ნობელის პრემიის ლაურეატი აკადემიკოსი სახაროვი იყო საქართველოს დამოუკიდებლობის და ტერიტორიული მთლიანობის მტერი. მას ტაშს უკრავდნენ ამერიკელები, ევროპელები და არის გაუთავებელი სისხლისღვრა.
– Когда академик Сахаров в конце 80-х нарисовал новый проект Советского Союза, по его проекту все национально-территориальные образования должны были в горизонтальном соотношении создавать на базе российской империи новые соединенные штаты – от эвенков до Украины. В этом утопическом проекте, естественно, раз в Грузии было несколько автономий, то на ее территории образовывалось несколько штатов: Грузия, Абхазия, Южная Осетия, Аджария.
юз Советских Республик Европы и Азии (сокр. Европейско-Азиатский Союз, Советский союз) — проект союза республик в виде конфедерации, который мог прийти на смену СССР.
Проект конституции исходил из того, что субъектами нового Союза, обладающими исходным суверенитетом (в том числе имеющими право на выход из Союза), должны были стать около пятидесяти полностью равноправных одноранговых республик, в которые должны были быть преобразованы все союзные республики и автономии СССР (за исключением взявших курс на независимость трёх прибалтийских республик — Литвы, Эстонии, Латвии).
Республикам–государствам предоставлялось право иметь свою армию (ст. 20), денежную систему (ст. 21), полную экономическую самостоятельность, одноканальную систему перечисления налогов (ст. 22), свои правоохранительные органы (ст. 23).
Сергей Лукашевский: Любая империя по определению иерархична, там есть части территорий разного уровня и статуса. Сахаров в своей Конституции предлагает уравнять в правах все регионы тогдашнего СССР – от последнего автономного района до области и республики, предлагает всем равные права. В этом смысле он противостоит империи как идее неравенства.
Проект конституции исходил из того, что субъектами нового Союза, обладающими исходным суверенитетом (в том числе имеющими право на выход из Союза), должны были стать около пятидесяти полностью равноправных одноранговых республик, в которые должны были быть преобразованы все союзные республики и автономии СССР (за исключением взявших курс на независимость трёх прибалтийских республик — Литвы, Эстонии, Латвии). Республикам–государствам предоставлялось право иметь свою армию (ст. 20), денежную систему (ст. 21), полную экономическую самостоятельность, одноканальную систему перечисления налогов (ст. 22), свои правоохранительные органы (ст. 23).
გალინა სტაროვოიტოვა დაიბადა ქალაქ ჩელიაბინსკშიბელარუსი მამის და რუსი დედის ოჯახში. თავდაპირველად იგი ლენინგრადის სამხედრო-საინჟინრო ინსტიტუტში სწავლობდა, შემდეგ კი – ლენინგრადის უნივერსიტეტის ფსიქოლოგიის ფაკულტეტზე. მან დოქტორის წოდება მიიღო სსრკ მეცნიერებათა აკადემიის ეთნოგრაფიის ინსტიტუტში და 14 წლის მანძილზე მუშაობდა აკადემიის პრეზიდიუმთან არსებულ ეთნიკური საკითხების შემსწავლელ ცენტრში.
სტაროვოიტოვა სტატიებს წერდა ანთროპოლოგიურ თეორიებზე, კულტურათაშორის საკითხებზე, კავკასიურ ანთროპოლოგიაზე, განსაკუთრებით მთიანი ყარაბაღის და აფხაზეთის თემაზე.
Во всяком случае, следствием таких вот проблем союзных республик с их территориями стал, по сути, Новоогаревский процесс, так можно тоже сказать было.
Да. Новоогаревский процесс все-таки начался позже. Тогда, безусловно, республики стали договариваться между собой. Главным врагом лидеров этих республик был союзный Центр во главе с Горбачевым. Я знаю, что тогда Шушкевич, Назарбаев, Кравчук, Ельцин хорошо понимали друг друга. Они хорошо понимали, за что они борются, у них были общие интересы. И Россия была в этом ряду равной среди равных. Те же проблемы были, еще более сложные в силу ущербности российской государственности, в силу того, что у нее не было этих фундаментальных структур: ни силовых, ни своих вооруженных сил, ни КГБ, ни разведки, ни, даже компартии, которые и составляли суть советской государственности других республик. Шушкевич мне не так давно говорил (мы только что с ним еще раз виделись в Америке на днях), он говорил, что Назарбаеву надоело уже слушать монологи Горбачева и он вполне готов пойти с нами (00:17:00) дальше гораздо в деле суверенитета. Но все это началось позже несколько. Это началось, по-моему…
Зимой 90-го года, пожалуй, можно так сказать, уже первые консультации…
Правда?
Да.
Еще не в Новоогарево.
Не в Новоогарево, но уже на уровне гос…
На самом деле весной 91-го стали готовить. Кстати, я забыла упомянуть, что Сахаров (я была его соавтором в этой работе) подготовил проект нового Союзного договора – канву, основную идеологию Союзного договора в июне-июле 89-го года. Мы дали этот текст Горбачеву. Этот текст был гневно отвергнут. Две фундаментальных поправки к тому договору, который был, состояли в следующем.
Во-первых, изменить состав субъектов – подписантов этого договора. Мы уже понимали, что Прибалтийские республики, возможно, останутся только на правах ассоциированных членов либо в условиях конфедерации, но не более того, что состав субъектов изменился с 22-го года, он вообще изменился. Карело-Финская ССР (00:18:00) то была союзной республикой, то автономной. Были изменения… процес был растянут во времени. Дальше, мы предлагали делегировать разный объем полномочий со стороны республик федеральному Центру, то есть, создать асимметричную федерацию, как это и было на самом деле. Ну, и некоторые другие вещи, некоторые другие изменения. Горбачев с гневом отверг саму идею эту.
Да, и еще принципиальное было положение: выровнять статус всех народов. Отменить четырехступенчатую структуру, деление народов на тех, кто имеет союзную республику и, соответственно, свою конституцию, единый флаг и другие атрибуты государственности; автономную республику с конституцией, но уже без других атрибутов; автономную область уже без конституции, как Карабах, Каракалпакия и так далее; и области, не имеющие вообще никакого статуса. Мы предлагали выровнять, (00:19:00) создать 53 равных субъекта федерации, независимо от численности населения. Выровнять тем самым народы и между ними подписать новый договор с возможностью делегирования разного объема полномочий федеральному Центру.
Горбачев гневно отверг, повторяю, эту инициативу. Сказал, что “хорош договор 22-го года, и нечего мутить воду и вообще провоцировать события, которые не намечаются”. Мы знали, что эти события на самом деле давно назрели. После событий – в сущности, после января в Вильнюсе. после переворота в Вильнюсе 13-го января – Горбачев понял. До этого были консультации весьма вялые, неопределенные, а тут он понял, что действительно не обойтись без нового Союзного договора. Сахарова уже два года не было в живых. Он принял его идею на вооружение и пошел на Новоогаревский процесс, который на самом деле подготовил хороший проект нового Союзного договора, но слишком поздно. Его подписания не могли принять силовые структуры, которые организовали августовский путч, чтобы предотвратить подписание (00:20:00) этого договора. Если бы Горбачев сделал это на год раньше, историческое развитие Советского Союза могло пойти совершенно другим путем.
Если вернуться к Новоогаревскому процессу, перейти к нему: Вы готовили какие-то специфические позиции Ельцину, с которыми он тогда выступал?
Да, время от времени что-то я ему готовила. Я сейчас не помню деталей, потому что все обсуждения были довольно хаотическими, документы приходили очень поздно, была большая разноголосица во мнениях. Но в целом дискуссия шла в направлении все большей и большей либерализации. Республики предъявляли все больше претензий и в ходе самого переговорного процесса, и параллельно в Верховном Совете СССР.
Достаточно сказать, что в союзной Конституции существовала статья 72-я, которая была уникальной в мировой практике и допускала право самоопределения, вплоть до отделения республик – сецессию. Нигде больше в мире она не прописана. Вообще принцип самоопределения был выдвинут в начале XX века такими разными политиками (00:21:00) как Ульянов-Ленин, который таким образом хотел купить национальные меньшинства, перекупить их и привлечь на сторону большевиков, и Вудро Вильсон, Президент США, по-моему, шестнадцатый. Нет, наверное, не шестнадцатый, а в 16-м году. Президент США Вудро Вильсон тоже сформулировал этот принцип, исходя их своих политических целей в ходе Первой мировой войны. Он хотел остаться…
Исходя из принципа” моральности” американской политики. Там была такая идея главная, да?
Нет, они хотели ослабить влияние Британской и Французской империй, которые еще располагали своими колониями в тот момент. Они хотели ослабить эти две стороны Европейского континента. Об этом сейчас есть довольно много специальных исследований, но в легитимных, легальных документах, конституционных документах нигде в мире, пожалуй, этот принцип не нашел больше отражения. Ни в документах Лиги Наций, или ООН, впоследствии, а только в советской Конституции.
” უკეთესი იქნებოდა რომ რომ არაფერი არსებობდეს ვინაიდან ყველაფერი რაც არსებობს მოსპობის ღირსია”, თქვა მეფისტოფელმა გოეთეს ”ფაუსტში”. ხოდა დაუჯერეს მეფისტოფელს, მოსპეს ჩეხოსლოვაკიაც და არის ეს.
L’UNICEF documente l’exploitation sexuelle d’enfants à la frontière germano-tchèque
29 octobre 2003
Le Fonds des Nations Unies pour l’enfance ( UNICEF ) a annoncé aujourd’hui la publication d’un rapport sur la prostitution des enfants dans la zone frontalière germano-tchèque détaillant ce qu’il a appelé un problème « déchirant » impliquant l’exploitation d’au moins 500 garçons et filles.
Le rapport, publié par le bureau de l’ UNICEF en Allemagne et ECPAT, une organisation non gouvernementale (ONG) allemande, basé sur les travaux d’un chercheur de KARO, une autre ONG allemande, donne « une image détaillée de l’exploitation sexuelle commerciale des enfants dans cette région très fréquentée par les touristes sexuels allemands. Cela montre l’ampleur du commerce et les conditions dans lesquelles vivent ses victimes”, a déclaré l’ UNICEF dans un communiqué publié aujourd’hui.
“Les conclusions sont déchirantes : dans la région frontalière germano-tchèque, un commerce florissant d’exploitation sexuelle d’enfants s’est développé. Depuis 1996, le personnel de KARO a observé environ 500 filles et garçons qui se prostituent”, a-t-il déclaré.
Le rapport indique que “l’une des principales raisons de l’augmentation de la demande est qu’un plus grand nombre de touristes sexuels demandent spécifiquement des enfants”.
“Les bébés et les enfants de moins de six ans sont généralement proposés aux touristes sexuels par des femmes”, indique-t-il. “Les enfants de plus de sept ans sont généralement accompagnés d’un adolescent ou d’un adulte de sexe masculin.”
Selon le rapport, “de nombreux enfants montent dans les voitures des touristes sexuels allemands et partent avec eux. Les enfants plus âgés à partir de huit ans négocient les prix et les services sexuels”.
L’étude dit avoir la preuve de l’existence d’un trafic international organisé d’enfants à des fins d’exploitation sexuelle.
« Des enfants d’autres régions de la République tchèque et d’États d’Europe centrale et orientale sont victimes de la traite vers les régions frontalières, ou de là vers l’Allemagne, afin d’être exploités sexuellement. Des enfants de régions reculées de la République tchèque, de la République slovaque et d’autres Des pays tels que la Moldavie, l’Ukraine, la Lituanie et la Fédération de Russie ont été observés et interrogés. Leurs déclarations et, en particulier, les entretiens avec des prostituées adultes, ont clairement montré que des gangs de proxénètes entraînent systématiquement les mineurs vers les régions frontalières germano-tchèques et les forcent dans la prostitution », dit-il.
ჩეხების და სლოვაკების ელიტებმა დაუჯერეს მეფისტოფელს, ტოტალურად შეიძულეს არსებული რეალობა და მოსპეს ჩეხი და სლოვაკი ხალხების საყვარელი სამშობლო ჩეხოსლოვაკია. მათ ქნეს ის რაც ვერ ქნა ჰიტლერმა და არ ქნეს სტალინმა და ბრეჟნევმა. ასე იცის ეშმაკები მეფისტოფელის და მიხაილ გორბაჩოვის აყოლამ
1993 წლის 1 იანვარს ჩეხოსლოვაკია გაიყო ორ დამოუკიდებელ სახელმწიფოდ, ჩეხეთის რესპუბლიკად და სლოვაკეთად. ეს გაკეთდა უსისხლოდ, ე.წ. ხავერდოვანი გაყრის მეშვეობით, ელიტარული მიკროჯგუფების ფარული მოლაპარაკებების გზით.
” ჩეხოსლოვაკიის გაყოფა არ ყოფილა გარდაუვალი, მაგრამ ქვეყნის შენარჩუნების პოლიტიკური და ეკონონომიკური ფასი ძალიან დიდი იქნებოდა”, თქვა პოლიტიკურმა ანალიტიკოსი და ვაცლავ ჰაველის ყოფილმა მრჩეველმა Jiri Pehe-მ.
ჩეხოსლოვაკიის გაქრობა, წაშლა მსოფლიო რუკიდან : ანტიდემოკრატიული გადაწყვეტილება ? ფართოდ გავრცელებული აზრის თანახმად ჩეხოსლოვაკიის მოსპობა და წაშლა მსოფლიო რუკიდა დახურული კარის მიღმა ხალხის სურვილის საწინააღმდეგოდ გადაწყვიტეს ჩეხების და სლოვაკების ხელმძღვანელებმა ვაცლავ კლაუსმა და ვლადიმირ მეჩიარმა. ამაში არის სიმართლე :
იმ ხანის საზოგადოებრივი აზრის ყველა ზონდაჟი გვეუბნება რომ ჩეხების და სლოვაკების დიდ უმრავლესობას უნდოდა ჩეხოსლოვაკიის შენარჩუნება და არ უნდოდა ჩეხოსლოვაკიის მოსპობა.
მაგრამ დემოსს ვინ ეკითხება რამეს.
დემოკრატებმა არ ჩაატარეს რეფერენდუმი, მოილაპარაკეს და ძმაბიჭურად გაიყვეს თავისი ამომრჩევლების სამშობლო.
იმ ხანის საზოგადოებრივი აზრის ყველა ზონდაჟი ამბობდა რომ ჩეხების და სლოვაკების დიდ უმრავლესობას არ უნდოდა მათი სამშობლო ჩეხოსლვაკიის გაყოფა-მოსპობა.
tous les sondages d’opinion de l’époque montraient qu’une grande majorité de Tchèques et de Slovaques était favorable au maintien de la Tchécoslovaquie et contre l’éclatement du pays.
Dans son édition du 1er janvier 1993, le
New York Times 1993 წლის 1 იანვრის გამოცემაში წერდა:
” პირველი მსოფლიოს ომის ბოლოს პანსლავური ძმობის შუქზე გაჩენილმა მრავალეთნოსურმა ჩეხოსლოვაკიამ გაუძლური ნაცისტების მიერ დაგლეჯას და 40-წელზე მეტი ხნის კომუნისტურ რეჟიმს და დემოკრატიის სამ თვეში ის დაიღუპა”.
ჩეხების და სლოვაკების უმრავლესობას უნდოდა ჩეხოსლოვაკიის შენარჩუნება მაგრამ ჩეხი და სლოვაკი დემონკრატები დაერივნენ ერთმანეთს.
სასწრაფო ჩქარ-ჩქარი ნეოლიბერული რეფორმების მომხრე ჩეხმა დემონკრატებმა სლოვაკ დემონკრატებს ბნელი უმადური მოფაშისტო ელემენტები უძახეს. ბოლოს კი გარიგდნენ, გაიყვეს ჩეხოსლოვაკია და მათი ამომრჩევლების სამშობლო გაქრა.
ნობელის პრემიის პრემიის ლაურეატი მიხაილ გორბაჩოვის პერესტროიკამ ქნა ის რაც არ უქნია სტალინს-მოსპო ჩეხოსლოვაკია და ჩეხეთი გადააქცია პედოფილების სამოთხედ.
https://www.radio.cz/en/section/talking/rent-boys-sex-workers-living-on-societys-edge
Rent boys: Sex workers living on society’s edge | Radio Prague International
დასაქირავებელ-გასაქირავებელი ბიჭები RENT BOYS: სექსუალური შრომის სტახანოველი მშრომელები ცხოვრობენ საზოგადოებისგან გარიყულები.
Eric P. Martin, Nikola Brabenec
08-11-2004
ყოფილი ჩეხოსლოვაკიის დედაქალაქ პრაღაში ჩასული მრავალი ტურისტი პირველ რიგში ხედავს ქალაქის რკინიგზის მთავარ სადგურს. მაგრამ ესაა სექსუალური ტურიზმის განსაკუთრებული ტიპის ერთ-ერთი ყველაზე ცნობილი ადგილი პრაღაში.
აქ მომუშავე კახპების თქმით უცხოელი კაცები აქ ეძებენ მამრ სექსუალურ მუშაკებს რომლებსაც ჰქვიათ დასაქირავებელ-გასაქირავებელი ბიჭები.
28 წლის Kevin ყოფილი მამრი კახპაა, მაგრამ ის აქ მოდის ხოლმე თავისი კახპა ძმაკაცების სანახავად.
ის ამბობს რომ მას სძულს ეს ადგილი ვინაიდან ის მას აგონებს აქ გადატანილ ამბებს.
მას ჰყავდა იმიდენი კლიენტი რომ ნთქავდა ნარკოტიკ
pervitine -ს მთელი ღამე ფხიზელი რომ დარჩენილიყო.
” აქ შეხვდებით ბანკების ხელმძღვანელებს, დიდ თანამდებობის პირებს და საშუალო სამუშაოთი დაკავებულებს. შეხვდებით მათ დაუფიქრებლად იმიტომ რო თუ გაიხსენებთ ყოველ კლიენტს რომელიც გყავდათ ან არა გაგიჟდებით.
როგორც წესი გიხსენებენ თქვენ, და ეს უარესია.”
Kevin და 2 ყოფილი მამრიკახპა // ყოფილი მსიძავები// უყვებიან პრაღის რადიოს თუ რას გვანან ეს ბავშვები თუ ყმაწვილები რომლებიც არიან ჩეხეთის რესპუბლიკის დედქალქის ერთ-ერთი ტურისტული ღირსშესანიშნაობა.
