204 à 231 

format_quote Citer ou exporter Ajouter à ma bibliographie Suivre cette revue

რა თქმა უნდა ამერიკელი წინასწარმეტყველები. გვეუბნებიან სასურველი მომავალია ადამიანობის უარყოფა და პოსტადამიანის გაჩენა. სხვები ლაპარაკობენ პოსტ-ისტორიის, პოსტ-ერის და პოსტ-ჭეშმარიტების მოსვლაზე.

Ray Kurzwei-ის მიერ ნაქადაგევი პოსტჰუმანიზმის შემთხვევაში ლაპარაკია ბიოლოგიურ ტეხილზე. ითვლება რომ ბიოლოგიური ადამიანი იქცა მოძველებულ ხარახურად რასაც უშველის ხელოვნური ინტელექტი. დღევანდელ ცოცხალ ადამიანებს შეცვლიან რობოტებით და ადამიანი-მანქანის ნაერთი კიბორგებით.

ბევრი ფიქრობს რომ მეოცე საუკუნეში მსოფლიო ომების და გენოციდების მომწყობი ტრადიციული ჰუმანიზმი აღარაა სანდო. მეოცე საუკუნის ბარბაროსობამ გააუფასურა ჰუმანიზმი, მასობრივი მკვლელობის საშუალებათა, ქიმიური, ბირთვული, გეოფიზიკური…იარაღის მომგონი პროგრესიზმიც, სხვათა შორის, მაგრამ ამაზე მოკრძალებულად დუმან.

ჰუმანიზმი მოკვდა მსოფლიო ომების ბრძოლის ველზეო, ამბობენ და დაიწყეს კაცობრიობის რობოტიზაციის პროცესი, ტრანსჰუმანიზმ-პოსტჰუმანიზმი.

მაკრონიზმი არის პროგრესიზმის სრულყოფილი გამოხატულება. ის სპობს წარსულს და ეყრდნობა ბაზრის ავტომატურ მექანიზმებს და ”ხელოვნურ გონიერებას” რათა რაციონალურად მართოს საზოგადოება რომელიც აღარ დაუთმობს ადგილს ძველ პოლიტიკურ ვნებებს.

ესაა ტოტალიტარული პროექტი იმიტომ რომ ვერაფერი გაექცევა მას ტოტალური მეთვალყურეობის საზოგადოებაში.

ეს პროექტი ასევე ამხადებს ისრიისგან და ეროვნული ტრადიციებისგან , ეროვნული კლუტურული მემკვიდრეობისგან თავისუფალი, მათი უარმყოფელი ადამიანის, ბაზრის დიდ ავტომატის ფუნქციონირების ადექვატური ადამიანის მოსვლას. ე

ეს ადამიანი არაა ძალიან ახალი : ესაა დომინანტური ეკონომიკური თეორიების l’homo economicus. მაგრამ დღეს ამ დოქტრინების მიმდევრებს აქვთ ამ თეორიების რეალიზაციის საშუალება.

ეს ტოტალიტარიზმი არ იქნება მოძალადე დიქტატურა.

პროგრესიზმის ტოტალიტარული პროექტისთვის ძალადობა არაა არსებითი და მთავარი.

ძალადობა მარტო მაშინაა სასარგებლო როდესაც ნამდვილად ცუდი ხალხი უარყოფს პროგრესიზმს მიერ დაპირებულ ბედნიერებას.

საჯარო თავისუფლებებს არ მოსპობენ უცბად. არ ხოცავენ ოპოზიციონერებს.

”უბრალოდ” ახალი სამყაროს კანონებში და პრაქტიკებში უხმაუროდ ითქვიფება და ქრება თავისუფლების ძველი იდეა.თავისთავად მაკრონიზმი არაფერია მისი ძალა მოდის ბევრად უფრო შორიდან და არა მარტო ინვესტორებიდან

გითვალთვალებს პროგრესიზმი,მოთვალთვალე საზოგადოება და არა ღმერთი თუ სტალინი.

https://siliconangle.com/2016/03/17/you-are-being-watched-the-surveillance-society-of-2016/

17 MARS 2016

DUNCAN RILEy , 2016 წლის 17 მარტი თქვენ გითვალთვალებენ, გითვალთვალებენ როდესაც კითხულობთ ამ წერილს, როდესაც იყენებთ თქვენ სმარტფონს, როდესაც მიგყავთ თქვენი მანქანა. გითვალთვალთვალებთ სახელმწიფო.

ადამიანები ერთმანეთს უთვალთვალებენ უხსოვარი დროიდან, მაგრამ თანამედროვე თვალთვალი მოიგონეს ნაცისტებმა.

ეს იწყება 1933 წელს რაიხსტაგის დაწვიდან. მაშინ გააუქმეს გერმანიის მოქალაქეთა მრავალი მთავარი სამოქალაქო თავისუფლება. აღარ იყო კორესპონდენციის თუ ტელეფონით საუბრის კონფიდენციალურობა.

უკვე აღმოსავლეთი გერმანიის საიდუმლო პოლიცია შტაზისთვის მომუშავე ყოფილმა ნაცისტებმა აიყვანეს სახელმწიფო თვალთვალი ახალ მწვერვალებზე.

შტაზის მიზანი იყო ” ყველაზე ყველაფრის ცოდნა”. მის 90 000 შტატის თანამშრომელს ეხმარებოდა 170 000 არაოფიციალური თანამშრომელი. აღმოსავლეთ გერმანიაში ცხოვრობდა 16 მილიონი კაცი. მათ შექმნეს საქმეები ექვს მილიონ კაცზე.

მაგრამ თვალთვალის დღევანდელი ტექნოლოგია ბევრად უფრო ძლიერია მაშინდელ შესაძლებლობებზე.

არასასიამოვნო სიმართლე რომ ადამიანებს ეხლა უთვალთვალებენ ყველგან, რაც არ შეეძლოთ არც შტაზის თანამშრომლებს.

მანქანით მიდიხართ გზაზე თა ფულს გადაიხდით ელექტრონული ბარათით. დაფიქსირებული ხართ. ბევრ ქვეყანას ამიერიდან აქვს მანქანის ნომრის ამოცნობის სისტემები და შეუძლიათ თვალყურის დევნება თქვენი მანქანის მოძრაობისთვის ყველგან მყოფი მეთვალყურეობის კამერებით. არის სახის ამოცნობის ტექნოლოგია. სახელმწიფო ტრანსპორტში შეხვალთ, ელექტრონულ ბარათს გამოიყენებთ და დაფიქსირებული ხართ.

NSA თვალყურს ადევნებს თუ რა ხდება ინტერნეტში,რა შედის აშშ-ში და რა გადის იქიდან. ანუ რაღაც საიტის ნახვისას, e-mail-ის გაგზავნა-მიღებისას დაფიქსირებული ხართ. დაფიქსირებულია საეჭვო სიტყვებიც, მაგ. ისლამი თუ ჯიჰადი.

სმარფონის გამოყენებას თვალყურს ადევნებენ Stinger-ის ნაირი აპარატებით და არა მარტო სასამართლოს დადგენილებით.

თუ ხმარობთ დებიტის, კრედიტის, მაღაზიის ერთგულების ბარათებს დაფიქსირებული ხართ.

2016 წლიდან სიახლე ისაა რომ სახელმწიფომ ყველა ამ მონაცემს შეიძლება თვალყური ადევნოს ცენტრალიზებულად. თქვენ ხართ მეთვალყურეობის საზოგადოებაში.

ევროპის სულისთვის მებრძოლ პროგრესისტებს და ლიბერტარებს დაემატნენ ისლამისტებიც

Livres anglais et étrangersRecherche détailléeNos rubriquesNouveautésMeilleures ventesBonnes affairesLivres audioTous les livresVendez !

11 septembre 2007 – პროგრესისტები და ლიბერტარები სპობენ ისტორიულ ევროპას და მოვიდა ისლამიზმიც.