ისინი აღწერენ ტოქსიკომან ობლებს, სახლიდან გაქცეულ მარტოსულ ნარკომანებს, ვენერიული ავადმყოფობების მუდმივ საშიშროებას.
ისინი ამბობენ რომ ბევრი ეს მამრი კახპა-მსიძავი კახპობა- მსიძავობას უკვე ბავშვობიდან იწყებს.
ამ სამმა კაცმა მიატოვა კახპობა-მსიძავობა, მაგრამ მათი მომავალი არაა იმედისმომცემი.
ყველა ყოფილმა კახპა-მსიძავმა ითხოვა მათი გვარების საიდუმლოდ შენახვა.
Kevin-მა დაიწყო კახპობა-მსიძავობა მაშინ როდესაც 16 წლისა იყო, როდესაც ჯერ კიდევ სკოლის მოწაფე იყო.
მისი პირველი კლიენტი იყო მისი მასწავლებლის ოჯახის წევრი.
მან 3 წლის წინ გაანება თავი კახპობა-მსიძავობას იმიტომ რომ უკვე მეტისმეტად ასაკოვანი იყო ამისთვის და ვერ უწევდა კონკურენციას ყველაზე პოპულარულ კახპა-მსიძავ ბიწებს, ვეღარ შოულობდა კლიენტებს.
ბევრი ამ კახპა-მსიძავი ბიჭის მსგავსად
Kevin აღზრდილი იყო ობოლთა სახლში.
ჩეხეთის რესპუბლიკაში მეტი ბავშვია ობოლთა სახლებში ვიდრე ევროკავშირის ნებისმიერ სხვა ქვეყანაში.
Kevin ამბობს რომ ობოლთა სახლიდან წასვლის დროისთვის ის არ იყო მომზადებული ცხოვრებისთვის.
” ბავშვთა სახლებს არ ევალებათ მათი აღსაზრდელების მომზადება ცხოვრებისთვის, მათთვის სამუშაოს, ფულის, ბინის გარანტიის მიცემა. მე, მაშ, 18 წლისა, ბავშვთა სახლიდან წასვლის შემდეგ აღმოვჩნდი ქუჩაში.”
Kevin თქმით სადგურის 1 კაფე არის ადგილი სადაც ზოგი ახპა ბიჭი-მსიძავი ხვდება პოტენციურ კლიენტებს.
პროექტი Opportunity არის ორგანიზაცია რომელიც ეხმარება ამ უბედურ ბიჭებს.
ორგანიზაციის კოორდინატორი
Laszlo Sumegh უმრავლესობა იმ უბედური ბიჭებისა რომლებმაც დახმარებისთვის მიმართეს ორგანიზაციას ცხოვრობდა ობოლოთა სახლებში. ამ ბიჭების ნაწილი სახლიდან გაქცეული იყო.
ორგანიზაციის ერთ-ერთ-ერთი მთავარი მიზანია ვენერიულ ავადმყოფობათა და შიდსის გამოვლენა და მათი გავრცელების არდაშვება.
დღევანდელ ნიჰილისტურ-ცინიკურ ჰედონისტურ სამყაროში ამ ორგანიზაციასაც უჭირს.
ორგანიზაციის მიერ ჩატარებულმა ერთ-ერთმა ტესტმა აჩვენა რომ მაშინ მსიძავ-კახპა ბიჭ პეტრეს ჰქონდა ერთდროულად ჰეპატიტი
B და C. სწორედ ამ დროს შეწყვიტა კახპა-მსიძავობა 23 წლის კაცმა. სექსუალური გზით გარდამავალი ეს ავადმყოფობა კლავს თუ არაა ჩატარებული მკურნალობა.
ეს კაცი ბავშვობაში იყო ობოლთა სახლში. მან კახპობა-მსიძავობა დაიწყო 18 წლის ასაკში. დაეჩვია ნარკოტიკ pervitine-ს, ნარკოტიკი méthamphétamine-ს ფორმას რომელმაც ძლიერი მიჩვევა იცის.
Petr-ემ სხვა კახპა ბიჭ-მსიძავებთან შედარებით უფრო გვიან დაიწყო კახპობა-მსიძავობა. ბევრი კახპა-მსიძავობას იწყებს 17 წლის ასაკიდან, ზოგი კი 11 წლის ასაკიდან.
დიდ დემოკრატად გამოცხადებულმა ვახლავ ჰაველმა კოლეგებთან ერთად მოსპო ევროპული ქვეყანა ჩეხოსლოვაკია და ჩეხეთი გადაიქცა პედოფილთა სამოთხედ.
https://www.theguardian.com/society/2003/nov/16/childrensservices.politics
6 Nov 2003
ჩეხეთის გერმანიასთან საზღვრის რეგიონში დასავლეთ ბოჰემიის ქალაქებში ფანჯრებში გამოდგმული დათუნებით ღიად აჩვენებენ რომ აქ შეიძლება ბავშვებთან სექსი და პედოფილებს შეხვდებიან სიხარულით.
ლურჯი ფარდა ნიშნავს რომ აქ არის პედოფილებისთვის სასურველი ბიჭუნა.
ვარდისფერი ფარდა ნიშნავს რომ აქ არის პედოფილებისთვის სასურველი გოგონა.
Towns on the Czech border with Germany in western Bohemia openly advertise child sex, with a teddy bear in the window indicating that paedophiles are welcome – blue curtains mean a male child prostitute and pink curtains a girl. The Czech Republic will join the EU next year.
Tuesday, 28 October, 2003, http://news.bbc.co.uk/2/hi/europe/3221905.stm
გაეროს ორგანიზაცია ბავშვებისთვის Unicef ამბობს რომ ჩეხეთი-გერმანიის საზღვრის გასწვრივ არსებობს ” ბაზრები” ბავშვებისთვის. ეს ორგანიზაცია რეგიონს უძახის სამოთხეს პედოფილებისთვის. Unicef-ის ანგარიში უარყოფს იმ აზრს რომლის თანახმადაც ზოგი ბავშვი სექსუალურ მონად გაყიდა მათმა საკუთარმა ოჯახებმა. ის ამბობს რომ ათობით ათასი გერმანელი გადადის საზღვარზე რათა ცუდად მოეპყრას ბავშვებს. მოწმეებმა ნახეს 8 წლის ბავშვები რომლებიც კლენტებს ევაჭრებოდნენ სექსუალურ მომსახურებაზე და მის ფასზე. ზოგ ასეთ ბავშვს მომსახურების სანაცვლოდ კამფეტებს აძლევდნენ. ჩეხური რესპუბლიკა იქცა ბაზრად ბავშვებთან სექსუალური ურთიერთობისთვის…ევროპის უდიდეს ბორდელად.
Adolf Gallwitz პოლიციის ფსიქოლოგმა გერმანიაში Unicef-ის ხელმძღვანელმა
Adolf Gallwitz Reinhard Schlagintweit-მა განაცხადა რომ გერმანიის და ჩეხეთის მთავრობებმა ვერ გადაწყვიტეს ბავშვთა ექსპლუატაციის პრობლემა და თვალი დახუჭეს მასზე.
გერმანული პოლიციის ერთმა ფსიქოლოგმა გერმანია-ჩეხეთის საზღვარი აღწერა როგორც ევროპის უდიდესი საროსკიპო.
” ჩეხეთის რესპუბლიკა ხდება იაფფასიანი ბაზარი ბავშვებთან სექსუალური ურთიერთობებისთვის”, განაცხადა Adolf Gallwitz-მა.
მან თქვა რომ პედოფილია რეგიონში ”ვრცელდება დაუჯერებელი რიტმით”.
ანგარიში ამბობს რომ გერმანია ჩეხეთის სასაზღვრო რეგიონში ბავშვები ჩაყავთ მთელი ჩეხეთის რესპუბლიკიდან, ცენტრალური და აღმოსავლეთი ევროპიდან. ბავშებს სექსუალური დანიშნულებით უმრავლეს შემთხვევაში იყენებენ გერმანელი სექსუალური ტურისტები და პედოფილები.
Gallwitz ამბობს რომ დაახლოებით 100 000 გერმანელი სექსუალური ტურისტი დადის ჩეხეთის რესპუბლიკაში და მათი ნახევარი პედოფილია.
ანგარიშის ავტორი Cathrin Schauer ამბობს რომ ავტობუსის გაჩერებები, ადილები სადაც შეიძლება მანქანისთვის ბენზინის ყიდვა,დასასვენებელი ადგილები საზღვრის ახლოს გადაქცეულია ”ბაზრებად” სადაც ყიდიან და ყიდულობენ გაკახპებულ ბავშვებს.
ზოგ ბავშვს ყიდის მათივე ღარიბი ოჯახი. ”ზოგ კვარტალში ისინი უცდიან მანქანებში ან ბინის ფანჯრებთან . ქალები ახალგაზრდა ბავშვებით ხელში ეძებენ სექსუალურ ტურისტებს და აძლევენ ბავშვებს მანქანაში”, ამბობს კვლევა.
ქალბატონი Schauer ამბობს რომ მსხვერპლებს პროსტიტუციისკენ კშირად უბიძგებს სიღარიბით გამოწვეული სასოწარკვეთილება. ნაღდი ფულის მიმღებს სექსუალური მანიაკუ უხდის 5-25 ევროს. ზოგ ბავშვს ”უბრალოდ” აუპატიურებენ.
მარტო გერმანელები კი არა ავსტრიელებიც და იტალიელებიც ესევიან ჩეხეთის გოგონებს. მაგრამ ბავშვებთან ლაციცის მოყვარულთა უმრავლესობა მაინც ბავარიიდან და საქსონიიდანაა.
ამ ანარიშის თანაავტორია ბავშვებისთვის კამპანიის ჯგუფი Ecpat რომელიც ცდილობს ბავშვთა პროსტიტუციის მოსპობას.
არავითარი სამშობლო, არავითარი რელიგია და კულტურა,არავითარი ღმერთის და მოყვასის სიყვარული, სექსის,ნარკოტიკის და როკენროლის მეტი არაფერი გვინდაო. ესაა 1950-80-ანი წლების ნიჰილისტურ-სექსუალური რევოლუციის იდეოლოგების და აქტივისტების დოქტრინა
1977 წელს პოპულარული გახდა ბრიტანელი როკ-მომღერალი Ian Dury-ს სიმღერა «Sex & Drugs & Rock & Roll» // სექსი და ნარკოტიკები და როკენროლი//
« სექსი, ნარკოტიკები და როკენროლი
სულ ეს სჭირდება ჩემს ტვინს და სხეულს
სექსი, ნარკოტიკები და როკენროლი მართლაც ძალიან კარგია. »
//Sex and drugs and rock and roll Is all my brain and body need Sex and drugs and rock and roll
Paris : une procession catholique violemment attaquée par des antifas Près de 300 fidèles étaient en procession samedi dans Paris pour commémorer les martyrs catholiques de la Commune en mai 1871. Ils ont violemment été attaqués par un groupe d’antifas. Un homme a été hospitalisé.
Une dizaine d’antifas se sont interposés pendant la procession, des fidèles ont été jetés au sol.
Une dizaine d’antifas se sont interposés pendant la procession, des fidèles ont été jetés au sol. – Capture d’écran vidéo Malek Belmouloud Publié le 30/05/2021 à 18:39
Église L’événement qui se voulait paisible a très mal tourné. Ils étaient environ 300 fidèles à suivre la procession organisée samedi 29 mai par cinq paroisses du diocèse de Paris, pour commémorer les martyrs catholiques de la Commune de Paris. Celle-ci a violemment dégénéré lorsqu’un groupe d’antifas s’est interposé lors du passage sur le boulevard Ménilmontant.
« Ce qui s’est passé est surréaliste, s’indigne Karine Dalle, responsable de la communication du diocèse de Paris, auprès de Famille Chrétienne. C’est de la violence purement gratuite, il est triste de voir, 150 ans après la Commune, que certains exploitent ainsi une simple commémoration pacifique, d’autant que cette procession n’avait aucune dimension revendicative ».
La procession était agitée dès le début
Parmi les fidèles réunis, pas de casseurs prêts à en découdre mais des personnes âgées, des scouts, des enfants en poussette, des religieux, entonnant des chants pendant la marche. La procession était partie du square de la Roquette, où l’archevêque de Paris Mgr Darboy s’était fait exécuter pendant la commune le 24 mai 1871, et devait se terminer à Notre-Dame des Otages, où 49 martyrs furent fusillés lors de l’insurrection.
À lire aussi
Insultes, crachats, jets de poubelles, de canettes en verre… C’est au niveau du boulevard Ménilmontant que la tension a été la plus forte.
« Dans ses yeux, j’ai vu la haine » : ils racontent l’attaque de la procession à Paris Dès le départ du cortège, plusieurs sifflements et invectives ont résonné dans les rues. « A bas la calotte », « A mort les versaillais », auraient crié plusieurs personnes attablées en terrasse, d’après le rapport émis par la société de sécurité sollicitée par le diocèse de Paris, transmis à Famille Chrétienne. Parmi eux, des manifestants communards dont le rassemblement avait eu lieu à proximité quelques heures plus tôt. Certains se sont mis à suivre les manifestants et à exercer une pression, si bien que certains manifestants on quitté le cortège, d’après le même rapport de la société de sécurité.
Coups violents des antifas et hospitalisation
C’est quelques minutes après que la situation a dégénéré. Alors que la foule entonnait le chant « Notre Dieu s’est fait homme » en poursuivant la marche, un groupe de dix hommes s’est jeté sur des fidèles. Ils ont arraché des drapeaux, jeté des projectiles sur les fidèles. « Ils nous jetaient des poubelles, des bouteilles, même des barrières grillagées », raconte l’une des manifestantes au Figaro.
À li
Le père Stéphane Mayor est curé de Notre-Dame des Otages à Paris, où devait s’achever la procession attaquée par des antifas.
« Nous prions pour nos bourreaux » : le prêtre organisateur de la procession répond aux agresseurs Deux personnes âgées ont été projetées au sol, l’une d’elles est blessée au crâne. Hospitalisé, l’homme est ressorti avec plusieurs points de suture, d’après les informations de Famille Chrétienne. « Il y a eu plusieurs autres blessés », précise Karine Dalle.
Un nombre d’agents de sécurité insuffisant
Lors de l’affrontement, les responsables de la procession et les agents de sécurité se sont retrouvés débordés et pris de court. « Il n’y avait que deux agents de sécurité, ce qui nous paraît très insuffisant alors que nous avions évoqué nos craintes que l’événement dégénère », déplore Karine Dalle. Des craintes suscitées par la sensibilité du sujet, et l’intrusion survenue le week-end dernier au Sacré-Cœur de Montmartre, qui s’est « heureusement soldée sans heurts ». Du renfort fut aussitôt sollicité par les agents de sécurité présents dans le cortège. Plusieurs policiers spécialisés dans la répression des actions violentes sont intervenus, faisant redescendre la pression.
ამას დაუმატეთ ის რომ ისლამისტები, სატანისტები, ანარქისტები, ექსტრემისტი მემარცხენეები ,ფემინისტები და ”უბრალოდ” ვანდალები არბევენ, წვავენ, ლეწავენ ევროპის ქრისტიანულ მემკვიდრეობას, ქრისტიანულ საკრალურ ადგილებს, სიმბოლოებს. უფრო დაწვრილებით ბმულში.
Publié le 10/02/2015 à 17:58, mis à jour le 20/02/2015 à 11:44
FIGAROVOX/TRIBUNE – À l’instar d’un nombre croissant de jeunes, un djihadiste français converti est mort lors d’un attentat suicide en Irak, le 11 février. Nous republions cette tribune qui reste d’actualité, dans laquelle Claude Sicard explique cet attrait pour l’islam par la quête d’idéal d’une partie de la jeunesse.
Cette tribune a été publiée une première fois dans le FigaroVox le 10 février 2015.
Il semblerait que ces dernières années un certain nombre de jeunes dans nos sociétés occidentales en viennent à se convertir à l’islam, et l’on ne peut que s’interroger sur les motifs qui les conduisent à faire ce choix, un choix incompréhensible à priori pour les occidentaux que nous sommes, puisque notre civilisation a fait au XVIIIeme siècle ce que le philosophe Marcel Gauchet a appelé une «sortie de religion».
Les raisons pouvant expliquer cette tentation sont très simples: l’homme a besoin d’être animé par une raison de vivre, par un idéal, par une cause noble à laquelle se donner. Il a besoin d’estime, il a besoin que l’on reconnaisse sa dignité.L’homme a besoin d’être animé par une raison de vivre, par un idéal, par une cause noble à laquelle se donner.
Dans nos sociétés modernes, fondées sur la satisfaction des besoins matériels des individus et sur la recherche du bonheur individuel, des sociétés que les anthropologues caractérisent comme individualistes et matérialistes, les jeunes ne voient pas de possibilités de satisfaire les besoins de leur «thymos». A quelle cause noble, en effet, nos sociétés leur proposent-elles de s’adonner pour s’élever? Qu’est ce qui va permettre aux individus de se dépasser et d’acquérir l’estime, voire l’admiration, des leurs concitoyens? Dans les enquêtes qui ont été faites sur ces problèmes, il est apparu que c’est le parcours de mère Theresa qui ressort, et de loin, comme avoir été le plus noble, le plus estimable. Dans les siècles passés les causes auxquelles on était prêt à se sacrifier furent successivement, Dieu, le roi, puis ensuite la nation avec la notion de «patrie». Aujourd’hui, rien d’équivalent n’existe: va-t-on, par exemple, demander à nos jeunes de donner leur vie pour sauver la laïcité?Dans les siècles passés les causes auxquelles on était prêt à se sacrifier furent Dieu, le roi, puis ensuite la nation avec la notion de « patrie ». Aujourd’hui, rien d’équivalent n’existe: va-t-on, par exemple demander à nos jeunes de donner leur vie pour sauver la laïcité?
Platon avait, en son temps, expliqué ce phénomène de besoin de reconnaissance de l’homme en distinguant dan son ouvrage La République trois parties distinctes chez l’homme: la partie végétative, la partie animale et la partie spirituelle qu’il a appelée le «Thymos». Et dans leurs travaux récents les sociologues confirment totalement cette hiérarchie des besoins. C’est ainsi qu’ en 1970, par exemple, Maslow, dans son ouvrage «Motivation and personality» où il analyse les motivations susceptibles d’animer des êtres humains, classe les besoins en cinq catégories, en plaçant le besoin d’estime et d’accomplissement de soi au sommet de la hiérarchie. La sociologue Chantal Delsol y revient d’ailleurs très souvent dans ses ouvrages, expliquant que l’homme est capable de sacrifier sa vie pour une cause qu’il considère comme noble.