ევროპის სულისთვის ბრძოლა დღეს ისეთივე მწვავეა როგორც იყო 1930-ან წლებში. დღეს არის მეორე '' ვაიმარის მომენტი''. 
1930-ან წლებში ევროპელებმა უკან დაიხიეს ქსტრემისტული ნაციზმის წინაშე. ასე ხომ არ მოხდება რადიკალური ისლამის წინაშეც? 

1998 წლიდან ევროპაში მცხოვრებმა ამერიკელმა Bruce Bawer-მა ნახა ეს პრობლემა ახლოდან. 
ყველგან ევროპაში-ამსტერდამში, ოსლოში, კოპენჰაგენში, პარიზში, ბერლინში, მადრიდში და სტოკჰოლმში მან ნაზა  დიდი და მზარდი მაჰმადიანური ანკლავები სადაც ან სულ არ მოქმედებს ან ძლივს მოქმედებს ევროპული კანონები, სადაც ზღუდავენ ან ცუდად ეპყრობიან ქალებს, სადაც დევნიან და ხოცავენ ჰომოსექსუალებს, სადაც ემუქრებიან,ლანძღავენ და შეურაცხყოფას აყენებენ ''ურჯულოებს'', სადაც ხდება ებრაელების დიაბოლიზაცია და სადაც თავს ესხმიან მათ. ამ ანკლავებში გავრცელებულია ისეთი ბარბაროსული ჩვევები როგორებიცაა ''ღირსების დანაშაულები'' და იძულებითი ქორწინება. 
ამ ანკლავებში უარყოფენ გამოთქმის და რელიგიის თავისუფლებას. 

მოკლედ პროგრესიზმმა, ლიბერტარობამ, 1960-80-ანი წლების ნიჰილისტურ-სექსუალურმა რევოლუციამ დააქციეს ისტორიული, ტრადიციული ევროპა რითაც ოსტატურად ისარგებლა ისლამიზმმა და ჯიჰადიზმმა. ევროპა გაიყო ორ ნაწილად. ევროპულ ევროპად და ისლამისტების კონტროლის ქვეშ არსებულ ევროპად სადაც ევროპის პოლიციელებს და სხვა სახელმწიფო მოხელეებს უჭირთ ან არ შეუძლიათ შესვლა და მოქმედება. 

ეს აღიარა გერმანიის კანცლერმა, ქალბატონმა ანგელა მერკელმაც

https://www.foxnews.com/world/angela-merkel-admits-that-no-go-zones-exist-in-germany

 1 mars 2018
A
 Adam Shaw , | Fox News. 

კონსერვატორები და პოპულისტები დიდი ხანია რაც ამბობენ რომ განსაკუთრებით 2015 წელს გერმანიის საზღვრების გახსნას მოყვა საშუალო აღმოსავლეთიდან მაჰმადიანების მასობრივი იმიგრაცია რამაც გერმანიაში გააჩინა მაჰმადიანების კონტროლს ქვეშ არსებული ზონები სადაც დანარჩენ გერმანიასთან შედარებით არის კრიმინალის ბევრად უფრო მაღალი დონე,სადაც შესვლა არ შეუძლიათ შესვლა პოლიციელებს და სხვა სახელმწიფო მოხელეებს. 

ეხლა გერმანიის კანცლერმა ანგელა მერკელმაც აღიარა ასეთი ზონების არსებობა. 

არაისლამისტი სახელმწიფო მოხელეებისთვის დახურული ზონები ევროპაში არსებობენ,  arსებობს ამის დამასტურებელი საბუთები, მაგრამ ევროპელი ხელმძღვანელები და მემარცხენე ჟურნალისტები ამის გაგონებაზე იღიმებიან და ხითხითებენ. 

მაგრამ მერკელმა, რომელიც გახდა 2015 წლის Time Magazine-ს წლის ადამიანი მნიშვნელოვანწილად საზღვრების გახსნაზე მისი პოზიციის გამო აღნიშნა ისლამისტების კონტროლის ქვეშ არსებული ზონების არსებობა გერმანული არხი n-tv-სთვის მიცემულ ინტერვიუში მაშინ როდესაც მან მოუწოდა ნოლი შემწყნარებლობისკენ კრიმინალის საკითხებში. 

ქალბატონმა მერკელმა თქვა რომ ადამიანებს აქვთ თავის უსაფრთხოდ გრძნობის უფლება როდესაც ისინი ერთმანეთს ხვდებიან საზოგადოებრივ ადგილებში. როდესაც მას სთხოვეს აზრის უფრო ნათლად გამოთქმა მან დააზუსტა რომ ის ლაპარადგილებზე სადაც უჭირთ ან არ შეუძლიათ შესვლა პოლიციელებს და სხვა სახელმწიფო მოხელეებს. '' 

''ეს ნიშნავს იმას რომ რომ გერმანიაში არ შეიძლება იყოს ადგილები სადაც ვერავინ ბედავს შესვლას, მაგრამ არის ასეთი ადგილები'', განაცხადა ქალბატონმა მერკელმა. 
'' ყველაფერს უნდა დაერქვას თავისი სახელი და რაღაც უნდა გაკეთდეს.

https://www.france24.com/fr/20150114-france-tour-eiffel-cernee-califat-islamiste-selon-foxnews-islam-medias-charia

  Fox News-ის ჟურნალისტი Nolan Peterson ლაპარაკობს იმაზე რომ საფრანგეთის დედაქალაქი პარიზის გული, ეიფელის კოშკი ალყაში მოაქცია ისლამურმა ხალიფატმა.



14/01/2015 -

Te
FRANCE 24   პარიზში მოწყობილი ტერაქტების კვალდაკვალ აშშ-ს კონსერვატული ტელეარხი Fox News უფრო და უფრო ლაპარაკობს საფრანგეთზე. 

ის ამბობს რომ უხმაუროდ, წივილ-კივილის გარეშე ხდება საფრანგეთის გამაჰმადიანება, საფრანგეთში ჩნდება ზონები სადაც კანონია შარიათი და არა საფრანგეთის კანონმდებლობა და ხშირია უკანონობა. 

'' ბევრი ამერიკელისთვის შეიძლება შოკის მომგვრელი იყოს მაგრამ ეიფელის კოშკიდან ტაქსით 10-წუთიანი მგზავრობის შემდეგ შეიძლება აღმოჩნდეთ ქუჩებში რომლებიც გავს ბაღდადის ქუჩებს.'' ამას ამბობს ჟურნალისტი Nolan Peterson რომელიც როგორც აშშ-ს სპეციალური ძალების ჯარისკაცი ნამყოფია ერაყში და ავღანეთში. 
no-go zones'-ები // ფრანგულად ''აკრძალული ზონები'', რომლებიც ძალიან ხშირად მაჰმადიანური კვარტალებია'', ამბობს ''კონფლიქტების ზონების'' ეს ექსპერტ

 ის ამბობს რომ საფრანგეთში გაჩნდა ქვეყანა რომელიც ცხოვრობს ისლამურ წესებს და არა საფრანგეთის კანონებით და არაა საფრანგეთი. 

ამაზე ეხლა ლამის მთელი საფრანგეთი ჩივის და ლაპარაკობს.


ეს მდგომარეობა შექმნა პროგრესიზმმა, ლიბერტარობამ, 1960-80-ანი წლების ნიჰილისტურ-სექსუალურმა რევოლუციამ რომლებმაც მოსპეს ისტორიული, ტრადიციული საფრანგეთი და გზა გაუხსნეს ისლამიზმის ექსპანსიას



https://www.lefigaro.fr/vox/religion/le-progressisme-a-porte-en-europe-un-islamisme-supremaciste-et-victimaire-20200901



FIGAROVOX/TRIBUNE - .

01/09/2020 

Antoine Menusier არის ჟურნალისტი, ავტორი ნარკვევისა ''არასასურველთა წიგნი: ისტორია არაბებისა საფრანგეთში''- Le livre des indésirés: une histoire des Arabes en France(Le Cerf, 2019). 

ევროპაში ისლამიზმის ისტორიაში ყველაზე დაუჯერებელი რამე ისა რომ ისლამიზმს დროდადრო ან მუდმივად, ტაქტიკური მოსაზრებებით თუ პრინციპულად უჭერენ მხარს ისინი ვინც თავის თავს თვლიან და აცხადებენ პროგრესისტებად.  

ანუ პროგრესისტები ებრძვიან ქრისტიანობას და მხარს უჭერენ ისლამიზმს.   

რევოლუციურ პროგრესიზმს მეოცე საუკუნის პირველ ნახევარში ჰქონდა 2 სახე:  

ერთი იყო რასისტული, რომელსაც განასახიერებდა რასიზმი, მეორე იყო მატერიალისტური, რომელსაც განასახიერებდა კომუნიზმი. ორივე კაცობრიობას აძალებდა ახალ ადამიანს. 

ნამდვილი ისლამიზმი, ბრძოლაზე დაფუძნებული იდეოლოგის, იმავე პერიოდში გაჩნდა  ბრიტალულ კოლონიალიზმთან მებრძოლი ორგანიზაცია ძმები მაჰმადიანების შთაგონებით.  

ამ თავისებურ რეფორმიზმს უნდა შარიათის და თანამედროვეობის, რელიგიური კანონმდებლობის და მეცნიერებათა შერიგება-შეთანხმება. 

ისლამიზმის გეოპოლიტიკური მიზანია ''მოღალატე'' და ''ებრაელი'' ქემალ ათათურქის მიერ 1924 წელს გაუქმებული ხალიფატის აღდგენა, ''ისლამური შეერთებული შტატები''.  

მისი კულტურული მიზანია კაცობრიობის დარწმუნება იმაში რომ ცხოვრების საუკეთესო წესია გლობალური მაჰმადიანური საზოგადოება ''უმა'' .

ისლამიზმის აზრით მაჰმადიანური ცივილიზაცია დაჩაგრულია მისგან ყველაფრით დავალებული '' უმადური'' დასავლეთის მიერ. 

ისლამიზმი მეორე ომის წინ და შემდეგ ბალკანებში და საშუალო აღმოსავლეთში დაკავშირებული იყო ნაციზმთან.  

თანდათანობით ის დამკვიდრდა როგორც განთავისუფლების იდეოლოგია, კოლონიალიზმის წინააღმდეგ მებრძოლი ნაციონალიზმების კონკურენტი და მოკავშირე. მაგრამ თუ ეს ნაციონალიზმები იღებენ ცხოვრების ევროპულ ფორმებს ისლამიზმი მთლიანად უარყოფს მათ. 

ისლამი აერთიანებდა არაბებს დამოუკიდებლობისთვის ომების დროს. 

იუგოსლავიაში მაჰმადიანები ებრძოდნენ მართლმადიდებლებს და კათოლიკეებს. 

ისლამიზმი თავის თავს აცხადებს ანტიიმპერიალისტურ, მესამე სამყაროსთვის მებრძოლ რევანშისტულ ძალად. ის ამტკიცებს რომ მაჰმადიანური ცივილიზაცია დაჩაგრულია მისგან ყველაფრით დავალებული უმადური დასავლეთის მიერ რომ დასავლურ ცივილიზაციაზე უფრო მაღლა მდგომი მაჰმადიანური ცივილიზაცია არის დასავლეთის მსხვერპლი. 

ალაჰის სიტყვა და არა კონსტიტუცია, ესაა ისლამიზმი დღეს ევროპაში, განსაკუთრებით გერმანიაში და საფრანგეთში ფესვგადგმული ორგანიზაცია ძმები მაჰმადიანების ისლამიზმი.





https://www.lefigaro.fr/vox/societe/2016/02/05/31003-20160205ARTFIG00415-uoif-freres-musulmans-salafisme-le-dessous-des-cartes.php
 ორგანიზაცია ძმები მაჰმადიანების დამფუძნებელი Hassan Al-Banna-ს მაგლობალიზებელი ისლამი მისივე თქმით არის '' სრული ორგანიზაცია რომელიც მოიცავს ცხოვრების ყველა ასპექტს. ესაა ერთდროულად სახელმწიფოც და ერიც, მთავრობაც და საზოგადოებაც,მორალიც და ძალაც, მიტევებაც და მართლმსაჯულებაც,კულტურაც და იურისდიქციაც, მეცნიერებაც და მაგისტრატურაც. ეს არის მასალაც და რესურსიც, მოგებაც და სიმდიდრეც, ალაჰის გზაზე ბრძოლაც და მოწოდებაც, არმიაც და აზრიც, დაბოლოს ესაა გულწრფელი რწმენა და ჯანმრთელი თაყვანისცემა. ესაა ყველაფერი ეს ერთნაირად''.

En 1924, დაემხო ''ავადმყოფად'' გამოცხადებული `სმალური ხალიფატი რომელიც Hassan Al-Banna-ს აზრით იყო დასავლეთის პირისპირ მაჰმადიანთა ერთიანობის პოლიტიკური სიმბოლო. 

 1928 წელს მან გადაწყვიტა ისლამისტური მოძრაობის შექმნა. 

მოძრაობის მიზანი პირველ რიგში იყო  ბრძოლა ბრიტანეთის მიერ ეგვიპტის კოლონიზაციის წინააღმდეგ, ბრძოლა ებრაელთა ყოფნის და სამი მონოთეიზმის წმინდა მიწაზე იზრაელის დამკვიდრების წინააღმდეგ. 

მისი სხვა მიზნებია ახალი გლობალური ხალიფატი/ისლამური სახელმწიფოს შექმნა  ძმებ მაჰმადიანების ისლამის ისლამის სხვა მიმდინარეობებზე და სხვა რელიგიებზე უფრო მაღლა დაყენება, საზოგადოების შიგნით და გარეთ მისი იურიდიული წესების დამკვიდრება.
 
სადაც ცხოვრობენ მაჰმადიანი ძმები იქ უნდა იყოს ხალიფატი, ესაა დევიზი.


https://www.superprof.fr/ressources/scolaire/histoire/cours-hist6/terminale-s-hist6/lien-islamisme-changement-politique.html  

ისლამიზმი გაჩნდა მე-19 საუკუნის ბოლოს. 

ეს იყო რეაქცია ოსმალეთის იმპერიაში ევროპის შეღწევაზე. 

კაპიტალიზმს, ლიბერალიზმს,მოხმარებას, ზნე-ჩვეულებათა ლიბერალიზაციას  ისლამიზმმა დაუპირისპირა დაბრუნება ისლამის საკრალურ ტექსტებთან, ყურანთან და სუნასთან. 

ამ საკრალური ტექსტების მითითებები უნდა განხორციელდეს ცხოვრების როგორც რელიგიურ ისე სოციალურ და პოლიტიკურ სფეროებში. 

ისლამიზმი ეფუძნება საზოგადოების გამაჰმადიანების ან ხელახლა გამაჰმადიანების ნებას.  

ისლამური ფუნდამენტალიზმი არის ყურანის მითითებების მკაცრი განხორციელება ყოველდღიურ ცხოვრებაში. 

ისლამიზმი ასევე არის პოლიტიკური იდეოლოგია რომლის მიზანიცაა შექმნა სახელმწიფოსი  სადაც  ინსტიტუტების, ეკონომიკის, საზოგადოების ფუნქციონირების საფუძველია ისლამი. 

პოლიტიკურ ისლამიზმს უნდა ხელისუფლების მოპოვება ან ლეგალური ან რევოლუციური გზით.  

მისი იდეალია ისლამის საწყისი ხანის ''მითიური ცხოვრება''.  მას უნდა მაჰმადიანთა გლობალური საზოგადოების, უმას შექმნა. ამ უმას წევრისთვის არსებობს უმა და არა სამშობლო და ერი. 

ისლამიზმი იგება დასავლეთის სიძულვილზე და ინარჩუნებს და ავრცელებს ამ სიძულვილს.  