Pourquoi donc l’islam, pour un certain nombre de nos jeunes, leur paraît-il de nature à pouvoir répondre à leur quête d’idéal?L’islam est une religion dynamique, une religion mobilisatrice qui non seulement invite mais aussi commande aux croyants d’aller à la conquête du monde.
Il faut comprendre tout d’abord que l’islam est une religion dynamique, une religion mobilisatrice, qui non seulement invite mais aussi commande aux croyants d’aller à la conquête du monde, et ce pour le bien de l’humanité. Le Prophète Mahomet, qui était un fin stratège, a conçu à cet effet un mode opératoire très habile. En second lieu, l’islam est une religion que les théologiens musulmans qualifient d’«équilibrée»: cette religion l’est, en effet, en ce sens qu’elle tient beaucoup plus compte que sa concurrente, le christianisme, des besoins physiologiques de l’homme.
Pourquoi l’islam est elle une religion de combat? Souvenons nous que l’islam divise le monde en deux parties: d’un côté le «dar al islam» (la «maison de l’islam»), c’est à dire les territoires déjà conquis par l’islam, et de l’autre, le «dar al harb» («la maison de la guerre»), c’est à dire les territoires encore aux mains des incroyants, territoires donc qui sont par nature à conquérir. Le Prophète Mahomet a, selon un hadith célèbre, dit aux croyants: «La terre appartient à Allah et à son envoyé». La mission des musulmans est donc de lutter pour étendre le règne de Dieu sur la terre. C’est, là, le sens du «djihad». Et pour mener ce combat, le Prophète a dit aux combattants qu’ils auraient les 4/5 des butins qui seraient pris à l’ennemi, le solde étant pour le Prophète ou ses descendants. Quant aux combattants qui en viendraient à périr dans ces nobles aventures, ils n’auraient rien à craindre puisque Allah les accueillera dans son paradis. Puis le Prophète a dit aux croyants comment, selon les sourates descendues du ciel, la société des hommes devait être organisée: dans cette société il n’y aura que des croyants, et il existera entre eux la plus grande fraternité. Et l’aumône sera une obligation sacrée: c’est devenu, d’ailleurs, l’un des cinq piliers de l’islam.Le Prophète Mahomet a, selon un hadith célèbre, dit aux croyants: « La terre appartient à Allah et à son envoyé ». La mission des musulmans est donc de lutter pour étendre le règne de Dieu sur la terre. C’est, là, le sens du « djihad ».
Une religion tenant, par ailleurs, le plus grand compte des besoins des êtres humains: l’islam est, en effet, une religion qui s’exprime très clairement sur les besoins des hommes et tout particulièrement sur leurs besoins sexuels. Il indique quels sont les aliments ou boissons qu’il est interdit de consommer, il permet aux hommes d’avoir jusqu’à quatre épouses (plus éventuellement des concubines), et il conseille aux femmes de se protéger de la convoitise des hommes en dissimulant, quand elles sont jeunes, leurs atours par des voiles etc…Les musulmans considèrent leur civilisation comme supérieure à la nôtre. La civilisation occidentale leur paraît méprisable car matérialiste, sans Dieu, c’est une civilisation de l’objet.
Indiquons, en arrière-plan de cette vision du monde, que les musulmans considèrent leur civilisation comme supérieure à la nôtre. La civilisation occidentale leur paraît méprisable car matérialiste, sans Dieu, c’est une civilisation de l’objet. Par contre, la civilisation islamique est beaucoup plus noble: elle est digne de respect, car elle est une civilisation où l’homme vit en permanence sous le regard de Dieu, elle est une civilisation où l’homme obéit aux ordres du Tout-Puissant. Le docteur Othman Altwaijri, directeur de l’ISESCO, un organisme sensiblement équivalent de l’UNESCO pour le monde arabe, nous dit: «La civilisation occidentale est matérialiste. Elle se montre incapable de déceler dans le monde créé par Dieu l’omnipotence divine. Ce faisant elle le déstabilise et finit par en rompre l’équilibre. La civilisation islamique est une civilisation équilibrée: elle a su établir un équilibre entre le spirituel et le matériel. Elle sera sans l’ombre d’un doute la civilisation de demain».
Voilà donc que l’islam apparaît soudain à un certain nombre de jeunes occidentaux comme une religion séduisante, apte à satisfaire les besoins de leur thymos.
Il reste à nos penseurs du monde occidental, et la tâche est urgente, à déterminer pourquoi le christianisme qui est le fondement de notre civilisation occidentale a perdu au fil des siècles la capacité de remplir l’âme de nos jeunes générations. C’est là une question fondamentale pour le monde occidental.On ne peut que souhaiter que des réflexions soient menées pour repondre a ces besoins de spiritualité qui s’expriment chez tous les jeunes qui cherchent à donner un sens à leur existence.
სოციალიზმიდან კაპიტალიზმში ულმობლად და დაუნდობლად გადათრევის, პროვოცირებული ვითომსამოქალაქო და ეთნიკური ომების მსხვეპლები….გორბაჩოვშჩინა-გოგიაგვახარიობა ინფარქტითაც კლავს
გოგიაგვახარიობამ ქართველი კაციც აქცია საქონლად რომელსაც ყიდიან და ყიდულობენ თურქები, არაბები, კვიპროსელები, პოლონელები. ჩხოროწყუს ტრიბუნალი მაგას.
ანგარიშის თანახმად, შრობითი ექსპლოატაციის მიზნით, ქართველი კაცების ტრეფიკინგი თურქეთში, არაბეთის გაერთიანებულ საამიროებში, ერაყსა და კვიპროსში ხორციელდება. იმავდროულად, პოლონეთი ახალი დანიშნულების ქვეყანაა, სადაც იძულებითი შრომისთვის ასევე ხორციელდება ქართველი კაცების ტრეფიკინგი.
შრომებში და დღებში (Ἔργα καὶ Ἡμέραι / Erga kaì Hêmérai), ჰესიოდემ მოყვა : პრომეთეს და პანდორას ისტორია, აღწერა კაცობრიობის ისტორიის 5 ხანა//ოქროს,ვერცხლის,ბრინჯაოს,გმირთა და რკინის ხანები// ;
შვარდნისა და ბულბულის ზღაპარი სადაც Seვარდeნი წარმოადგენს მეფეს და ბულბული-პოეტს;აქ
ლაპარაკია ორ სახელმწიფოზეla : Δίκη / Díkê, სამართალის სახელმწიფო და მისი საპირისპირო Ὕϐρις / უბრის, უზომობის და ბოროტების სახელმწიფო.
ჰესიოდე ასევე აღწერს მიწათმოქმედებას მის მშობლიურ ბეოტიაში, იძლევა რჩევებს იარაღებზე და იმაზე თუ როგორ უნდა იზრუნო პირუტყვებზე და კულტურებზე.
შრომებში და დღებში (Ἔργα καὶ Ἡμέραι / Erga kaì Hêmérai), ჰესიოდემ მოყვა : პრომეთეს და პანდორას ისტორია, აღწერა კაცობრიობის ისტორიის 5 ხანა//ოქროს,ვერცხლის,ბრინჯაოს,გმირთა და რკინის ხანები// ;
შვარდნისა და ბულბულის ზღაპარი სადაც Seვარდeნი წარმოადგენს მეფეს და ბულბული-პოეტს;
აქ ლაპარაკია ორ სახელმწიფოზეla : Δίκη / Díkê, სამართალის სახელმწიფო და მისი საპირისპირო Ὕϐρις / უბრის, უზომობის და ბოროტების სახელმწიფო.
ჰესიოდე ასევე აღწერს მიწათმოქმედებას მის მშობლიურ ბეოტიაში, იძლევა რჩევებს იარაღებზე და იმაზე თუ როგორ უნდა იზრუნო პირუტყვებზე და კულტურებზე.
გლობალურ შავ ბაზარზე ეს ქალები არიან რენტაბელობით მესამე ”პროდუქტი” იარაღის და არალეგალური ნარკოტიკის შემდეგ.
ერთადერთი განსხვავება ისაა რომ შავ ბაზარზე გასაყიდად გატანილი ”საქონელი” ადამიანია. მათ შორის ბოროტების იმპერიის ლამაზად რომ ვთქვათ უტვინო დემოკრატიზაციით გაუბედურებული ქალი.
ამ ქალების გამყიდველებისთვის და მყიდველებისთვის ეს ქალები შესანიშნავად მოსახმარი ”საქონელია”
ყიდიან და ყიდულობენ ქალებსაც,ქალწულებსაც, ზოგჯერ 12 წლის ბავშვებსაც.
ყიდიან და ყიდულობენ ქალებს და ბავშვებს ყოფილი საბჭოთა ბლოკიდან, სადაც კომუნისტური რეჟიმების დამხობის შემდეგ ფესვი გაიდგეს ორგანიზებული კრიმინალის ქსელებმა.
ასე გაყიდულ ქალებს რუსეთიდან იქნებიან ისინი, ბოსნიიდან, ჩეხეთის რესპუბლიკიდან თუ უკრაინიდან უწოდებენ ნატაშებს.
ისინი აცდუნეს და მიიტყუეს ოფიციანტის,მანეკენის, ძიძის,მრეცხავ-დამლაგებლის და მოცეკვავის სამუშაოს დაპირებით.
შემდეგ მათ წაართვეს მათი მეობა და დაიწყო მხეცური კოშმარი.
ისინი გაყიდეს კახპებად და აქციეს მონებად;
წინააღმდეგობის გაწევები ცემეს, გააუპატიურეს, ზოგჯერ მოკლეს.
მათ ხშირად არ ყავთ არავინ ვისაც შეიძლება მიმართონ საშველად-იმიგრაციის ფუნქციონერები,პოლიციელები თუ მშვიდობის საერთაშორისო ჯარისკაცები არიან მათ მიმართ ყველაზე მტრულად განწყობილ აგრესორებს შორის.
ადამიანებით გლობალური ვაჭრობა უკვე არის ეპიკური პროპორციების კრიზისი და ეს უბედურება განაგრძობს ზრდას.
Victor Malarek აქ გვიჩვენებს გლობალურ ფენომენს,სექსუალურ ბიზნესს, 21-ე საუკუნის მონათმფლობას, მრავალი მილიარდი დოლარის მომტან ინდუსტრიას რომლის მასშტაბი დღეს ცუდადაა ცნობილი.
წიგნი არის მოწოდება აუცილებელი მოქმედებისკენ რათა ბოლო მოეღოს ამ საშინელ დანაშაულს ადამიანობის წინააღმდეგ.
ესაა კომუნიზმის დამხობის ერთ-ერთი ასპექტი // გულუბრყვილოები და ბრიყვები არ ველოდით ასეთ მუხანათობას//.
გულუბრყვილოებისთვის და ბრიყვებისთვის მოულოდნელი ეს ამბავი არის მონებით ახალი ვაჭრობა აღმოსავლეთიდან დასავლეთისკენ.
ათასობით პერესტროიკის აუტანელი რეფორმებით სასოწარკვეთილი ახალგაზრდა ქალი აღმოსავლეთი ევროპიდან ფარულაად შეყარეს რომის, Anvers-ის და ლონდონის საროსკიპოებში და კლუბებში.
ბოლო ათწლეულში ასეთი ბოდიში ბიზნესი დიდად გაფართოვდა.
ამდენად თავისუფალ,სვინდისისგან თავისუფალ ეკონომიკას გიგანტური მოგება მოაქვს ორგანიზებული კრიმინალისთვის და აუწერელი სიღატაკე-სიბეჩავე მოაქვს ქალებისთვის და მათი ოჯახებისთვის, განსაკუთრებით მათი შვილებისთვის.
მაგრამ ეხლა ეს უხამსი კომერცია უფრო და უფრო აწყდება მთავრობებს და საგანგებო საქველმოქმედო ორგანიზაციებს რომელთა ამოცანაცაა სექსუალურ მონებად გაყიდული ქალების გადარჩენა
M. Tim Grout-Smith BBC World Service Trust-იდან იკვლევს 21-ე საუკუნის ამ სექსუალურ მონობა-მონათმფლობელობას.
Outlook-ზე ამას წინ გამოქვეყნდა ანგარიში Anvers-ში სექსუალური მონობა-მონათმფლობელობის პრობლემაზე.
აღმოსავლეთი ევროპის უღატაკესი დედები ძვირფასი ”საქონელია” ბელგიის კლუბებისთვის და საროსკიპოებისთვის.
ამ დედებს კახპობით შეუძლიათ თვეში 10 000 £-ს შოვნა და თითქმის მთელი ეს ფული მიდის მათი ზედამხედველების ჯიბეში როგორც მოგება. ეს ზედამხედველები კი ქალებს სტოვებენ კახპობაში.
ალბანეთი და მოლდოვა-მოლდავეთი ევროპის უღატაკესი ქვეყნებია და მათი სასოწარკვეთილი ახალგაზრდა ქალების ცდუნება კარგხელფასიანი სამუშაოს დაპირებით იოლია. ეს ასე მიტყუებული ქალები კონტრაბანდით, უკანონოდ გადაჰყავთ დასავლეთში.
მათ პირდებიან ოფიციანტების და პატარა ბავშვების ძიძა-მომვლელების სამუშაოს.
მაგრამ ევროკავშირში ჩასვლის შემდეგ მათ ართმევებ საბუთებს, ცემენ,აუპატიურებენ და აკახპებენ,ყიდიან კახპებად.
ქალებით ვაჭრების მსხვერპლებთან მჭიდროდ თანამშრომელი საქველმოქმედო ასოციაციების თქმით სექსუალურ მონებად გაყიდული ქალები არალეგალური იმიგრანტები არიან და ამიტომ ისინი არიან ორმაგ ხაფანგში არიან მოხვედრილნი.
21 საუკუნეა, ბრიტანეთის აეროპორტებში მოწყობილ აუქციონებზე სექსუალურ მონებად ყიდიან მიხაილ გორბაჩოვის მიერ ”დემოკრატიზებულ” ქალებს.
ქალებით ვაჭრები ცდილობენ გასაყიდი ქალებისგან სასწრაფოდ განთავისუფლებას და ამიტომ ისინი ბრიტანეთში ჩასვლისთანავე იქვე აეროპორტებში აწყობენ აუქციონებს ამ ქალების გასაყიდად.
გასაყიდ ქალებს შორის რა თქმა უნდა არიან ქალები მიხაილ გორბაჩოვის პერესტროიკით დარბეული აღმოსავლეთი ევროპის ქვეყნების ბეჩავი ქალებიც.
უკეთესი ცხოვრების საძებნელად წასული ადამიანები უარეს მდგომარეობაში ხშირად აღმოჩენილან. ზოგჯერ გაჭირვებაში მყოფი ვერ უძლებს ცდუნებას და ლამაზ ფერებში დახატულ მომავალზე დაპირებებს ადვილად იჯერებს. ბოლო წლებში განსაკუთრებით გაიზარდა ტრეფიკინგის მსხვერპლთა რაოდენობა. მსოფლიო კვლევებით, სტატისტიკის ზუსტი მონაცემები არ არსებობს, რადგან მსხვერპლი ხშირად თავს არიდებს პოლიციაში განაცხადის გაკეთებას და მოძალადე დაუსჯელი რჩება. ტრეფიკინგის მსხვერპლი შესაძლოა, ნებისმიერი ადამიანი გახდეს. როდესაც გპირდებიან საზღვარგარეთ სამუშაოს და იდეალურ საცხოვრებელ პირობებს, ხშირად ეს შემოთავაზება ადამიანების ექსპლუატაციით, დამცირებით და ზოგჯერ სიკვდილითაც კი მთავრდება. ქალბატონი იაც ტრეფიკინგის მსხვერპლია, თუმცა მას სტატუსი მინიჭებული არა აქვს, რადგან პოლიციაში არ განაცხადა ამის შესახებ. მიზეზი კი ის იყო, რომ შერცხვა და არ უნდოდა, ამ ფაქტს შვილებზე ცუდი გავლენა მოეხდინა. – რა გახდა თურქეთში თქვენი ემიგრაციის მიზეზი? – ოთხი შვილის დედა ვარ. უმცროსი 7 თვის იყო, როდესაც ჩემმა მეუღლემ სხვა შეირთო და მასთან ერთად საზღვარგარეთ წავიდა. ბავშვებს ბევრი სჭირდებოდათ, ხშირად საკმარისი საჭმელი რომ არ მქონდა, წვნიანს წყალს ვამატებდი, ბავშვებს ადრე ვაძინებდი, რომ აღარ მოშივებოდათ. ამის გამო გადავწყვიტე, თურქეთში წავსულიყავი. ამისთვის დიდი თანხაც არ მჭირდებოდა და თან მოვიძიე დამსაქმებელიც, რომელიც სამუშაო ვიზასა და ჩასვლისთანავე სამსახურში მოწყობას დამპირდა. – სად იპოვეთ ეს დამსაქმებელი, ვინ გაუწია რეკომენდაცია? – ინტერნეტით მოვძებნე. ყველაზე კარგი პირობები ამ ქალბატონს ჰქონდა. არც დიდ თანხას ითხოვდა გადაყვანაში და ვენდე. – რა მოხდა, როდესაც თურქეთში გადახვედით და რატომ აღმოჩნდა თქვენი საბუთები უცხო ადამიანის ხელში? ისე ენდეთ, რომ არ გადაგიმოწმებიათ, ვინ იყო? – იმწუთას მხოლოდ ერთ რამეზე ვფიქრობდი – წავსულიყავი და იმდენი ფული მეშოვა, რომ ჩემი შვილები გაჭირვებისგან მეხსნა. როდესაც ჩამიყვანა, მივედით სახლში, სადაც კიდევ ექვსი ადამიანი ცხოვრობდა. მითხრა, რომ ჩემი საბუთები სჭირდებოდა, რათა სამუშაო ვიზა გაეკეთებინა. მეც, რა თქმა უნდა, მივეცი ყველა საბუთი, რაც მქონდა, ასევე – ფულიც, მხოლოდ 5 ლირაღა დამრჩა. იქ მყოფებიდან ყველა სამსახურის მოლოდინში იყო. – სასტუმროში როგორ აღმოჩნდით? – სამკვირიანი ლოდინის შემდეგ მითხრა, რომ სამსახური გამოჩნდა და უნდა წავსულიყავი. მეც სასწრაფოდ ჩავალაგე ყველაფერი. მივედით დიდ სასტუმროში, რომლის მენეჯერმა ოთახის გასაღები მოგვცა და გვითხრა, დამელოდეთო. ვკითხე ქალბატონ ეთერს, – აქ რა უნდა გავაკეთო-მეთქი? – თვითონ აგიხსნის ყველაფერს, დაელოდეო, – მიპასუხა. როდესაც ის ქალბატონი დაბრუნდა, ერთი ქართველი შემოჰყვა და ჩემზე ჰკითხა, ახალიაო? – კი, შენ გაბარებო, – და რატომღაც ორივეს გაეცინა. ვიკითხე, – რა მევალება-მეთქი? ხალხის გართობაო. ეს რას ნიშნავს-მეთქი?! – და, – ახლა მორჩი ისტერიკებს, აქ პარლამენტში სამუშაოდ არ ჩამოსულხარო, – დამცინა. ჩემი საბუთები მოვითხოვე და დამემუქრა, თუ ხმას ამოიღებ, შენს შვილებს საქართველოში საფრთხეში ჩავაგდებო. შემეშინდა, ბავშვები მოხუც მშობლებთან მყავდა დატოვებული და არაფერი მოსვლოდათ. – არ გიცდიათ, თავი დაგენებებინათ ამ სამუშაოსთვის? – მაიძულებდნენ, სექს-მუშაკი ვყოფილიყავი. ყოველდღე ვცდილობდი გაქცევას, მაგრამ უსაბუთო და “უენო” სად წავსულიყავი?!. 2 თვე გავუძელი ამ ჯოჯოხეთს, ერთ დღესაც გავბედე და გამოვიპარე. – ვიცი, ძალიან რთული გზა გამოიარეთ სასტუმროდან იმ ოჯახამდე, რომელმაც შეგიფარათ. – დიახ, დაახლოებით 13-15 კილომეტრი ვიარე ფეხით, არც წყალი მქონდა და არც საჭმელი. მხოლოდ ვლოცულობდი, ღმერთს გაძლებას ვთხოვდი, რომ ამ ადგილიდან ძალიან შორს წავსულიყავი. ერთ ეზოში მოხუცი ქალბატონები ისხდნენ და წყალი ვითხოვე. იქვე, პატარა სკამზე ჩამოვჯექი და ნერვული შეტევა დამემართა. ისტერიკული ტირილი ამივარდა, ვკანკალებდი. ხელი მომკიდეს და სახლში შემიყვანეს, წამლები დამალევინეს და მკითხეს, რა მიჭირდა. ჩემი “გატეხილი” თურქულითა და ჟესტებით როგორღაც ავუხსენი, რომ ძალადობის მსხვერპლი ვარ და დახმარება მჭირდება. მათგან ერთ-ერთმა მითხრა, ჩემთან შეგიძლია დარჩენაო და სახლში წამიყვანა. იქ მისი შვილი და შვილიშვილები იყვნენ. უთხრა, რაც მოისმინა და დააყოლა, დღეიდან ის ჩემი მეშვიდე შვილიაო. არც შვილი შეეწინააღმდეგა და ასე გავხდი ამ დიდი ოჯახის წევრი. უკვე ხუთი წელია, აქ ვცხოვრობ და არასოდეს მიგრძნია, რომ უცხო ვარ. მაშინ, როდესაც ქართველმა ასე გამიმეტა, თურქმა მეორე სიცოცხლე მაჩუქა. – დამნაშავეების შესახებ პოლიციაში რატომ არ განაცხადეთ? – ქართველებს როგორი მენტალიტეტი გვაქვს, ვიცით. არ მინდოდა, მეზობლებს ეჭორავათ და ამას ჩემს შვილებზე ცუდი გავლენა მოეხდინა, მრცხვენოდა მომხდარის. დღეს იმიტომ ვყვები ამ ამბავს, რათა ერთი ადამიანი მაინც ვიხსნა ტრეფიკინგისგან. ბრმად ნურავის ენდობით, მე გამიმართლა და გამოპარვა შევძელი, მაგრამ ყველას არ უმართლებს. წყარო: gza.kvirispalitra.ge
აღმოსავლეთ ევროპაში არის გულ-სისხლძარღვთა დაავადებებით გარდაცვალებათა ეპიდემია. სიკვდილიანობა უფრო გაიზარდა 1990-ანი წლების დასაწყისის შემდეგ. ამის მიზეზია რეგიონის ჯანდაცვის სისტემაში მომხდარი არეულობა. საქართველოშიც მსგავსი მდგომარეობაა. გორბაჩოვშჩინა-გოგიაგვახარიობაში მოხვედრილ ქართველებს აწუხებთ წნევა. ეაა გულ-სისხლძარღვთა დაავადების უდიდესი სფრთხე.
მთლიანობაში გამოკითხეს 321 კაცი. მაღალი სისხლის წნევის სიხშირე კაცებში 58 პროცენტის და ქალებში 56 პროცენტი. მოსახლეობის 31 პროცენტს აქვს ტოტალური ქოლესტოროლი ან 220 მგ პროცენტი და მსგავსი რაოდენობა ჰქონდა სუსტი სიმკვრივის ან 35 მგ პროცენტი ლიპოპროტეინი. კაცთა 60 პროცენტს ჰქონდა ტაბაჟიზმი ანუ თამბაქოს წევის მავნე ჩვევა და არც ერთი მათგანი არ იღებდა ასპირინს ყოველ დღე რათა თავიდან აერიდებინათ გულსისხლძარღვთა ნაადრევი ავადმყოფობა.
Métho
Résultats : Au total, 321 sujets ont été interrogés. La fréquence de l’hypertension artérielle (>140/90 mm Hg) au moment de l’examen était de 58 % chez les hommes et de 56 % chez les femmes. Les principaux corrélats de la tension artérielle étaient le sexe et l’âge. De plus, nous avons constaté que 31 % de la population avait un cholestérol total > ou = 220 mg % et un nombre similaire avait une lipoprotéine de faible densité < ou = 35 mg %. Le tabagisme était présent chez 60 % des hommes et aucun ne prenait de l’aspirine quotidiennement pour prévenir une maladie coronarienne prématurée.
მიხაილ გორბაჩოვმა გაანთავისუფლა კომუნიზმისგან ეხლა მათ ცემენ, აუპატიურებენ აწამებენ და სექსუალურ მონებად ამუშავებენ მაფიები. ასეთია აღმოსავლეთ ევროპელი ბეჩავი მზეთუნახავების ბედნიერება. ზოგადად პოზიტიური გოგიაგვახარიობის ხანაში.
Beaten, raped, tortured and emotionally abused children and women make up the group of Eastern European sex trafficking victims.
According to estimates offered by Moldova’s national Bureau of Statistics, only in 2008, 25.000 Moldovan have been trafficked abroad. It is estimated that around 800.000 women are sold into sex slavery annualy.
Many of the victims come from rural areas of Eastern Europe where unemployment and poverty are rampant, while domestic violence and alcoholism are issues worth considering. Add to this widespread corruption.
EU and the national governments have campaigns and programs that inform the local population on the available risks and yet more viable solutions are required. Skills training and employment opportunities are a requirement in order to keep these women safe and away of predators. What other viable options could you find?
მოლდოვა ლიდერობს აღმოსავლეთ ევროპის მზარდ სექს-ინდუსტრიაში
lun. 25 oct. 2004, 01:00.
მოლდოვა: საშინელი სიღატაკე და მიგრანტების უზომო ნაკადი ხელს უწყობს მაფიებს რომლებიც ქალს ,ადამიანს გარდქმნიან სექსუალურ სათამაშოდ და გასაყიდ-საყიდ ობიექტად, წერს Chris Stephen კიშინიოვში.
ანა ყვება იმ დღეზე როდესაც ის გადააქციეს მისი ქვეყნის ყველაზე სწრაფად მზარდი საქმიანობის, სექსუალური კომერციის ყიდვა0გაყიდვის ობიექტად.
1 წლის წინ მისი პატარა ფერმა გაკოტრდა. მისი ქმარი უმუშევარი იყო და სასოწარკვეთილი ანა შეუერთდა აღვარგარეთ სამუშაოს საძიებლად მიმავალ მიგრანტებს.
მას გაგონილი ჰქონდა საზღვარგარეთ სექსუალურ მონებად გადაქცეული ქალიშვილების საშინელი ისტორიები მაგრამ ეგონა რომ ის როგორც გათხოვილი საშუალო ასაკის ქალი აცდებოდა ამ ბედს.
ანა წარმოშობით არის მოლდოვას თურქულენოვანი რეგიონიდან და ის წავიდა თურქეთში სადაც მუშაობდა დამლაგებლად სტამბულის მდიდარი ვაჭრის სახლში. ის მძიმედ მუშაობდა სახლის დასალაგებლად და ბავშვების მოსავლელად. და თვეში 150 ევროს უგზავნიდა თავის ქმარ-შვილს.
ერთხელ ვაჭრის ცოლი და შვილები წავიდნენ და ვაჭარმა მოსთხოვა ანას გვიანობამდე დარჩენა და კარტის სათამაშოდ მისული მისი მეგობრებისთვის ვისკის მიწოდება.
მოთამაშეები დათვრნენ და ახმაურდნენ თამაში თითქოს არ იყო ძალიან აზარტული. მაშინ სახლის პატრონმა ვაჭარმა გამოაცხადა რომ პრიზი, ჯილდო არის ანა.
მოგვიანებით ანას მიადგა ერთ-ერთი სტუმარი, უთხრა მას რომ მოკლავდა თუ ის არ დანებდებოდა და გააუპატიურა ის. ” ვინ გაიგებდა? მე არ ვიყავი აღრიცხული პოლიციაში, მე არ ვიყავი აღიცხული არსად, მე უბრალოდ გამაქრობდნენ”, თქვა ქვითინით ანამ.
ანა გახდა აღმოსავლეთ ევროპის ყველაზე ცნობილი მზარდი სექსუალური კომერციის ინდუსტრიის მსხვერპლი.
აშშ-ს ანგარიშით მსოფლიოში სექსუალური მიზნით კომერციის მსხვერპლი ქალიშვილების და ქალების რაოდენობა ნეხევარ მილიონზე მეტია.
ამ სფეროში მოწინავეა ევროპის ყველაზე ღარიბი ქვეყანა მოლდოვა. ქვეყნის 3 მილიონი მკვიდრიდან 600 000-ზე მეტი მკვიდრი საზღვარგარეთაა და მათი უმრავლესობა მუშაობს არალეგალურად.
მათ შორის ათობით ათას მოლდოველ ქალიშვილს და ქალს იძულებით, ცემა-ტყეპით ამუშავებენ სექსუალურ მონებად.
ევროკავშირმა დაგვიანებით სცადა ამ უბედურების შეკავება. დაიდო ამბიციური საერთაშორისო შეთანხმებაც ამ ოხრობის წინააღმდეგ მაგრამ ანა და ბევრი სხვა ფიქრობენ რომ მარტო კანონი არაა საკმარისი, რომ მაფიები ყოველთვის იპოვიან გამოსავალს. სანამ არ შეიცვლება ცხოვრების პირობები, სანამ არ ამაღლდება ცხოვრების დონე როგორც მოლდოვაში ისე აღმოსავლეთი ევროპის და პოსტსაბჭოთა ქვეყნებში უსაშველოდაა საქმე.
ანას მშობლიური სოფელი არის მოლდოვას თურქულენოვანი, ოდესღაც სოფლის მეურნეობით მდიდარი გაგაუზიის გულში. მაგრამ აღმოსავლეთის ბაზრები გახმა და ევროკავშირი არ ყიდულობს მოლდოვას ღვინოს.
ამიტომ არის საშინელი სიღარიბე და ემიგრაცია. სანამ პოლიტიკოსები თითებს იკვნეტენნ მაფიოზები გაეშმაკდნენ. ადრე მათ ქალები და ქალიშვილები მიყავდათ ყალბი დოკუმენტებით.
ეხლა კი ისინი იყენებენ კორუფციას., მოისყიდიან ხოლმე მოხელეებს. მათ ეხლა მოლდოველი ქალები და ქალიშვილები მიყავთ ლეგალური დოკუმენტებით, ვიზებით და ნებართვებით.
ანას თვეობით დრო და დრო ცემდნენ და აუპატიურებდნენ სტამბულში. მას დაემართა დეპრესია. ბოლოს და ბოლოს მან მოახერხა გაქცევა.
ანას ისტორიას აქვს ბედნიერი დასასრული. ორგანიზაციამ მიგრაციებისთვის მისცა სუბვენცია საქონლის საყიდლად. ამან ფერმა გარდაქმნა აყვავებულ საწარმოდ სადაც მისი ქმარი მუშაობს ბუღალტერად.
ანას ეშინია ოჯახის ნგრევისა,მარტო დარჩენისა და ამიტომ რ უყვება ქმარს მომხდარის შესახებ. ასეა ბევრი მოლდაველი ქალი.
მოლდოვას მთავრობამ დადო პირობა რომ იბრძოლებს კორუპციის წინააღმდეგ. მაგრამ პრობლემის ღრმა მიზეზია სიღატაკე. არის უამრავი 16 წლის მოლდოველი გოგო რომლებსაც არა აქვთ არავითარი პერსპექტივა. მათი ცდუნება ან ცემა-ტყეპით გატაცება არაა დიდი პრობლემა.
მდიდარ ქვეყნებშიც მათი სექსუალურ მონებად მყიდველი მანიაკიც ბევრია….
დაუცველობა, ყოველდღიური მაკრო-მიკრო აგრესიები, სტრესი, ფრანგული და საერთოდ ევროპული კულტურების აბუჩად აგდება-უარყოფა, ყველაფრის გადახვეტა-დავიწყებისკენ და ყველაფრის ნოლიდან, სულ თავიდან დაწყებიკენ მიდრეკილება cancel culture, ერის და საზოგადოების დაშლა თავ თავისთვის მცხოვრებ თუ ერთმანეთთან მებრძოლ ეთნო-რელიგიულ და უმცირესობათა თემებად, პოლიტიკანთა დადღანი, ასეთია 1950-80-ანი წლების ნიჰილისტურ-სექსუალური რევოლუციის შედეგები. ამით დაზაფრულ-გაბეზრებული ფრანგები გარბიან საფრანგეთიდან.
ტურისტები დასეირნობენ პარიზში, ფრანგები მიდიან თავისი ქვეყიდან. Le Figaro-ს მე-14 გვერდზე შეიძლება წავიკითხე ქაღალდი იმ ფრანგებზე რომლებიც იმედგაცრუებულები არიან დღევანდელი საფრანგეთით და მიდიან იქიდან. დაუცველობა, ყოველდღიური მიკრო-მაკრო აგრესიები, საზოგადოების, ერის დაშლა თავ-თავისთვის მცხოვრები ან ერთმანეთთან მებრძოლ ეთნორელიგიური თემების თუ სხვა უმცირესობების მოზაიკად. ამით გაბეზრებული და დააფრული უფრო და უფრო მეტი ფრანგი ვეღარ სცნობს თავის მშობლიურ საფრანგეთს და მიდის იქიდან.
Pendant que les touristes viennent à Paris, des Français quittent leur pays. En page 14 du Figaro, on peut lire un papier sur ces Français qui sont déçus par la France et qui la quittent. Insécurité, communautarisme, cancel culture : dans la part croissante de nos concitoyens qui s’expatrient, explique le journal, un certain nombre y est poussé par le dépit, parce qu’ils ne reconnaissent pas leur pays.
” საფრანგეთში ქალიშვილებს აუპატიურებენ შუა ქუჩაში, ბიჭები ერთმანეთს ხოცავენ დანით, თავს ესხმიან პოლიციელებს.”’
« En France des filles se font violer en pleine rue, des gamins se tuent à coups de couteaux, des policiers sont attaqués »
ფრნგები საფრანგეთში დაკარგულ ღირებულებებს, ტრადიციებს, მყარ მეობას, უზრუნველობას, ცხოვრების ხელოვნებას ეძებენ პორტუგალიაში, უნგრეთში თუ საბერძნეთში.
აი ფინანსური მრჩეველი 60 წლის Christophe-ს მოწმობა, მის მიერ დახატული ქვეყნის აპოკალიპტური სურათი:
” გოგონებს აუპატიურებენ შუა ქუჩაში, ბიჭები ერთმანეთს ხოცავენ დანით,თავს ესხმიან პოლიციელებს, ქალი
ცოცხლად დაწვეს იმიტომ რომ მას სურდა ნორმალურად ცხოვრება, ბურკინი რომელიც იქცევა ან არ იქცევა თემად”.
წაემოშობით ნანტელმა Christophe-მა დაინახა რომ პარიზის მე-16 რაიონი-arrondissement-იც აღარაა უსაფრთხო დაუცველი ადგილი, მან ნახა ძალადობით მოცული ეს ქალაქი’.
PORTRAIT – საფრანგეთის ლამაზ ქალაქ ბორდოსთან, Mérignac-ში ქმარმა ცოცხლად დაწვა ცოლი, 3 შვილის დედა, 31 წლის წარმოშობით ალჟირელი ქალი. ამის მსგავსი 39 შემთხვევა იყო 2021 წელს საფრანგეთში.
” პატარა დედიკოს რომელიც ოცნებობდა მშვიდობიანად ცხოვრებაზე და რომელსაც ძალიან უყვარდა თავისი შვილები. რომელიც მხიარული ბავშვებით სავსე ბაღში აწყობდა შვილების დაბადების დღეებს ფერადი ბუშტებით .” მომხდარით შეძრულმა მოკლულის მეზობლები და მეგობრები მივიდნენ მოკლულის სახლთან. ” წარმოშობით ალჟირელი ქალი ცოცხლად დაწვა ქმარმა რომელსაც ის შეხვდა ალჟირში. ის 5 წლის წინ ჩამოვიდა საფრანგეთში უკეთესად ცხვრების იმედით.
touchés par l’horreur de l’assassinat mardi 4 mai d’une mère de famille à Mérignac, en Gironde, voisins et amis sont venus déposer des messages devant la maison de Chahinez B., 39e victime d’un meurtre conjugal en France en 2021. Brûlée vive par son époux qu’elle avait rencontré en Algérie, Chahinez B. était arrivée en France il y a cinq ans, dans l’espoir d’une vie meilleur
C’est au Portugal, en Hongrie ou en Grèce qu’ils vont chercher les valeurs qu’ils ne retrouvent plus en France : des traditions, une identité assumée, une insouciance, un art de vivre. Vous lirez le témoignage de Christophe, 60 ans, conseil en finance qui dresse de son pays un portrait apocalyptique : « des filles qui se font violer en pleine rue, des gamins qui se tuent à coups de couteaux, des policiers qui se font attaquer, une femme brûlée vive parce qu’elle voulait vivre normalement, le burkini qui devient un non sujet ». Christophe qui a réalisé que même le 16e arrondissement de Paris n’est plus un sanctuaire. Originaire de Nantes, il a vu cette ville sombrer dans la délinquance.”