პოლიტიკური ისლამიზმი 1970-ანი წლებიდან გავრცელდა დეკოლონიზაციიდან გამოსულ სახელმწიფოებში. 

1980-ან წლებში და შემდეგ დაიქცა პანარაბიზმი, კომუნიზმი, არაბული საერო ავტორიტარული რეჟიმები  და ყველაფერმა ამან ხელი შეუწყო ისლამიზმის გავრცელებას. 

საერთაშორისო ასპარეზზე ისლამიზმი გამოიხატება იზრაელის საწინააღმდეგო, ანტიამერიკული, ანტილიბერალური მოძრაობით რომელიც მტრობს აშშ-ს და მის მოკავშირეებს.

ისლამიზმი გამოიხატება ისლამური მოძრაობების გამრავლებით. 

ამის 1 მაგალითია 1928 წელს ეგვიპტეში გაჩენილი ძმები მაჰმადიანების მოძრაობა რომელსაც განშტოებები აქვს როგორც არაბულ ისე ევროპულ ქვეყნებში. 

მაჰმადიანური ქვეყნების გარეთ ისლამისტური მოძრაობა ორგანიზებულია ქსელებად. 

ორი მსოფლიო ომის შემდგომი ევროპა ახერხებდა იმიგრანტების ასიმილაციას, მაგრამ 1960-80-ანი წლების ნიჰილისტურ-სექსუალური რევოლუციის შემდეგ ევროპა ვეღარ ახერხებს იმიგრანტების ასიმილაციას და ისლამიზმი ვრცელდება იმიგრანტების მეორე თაობაში, ახალგაზრდებში. არაოფიციალურ სკოლებში ახალგაზრდებს ასწავლიან ისლამის მათებურ ინტერპრეტაციას, დასავლეთის სიძულვილს და ბევრ მიზგითში ქადაგებებიც შესაბამისია. 

1990-ანი წლებიდან მოხდა ისლამიზმის კიდევ უფრო რადიკალიზაცია და მან მიმართა ტერორიზმს. 

ასე მაგალითად ალჟირში იყო ხსნის ისლამური ფრონტი, შეიარაღებული ისლამური ჯგუფი რომელიც ებრძოდა ალჟირის დამოუკიდებლობის მომპოვებელი საერო მოძრაობებიდან გამოსულ ხელისუფლებას. 

მილიარდერმა უსამა ბენ ლადენმა 1988 წელს შექმნა და დააფინანსა მთავარი ტრანსეროვნული ტერორისტული ქსელი ალ კაიდა.... 

ისლამისტი ქადაგები მუდამ იხსენებენ ყურანის მოწოდებას ''აკეთე სიკეთე, ებრძოლე ბოროტებას'' რომლის საქმითაც გამოხატვა საუკუნეების მანძილზე ყოველთვის არ ყოფილა მშვიდობიანი. 

ისლამისტების სოციალური პროგრამაა ბრძოლა უსამართლობებთან, არაბულად ჰოგრა. ეს თემა არაა უცხო ქრისტიანობისთვისაც მაგრამ ამ დროშას განსაკუთრებული მონდომებით აფრიალებენ ათეისტი მემარცხენეები.

ისლამის ყველანაირი გამოხატულება თუ კი ის არაა მოძალადე და სისხლისმღვრელი ევროპაში აღიქმება უსამართლო ბედის სამართლიან კომპენსაციად. 

ისლამიზმი ხშირად გამოიხატება ხოლმე დრო და დრო და ფრაგმენტულად. შეიძლება არც იყო მაჰმადიანი და დადგე ისლამისტის პოზაში. 

შეიძლება მტღულადაც უყურებდე ისლამისტებს მაგრამ ხანდახან მხარს უჭერდე მათ  საეოობის პრინციპის მეტისმეტად იურიდიულად წარმოდგენით,მაგალითად. 

2019 წლის 10 ნოემბერს პარიზში მანიფესტაცია ისლამოფობიის წინააღმდეგ მოაწყვეს რადიკალი მემარცხენეების დეპუტატებმა თუ აქტივისტებმა. 

რეალურად არსებობს პროგრესისტი მემარცხენეების და რეაქციული ისლამის ალიანსი. 

ეს პარადოქსული ამბავი ფესვგადგმულია კოლონიზაციის ისტორიაში რომელიც გადმოტანილია საფრანგეთის ქალაქების გარეუბნებში.   

ძირითადად მაღრიბული იმიგრაციის მეორე თაბიდან გამოსული ეს მემარცხენეები თვლიან რომ მათ ვალი აქვთ გადასახდელი მათი მშობლებისთვის რომლებმაც მათ თავისუფლება მისცეს ოდესღაც მათ ''მჩაგვრელ'' ქვეყანაში. 

პროგრესისტი მემარცხენეებისთვის მთავარი მტერია ''კოლონიალური სახელმწიფო'' და მისი პოლიცია და არა წვერიანი კაცი და შეფუთული ქალი ისლამისტები. 
პროგრესისტი მემარცხენეები ასე აძლიერებენ ევროპაში ისლამიზმს.

https://www.lefigaro.fr/elections/presidentielles/2017/02/15/35003-20170215ARTFIG00260-en-algerie-macron-denonce-la-colonisation-c-est-un-crime-contre-l-humanite.php

15/02/2017 ევროპული პროგრესიზმის ერთ-ერთმა ლიდერმა, საფრანგეთის პრეზიდენტმა ემანუილ მაკრომ ალჟირში ყოფნისას ინტერვიუ მისცა ადგილობრივ გამოცემა Echorouk News-ს თქვა:

 კოლონიზაცია არის დანაშაული, დანაშაული ადამიანობის წინააღმდეგ, ჭეშმარიტი ბარბაროსობა და ესაა ნაწილი წარსულისა რომელზეც თვალი არ უნდა დავხუჭოთ და ბოდიში უნდა მოვუხადოთ იმათ ვისაც ვუქენით ეს საშინელება''. 

საფრანგეთის პროგრესისტმა პრეზიდენტმა დამნაშავე ქვეყნად გამოაცხადა თავისი ალჟირისთვის თავისუფლების მიმცემი შარლ დე გოლის და სულ უდანაშაულო ფრანგთა ქვეყანა საფრანგეთი და დიდად გაახარა ისლამისტები და ჯიჰადისტები.
 

https://www.lemonde.fr/idees/article/2006/02/03/quand-israel-favorisait-le-hamas-par-charles-enderlin_737642_3232.html


მეტისმეტად აბსტრაქტული, ეკონომიკური და ფინანსური რესურსების არმქონე საეროობა გზას უხსნის ისლამიზაციას.
 '' კოლონიალური სახელმწიფო'' საფრანგეთი იღებს ისლამოფობურ კანონებს და ჩაგრავს მაღრიბელ გოგონებს, საფრანგეთი თავისი ისლამოფობური კანონებით დღესაც იქცევა როგორც კოლონიალური სახელმწიფო რომელიც ალჟირის ომის დროს გლეჯდა მაჰმადიან ქალებს თავსაბურავს'',ისმის ასეთი ლაპარაკიც.
Fichier:De Gaulle-OWI.jpg
დიდი ევროპელი შარლ დე გოლის //1890-1970// სიტყვებიდან.

 საფრანგეთის მხსნელი ნაციზმისგან არ ყოფილა  მუტრუკი  გენერალი.  ის იყო მოაზროვნეც, მწერალიც, პოეტური ბუნების ადამიანიც.