ვროპის ქრისტიანულ მემკვიდრეობას არბევენ და ცეცხლს უკიდებენ, ბევრი ეკლესია გადაკეთებულია მიზგითებად., ზოგს უნდა ცხოვრების გარდაქმნა ორგიად, ზოგს უნდა საფრანგეთის გარდაქმნა ხალიფატად, არიან სატანისტებიც და სხვა იდიოტებიც, ასეთი ატმოსფეროს გამო მირბიან ფრანგები უნგრეთშიც.
ყველაფერი დაიწყო ვიქტორ ორბანის მიერ 2017 წელს წარმოთქმული ფრაზით:
” ცხადია რომ ჩვენ შემოვუშვებთ ნადვილ ლტოლვილებს : გერმანელებს, ჰოლანდიელებს, ფრანგებს, იტალიელებს, დაშინებულ პოლიტიკოსებს და ჟურნალისტებს, თავისი ქვეყნებიდან დევნილ ქრისტიანებს ვისაც სურთ ჩენში ნახვა ევროპისა რომელიც მათ აკარგეს თავის ქვეყნებში.”, შესძახა უნგრეთის პრემიერ მინისტრმა.
«Nous laisserons entrer, évidemment, les vrais réfugiés: les Allemands, les Néerlandais, les Français, les Italiens, les politiciens et les journalistes terrorisés, s’était exclamé le premier ministre hongrois. Des chrétiens contraints de fuir leur pays, qui veulent retrouver chez nous l’Europe qu’ils ont perdue chez eux.»
კონსერვატორთა ინფორმაციის საიტი Visegrad Post-ის მთავარი რედაქტორი Ferenc Almássy რეგულარულად იღებს ცნობებს ფრანგებზე რომლებსაც უნდათ უნგრეთში დასახლება. ” ვიცნობ ბოლო 5 წელში უსაფრთხოების მიზეზების გამო ჩამოსულ ათიოდე ადამიანი მცირე მაგრამ ბევრის მთქმელი ამბავია. ჩვენთან არაა იმიგრაცია, არაა ტერაქტები, ღამით ავტობუსში უშიშად ადიან. მაგრამ ყოველთვის ვამბობ რომ საჭიროა ცხოვრების შეცვლა, უნგრულის სწავლა, კარიერის ნოლიდან დაწყება. ეს ძალიან ძნელია. არიან ისეთებიც რომლებიც უკან ბრუნდებიან…”, თქვა მან.
”
თუ არაა უსაფრთხოება არაა თავისუფლებაც.
მაგრამ Laure არ ფიქრობს დაბრუნებას. ” საფრანგეთმა მაიძულა წავსულიყავი საფრანგეთიდან,ამბობს Aix-en-Provence-სში დაბადებული ქალი. მე ძალიან გაჯავრებული ვარ ჩემ ქვეყანაზე.
საფრანგეთი სავსეა ადამიანებით რომლებსაც არ უნდათ საფრანგეთის კანონების დაცვა. მაგრამ ჩვენ, ვართ პარიები. უნდა წავიდეთ საფრანგეთიდან”. ამის მთქმელი 48 წლის ფრანგი ქალბატონის მეორე ქმარია ფრანგ-უნგრელი. ის უნგრეთში დასახლდა 2019 წლის ბოლოს.
” ჩვენ ჩვეულებრივ ვფიქრობდით იქ სიბერეში გადასვლას, ამბობს ოჯახის დედა , მაგრამ ნიმში სცადეს ჩვენი მრავალჯერ გაქურდვა, ჩემს ვაჟიშვილს მოპარეს სკუტერი. მას არ შეეძლო ავტობუსში მარტო ასვლა. ჩემს ქალიშვილს დასდევდა არამზადების ბანდა რომელიც უშნო ფსევდოქათინაურებით აწუხებდა მას. მე აღარ ვცხოვრობდი.”
შარშან ზაფხულში მისი შვილები 15 დღით დაბრუნდნენ საფრანგეთში. უფროს ქალიშვილს თავს დაესხნენ და არდადაგები შეამოკლეს. დღეს ორ ახალგაზრდას უნდა ბუდაპეშტში და არა პარიზში ცხოვრება :
”ჩემმა 23 წლის ქალიშვილმა კარგი სამსახური ნახა ამერიკულ ჯგუფში, მე ფრანგულს ვასწავლი, ჩემი ვაჟიშვილი სწავლობს ინფორმატიკას. აღარ ვღელავ როდესაც ისინი 10 წუთით აგვიანებენ. სულ არ ვნანობთ ჩვეი არჩევანის გამო.”””
L’été dernier, ses enfants sont rentrés en France pour quinze jours. L’aînée s’étant fait agresser, les vacances ont été écourtées. Aujourd’hui, les deux jeunes se voient faire leur vie à Budapest: «Ma fille de 23 ans a trouvé un bon job dans un groupe américain, indique Laure, qui elle, est devenue prof de français. Tandis que mon fils poursuit ses études d’informatique. Et tout ce poids que j’avais en tant que maman dès qu’ils avaient dix minutes de retard, tout ce poids s’est évaporé! Quand on regarde les infos sur les chaînes françaises, on ne regrette absolument pas notre choix.»
ვაცლავ ჰაველის მეგობარსაც უყვარს სექსი პატარა ტუტუც უწლოვან გოგონებთან.
Diffusé
Les Tchèques tolèrent-ils les relations sexuelles avec des mineurs ?
20/06/2005.
…ჩეხოსლოვაკიის ნანგრევებზე გაჩენილი ჩეხეთის რესპუბლიკა ითვლება პედოფილების თავშესაფრად….
ჩეხეთში არიან ცნობილი პირები რომლებსაც განსაკუთრებით უყვართ მცირეწლოვანი ბავშვები.
ასე მაგალითად ჩეხეთის ერთ-ერთი საუკეთესო მოქანდაკე Pavel Opocensky დააპატიმრეს 6 წლით.
ეს ცნობილი დისიდენტი და ქარტია 77-ის ხელისმომწერი დააპატიმრეს იმის გამო რომ ის ფულს უხდიდა ქალწულებს სექსუალური მომსახურებისთვის და ტელეფონით ურეკავდა 12 წლის ბავშვებს, დეტალურად ესაუბრებოდა მათ თავისი სექსუალური გამოცდილების შესახებ და ცდილობდა მათ დაპატიჟებას.
მისი ტურფა სახვარელი, მასზე 27 წლით უმცროსი მზეთუნახავი, ხელს უწყობდა მის ასეთ მოღვაწეობას.
არის კიდევ Bohumil Kulinsky, გოგონების გუნდი Bambini di Praga-ს პატივცემული ხელმძღვანელი. მისი გუნდის ათობით ყოფილმა და დღევანდელმა წევრმა ბრალად დასდეს მას სექსულური ლამაზად რომ ვთქვათ უწესობა. პატივცემული მოღვაწე ეხლა დაპატიმრებულია და ელის სასამართლოს.
ცნობილი სოციოლოგი Jirina Siklova ამბობს რომ ეს გოგონები ხშირად ფიქრობენ რომ სექსისთვის სრულწლოვანებად განსაზღვრული 15 წლის ასაკი მეტისმეტად დიდია და ისინი სექსუალურ ცხოვრებას იწყებენ უფრო ადრე….მაგრამ ჩვეულებრივი მოქალაქე ცოტას აკეთებს მცირეწლოვანებთან სექსის დასაგმობად.
მსგავსი ამბებია აშშ-შიც სადაც ხალხი ფიქრობს რომ ვიღაცას ასამართლებენ იმიტომ რომ ბავშვის შვილებს უნდათ ფული
Par Serge Enderlin — 1996 წლის 31 აგვისტო, გორბაჩოვის პრესტროიკამ აღმოსავლეთი ევროპა, განსაკუთრებით კი ჩეხეთი და სლოვაკეთი გადააქცია პედოფილების სუპერმარკეტად. Serge Elderlin
L’Europe de l’Est, supermarché des pédophilesLa République tchèque et la Slovaquie sont particulièrement touchées. რად აქცია ჩეხოსლოვაკია ვაცლავ ჰაველის დემოკრატიამ
ჩეხეთს და სლოვაკეთს აქვთ კოზირი ჩვეულებრივად არა აქვთ სექსუალური ტურიზმის ცნობილ მარშრუტებს , ესაა მათი სიახლოვე „ მდიდარ დასავლეთთან „. სულ 1 საათი ფეხით სეირნობა და კლიენტი, ხშირად გერმანელი ან ავსტრიელი, საზღვრის. გადალახვისთანავე მოეფერება პატარა გოგონებს, უმრავლეს შემთხვევაში ბოშებს რომლებიც გააკახპა. სიღატაკემ.
გერმანიაში. მიმავალ ჩეხეთის. გზებზე. პროსტიტუცია, განსაკუთრებით ძალიან ახალგაზრდა გოგონების პროსტიტუცია. განიცდის საშინელ ინფლაციას.
ეს. განსაკუთრებით. ხდება. გზა პრაღა-დრეზდენის. გზაზე E-55, რომელსაც ამიერიდან უძახიან სიყვარულის გზას.
Teplice-ს მხრივ // ჩრდილოეთი// ასობით ნახევრადშიშველი ამორძალი„ აბავს „ საბარგო მანქანების მძღოლებს და გერმანელ ტურისტებს.
კრიმინალთა. კარგად ორგანიზებული ბანდები. აკონტროლებენ ამ წელიწადში 365 დღის მანძილზე დღე და ღამე მშრომელ ახალგაზრდა კახპებს.
გერანიიდან მომავალი ავტომობილისტები საზღვრის გადაკვეთისთანავე. ხვდებიან საზიზღარ ატმოსფეროში. ბოჰემიის. ტყეების. სიმკაცრეს და. სისადავეს აღელვებენ მანათობელი. აბრები
Exotica, Erotica, Lotus… ესაა. სოფლის. საროსკიპოები რომლებიც ცოტა ცოტა ყველგანაა სასაზღვრო ზოლის სოფლებში.
Serge Enderlin — 31 août 1996 წლის 31. აგვისტო
კანონმდებლობა. პროსტიტუციაზე, მაშ ბავშვების პროსტიტუციაზეც კანონის არარსებობისას და როდესაც სექსუალური. სრულწლოვანება 15 წლითაა. განსაზღვრული // მაშინ როდესაც ევროპულ ქვეყანათა უმრავლესობაში ეს ასაკია 18 წელი// სატრანსპორტო გზების. ღერძებზე. კახპობენ ძალიან პატარა ჩეხი გოგონები ისე რომ ხელისუფლება ამას არც იმჩნევს. პოლოცია. კმაყოფილდება. „ პროფესიონალების „ ასაკის შემოწმებით, აკავებს. მხოლოდ იმათ ვინც აშკარად, თვალშისაცემად 15 წელზე უფრო ნაკლები ასაკის. ბავშვია.
მაგრამ პრაღიდან ას. კილომეტრში მდებარე პილსენნის პოლიციის ლეიტენანტის. თქმით ასეთების. ამოცნობა ძალიან ძნელია ვინაიდან პარფიუმერია. და. ტანისამოსი 12 წლის. ბავშვსაც დაამსგავსებს 16-18 წლის ქალიშვილს.
პრაღაში არის. კახპების. დამხმარე. ორგანიზაცია. რომლის. ხელმძღვანელი Pavla Vitaskova ამობობს რომ გატაცებული. და იძულებით გაკახპებული. და შემდეგ საზღვარგარეთ გაყიდული გოგონების. რაოდენობა. უწყვეტად. იზრდება
იზრდება ბავშვების. ამსახველი პორნოგრაფიული. მასალების. დამზადებისთვის. დაპატიმრებულთა რაოდენობა.
რამოდენიმე. თვის. წინ პრაღაში. დააპატიმრეს პორნოგრაფიული ჟურნალებით ვაჭრობაში სპეციალიზებული კომერსანტი Roman Hysek
// ის ვაჭრობდა ჟურნალებით “Martin”, “Game Boys”… სადაც არის. პატარა
ბავშვების. ფოტოები//. მასტურბაცია, სოდომია, ფელაცია, ესაა ყველაზე ბაბილონიზებულ-სოდომიზებული ბრბოს. საყვარელი ჟურნალები.
არადა Hysek სასამართლოზე. ამბობდა. რომ. ისაა. ახალი. სიყვარულის ადებტი. და. ესაა „ ხელოვნება, მხოლოდ. ხელოვნება „.
„. მე ვარ. პროფესიონალი და გადაღებულები თანახმანი არიან.
რამოდენიმე. კვირის. შემდეგ გერმანიაში. დააპატიმრეს. ჰისეკის „კორესპონდენტი „ რომელიც. ჰისეკისგან იღებდა და ყიდდა პედოფილურ. ვიდეო პორნო კასეტებს და მსგავს ჟურნალებს. ბელგიაში და ჰოლანდიაში
ჰისეკისნაირები. სარგებლობენ. იმით რომ ასეთი მშვენიერი. რამეების ბეჭდვა ჩეხოსლოვაკიის. ნანგრევებზე. იაფია და. ტიფოგრაფები მნიშვნელობას. არ. ანიჭებენ „ მასალის „ წარმომავლობას.
პედოფილები. და. ბავშვებით ვაჭრები სარგებლობენ იმით. რომ ახალი ფენომენის. პირისპირ. მდგარ. ლოკალურ.
პოლიციებს აკლია. საშუალებები და. გამოცდილება.
პრაღას ზნე-ჩვეულებათა. პოლიციის ( police des moeurs pragoise) კაპიტანი Lubos Fiala ამბობს. რომ. ჩეხეთის. ტერიტორიაზე პედოფილიის. სფეროში აქტიურობს ათიოდე. ორგანიზაცია. თუ. ქსელი. ვრცელდება. ახალგაზრდული პორნოგრაფია. ვინაიდან სისხლის. სამართლის. კოდექსის. შესაბამისად. პატარა. ბავშვების. ამსახველი. პორნოგრაფიული კასეტებით თუ ჟურნალებით ვაჭარს აპატიმრებენ მარტო 1 წლით.
ქსელები. იგივეა სლოვაკეთში.
2 დღის. ვენაში დააპატიმრეს. წარმოშობით სლოვაკი ავსტრიელი რომელიც. ხელმძღვანელობდა 12-15 წლის სლოვაკი. გოგონების სექსუალური ექსპლუატაციით. დაკავებულ ქსელს.
ერთ-ერთმა. ავსტრიელმა. ჟურნალისტმა თავი გაასაღა. პედოფილად და და. გაიცნო 35. წლის Jiri K. რომელმაც. მას შესთავაზა 70 სხვადასხვა სლოვაკი პატარა გოგონა.
რეპორტიორმა. შემდეგ რამოდენიმე. საათი გაატარა. ბრატისლავას ოტელში 12-13 წლის გოგონების. საზოგადოებაში და ამ სიამოვნებისთვის. 500 შილინგი გადაუხადა Jiri K.-ს.
ბრატისლავას. და. ვენას. შორის. მანძილი. სულ 60 კილომეტრია ოდესღაც. გადაულახავი. რკინის. ფარდის გაქრობის შემდეგ საზღვარზე დაუღალავად. მიდიმოდიან ყველანაირი ოხრებიც.
აღმოსავლეთი ევროპა გადაიქცა. პედოფილების. ახალ სუპერმარკეტად.
აპრილში ევროპის. საბჭოში. წაკითხული. ანგარიშის. თანახმად აღმოსავლეთი ევროპის 100 000 ბავშვი კახპადაა ქცეული დასავლეთში პედოფილიის. ქსელებში.
ბერლინში. ვეღარ. ითვლიან „ პატარა პოლონელ ბიჭუნებს „.
1992. წლიდან იძიებენ. ბავშვებით. და. სრულწლოვანი. ადამიანებით ვაჭრების. საქმეებს.
A Berlin, on ne compte plus les «petits garçons polonais». Et des trafics d’êtres humains mineurs et adultes font ou ont fait l’objet d’enquêtes depuis 1992.
https://www.radio.cz/en/section/talking/rent-boys-sex-workers-living-on-societys-edge
Rent boys: Sex workers living on society’s edge | Radio Prague International
დასაქირავებელ-გასაქირავებელი ბიჭები RENT BOYS: სექსუალური შრომის სტახანოველი მშრომელები ცხოვრობენ საზოგადოებისგან გარიყულები.
Eric P. Martin, Nikola Brabenec
08-11-2004
ყოფილი ჩეხოსლოვაკიის დედაქალაქ პრაღაში ჩასული მრავალი ტურისტი პირველ რიგში ხედავს ქალაქის რკინიგზის მთავარ სადგურს. მაგრამ ესაა სექსუალური ტურიზმის განსაკუთრებული ტიპის ერთ-ერთი ყველაზე ცნობილი ადგილი პრაღაში.
აქ მომუშავე კახპების თქმით უცხოელი კაცები აქ ეძებენ მამრ სექსუალურ მუშაკებს რომლებსაც ჰქვიათ დასაქირავებელ-გასაქირავებელი ბიჭები.
28 წლის Kevin ყოფილი მამრი კახპაა, მაგრამ ის აქ მოდის ხოლმე თავისი კახპა ძმაკაცების სანახავად.
ის ამბობს რომ მას სძულს ეს ადგილი ვინაიდან ის მას აგონებს აქ გადატანილ ამბებს.
მას ჰყავდა იმიდენი კლიენტი რომ ნთქავდა ნარკოტიკ
pervitine -ს მთელი ღამე ფხიზელი რომ დარჩენილიყო.
” აქ შეხვდებით ბანკების ხელმძღვანელებს, დიდ თანამდებობის პირებს და საშუალო სამუშაოთი დაკავებულებს. შეხვდებით მათ დაუფიქრებლად იმიტომ რო თუ გაიხსენებთ ყოველ კლიენტს რომელიც გყავდათ ან არა გაგიჟდებით.