დავუგდოთ ყური

   დარდი

და როგორ არ ვწუხდე და როგორ არ უნდა მადარდებდეს იმის დანახვა თუ როგორ  ფერმკრთალდება და იშლება  ოდითგანვე დამკვიდრებული ფრანგული სოფლური საზოგადოება მისი მუდმივი საზრუნავით,ტრადიციებით, უძრავი სოფლებით, ძველი ეკლესიებით, სოლიდური, მტკიცე ოჯახებით, სამუშაოთა, თესვის და მოსავლის აღების მარადიული დაბრუნებით,ძველი ლეგენდების, სიმღერების, ცეკვების, კილოკავების, კოსტუმების და ლოკალური ბაზრების ეს მხარე, ათასწლოვანი საფრანგეთი რომელიც მისმა ბუნებამ, მისმა საქმიანობამ, მისმა გენიამ  არსებითად სოფლური გახადეს ?…

დღეს სოფლის მეურნეობას კანონებს კარნახობს, მაშ, ბაზარი.

ეს კანონებია სპეციალიზაცია, სელექცია, გაყიდვა.

//იმედის მოგონებები, Mémoires d’espoir//

იმიგრაცია

ძალიან კარგია რომ არიან ყვითელი, შავი, მიხაკისფერი ფრანგები.

ისინი აჩვენებენ რომ საფრანგეთი გახსნილია ყველა რასის მიმართ  და რომ საფრანგეთის მოწოდება არის უნივერსალური, საყოველთაო მოწოდება.

მაგრამ ყვითელი,შავი, მიხაკისფერი  ფრანგები უნდა დარჩნენ პატარა უმცირესობად თორემ საფრანგეთი აღარ იქნება საფრანგეთი. 

ჩვენ მაინც უწინარეს ყოვლისა ვართ თეთრი რასის, ბერძნული და ლათინური კულტურის ქრისტიანი ევროპელი ხალხი და უნდა დავრჩეთ ასეთებად.

// ეს იყო ფე გოლი, C’était  de Gaulle//…
\
ხოდა 1960-70-ან წლებში დე გოლის იდეებიც და მისი საყვარელი

საფრანგეთიც უარყვეს და ცუდადაა საქმე.

1960-70-ანი წლების ნიჰილისტურმა სექსუალური

რევოლუციის შემდეგ ვიღას ახსოვს ერი,ქვეყანა, კულტურა….დღეს

მთავარია ამორალური თუ იმორალური ტიპის სიამოვნება

ნებისმიერ ფასად. ეს რევოლუცია არაა უკეთესი ბოლშევიკურ

რევოლუციაზე.
ხოდა ზეიმობს ისლამიზმი.  უბედურება ისაა რომ ამას ხელი შეუწყო იზრაელის მმართველი ელიტის სიშტერემაც.


https://translate.google.com/translate?hl=fr&sl=en&u=https://www.wsj.com/articles/SB123275572295011847&prev=search&pto=aue
SH
The Wall Street Journal

How Israel Helped to Spawn Hamas

როგორ დაეხმარა იზრაელი ჰამასის გაჩენას.

Par Andrew Higgins
24 janvier 2009 
I
Moshav Tekuma, Israël- პალესტინური რაკეტით დაზარალებულმა მეზობელმა, პენსიაში გასულმა იზრაელის მოხელემ Avner Cohen-მა გაიხსენა 30 წლის წინ დაშვებული '' უზომო და შტერული შეცდომა. 

''ჩემდა სამწუხაროდ Hamas იზრაელის მიერაა შექმნილი'', თქვა წარმოშობით ტუნისელმა ებრაელმა ბატონმა კოენმა რომელიც გაზაში მუშაობდა ოც წელზე მეტი და 1994 წლამდე იყო რეგიონში რელიგიურ საქმეებზე პასუხისმგებელი პირი.

 ბატონმა  Cohen-მა ნახა თუ როგორ ჩამოყალიბდა ისლამისტური მოძრაობა, როგორ  დაამარცხა მან საერო არაისლამისტი პალესტინელები და როგორ გადაიქცა ის მოძრაობად რომელმაც დადო ფიცი რომ მოსპობს იზრაელს.

იმის მაგივრად რომ შეეზღუდა გაზას ისლამისტები დასაწყისიდანვე, ამბობს ბატონი კოენი, იზრაელი მათ ითმენდა წლების მანძილზე და ზოგ შემთხვევაში ახალისებდა კიდეც როგორც პალესტინის განთავისუფლების ორგანიზაციის საერო ნაციონალისტების და მისი დომინანტური ნაწილის, იასირ არაფატის ფატაჰის გამაწონასწორებელ ძალას. 

იზრაელი თანამშრომლობდა დამბლადაცემულ და ნახევრად ბრმა შეიხ 

Ahmed Yassine-თან სწორედ მაშინ როდესაც ის საფუძველს უყრიდა ჰამასს.

 Cheikh Yassin-შეიხი იასინი ისევ შთააგონებს ისლამისტებს. 

გაზაში ბოლო ომის დროს ჰამასის მებრძოლები იზრაელის ჯარებს ესროდნენ
 
«Yassins»-ებს, პრიმიტიულ ყუმბარებს რომლებსაც ისვრიან ღრმადდ 

პატივცემული ისლამისტი შეიხ იასინისთვის პატივის მისაგებად ასე წოდებული რაკეტებით.
.

https://www.lemonde.fr/idees/article/2006/02/03/quand-israel-favorisait-le-hamas-par-charles-enderlin_737642_3232.html

Quand Israël favorisait le Hamas, par Charles Enderlin
TRIBUNE

CHARLES ENDERLIN

ებრაული სახელმწიფოს ხელმძღვანელები  საერო არაბი ნაციონალისტების ფატაჰის მოსასპობად 30 წელი ეყრდნობოდნენ ისლამისტებს,2006 წლის 03 თებერვალი 

მხოლოდ რამოდენიმე იზოლირებულმა კასანდრამ გააფრთხილა საზოგადოება რომ იზრაელის პოლიტიკა ხელს უწყობს პალესტინური საზოგადოების ისლამიზაციას. 

იზრაელის ხელმძღვანელები უკვე 1976 წელს ვერ ხედავდნენ რეალობას. 

რაბინის პირველი მთავრობის თავდაცვის მინისტრი მაშინ იყო შიმონ პერესი. 

იორდანიის მომხრე კანდიდატების გამარჯვების იმედით მან დაუშვა 12 აპრილს Cisjordanie-ში მუნიციპალური არჩევნების ჩატარება. იმედი გაცრუვდა. 

პალესტინელებმა აირჩიეს პალესტინის განთავისუფლების ორგანიზაცია და მემარცხენე საერო პალესტინელები.  

რამოდენიმე დღის შემდეგ, გაზაში ახალი პოლიტიკური ძალის აჩენისთვის ხელის შესაწყობად იზრაელის სამხედრო ადმინისტრაციამ მოიწონა 

'''ისლამური ასოციაცის'' შექმნა. ამ ასოციაციის მიზანი იყო ისლამის გავრცელება კულტურული და სპორტული აქტივობით.. 

ძმებ მაჰმადიანებთან დაკავშირებული ამ მოძრაობის ხელმძღვანელი იყო 

40-ოდე წლის ინვალიდი შეიხი ახმედ იასინი. 

ის მოსწონდათ იზრაელის სამხედრო მმართველებს რომლებიც რეგულარულად სტუმრობდნენ მასთან. 

'' ჯობია რომ პალესტინელებმა ილოცონ და თავი გაანებონ პოლიტიკას'', ამბობდნენ იზრაელის გენერლები. 

იზრაელის ხელისუფლებაში ლიკუდის მოსვლის შემდეგაც იზრაელი კეთიკგანწყობილი იყო ამ ისლამისტური საძმოს მიმართ. 

1981 ელს, ადათის მოკვლის შემდეგ ეგვიპტის ხელისუფლებამ ეგვიპტიდან გაყარა ათობით პალესტინელი ისლამისტი სტუდენტები.  იზრაელის თავდაცვის მინისტრმა არიელ შარონმა  მათ მისცა გაზაში დასახლების უფლება.  

ეგვიპტიდან გაყრილი ეს პალესტინელი ისლამისტი სტუდენტები გახდნენ ჰამასის და ისლამური ჯიჰადის ხელმძღვანელები. 