როგორც წესი გიხსენებენ თქვენ, და ეს უარესია.”
Kevin და 2 ყოფილი მამრიკახპა // ყოფილი მსიძავები// უყვებიან პრაღის რადიოს თუ რას გვანან ეს ბავშვები თუ ყმაწვილები რომლებიც არიან ჩეხეთის რესპუბლიკის დედქალქის ერთ-ერთი ტურისტული ღირსშესანიშნაობა.
ისინი აღწერენ ტოქსიკომან ობლებს, სახლიდან გაქცეულ მარტოსულ ნარკომანებს, ვენერიული ავადმყოფობების მუდმივ საშიშროებას.
ისინი ამბობენ რომ ბევრი ეს მამრი კახპა-მსიძავი კახპობა- მსიძავობას უკვე ბავშვობიდან იწყებს.
ამ სამმა კაცმა მიატოვა კახპობა-მსიძავობა, მაგრამ მათი მომავალი არაა იმედისმომცემი.
ყველა ყოფილმა კახპა-მსიძავმა ითხოვა მათი გვარების საიდუმლოდ შენახვა.
Kevin-მა დაიწყო კახპობა-მსიძავობა მაშინ როდესაც 16 წლისა იყო, როდესაც ჯერ კიდევ სკოლის მოწაფე იყო.
მისი პირველი კლიენტი იყო მისი მასწავლებლის ოჯახის წევრი.
მან 3 წლის წინ გაანება თავი კახპობა-მსიძავობას იმიტომ რომ უკვე მეტისმეტად ასაკოვანი იყო ამისთვის და ვერ უწევდა კონკურენციას ყველაზე პოპულარულ კახპა-მსიძავ ბიწებს, ვეღარ შოულობდა კლიენტებს.
ბევრი ამ კახპა-მსიძავი ბიჭის მსგავსად
Kevin აღზრდილი იყო ობოლთა სახლში.
ჩეხეთის რესპუბლიკაში მეტი ბავშვია ობოლთა სახლებში ვიდრე ევროკავშირის ნებისმიერ სხვა ქვეყანაში.
Kevin ამბობს რომ ობოლთა სახლიდან წასვლის დროისთვის ის არ იყო მომზადებული ცხოვრებისთვის.
” ბავშვთა სახლებს არ ევალებათ მათი აღსაზრდელების მომზადება ცხოვრებისთვის, მათთვის სამუშაოს, ფულის, ბინის გარანტიის მიცემა. მე, მაშ, 18 წლისა, ბავშვთა სახლიდან წასვლის შემდეგ აღმოვჩნდი ქუჩაში.”
Kevin თქმით სადგურის 1 კაფე არის ადგილი სადაც ზოგი ახპა ბიჭი-მსიძავი ხვდება პოტენციურ კლიენტებს.
პროექტი Opportunity არის ორგანიზაცია რომელიც ეხმარება ამ უბედურ ბიჭებს.
ორგანიზაციის კოორდინატორი
Laszlo Sumegh უმრავლესობა იმ უბედური ბიჭებისა რომლებმაც დახმარებისთვის მიმართეს ორგანიზაციას ცხოვრობდა ობოლოთა სახლებში. ამ ბიჭების ნაწილი სახლიდან გაქცეული იყო.
ორგანიზაციის ერთ-ერთ-ერთი მთავარი მიზანია ვენერიულ ავადმყოფობათა და შიდსის გამოვლენა და მათი გავრცელების არდაშვება.
დღევანდელ ნიჰილისტურ-ცინიკურ ჰედონისტურ სამყაროში ამ ორგანიზაციასაც უჭირს.
ორგანიზაციის მიერ ჩატარებულმა ერთ-ერთმა ტესტმა აჩვენა რომ მაშინ მსიძავ-კახპა ბიჭ პეტრეს ჰქონდა ერთდროულად ჰეპატიტი
B და C. სწორედ ამ დროს შეწყვიტა კახპა-მსიძავობა 23 წლის კაცმა. სექსუალური გზით გარდამავალი ეს ავადმყოფობა კლავს თუ არაა ჩატარებული მკურნალობა.
ეს კაცი ბავშვობაში იყო ობოლთა სახლში. მან კახპობა-მსიძავობა დაიწყო 18 წლის ასაკში. დაეჩვია ნარკოტიკ pervitine-ს, ნარკოტიკი méthamphétamine-ს ფორმას რომელმაც ძლიერი მიჩვევა იცის.
Petr-ემ სხვა კახპა ბიჭ-მსიძავებთან შედარებით უფრო გვიან დაიწყო კახპობა-მსიძავობა. ბევრი კახპა-მსიძავობას იწყებს 17 წლის ასაკიდან, ზოგი კი 11 წლის ასაკიდან.
21-ე საუკუნე საშიში ხანაა-ავღანეთში სტრესით გაგიჟებულმა ფრანგმა ჯერ მოკლა 90 წლის მოხუცი ფრანგი ,შეჭამა მისი გული და ენა, თავს დაესხა ვიღაც ტრაქტორისტს, ტულუზას საგიჟეთიდან გაქცევის მერე კი ცემა 70 წლის თავისთვის მოსეირნე ქალი და მეზობლებს რომ არ გაეკოჭათ კაცმა არ იცის რა მოხდებოდა. საგიჟეთიდან გაქცეულებით სავსეა ქვეყანა. ევროპელები სლალომით დადიან ჯიჰადისტებს, სატანისტებს, ვანდალებს და გიჟებს შორის. დაჭკვიანდით თორენა ზოგადად პოზიტიური გოგიაგვახარიობა მოსპობს სტალინიზმს გადარჩენილებს.
ტულუზას საგიჟეთიდან გაიქცა 4 გიჟი, ერთი, ”პირენეების კანიბალად” წოდებული 34 წლის ყოფილი სამხედრო თავს დაესხა თავის ძაღლთან ერთად ტულუზას საცხოვრებელ უბან მოსეირნე 72 წლის ქალს. ეს თავდამსხმელი გიჟი 2013 წელს გასამართლებული იყო მკვლელობისთვის და კანიბალიზმის ფაქტებთვის. დღევანდელობა სავსეა გიჟებით.როცა გარეთ გადიხარ აღარ
იცი ვინაა გიჟი
და ვინ ჯიჰადისტი. გოგიაგვახარიობით გამოთაყვანება დაგღუპავთ. ფხიზლად და წინდახედულად ბრძანდბოდეთ.ამ საგიჟეთიდან გაქცეულებს შორის არის კიდევ 1 მოძალადე.
” პირენეების კანიბალი” გაიქცა საგიჟეთიდან და თავს დაესხა 70 წლის ქალს
გიჟმა 70 წლის ქალს ურტყა თავში და ხელებში. ის დააკავეს მოწმეებმა.
ის დაპატიმრებული იყო იმიტომ რომ მან მოკლა კაცი და შეჭამა მისი გული და ენა.
სეთი რამეების გამგონ-მნახველი ბევრი გაიქცევა ქვეყნიდან ….
პარიზის ღვთისმშობლის ტაძარიც დაიწვა, გერმანიაში ჩააყუდეს მორიგი გერმანელი კანიბალი. ასეა 1950-80-ანი წლების ნიჰილისტურ-სექსუალური რევოლუციის მერე.თუ იდებად დარჩებით იქნებით ან კანიბალები ან კანიბალების საჭმელი. გერმანიაშიც არიან კანიბალები.
ბერლინში სასამართლომ სამუდამო პატიმრობა მიუსაჯა 42 წლის მასწავლებელს იმიტომ რომ მან მოკლა კაცი და და დაჩეხა მისი სხეული მისი ” კანიბალური ფანტაზიების” განსახორციელებლად.
Stefan R. აღიარეს დამნაშავედ იმიტომ რომ მან 2020 წლის 6 სექტემბერს მოკლა 43 წლის კაცი ბერლინში. მან თავისი მსხვერპლი გაიცნო შეხვედრების საიტზე და დაპატიჟა ის თავისთან ”სიყვრულის საკეთებლად”. უბედურიც მივიდა. მასპინძელმა ის გათიშა ნარკოტიკით დაა დააძინა. შემდეგ მან დაკლა უბედური, ყელი გამოჭრა მას და მოაჭრა მას გენიტალიები რომელთა შეჭმაც უნდოდა. შემდეგ მასპინძელმა დაჩეხა სტუმრის სხეული და გადამალა ოჩეხილი თავის ბერლინის ბინაში. პოლიციამ არ დააფასა მასპინძლის გულუხვობა და ის ჩააყუდეს.
ნობელის პრემიის ლაურეატი მიხაილ გორბაჩოვის ღრმადშინაარსიანი მოღვაწეობის შემდეგ გერმანიაშიც შეიძლება შეხვდე კანიბალს რომელსაც მოყვასის ჩიჩია უყვარს და არა მოყვასი.
გერმანიაში მეორედ ასამართლებენ კანიბალ კომისარს. მას ბრალად ედება მკვლელობა და კანიბალიზმი., 2016 წლის 01 ნოემბერი.
C’est un procès au long cours qui s’ouvre ce mardi à la cour d’appel de Dresde: celui d’un policier a priori exemplaire, jugé “sympathique et généreux”… accusé d’assassinat et de cannibalisme.Par AFP – 01 nov. 2016 à 07:28 | mis à jour le 01 nov. 2016 à 07:39 – Temps de lecture : 3 min2| | Vu 10305 fois
Detley Günzel, un policier de 58 ans, avait été condamné à huit ans et demi de prison en première instance. Photo AFP
გერმანელ პოლიციელს რომელსაც უკვე მიუსაჯეს 8,5 წლით პატიმრობა იმიტომ რომ მან 2013 წელს თავისი სახლის სარდაფში მოკლა და დაჩეხა 59 წლის წარმოშობით პოლონელი კონსულტანტი Wojciech Stempniewicz ისევ ასამართლებენ დრეზდენში. ამ პოლიციელს უწოდეს ” კომისარი ტაბუს გარეშე”.
მსხვერპლიც კაი ვინმე იყო. ის კანიბალიზმისადმი მიძღვნილ საიტზე შეხვდა ამ პოლიციელს და სთხოვა მას მომკალი და შემჭამეო.
დრეზდენის სასამართლომ დაადგინა რომ პოლიციელი დამნაშავეა სექსუალური ჟინით კაცის მოკვლაში და მიცვალებულთა შეწუხებაში.
მკვლელი კანიბალი 30 წლის მანძილზე პოლიციელი იყო. მას ყავს უკვე სრულწლოვანი 3 შვილი. მეზობლების თქმით ისაა სიმპატიური, გულუხვი და დიდად ზრდილობიან-თავაზიანი ვინმე.
მან ჩეხეთის საზვართან მდებარე სოფელში Hartmannsdorf-Reichenau გახსნა bed and breakfast.
სწორედ იქ, სადომაზოხისტური პრაქტიკებისთვის მოწყობილ სარდაფში მან დანით და ხერხით დაანაწევრა სხეული მსხვერპლისა რომელსაც შეხვდა კანიბალური ფანტაზიებისადმი მიძღვნილ საიტზე. გვამის ნაჭრები კი მან დამარხა თავის ბაღში.
ბრალდებულმა აღიარა რომ მან დაჩეხა გვამი მაგრამ თქვა რომ მას არ მოუკლავს ეს კაცი, რომ ამ კაცმა თავი ჩამოიხრჩო მის სარდაფში.
” როტენბურგის კანიბალის” გახსენება
Detlev Günzel-ს მიუსაჯეს მუდმივი პატიმრობა. პირველმა ინსტანციამ მას გამოუტანა 8,5 წლის განაჩენი. მან დაინახა მკვლელობა მაგრამ შემამსუბუქებელ გარემოებად მიიჩნია ის რომ მსხვერპლმა ინტერნეტით თვითონ გამოთქვა სიკვდილის სურვილი.
იმ მოტივით რომ პირველი ინსტანციის სასამართლომ კარგად არ გამოიკვლია მსხვერპლის თვითმკვლელობის ჰიპოთეზა იყო მეორე სასამართლო.
L
არამზადობით გართულმა M. Günzel-მა გადაიღო 50-წუთიანი საშინელი ვიდეო რომელიც აჩვენეს პირველ სასამართლოზე.
ფილმში ჩანს სისხლით დაფარული ბრალდებული რომელიც ბუტბუტებს
” ვერასოდეს ვიფიქრებდი რომ დავეცემოდი ამდენად დაბლა”.
Günzel-მა და მისმა მსხვერპლმა პირისპირ შეხვედრამდე ერთი თვით ადრე გაიცნეს ერთმანეთი საიტზე სადაც ყვებიან კანიბალურ ფანტიზიებს. საიტი შავი იუმორით ტრაბახობს იმით რომ არის ” პირველი ნომერი ეგზოტიკური ხორცისთვის”.
პროცესმა გამოაჩინა დღევანდელობის ბნელი მხარე, სამყარო სადაც არის სისხლიანი სექსუალური პრაქტიკები.
ამ პროცესმა გერმანელებს გაახსენა ”როტენბურგის კანიბალი”, Armin Meiwes, ვინც 2001 წელს დაასაჭურისა, მოკლა და ნაწილობრივ შეჭამა ამაზე თანახმა 43 წლის ბერლინელი. კანიბალს სამუდამო პატიმრობა მიუსაჯეს.
ნობელის პრემიის ლაურეატი მიხაილ გორბაჩოვის ღრმადშინაარსიანი მოღვაწეობის შემდეგ გერმანიაშიც შეიძლება შეხვდე კანიბალს რომელსაც მოყვასის ჩიჩია უყვარს და არა მოყვასი.
გერმანიაში მეორედ ასამართლებენ კანიბალ კომისარს. მას ბრალად ედება მკვლელობა და კანიბალიზმი., 2016 წლის 01 ნოემბერი.
C’est un procès au long cours qui s’ouvre ce mardi à la cour d’appel de Dresde: celui d’un policier a priori exemplaire, jugé “sympathique et généreux”… accusé d’assassinat et de cannibalisme.Par AFP – 01 nov. 2016 à 07:28 | mis à jour le 01 nov. 2016 à 07:39 – Temps de lecture : 3 min2| | Vu 10305 fois
Detley Günzel, un policier de 58 ans, avait été condamné à huit ans et demi de prison en première instance. Photo AFP
გერმანელ პოლიციელს რომელსაც უკვე მიუსაჯეს 8,5 წლით პატიმრობა იმიტომ რომ მან 2013 წელს თავისი სახლის სარდაფში მოკლა და დაჩეხა 59 წლის წარმოშობით პოლონელი კონსულტანტი Wojciech Stempniewicz ისევ ასამართლებენ დრეზდენში. ამ პოლიციელს უწოდეს ” კომისარი ტაბუს გარეშე”.
მსხვერპლიც კაი ვინმე იყო. ის კანიბალიზმისადმი მიძღვნილ საიტზე შეხვდა ამ პოლიციელს და სთხოვა მას მომკალი და შემჭამეო.
დრეზდენის სასამართლომ დაადგინა რომ პოლიციელი დამნაშავეა სექსუალური ჟინით კაცის მოკვლაში და მიცვალებულთა შეწუხებაში.
მკვლელი კანიბალი 30 წლის მანძილზე პოლიციელი იყო. მას ყავს უკვე სრულწლოვანი 3 შვილი. მეზობლების თქმით ისაა სიმპატიური, გულუხვი და დიდად ზრდილობიან-თავაზიანი ვინმე.
მან ჩეხეთის საზვართან მდებარე სოფელში Hartmannsdorf-Reichenau გახსნა bed and breakfast.
სწორედ იქ, სადომაზოხისტური პრაქტიკებისთვის მოწყობილ სარდაფში მან დანით და ხერხით დაანაწევრა სხეული მსხვერპლისა რომელსაც შეხვდა კანიბალური ფანტაზიებისადმი მიძღვნილ საიტზე. გვამის ნაჭრები კი მან დამარხა თავის ბაღში.
ბრალდებულმა აღიარა რომ მან დაჩეხა გვამი მაგრამ თქვა რომ მას არ მოუკლავს ეს კაცი, რომ ამ კაცმა თავი ჩამოიხრჩო მის სარდაფში.
” როტენბურგის კანიბალის” გახსენება
Detlev Günzel-ს მიუსაჯეს მუ
დმივი პატიმრობა. პირველმა ინსტანციამ მას გამოუტანა 8,5 წლის განაჩენი. მან დაინახა მკვლელობა მაგრამ შემამსუბუქებელ გარემოებად მიიჩნია ის რომ მსხვერპლმა ინტერნეტით თვითონ გამოთქვა სიკვდილის სურვილი.
იმ მოტივით რომ პირველი ინსტანციის სასამართლომ კარგად არ გამოიკვლია მსხვერპლის თვითმკვლელობის ჰიპოთეზა იყო მეორე სასამართლო.
L
არამზადობით გართულმა M. Günzel-მა გადაიღო 50-წუთიანი საშინელი ვიდეო რომელიც აჩვენეს პირველ სასამართლოზე.
ფილმში ჩანს სისხლით დაფარული ბრალდებული რომელიც ბუტბუტებს
” ვერასოდეს ვიფიქრებდი რომ დავეცემოდი ამდენად დაბლა”.
Günzel-მა და მისმა მსხვერპლმა პირისპირ შეხვედრამდე ერთი თვით ადრე გაიცნეს ერთმანეთი საიტზე სადაც ყვებიან კანიბალურ ფანტიზიებს. საიტი შავი იუმორით ტრაბახობს იმით რომ არის ” პირველი ნომერი ეგზოტიკური ხორცისთვის”.
პროცესმა გამოაჩინა დღევანდელობის ბნელი მხარე, სამყარო სადაც არის სისხლიანი სექსუალური პრაქტიკები.
ამ პროცესმა გერმანელებს გაახსენა ”როტენბურგის კანიბალი”, Armin Meiwes, ვინც 2001 წელს დაასაჭურისა, მოკლა და ნაწილობრივ შეჭამა ამაზე თანახმა 43 წლის ბერლინელი. კანიბალს სამუდამო პატიმრობა მიუსაჯეს.
Début du procès pour racisme “anti-blanc” en France
26/04/2013 – საფრანგეთში იყო სასამართლო თეთრკანიანთა წინააღმდეგ მიმართული რასიზმის გამო.
გაასამართლეს 29 წლის კაცი რომელმაც ბინძური ფრანგი და ბინძური თეთრკანიანი უძახა პარიზის მეტროში თავის თანამგზავრ ფრანგს და ცემა ის. თავდასხმისას მან გამოიყენა გატეხილი ბოთლიც. იყო ასეთი ბრალდებების სხვა შემთხვევებიც.