შემდეგ წელს იზრაელმა ისლამურ ასოციაციას მისცა მისი შენობის აგების უფლება და როგორც ზოგი ამბობს ფულითაც დაეხმარა მშენებლობაში. ამასობაში იზრაელის სიშტერით წათამამებული ისლამისტები რეგულარულად არბევდნენ  პალესტინური წითელი ნახევარმთვარის ბიუროებს. პალესტინურ წითელ ნახევარმთვარეს ხელმძღვანელობდა კომუნისტურ პარტიასთან და პალესტინის განთავისუფლების ორგანიზაციასთან დაახლოებული
Haïdar Abd Al-Shafi. 

მეტიც, ისლამისტებისადმი კეთილგანწყობილი იზრაელი მივიდა იქამდე რომ ხელს უშლიდა, ზღუდავდა და აპატიმრებდა და თანაც არაერთხელ ისლამისტებთან დაპირისპირებულ პალესტინელებს. ასე 11ჯერ დაიჭირეს

Mohammed Dahlan, რომელიც მაშინ იყო ფატაჰის ახალგაზრდული მოძრაობა შაბიბას ხელმძღვანელი გაზაში Marouan Barghouti-ს.

. იზრაელის ციხეებში რეგულარულად ამწყვდნენ მის Cisjordanie-ელ კოლეგას, უნივერსიტეტი Bir Zeit-ის სტუდენტს, ისლამისტების მოწინააღმდეგე Marouan Barghouti-ს. 

1984 წელს იზრაელის უსაფრთხოების სამსახურებს ჰქონდათ ცუდი სიურპრიზი. 

აღმოჩნდა რომ მათი ისლამისტები არ არიან უმანკო კრავები. 

აჰმედ იასინთან ერთი ჩხრეკვის დროს მათ აღმოაჩინეს იარაღის საწყობი. 

შეიხი '' უბრალოდ'' გადავიდა თავისი პროექტის შემდეგ  ეტაპზე ისე რომ იზრაელის ხელისუფლებას არაფერი შეატყობინა-მან დაიწყო სამხედრო უჯრედების შექმნა.  

შეიხი 13 წლით ციხეში მიაბრძანეს, მაგრამ 1985 წლის მაისში გამოუშვეს იზრაელსა და აჰმედ ჯიბრილის პალესტინურ ორგანიზაციას შორის ტყვეების გაცვლის პროცესში. 

შეთანხმება დადო მაშინ იზრაელის თავდაცვის მინისტრმა იცხაკ რაბინმა...


1987 წლის დეკემბერში ატყდა პირველი ინტიფადა. 

იზრაელის ხელმძღვანელებს შეეშინდათ რომ პოლიტიკურად მოიგებდნენ პალესტინის განთავისუფლების ორგანიზაცია, მემარცხენე, საერო და ხშირად ქრისტიანი არაბები.  

ამიტომ იზრაელის ხელმძღვანელებმა პრიორიტეტი მიანიჭეს ფატაჰის კომიტეტების დარბევას.
 
 საშიშ აქტივისტებად მიჩნეული ბატონები Barghouti et Dahlan გაყარეს იორდანიაში.

მოკლედ სანამ იზრაელის ხელისუფლება აარბევდა ანტიისლამისტ პალესტინელებს ისლამისტმა შეიხ იასინმა შექმნა ჰამასი რასაც თავიდან ყურადღება არ მიაქციეს. 

ის დააპატიმრეს მარტო მომდევნო წელს, მას შემდეგ რაც მოკლეს

ჰამასის შეიარაღებული განშტოება Azzedine El-Kassam-ის მერ გატაცებული იზრაელის სამხედრო. მაშინ მასში იყო სულ რამოდენიმე ათეული მებრძოლი.


https://www.franceculture.fr/oeuvre/rue-jean-pierre-timbaud

მოკლედ პროგრესისტების და იზრაელის შტერი ხელმძღვანელების მიერ წახალისებული ისლამიზმი იპყრობს პარიზს და არა მარტოო მას.


Rue Jean-Pierre Timbaud : პროგრესისტ ლიბერტარ ბობოებს და გაბურძგნულ წვერიან ისლამისტებს სორის მოჭყლეტილი პარიზელთა ოჯახის ცხოვრება

De Géraldine Smith
Stock, 2016
Description

Géraldine Smith და მისი ოჯახი 1992 წელს დასახლდნენ პარიზის იმ უბანში რომელიც მათ მოეწონათ მისი სოციალური, ეთნიკური და რელიგიური მრავალფეროვნებით. 

მისი შვილები დადიოდნენ კათოლიკურ სკოლაში. 

იქვე ახლოს იყო რადიკალური ისლამის კერა ომარის მიზგითი და ებრაული დაწესებულებებიც. 

ქალბატონი დაუახლოვდა მისი შვილების სკოლის ამხანაგების მშობლებს. ერთი მათგანი იყო ვარიეტეების კომპოზიტორი, მეორე საბაჟოების რეუნიონელი აგენტი, მესამე-კამერუნელი ტაქსის მძღოლი.

 ისინი ხვდებოდნენ ერთმანეთს, საუბრობდნენ. მათ სჯეროდათ ერთად ცხოვრებისა.

მაგრამ მრავალფეროვანმა  საფრანგეთმა ვერ გაუძლო პროგრესისტების, ლიბერტარების, ისლამისტების ზეწოლას.  

გაბურძგნულმა წვერიანმა ისლამისტებმა ლამაზ მრავალფეროვან პარიზშიც გამოითალეს ანკლავი სადაც ამყარებენ თავის წესებს. 


ისლამისტების წიგნის მაღაზიებმა განდევნეს წვრილი კომერცია,რაღაც ისლამისტური პროზელიტური ორგანიზაცია ხიბლავს, აცდუნებს და თავის წრეში ითრევს ახალგაზრდებს.  


პროგრესისტი ლიბერტარი ბობოები ჩაიკეტნენ თავის ბარებში, მათ აქვთ თავისი მაღაზიებიც ისლამისტები ჩაიკეტნენ თავის ბარებში და იქ ქალებს არ უშვებენ.ქალები ვეღარ ბედავენ ქუჩაში შიშველი მკლავებით გასვლას. 


En 2016, rue Jean-Pierre Timbaud, პარიზის ამ ქუჩაზე სასიამოვნო გულღია გულუხვი მეზობლობა შეცვალა გულგრილობით,ჯავრით და მტრობით სავსე თანაარსებობამ. 

ეს თხზულება გვიჩვენებს იმიგრაციის ევროპულ საზოგადოებაში ინტეგრაციის ფრანგული მოდელის მარცხს.



მისი ავტორი Géraldine Smith არის 1965 წელს დაბადებული პარიზელი. ის როგორც რეპორტიორი მუშაობდა აფრიკაში და შემდეგ გახდაFnac-ის ჟურნალი Epok-ის მთავარი რედაქტორი. არის ავტორი თხზულებებისა 

''ბოკასა პირველი'' //2000// და ''შავები და ფრანგები''//2006//. 


შარლ დე გოლმა დაამარცხა ნაციზმი და ფეეხზე დააყენა საფრანგეთი. მისი წასვლის თუ ფაშისტო-ფაშისტოს ძახილით მისი გაგდების შემდეგ საფრანგეთი ერთ ხანს ინერციით კიდევ ახერხებდა იმიგრანტების ასიმილაციას, მათ გაფრანგებას, ფრანგულ საზოგადოებაში ჩაწერას, მაგრამ 1960-80-ანი წლების ნიჰილისტურ-სექსუალური რევოლუციის გამარჯვების შემდეგ აღარაა მასე.

ლიბერტარმა ნიჰილისტმა ბობო-ელიტამ თავისთვის საბალახოდ მიუშვა აფრიკიდან და აზიიდან ჩამოსულ იმიგრანტთა უზომო მასა, მულტიკულტურალიზმია გეთაყვა. 