დამნაშავედ აღიარებული დააჯარიმეს 75 000 ევროთი და 5 წლით ჩააყუდეს ციხეში.
ასეთი უბედურებების მიზეზი და გამაძლიერებელია 1950-80-ანი წლების ნიჰილისტურ-სექსუალური რევოლუცია
AFP
(FRANCE 24 avec fils)
1968 ძირს ისტორიული საფრანგეთი, ძირს ძველი, მშობლების,წინაპრების საყვარელი სამყარო!
გოგიაგვახარიების საყვარელი 1968 წლის მაისის მწვავე კრიტიკოსი და მოწინააღმდეგე ფრანგი ფილოსოფოსი და ისტორიკოსი Marcel Gauchet
1968 ძირს ისტორიული საფრანგეთი! რას არ გვიყვებიან გოგიაგვახარიები
არის 1946 წელს დაბადებული ფრანგი ფილოსოფოსი და ისტორიკოსი მარსელ გოშე ანუ Marcel Gauchet, ისაა სოციალურ მეცნიერებათა მაღალი კვლევის სკოლის საპატიო წამყვანი მუშაკი, ერთ ერთი მთავარი ფრანგული ინტელექტუალური ჟურნალი Le Débat-ის მთავარი რედაქტორი. ეს ჟურნალი მან Pierre Nora-სთან ერთად დააარსა 1980 წელს.
ანუ ადამიანის უფლებების რევოლუცია დაასკვნა რომ 1968 წლის რევოლუციამ მოსპო ოჯახის, ავტორიტეტის, მემკვიდრეობის, ეკლესიის, ერის ტრადიციული ღირებულებები და იდეალები და მიგვიყვანა რადიკალურ ინდივიდუალიზმამდე, დააჩქარა უწესრიგო სამყაროს გამოჩენა.
Marcel Gauchet le constate dans La Révolution des droits de l’homme(5) : la révolution soixante-huitarde a débouché sur un individualisme radical et, en faisant exploser les repères traditionnels (famille, autorité, héritage, Église, nation), le mouvement de Mai 68 précipita l’avènement d’un monde dérégulé.
ამ ცნობილი ფრანგი მოღვაწის თქმით «თანამედროვე ადამიანს აღარ ესმის რომ ის ცხოვრობს საზოგადოებაში. თანამედროვე პიროვნების ამ მოდელში აღარაა საჭირო ადგილი სირცხვილის თუ დანაშაულის ჩადენის, სინანულის განცდისთვის. » ” დღევანდელი ინდივიდი შეიძლება იყოს პირველი ადამიანი რომელმაც არ იცის რომ ის ცხოვრობს საზოგადოებაში…”
« L’individu contemporain aurait en propre d’être le premier individu à vivre en ignorant qu’il vit en société » ; « il n’y a plus guère de place, dans ce modèle de la personnalité contemporaine, pour la honte ou pour la culpabilité » ;
ამას ფრანგი სწავლული მარსელ გოშე უწოდებს დეტრადიციონალიზაციას. ადამიანის უფლებებზე ყვირილი დამკვიდრდა ზრდილობის, წესიერების, თავაზიანობის წინააღმდეგ და ნაცვლად.
ტრადიცია, ზრდილობა, თავაზიანობა, წესიერება, ავტორიტეტი გაქრა, მაგრამ ყველაფერი ეს თავიდან დასამკვიდრებელი და გასავრცელებელია.
სამყარო კარგავს იდეალებს და ამიტომ კარგავს მეობას.
დეტრადიციონალიზაცია ანუ ტრადიციების დაკარგვა, მეობის, იდეალების,კუთვნილების განცდის, სამყაროს სიყვარულის დაკარგვა და დეზერტირობა, აი ეს ახასიათებს 1968 წლის შემდგომ დღევანდელობას სახელგანთქმული თანამედროვე ფრანგი ფილოსოფოსი მარსელ გოშეს აზრით.
«იყო დრო როდესაც ვკვდებოდით ნოსტალგიით», მაგრამ ნოსტალგია აღარაა ის რაც იყო.
იკარგება ყველაფერი და მათ შორის წესრიგის და ავტორიტეტის განცდა, არის ავტორიტეტის კრიზისი და იმარჯვებს უზრდელობა, უწესობა.
ამას გვეუბნება სახელგანთქმული თანამედროვე ფრანგი მოაზროვნე მარსელ გოშე.
Il fut un temps où l’on mourait de nostalgie[21] » ; mais … la nostalgie n’est plus ce qu’elle était. Tout se perd et, dans ce tout, le sens de l’ordre et de l’autorité. Car Marcel Gauchet, après d’autres et avec d’autres, affirme qu’il y a une « crise de l’autorité », que « l’incivilité gagne »[22].
დღევანდელი უწესო და არეული სამყაროს საფუძვლებიდან, 1968 წლის პარიზული მაისის კულტურული რევოლუცია
ძირს ძველი სამყარო!
ამ მოვლენებმა დიდი კვალი დაამჩნიეს (არა მარტო) საფრანგეთის ახალ და უახლეს ისტორიას
ყველა სოციალურ კატეგორიაზე გავრცელებული სტუდეტური ჯანყი ბოლოს და ბოლოს იქცა მეოცე საუკუნის (არა მარტო) საფრანგეთის ისტორიის ერთ-ერთ უდიდეს სოციალურ მოძრაობად.
მეფეა ინდივიდი, ოჯახი, ერი, სამშობლო, ქვეყანა, მით უმეტეს რელიგია წარსულის მავნე გადმონაშთებია და არა ღირებულებები. ესაა მოძრაობის არსი.
ორი მსოფლიო ომის და გენოციდების შემდეგ გაზრდილი და განებივრებული თაობა უარყოფდა ავტორიტეტს, ისტორიული ეროვნულ და კულტურულ მემკვიდრეობას, ყოველგვარ შეზღუდვას და აკრძალვას, მშობელთა მეობას, სისტემას, და ა.შ.
ის ითხოვდა ნებისმიერი ფორმის სიამოვნების ლეგალიზაციას.
ისტორიკოსი Pascal Ory-ს თანახმად
« 1968 წლის მაისი იყო პოლიტიკური მარცხი, მაგრამ გრძელვადიანი კულტურული წარმატება. ჩვენ სრულებით სხვა ხანაში ვცხოვრობთ, მაგრამ ცხოვრების წესის თვალსაზრისით ჩვენ ვართ 68 წლის შვილები».
გააფთრებული მოხმარებისკენ
1968 წლის მოვლენები დარჩა განთავისუფლების, ემანსიპაციის და ინდივიდი მეფის გამოჩენის სიმბოლოდ.
მაგრამ მოძრაობის ნამდვილი შედეგები იმდენად უცნაურია რომ გვაფიქრებინებს «ისტორიის ეშმაკობაზე».
როგორც აანალიზებს ფრანგი ფილოსოფოსი
Luc Ferry, 968 წლის მაისის ლოზუნგები
« ქვაფენილის ქვეშ პლაჟი »,«Jouir sans entrave » ანუ «სიამოვნება-ტკბობა-ორგაზმი დაუბრკოლებლად»,«აკრძალულია აკრძალვა» (Sous les pavés la plage », « Jouir sans entrave », « Il est interdit d’interdire ») ,და აშ მატყუარა მაცდური გარეგნობის მიუხედავად სასარგებლო იყო მოხმარების საზოგადოებისთვის.
ყველას დასანახავად 1968 წლის მაისის ბრბოები თამაშობდნენ რევოლუციონერების როლს. სინამდვილეში მათი მთავარი მოთხოვნა იყო სიამოვნების და თავისუფლად დროისტარების უფლება.
ტრადიციულ, ისტორიულ ღირებულებათა და იდეალთა მოსპობამ გააჩინა მოხმარების საზოგადოება, ბიძგი მისცა ზნე ჩვეულებათა ისეთ განთავისუფლებას რომ ევროპის ქალაქებში ეხლა დრო და დრო პოულობენ სადომაზოხისტურ სექსუალურ ორგიებში დაღუპულთა გვამებს. სკოლა დაემხო და გაუთავებლად ითხოვენ ახალ -ახალ უფლებებს ინდივიდებისთვის.
ფიზიკური სიამოვნებისკენ სწრაფვის ხანა
ფრანგი მეცნიერი Gilles Lipovestky ამბობს რომ 1968 წლის მაისის მოძრაობის მიერ ნაქადაგევმა ჰედონიზმმა კვება მოხმარების,
consumérisme-ს ექსპანსია ვინაიდან დაუბრკოლებლად სიამოვნების უფლების მოთხოვნამ წაახალისა მასობრივი მოხმარება და თავისუფალი დროისტარების საზოგადოება, la société de loisirs.
1968 წლის მოძრაობის უარყოფითი შედეგი ასევე იყო ჩვენი ჩამოშორება პასუხისმგებლობისგან და დღევანდელ მოვლენებზე რეაქციისგან, როგორც ამას ხაზს უსვამს ფილოსოფოსი Pierre Manent:
«სტრესისთვის თავის არიდება»,
«ნებისმიერ შემთხვევაში აუღელვებლად სიამოვნება».
1968 წლის მაისმა მორალზე წინ და მაღლა დააყენა სიამოვნება, ტკბობა, ორგაზმი და არა ბედნიერება, ქვეყანაზე, ერზე, ოჯახზე პასუხისმგებლობაზე წინ და მაღლა დააყენა სიმშვიდე და ინდივიდუალური კეთილდღეობა.
ნიჰილიზმი როგორც ისტორიული,ტრადიციული საზოგადოების ისე კაპიტალიზმის წინააღმდეგ.
თავის სახელგანთქმულ ნარკვევში «1968 წლის მაისი, შეუძლებელი მემკვიდრეობა »(Mai 68, l’héritage impossible), ფრანგმა მეცნიერმა Jean-Pierre Le Goff-მა აჩვენა რომ ბოლშევიზმის და ჰედონიზმის უცნაურმა ნაერთმა დააჩქარა მოძრაობა ახალი ინდივიდუალისტური და მომხმარებელი საზოგადოებისკენ.
კულტურულმა მემარცხენეობამ («Le gauchisme culturel)განთავისუფლების დროშით ადამიანებს წაართვა ყველაფერი რაც მათ ადრე იცავდა ტირანიის სხვადასხვა ფორმებისგან, ოჯახი, ეკლესია, სოციალური სახელმწიფო და ადამიანი დარჩა მარტო სახელმწიფოს პირისპირ.
არის ვალის და მოვალეობის არმცნობი ნიჰილიზმის ბატონობა. ამის გამო თითქმის შეუძლებელია სოციალური კავშირის საფუძვლების გააზრება.
თავის წიგნში La France d’hier, Récit d’un monde adolescent des années 1950 à Mai 68 ანუ გუშინდელი საფრანგეთი, მოთხრობა მოზარდ სამყაროზე 1950-ანი წლებიდან 1968 წლის მაისამდე ფრანგი სოციოლოგი Jean-Pierre Le Goff წარსულ დროს ადარებს იმას რაც ხდება 1968 წლის შემდეგ.
ამ სოციოლოგიური ნარკვევის კითხვისას თვალში გვეცემა ის თუ რამდენად ახასიათებდა ძველ სამყაროს სიმყარე და ხანგრძლივობა, მაშინ როდესაც 1968 წლის შემდგომი სამყარო ეფუძნება წამიერ და სწრაფმავალ, სწრაფად ცვალებად აწმყოს.
აი რას წერს ის ქორწინებაზე 1950-ან წლებში:
«არ უნდა შემცდარიყავი საცოლის თუ საქმროს არჩევანში, გადაწყვეტილების მიღებამდე საჭირო იყო დრო.
ამისთვის იყო დაწინდვა რაც მომავალ მეუღლეებს აძლევდა ერთმანეთის ხასიათების გაცნობის და შესაძლო მომავალ სირთულეთა წარმოდგენის საშუალებას.დაწინდვის გაწყვეტა დასაშვები იყო, თუმცა ესეც ცუდად აღიქმებოდა.
დაქორწინების შემდეგ კი ოჯახის დანგრევა მიუღებელი იყო როგორც რელიგიურად ისე სოციალურად» (გამომცემლობები Stock, 2018, გვ. 68).
ქორწინება იყო უპირობო, მთელი ცხოვრებით, სიკვდილამდე!
უიშვიათესი, განსაკუთრებული გარემოებების გამოკლებით ქორწინება უნდა დამთავრებულიყო ერთ-ერთი მეუღლის სიკვდილით.
ძველად ადამიანები არ ყრიდნენ ნაგავში არც საგნებს და არც მეუღლეებს.
ქორწინება, რა თქმა უნდა, ვერ აგვარებდა ყველა პრობლემას. იყო ცოლქმრული ღალატიც. უწესობაც და უკანონო ბავშვების გაჩენაც, მაგრამ ეს არც ნორმად ითვლებოდა და არც ბუნებრივ მოვლენად.
ეხლა კი მიდი… გაყრები, დაწყვილებები ყოველგვარი ქორწინების გარეშე, ახალგაზრდების სექსუალობის უფლება, საკუთარი ჰომოსექსუალობის საჯაროდ და არტისტულად გამოცხადება და გამოფენა, ყველაფერზე ლაქლაქის თავისუფლება, და აბა როგორ იქნება ეროტიკული ფოტოების და პორნოგრაფიის გარეშე…
თანამედროვე დასავლურ საზოგადოებებში ეს სიუჟეტები აღარაა აკრძალული…
ამ ევოლუციებში მძლავრი კატალიზატორის როლი შეასრულეს სწორედ 1968 წლის მაისის მოვლენებმა რომლებმაც მოსპეს ჯერ კიდევ არსებული პურიტანიზმი და ისტორიული, ტრადიციული მორალური წყობა» (“Mai 1968 et la libération des mœurs”, Sciences Humaines, n°193, mai 2008).
ქორწინების მოსპობა
ჟურნალისტმა და სოციოლოგმა Alvin Toffler-მა 1970 წელს დახატა ქორწინების ახალი კონცეფციის შემაშფოთებელი მაგრამ რეალისტური სურათი.
მან ჯერ გამოაცხადა რომ ეფემერულმა და სიახლემ შეკრეს კავშირი ქორწინების წინააღმდეგ და შემდეგ აი რა დაწერა თავში რომელსაც პროვოკაციულად ჰქვია «დროებითი ქორწინება- Le mariage temporaire »:
« თუ ყურადღებით დავაკვირდებით დავინახავთ რომ რაღაც უკვე გატყდა მუდმივობის ძველ სურვილში.
მილიონობით ქალი და მამაკაცი ერთმანეთს ხვდებიან და როდესაც შემდეგ რაღაცაზე ვერ თანხმდებიან ისინი იოლად,უპრობლემოდ ეყრებიან ან შორდებიან ერთმანეთს და ცალ ცალკე იწყებენ მათი აზრით უფრო შესაფერისი ახალი პარტნიორის ძიებას.
რაღა დროს მარადიული სიყვარული და სიკვდილამდე ერთგულებაა.
შეეყარე და როგორც კი მოგბეზრდება გადააგდე, გაეყარე და დაიწყე მორიგი ახალი დროებითი თანამგზავრის და თანამეცხედრის ძიება.
მსოფლიო სახელის მქონე ოჯახის სოციოლოგის, პროფესორი Jessie Bernard-ის თქმით დღევანდელ დასავლურ საზოგადოებებში გავრცელდა ორიგინალური პოლიგამია, მრავალცოლიანობა და მრავალქმრიანობა.
ერთდროულად ბევრი ცოლი ან ბევრი ქმარი კი არა, მრავალჯერადი ქორწინება, ქორწინებათა ჯაჭვი, სერია.
« (Le choc du futur, éditions Denoël, pages 245-246, traduction Sylvie Laroche et Solange Metzger).
საფრანგეთში ეხლა 100 ქორწინებაზე მოდის 44 გაყრა და ქორწინებათა მეოთხედი სულ მცირე მეორე ქორწინებაა ერთ ერთი მეუღლისთვის.
Il» (Insee Première, n°1599, juin 2016).
ბევრია Alvin Toffler-ის მიერ ნახსენები ქორწინებების ბოდიში ექსცენტრული ვარიანტები.
ეს ექსცენტრული ვარიანტები ჯერ კიდევ წარმოადგენენ კავშირთა მცირე პროცენტს, მაგრამ საზოგადოება უფრო და უფრო იღებს ამას და მომავალ თაობაში მათი რაოდენობა უფრო და უფრო გაიზრდება.
დღევანდელი თაობებისთვის ნორმად იქცა როგორც ბოდიში დროებითი ქორწინება ისე თანაცხოვრება სულაც დაუქორწინებლად.
( Le mariage est la prostitution de très longue durée et la prostitution est le mariage de courte durée »,Henri Arvon,Le Gauchisme, que sais-je ?,Presses Universitaires de France,1974,გვ.58-. ანუციტატამომყავსფრანგისტუდენტებისთვისგანკუთვნილიპარიზშიგამოცემულიწიგნიდან.
ქორწინების ნგრევის უმანკო მსხვერპლები კი არიან ბავშვები. უკვე სრულწლოვანებმა მათ სამწუხაროდ შეიძლება გაიმეორონ ის ერთადერთი ოჯახური და სოციალური სქემა რომელიც იციან.
«საფრანგეთში 2 სრულწლოვანი სამიდან ცხოვრობს წყვილში, მაგრამ განშორებათა და ცალმშობლიან ოჯახთა რაოდენობა მეტისმეტად გაიზარდა.
ოთხიდან 1 ბავშვი არ ცხოვრობს თავის ორ მშობელთან. ასეთია 18 წელზე უფრო ნაკლები ასაკის 3 მილიონზე მეტი ბავშვი.
30% ოჯახებისა რომლებშიც არის მცირეწლოვანი ბავშვი არ შედგება ორი ბიოლოგიური მშობლისგან. ასეთია დაახლოებით 2,3 მილიონი ოჯახი.
«კავშირები უფრო და უფრო სუსტდება, როგორც ამაზე მოწმობს ცალმშობლიან ოჯახთა რაოდენობის მკვეთრი ზრდა.
“ ესაა ტიპი ოჯახისა რომელიც ყველაზე მეტად გავრცელდა ტრადიციული ოჯახების საზარალოდ”….