ხოდა იმიგრანტების მეორე თაობა თავის თავს აიგივებს ქვეყანასთან საიდანაც მისი წინაპრები გამოიქცნენ თუ გამოყარეს და არა საფრანგეთთან. ის თვლის რომ მისი წინაპრების ქვეყნის ცხოვრების წესი ჯობია ფრანგულ ცხოვრების წესს.  

ისლამისტი ღმერთის რწმენაზე უფრო მნიშვნელოვან რამედ თვლის ისლამური ცივილიზაციის დამკვიდრებას მისი აზრით დღესაც რასის და კოლონიზატორ ევროპაში. ამაში მას ეხმარება პროგრესისტების ღრიალი ევროპაში დღესაც გავრცელებული რასიზმის შესახებ. 

საწყალი ევროპა მოჭყლეტილია ისლამისტებს და პროგრესისტ-ლიბერტარებს შრის.


საფრანგეთში უფრო და უფრო მეტი ახალგაზრდაა ისლამის ერთგული,

2012 წლის 01 ნოემბერი 


https://www.lemonde.fr/culture/article/2012/11/01/des-jeunes-fideles-a-l-islam_1784520_3246.html


სოციოლოგი  Hugues Lagrange-ს კვლება გვიჩვენებს რომ საფრანგეთში მაღრიბიდან, საჰელიდან და თურქეთიდან იმიგრანტთა საფრანგეთში დაბადებული 18-25 წლის შვილების, ანუ ფრანგების უფრო და უფრო დიდი რაოდენობა თავს უფრო მაჰმადიანად თვლის ვიდრე ფრანგად.



Frédéric Joignot

პროგრესიზმმა, 1960-80-ანი წლების ნიჰილისტურ სექსუალურმა რევოლუციამ გაიმარჯვა. ქრისტიანი ფრანგების შვილები აღარ თვლიან თავს ქრისტიანებად.ისინი მატერიალისტი, ინდივიდუალისტი, ლიბერტარი ნიჰილისტები არიან.მათ წინაპართა კულტურა მათთვის არაა დიდად მნიშვნელოვანი რამე. უფრო სტაბილურია პროტესტანტობა და იუდაიზმი. ვრცელდება ათეიზმი.  2012 წელს საფრანგეთის მოსახლეობის 35 პროცენტი და 18-24 წლის ფრანგთა 63 პროცენტი ამბობს რომ ''ურელიგიოა''.

სანამ ლიბერტარი ბობო ელიტა აზყობდა ნიჰილისურ სექსუალურ რევოლუციას ისლამი გადაიქცა საფრანგეთის მეორე რელიგიად. 2,1 მილიონი ადამიანი ღიად აცხადებს რომ მაჰმადიანია. 

მაჰმადიანი ქვეყნებიდან ჩამოსულ იმიგრანტთა და მათ შთამომავალთა მესამედი მაჰმადიანია და მრავალი მათგანი საფრანგეთის მოქალაქეა. 

და ყველაზე გულმოდგინე მაჰმადიანები უფრო ახალგაზრდები არიან.

Sciences Po-ს  2005 წლის  და  Pew Research Center-ის   2006 წლის გამოკვლევების  პოლიტოლოგი Gilles Kepel-ის გამოკვლევების თანახმად საფრანგეთში ასიმილაციის და ინტეგრაციის მექანიზმი მოიშალა და ყველგან სადაც დამარცხდა რესპუბლიკა გავრცელდა კოლონიალისტურ საფრანგეთზე დაბოღმილი ისლამი. 

მრავალი გამოკვლევის უფრო და უფრო მეტ საფრანგეთში დაბადებულ ახალგაზრდა ფრანგს ვეღარ აკმაყოფილებს მათი მშობლების თავმდაბალი უხმაურო რწმენა. მათ უნდათ ისლამის მორალურ წესებთან დაკავშირებული დემონსტრატიული, თვალშისაცემი მაჰმადიანობა. 

EHESS-ის სოციოლოგი Samir Amghar-ის აზრით საფრანგეთში უნდა იყოს სულ მცირე 10 000 სალაფისტი. ამ რადიკალ ისლამისტებს უნდათ ევროპაში ევროპული გარემოსგან გამოყოფილი ისლამური ანკლავების შექმნა. ისინი ევროპაში 1960-80-ანი წლების ნიჰილისტურ-სექსუალური რევოლუციით მოძერწილ სივრცეს უპირისპირებემ მაჰმადიანური წესით მცხოვრებ ანკლავებს სადაც ქალწულებმა უნდა დაიცვან უბიწოება, სადაც მაჰმადიანი უნდა ქორწინდებოდეს მაჰმადიანზე, სადაც ჰალალალს და ჰარამს ანუ დაშვებულს და დაუშვებელს უნდა არჩევდნენ ერთმანეთისგან და მაჰმადიანური მეობა უნდა გამოიხატებოდეს სამოსშიც. 

პოლიტიკურ-მედიატურ ელიტას არ უნდა ისედაც უკვე ექსტრემისტ ისლამისტთა გაღიზიანება და ის, პირიქით, არ აკრიტიკებს მათ, ცდილობს ამ ექსტრემისტთა დამშვიდებას. 

თუ კი ვინმე გაბედავს ისლამისტთა კრიტიკას მას სისტემატურად ათრევენ როგორც ფანატიკოს ისლამოფობ ფაშისტს. 

11 სექტემბრის, მადრიდის, ბესლანის, ლონდონის ტერორისტული თავდასხმების, ავღანეთის, ერაყის ომების მოწმე Bawer-მა დაასკვნა რომ ევროპა მიდის კულტურული თვითმკვლელობისკენ.

 ევროპის მმაჰმადიანური თემები არის მათი უარმყოფელი ვროპული ურჯულო საზოგადოების ზიზღიდან გაჩენილი დენთის კასრები. 

ხელისუფლებათა მცდარი პოლიტიკა იმიგრაციის სფეროში აძლიერებს იმიგრანტ ისლამისტთა სეგრეგაციას და ავტონომიზაციას. 

პოლიტიკოსთა წინდაუხედავმა ქცევამ 205 წელს იფეთქა და კინაღამ გადაწვეს პარიზი და სხვა ევროპული ქალაქები. 

ტერორი საფრანგეთში: ფრანგული ჯიჰადის გენეზისი

TERREUR DANS L'HEXAGONE : GENÈSE DU DJIHAD FRANÇAIS 


	
აქ ცნობილი ფრანგი პოლიტოლოგი Gilles Kepel აანალიზებს ისლამიზმის გავრცელებას და გაძლიერებას საფრანგეთში. 2005 წელს ორი კანონის დამრღვევი მუტრუკი იმიგრანტი დაიღუპა უბედური შემთხვევის დროს დაიღუპა მაშინ როდესაც მათ პოლიცია მისდევდა. ყველაფერი დაბრალდა პოლიციას, ''რასისტ-კოლონიზატორ'' საფრანგეთს და იფეთქა, კინაღამ გადაწვეს მთელი საფრანგეთი. 

პოსტკოლონიალური იმიგრაციის მესამე თაობის ახალგაზრდებს უჭირთ უმუშევრებით სავსე საფრანგეთში ინტეგრაცია. ისინი იცავენ დამცირებულ ღირსებას, მაჰმადიანურ მეობას. პალესტინური კონფლიქტი, ერაყის დემოკრატიზაციის შემდეგ გაჩენილი ისლამისტური ტოტალიტარიზმი, დასავლეთის და იზრაელის წინააღმდეგ რევანშის სურვილი და სოციალური ქსელებით პროპაგანდის სიადვილე ართულებს და ამძიმებს ვითარებას.


Merah-ს საქმიდან  Charlie hebdo-ს და  Bataclan-ის სასაკლაოებამდე ვხედავთ გადასვლას ძალადობაზე , მოწოდებაზე წმინდა ომისკენ, რაც ისმის საფრანგეთის ზოგ მიზგითშიც. 

ევროპაში გაჩნდა ჯიჰადისადმი მიძღვნილი ტერიტორიებიც. 

ამას საზღვარგარეთიდან ხელს უწყობენ სოციალური ქსელებიც. 

ზოგი აქვე საფრანგეთში ძალადობს, ზოგი საომრად მიდის სირიაში თუ სხვაგან.... 

1960-80-ანი წლების ნიჰილისტურ-სექსუალური რევოლუციიდან გამოსული ხელისუფლება სუსტდება, ძლიერდება ნაციონალური ფრონტი... 

ევროპაში სამოქალაქო ომის ჯიჰადისტი თეორეტიკოსი

https://www.ouest-france.fr/terrorisme/al-souri-le-theoricien-djihadiste-de-la-guerre-civile-en-europe-4942021

ევროპაში ჯიჰადისტური სამოქალაქო ომის თეორეტიკოსი Moussab al-Souri

Ouest-France   Patrick ANGEVIN- 


 ი21/04/2017

ის 58 წლისა უნდა იყოს, თუ ცოცხალია.

ის ითვლება ევროპაში ბოლო წლებში მოწყობილი ტერაქტების შთამაგონებლად.

Afficher le diaporamaOuest-France  Patrick ANGEVINModifié le 18/08/2017 à 21h23 Publié le 21/04/2017 à 00h00Abonnez-vous

მისი ნამდვილი სახელია Moustafa Setmariam Nasar, მაგრამ ყველა ჯიჰადისტური საიტი ,განსაკუთრებით ისინი რომლებიც იმეორებენ და ავრცელებენ მის მოწოდებას მსოფლიო ისლამური წინააღმდეგობისკენ მას უწოდებენ

Abou Moussab al-Souri-ს (სირიელი). ეს თეთრკანიანი მწვანეთვალება კაცი დაიბადა

1958 წელს ალეპოში, ბურჟუაზიულ ოჯახში. 2005 წლის ოქტომბერში ის ამერიკელებმა დაიჭირეს პაკისტანში. მისი ბედი დღეს უცნობია. ის ამ მკვდარია ამ დამწყვდეულია ბაშარ ალ ასადის სირიული რეჟიმის ჯურღმულებში.

მან მექანიკა ისწავლა ალეპოს უნივერსიტეტში. ის ძალიან ახალგაზრდა სირიაში ისლამისტურ ოპოზიციას რომელიც 1982 წელს სასტიკად ჩაახშო ბაშარის მამა ჰაფეზ ალ ასადმა //10 000 მკვდარი//.

Moustafa Setmariam Nasar მაშინ წავიდა ევროპაში სადაც ესპანელ ქალზე დაქორწინებულმა მან მიიღო ესპანეთის მოქალაქეობა. მას იმ ესპანელთან ყავს 4 შვილი.

ძმა მაჰმადიანების სისუსტე

1987-1995 წლებში ისი წინ და უკან დადიოდა ავღანეთში, ებრძოდა საბჭოთა ოკუპანტებს. მაგრამ მან სახელი გაითქვა როგორც განსაკუთრებით მაჰმადიანური ქვეყნების ურჯულო ხელისუფლებათა და მათ დასავლელმხარდამჭერთა წინააღმდეგ ჯიჰადისტური ძალადობის თეორეტიკოსმა.

1991 წელს მან გამოაქვეყნა ნარკვევი მისი ” სირიული გამოცდილების” შესახებ რომელიც გმობს ძმები მაჰმადიანების სისუსტეს და რომელიც ითვლება 1998 წელს ალ კაიდას შექმნის ერთ-ერთ ინტელექტუალურ საფუძვლად.

1995 წლიდან ლონდონში მცხოვრებმა მან გამოსცა ალჟირის შეიარაღებული ისლამური ჯგუფების ბიულეტენი ”ალ-ანსარ”. ამ ალშირელმა ისლამისტებმა კი 1990-ან წლებში მოაწყვეს ტერორისტული აქტების ტალღა. შემდეგ ის წავიდა ავღანეთში.

Abou Moussab al-Souri-ს დიდი ნაშრომია ” მოწოდება მსოფლიო ისლამური წინააღმდეგობისკენ” ეს ტექსტი ინტერნეტზე ინგლისურად გამოიფინა 2005 წლის იანვარში. ამ ტექსტში სირიელ ისლამისტს დასკვნები გამოაქვს ალ-კაიდას მარცხიდან.

აბუ მუსაბ ალ-სური იყო უსამა ბენ ლადენის თანამგზავრი. ფიქრობენ რომ ის მონაწილეობდა 2004 წლის მადრიდის ტერაქტებში როდესაც დაიღუპა 191 კაცი. მაგრამ ის ფიქრობს რომ ბენ ლადენი დამარცხდა იმიტომ რომ აწყობდა დიდად შთამბეჭდავ მაგრამ ძალიან ძნელად მოსაწყობ ტერაქტებს.

ისლამოლოგი ჟილ კეპელი თავის წიგნში ” ტერორი საფრანგეთში” განიხილავს ამ სირიელი ტერორისტის სტრატეგიას. აბუ უსაბ ალ-სური არის ჯიჰადის მესამე თაობის თეორეტიკოსი. ,მანამდე, 1980-1990-ან წლებში იყო ჯიჰადი ლოკალურ მაჰმადიან ხელისუფალთა წინააღმდეგ. შემდეგ იყო ალ კაიდას ჯიჰადი დასავლეთის წინააღმდეგ 2001 წლის 11 სექტემბრის მოდელით.

ეხლაა ” ახლო ჯიჰადი” აბუ მუსაბ ალ-სური რჩება დასავლეთის მტრად. მაგრამ ის საჭიროდ თვლის ახლო ჯიჰადს რომელიც უნდა დაიწყონ დასავლეთის ქვეყნებში მცხოვრებმა რადიკალიზებულმა მაჰმადიანმა უმცირესობებმა. ამან უნდა გამოიწვიოს საპასუხო რეპრესიები და რაც ჯიჰადში ჩააბამს დასავლეთის აქამდე მშვიდ მაჰმადიანებს და იქნება სამოქალაქო ომი რაც დააქცევს ევროპას და გაიმარჯვებს ჯიჰადი.

ამისთვის არაა საჭირო დიდი საშუალებები. ტარაკანებივით გასრისეთ თქვენი მანქანით თქვენს წინ მდგომი ურჯულოები, დანებით დახოცეთ ისინი სადაც არ უნდა იყვნენ. ისლამური სახელმწიფოს ჯგუფი უშუალოდ იყო შთაგონებული აბუ მუსაბ ალ-სურის მოწოდებით. ამას ზოგჯერ ჰქონდა საშინელი შედეგები.

ასე მაგალითად 2016 წლის ივლისში ნიცაში ერთადერთმა ჯიჰადისტმა მოკლა 86 კაცი.

2005 წელს დაწერილი ამ სტრატეგიის გავრცელება-პროპაგანდას დიდად შეუწყო ხელი ინტერნეტის და სოციალური ქსელების ბუმმა. ისლამური სახელმწიფოს ნაირ მხეცურ ჯგუფებს სულ არ სჭირდებათ დიდი საშუალებები, მათ სჭირდებათ ევროპაში მცხოვრები ჯერ კიდევ ნორმალური მაჰმადიანების გაგიჟება და გაბოროტება ურჯულო მტერი ევროპის წინააღმდეგ.

არავინ იცის თუ რამდენად გავლენიანია დღეს ჯიჰადისტურ სფეროში აბუ მუსაბ ალ-სური. ის პაკისტანის ქალაქ Quetta-ში დაემალა ამერიკელების შეტევას ალ კაიდას წინააღმდეგ და იქ დააპატიმრეს 2005 წელს. მას შემდეგ ის გაქრა რადარებიდან. ამერიკელებმა ის არ შეიყვანეს ალ კაიდას ”14 დიდი თევზის” სიაში. წყაროების თანახმად ამერიკელებს ის უნდა გადაეცათ სირიის ხელისუფლებისთვის რომელთანაც მაშინ ნორმალური ურთიერთობა ჰქონდათ.