ცალმშობლიანი ოჯახები 1999 წელს შეადგენდნენ პატარა შვილების მყოლი ოჯახების 16 პროცენტს და მათი წილი უკვე 20 პროცენტი იყო 2011 წელს.
იგივე ხდება მთელ ევროპაში.
გააჩენს ბავშვს და მშობელი თავქუდმოგლეჯილი გარბის.
სიღარიბე განსაკუთრებით აწუხებს ცალმშობლიან ოჯახებს რომელთა 40 პროცენტი პატარა ბავშვებით ცხოვრობენ სიღარიბის ზღვარზე.
ცალმშობლიანი ოჯახების 85 პროცენტში ეს ცალი მშობელი ქალია.
ეს ცალმშობლიანობა ყველაზე მეტად გავრცელებულია ნაკლებად ნასწავლ ქალებში.
გაყრის თუ განშორების შემთხვევაში ბავშვი ყველაზე ხშირად რჩება დედასთან.
ამის შედეგად ქალთა ცხოვრების დონე მკვეთრად უარესდება.
და რა « თანამედროვეობაა» ამ დამსხვრეულ ოჯახებში, ამ სიღარიბეში, ბავშვებისთვის ამ რთულ ვითარებებში?
რა პოზიტიური წინსვლა მოიტანა 1968 წლის მაისმა?
ამ თაობის ერთ-ერთი დევიზი იყო «Peace and Love» ანუ მშვიდობა და სიყვარული. და როგორ მშვიდობას და როგორ სიყვარულს იღებენ დაგლეჯილ და დაფლეთილ ოჯახებში მცხოვრები ბავშვები?
ისტორიის გაკვეთილები
32 ტომიანი ნაშრომი L’Histoire de la civilisation-ის («ცივილიზაციის ისტორია“) ავტორი Will Durant პარალელს ავლებს იმპერიების დაცემასა და მორალის დაცემას, განსაკუთრებით ქორწინების და ოჯახის ნგრევას შორის.
მან ასევე აღნიშნა რომ როგორც ანტიკურ ხანაში ისე მეორე მსოფლიო ომის შემდეგ უზნეობის და აღვირახსნილობის პერიოდები იყო ომის შემდგომი და ეკონომიკური კრიზისის პერიოდები.
Will Durant-მა დაწერა რომ რომის იმპერიის დასაწყისში ადამიანები ქორწინდებოდნენ ცხოვრების თანამგზავრის, ოჯახისთვის, გვარისთვის და ქვეყნისთვის სასარგებლო შვილების ყოლის, ჯანმრთელი სექსუალური ცხოვრებით ცხოვრების გონივრული მიზნით….გაყრა ძნელი და იშვიათი იყო თუ კი რელიგიურად ქორწინდებოდნენ პატრიციები. (Histoire de la civilisation, ტ.7, გვ.126-127).
ქორწინების კონტრაქტის სხვა ფორმებში გაყრა უფრო ადვილი იყო, მაგრამ იფარგლებოდა ცოლქმრული ღალატის და უშვილობის შემთხვევებით(.იქვე, page 128).
მოგვიანებით, ომის ინტენსიური პერიოდის შემდეგ უკვე ადრე გამდიდრების და ფუფუნების მიერ წახალისებული ზნეობრივი თავაშვებულობა გააძლიერა ქაოსში ჩაფლულმა ეკონომიკამ.
რომი მას შემდეგ სავსე იყო მატერიალური რესურსების არმქონე მორალურად არასტაბილური ადამიანებით,თავგადასავლების მოყვარული ჯარისკაცებით…გადამეტებული თავისუფლებით გიჟურად მთვრალი გაყრას,აბორტს,ქმრის ღალატს დაჩვეული ქალებით. სიცოცხლის უნარი სუსტდებოდა, უშვილობა ლამის ჩვეულებრივი მოვლენა გახდა. ზედაპირული სოფიზმი ქადაგებდა პესიმიზმს და ცინიზმს (iიქვე., ტ. 8, გვ. 13-14).
და Durant უმატებს იგივე პერიოდის შესახებ: « ეს ძალიან გავს მსოფლიო ომების შემდგომი ევროპის და ამერიკის ქალაქებს» (Les Leçons de l’Histoire, ისტორიის გაკვეთილები,გვ. 59-60).
და განა სავალდებულოა წარსულის შეცდომების გამეორება?
დაექვემდებარებით 1968 წლის მაისის დამღუპველ გავლენას თუ ისწავლით ჭკუას იმიტომ რომ დანგრეულ სამყაროში გყავდეთ ბედნიერი და სტაბილური ოჯახი?
1968 წლის მაისის დღებში მანიფესტანტების მიერ ოკუპირებული Tolbiac-ის ამფითეატრში იყო ლოზუნგი «უფრო ნიჰილიზმი ვიდრე კაპიტალიზმი!»(« Le nihilisme plutôt que le capitalisme !».)
ნიცშეს თქმით ნიჰილისტის პრობლემა ისაა რომ მას აღარ აქვს ძალა თავისი საკუთარი რწმენისთვის და ინტერესებისთვის საბრძოლველად.
ასე ხდება რომ ნიჰილიზმი სპობს მორალურ ძალას და ერთადერთ შესაძლებლობად ტოვებს ნგრევას და თვითნგრევას.
ეს ჩვენი ადამიანობის დაკარგვაა.
წარსულის ფესვები მოგლეჯილია
« vieux monde »-ს ანუ « ძველი სამყაროს» მოსპობის მსურველმა 1968 წლის მაისმა ინდივიდუალური განთავისუფლება-ემანსიპაციის სახელით მოსპო ისტორიული და კულტურული მემკვიდრეობის, საერთო ღირებულებების მომავალი თაობებისთვის გადაცემის ყოველგვარი ნება.
ის მოყვა ცარიელი ფურცლის რევოლუციურ ცნებას და ასე შექმნა მან ფესვებიდან მოგლეჯილი საზოგადოება
ისტორიული, ეროვნული კულტურის მემკვიდრეობის გადაცემა მომავალი თაობებისთვის გამოცხადდა
« რეაქციულ რამედ ».
ამით გაცხადდა რომ ამ მოძრაობის მონაწილეებს არ უნდოდათ სწავლა, მიბაძვა, მოდელებით შთაგონება.
კულტურის ყოველგვარი წვლილისთვის ძირის გამოთხრით ამ მოძრაობამ ხელი შეუშალა ინდივიდთა მორალური ძალის აგებას.
ასე გაჩნდნენ დასუსტებული, ღირებულებების და იდეალების,მორალური ძალის არ მქონე თაობები რომლებისთვისაც თავისუფლება არის საკუთარ ხუშტურზე სიარული.
რადიკალური ინდივიდუალიზმი და საზოგადოების დაშლა.
ფრანგმა სწავლულმა Marcel Gauchet-მ ანუ მარსელ გოშემ ნაშრომში La Révolution des droits de l’homme ანუ ადამიანის უფლებების რევოლუცია დაასკვნა რომ 1968 წლის რევოლუციამ მოსპო ოჯახის, ავტორიტეტის, მემკვიდრეობის, ეკლესიის, ერის ტრადიციული ღირებულებები და იდეალები და მიგვიყვანა რადიკალურ ინდივიდუალიზმამდე, დააჩქარა უწესრიგო სამყაროს გამოჩენა.
მე მაქვს ამის უფლება
ძველი ისტორიული წყობის დამხობამ თავგასული და გათავხედებული, საკუთარი თავის მეფედ წარმომდგენი ინდივიდის სასარგებლოდ გამოიწვია საზოგადოებრივი ქსოვილის რღვევა.
« Il est interdit d’interdire » ანუ აკრძალულია აკრძალვაო და დღეს დიდად პატივცემული ევროპარლამენტარი დანიელ კონ ბანდიტის თანამებრძოლებმა და თანამოაზროვნეებმა დაიწყეს უფლებების მოთხოვნა მოვალეობების საზარალოდ.
დაივიწყეს როგორც პასუხისმგებლობის ისე საზოგადოებრივი თუ ეროვნული ინტერესების იდეალები და იდეები.
1949 წლის 6 მაისს დაბადებულმა ფრანგმა პოლიტოლოგმა და აკადემიკოსმა, როგორც საფრანგეთის ისე ამერიკის სასწავლებელთა პროფესორმა Pierre Manent-მა უკიდურესობამდე მიიყვანა ეს ანალიზი.
« თანამედროვე სახელმწიფოს უნდა მოწესრიგება ადამიანური სამყაროსი რომელსაც სწამს რომ არაა არც კანონი და არც წესი ან არ უნდა არც კანონის და არც წესის არსებობა….
კანონი ამიერიდან აკანონებს მხოლოდ იმას რაც დღევანდელ ადამიანს სჭირდება უკანონოდ და უწესოდ ცხოვრებისთვის.
ითვლება რომ ყველაფერი რაც წავიდოდა ამის იქით, რასაც ექნებოდა პოზიტიური შინაარსი, რაც მიზნად დაისახავდა გარკვეულ სიკეთეს, ცხოვრების კარგ წესად მიჩნეულ რამეს დაარღვევდა ადამიანის უფლებებს, დაგვაბრუნებდა ბრძანების და მორჩილების ძველ სამყაროში.
« Laissez-faire, laissez-passer »,გაუშვით ქნან რაც უნდათ. ესაა თანამედროვე თავისუფლების მარტივი მაგრამ ძალიან მომხიბლავი ფორმულა.»
არც ღმერთი არც ბატონი
დეკონსტრუქცია ნგრევა მთავრდება საკრალურის დაკარგვით და მეტაფიზიკური სიცარიელით ადამიანი დღეს ზრუნავს მატერიალურ კეთილდღეობაზე და არა სულიერ ცხოვრებაზე თუ არსზე.
დღევანდელ ადამიანს უნდა მარტო ჭამა და დღემოკლე ამქვეყნიური ბენიერება. ეს იძლევა ემპირიზმს, ბედნიერების ძიებას, მატერიალიზმს, უტილიტარიზს და ჰედონიზმს, ამას ამბობს პოპულარული თანამედროვე ფრანგი ფილოსოფოსი Bertrand Vergely
1968 წლის მაისის ჯანყს უნდოდა «ფანტაზია ხელისუფლებაში»(«l’imagination au pouvoir»), მაგრამ გამოვიდა მარტო საკუთარი სიამოვნებით დაინტერესებული გულგრილი ფესვებიდან მოგლეჯილი და იმედგაცრუებული ინდივიდების სამყარო.
პარასკევს საფრანგეთში გაასამართლეს 70 წლის ფრანგი Jacques Masset რომელიც თავის თავს აცხადებდა ფსიქოთერაპევტად და თავის პაციენტებს ფსიქიური წონასწორობის დასაბრუნებლად ურჩევდა სექსუალურ, მეტიც, სადომაზოხისტურ ორგიებში მონაწილეობას.
მისმა დაახლოებით ასმა ყოფილმა პაციენტმა თქვა რომ ეს ბოდიში მკურნალი მათ ურჩევდა სექსუალურ ორგიებს და რაც შეიძლება მეტ მამაკაცთან წოლას.
მისმა ერთ-ერთმა ყოფილმა ქალმა პაციენტმა თქვა რომ იწვა დღეში ათ მამაკაცთან და სხვებს ევალებოდათ საჯაროდ სადომაზოხისტური აქტების ჩადენა…
L’homme d’affaires George Soros “détruit Israël de l’intérieur”, ses organisations “travaillent jour et nuit avec un budget illimité pour priver le pays de son identité juive”, a déclaré mardi à Budapest le commentateur et conseiller conservateur Yair Netanyahu.
Selon le rapport du fil d’information hongrois MTI, le fils du Premier ministre israélien Benjamin Netanyahu est venu dans la capitale hongroise à l’invitation du groupe de réflexion pro-gouvernemental, 21st Century Institute (XXI. Század Intézet), où il a donné une conférence intitulée “Israël et les élections.’ (Comme nous l’avons déjà signalé, l’institut dirigé par Mária Schmidt est celui que presque tout le personnel a quitté il y a quelques mois.)
Yair Netanyahu a affirmé que l’UE finançait des centaines d'”organisations radicales Soros” en Israël avec une énorme somme d’argent. Leur objectif commun est de mettre fin à l’État juif sous sa forme actuelle, a-t-il ajouté.
Il a suggéré que la Hongrie avait raison de soutenir Israël en raison de leurs racines historiques communes. De plus, en tant que chrétien, c’est la bonne chose à faire, car Israël est le seul défenseur du christianisme au Moyen-Orient, a déclaré Yair Netanyahu.
La Hongrie peut aider Israël en faisant pression sur l’UE en ne soutenant pas les ONG et les entreprises radicales israéliennes avec des millions d’euros. Ce sont des partisans antisionistes, antisémites, antichrétiens, anarchistes et palestiniens, dont certains lancent même des soulèvements et barricadent des autoroutes, a-t-il énuméré. Certaines organisations visent à éliminer l’identité juive d’Israël, tandis que d’autres cherchent à inonder le pays d’immigrants illégaux, a-t-il dit.
Ces organisations reçoivent des services juridiques et autres de Soros et de l’UE et sont donc extrêmement solides. Bien qu’ils ne représentent que 5% de la population, ils causent de terribles dommages à la démocratie israélienne, a souligné Yair Netanyahu.
Il a déclaré que si l’UE insiste pour dépenser des millions d’euros en dehors de son territoire, la Hongrie devrait insister sur le fait qu’elle ne s’immisce pas dans les affaires intérieures d’une «démocratie amicale», mais qu’elle devrait utiliser l’argent, par exemple, pour aider les Africains souffrant de faim.
Lors de la table ronde qui a suivi la conférence, Yair Netanyahu a déclaré que leur ennemi numéro un était l’Iran, qui est déterminé à éliminer Israël de la surface de la terre.
Mária Schmidt, directrice générale du musée House of Terror, a déclaré dans son discours de bienvenue que ce qui s’est passé au Moyen-Orient a eu un impact direct sur l’Europe, et la Hongrie en particulier. Cependant, les nouvelles sur la région restent souvent fragmentées, ne nous permettant pas de comprendre pourquoi il n’y a “aucune lueur d’espoir” au Moyen-Orient, a-t-elle ajouté.
Le premier ministre hongrois répond à la tribune du milliardaire américain, né à Budapest, que nous avons publiée la semaine dernière, en empilant les clichés antisémites.
La guerre totale continue entre Viktor Orbán et George Soros. Nous avons publié le 20 novembre, ainsi que plusieurs médias internationaux, une tribune au vitriol dans lequel le second enjoignait l’Europe à rester ferme vis-à-vis de la Hongrie (son pays natal) et de la Pologne. Ces deux pays ont opposé leur veto à la proposition de budget pluriannuel de l’Union européenne (UE) ainsi qu’au fonds de relance européen.
Selon le célèbre milliardaire américain, si Viktor Orbán et Jarosław Kaczyński refusent de se plier au respect de l’Etat de droit, c’est parce que ce dernier limite « leurs manœuvres de corruption personnelle et politique ». Dans sa tribune, le milliardaire accuse notamment le Premier ministre hongrois, qu’il a aidé à se lancer en politique à la fin des années 1980, d’avoir enrichi ses amis et lui-même sur le dos des Hongrois.
Dans un texte titré « L’Europe ne peut pas faire allégeance au réseau Soros », que nous a transmis l’ambassade de Hongrie, Viktor Orbán répond à l’article de George Soros. Le Premier ministre hongrois l’accuse d’être un « délinquant économique » cherchant à contrôler l’Union européenne grâce à un « réseau qui imprègne de toutes parts la bureaucratie européenne et les élites politiques ». Les vieux clichés antisémites se bousculent dans cette prose.
Victor Orbán vante le rôle des nations et insiste lourdement sur les racines chrétiennes de celles-ci. « C’est la liberté chrétienne qui a assuré la liberté de la réflexion et de la culture et a créé une concurrence bénéfique entre les nations de l’Europe. Le mélange vertueux des différences a fait de l’Europe, pendant des siècles, la force motrice du monde » écrit-il ainsi.
A le suivre, « des forces puissantes sont de nouveau à l’œuvre pour faire disparaître les nations européennes et unifier le continent sous l’égide d’un empire global ». Le « réseau Soros […] travaille depuis des années à faire de l’Europe un continent d’immigration » et à « promouvoir l’élimination des cadres nationaux ». L’objectif étant de créer une société « multiculturelle et ethniquement mélangée » qui serait « entre les mains des élites globalisées ».
Soros, continue-t-il, « dresse les uns contre les autres les peuples d’Europe » en usant de moyens « multiples et actifs sur les scènes les plus variées de la vie publique » :« La liste est longue des responsables politiques, des journalistes, des juges, des bureaucrates, des propagandistes politiques maquillés en représentants de la société civile qui émargent aux fiches de paie établies par George Soros ». Le milliardaire est présenté comme « l’homme le plus corrompu de la terre », qui « paie et achète tous ceux qu’il peut » et dénigre les autres « au travers de la presse de gauche ».
-50% la première année avec Google
La vision paranoïaque du premier ministre Hongrois ne s’arrête pas là. A le lire, « de nombreux bureaucrates de haut niveau de l’Union agissent de concert avec le réseau de George Soros en vue de la création d’un empire unifié ». Le but de « leur proposition appelée Etat de droit » serait d’imposer « un mode de pensée unique, une culture unique, un modèle social unique ». et ainsi de suite, ad nauseam… De quoi rivaliser avec les charges des idéologues de Qanon,qui, eux aussi, ont pris Soros comme cible numéro un.
Victor Orbán résume ainsi le match qui l’oppose depuis des décennies à George Soros : « Pour lui, la démocratie ne peut être que libérale, pour nous elle peut être aussi chrétienne. Pour lui, la liberté ne peut servir que l’affirmation individuelle, pour nous la liberté peut aussi consister à suivre l’enseignement du Christ, elle peut aussi être mise au service de la patrie et de la protection de notre famille ». Résumons : d’un côté une société métissée et individualiste contrôlée par des forces puissantes et occultes ; de l’autre le triptyque Christ-Famille-Patrie… Tout cela nous renvoie à de bien vieux et tristes souvenirs.
სიგუაპითეკებისგან და მერაბ მამარდაშვილის თაყვანისმცემლებისგან განსხვავებით სტალინი საჭიროდ თვლიდა როგორც თავისი პირადი ისე მთელი პარტიის მონანიებას. ვერ მოასწრო, მოკლა და იბაირამა გულგახეთქილმა ”ლიბერალმა” ჯალათმა ნიკიტა ხრუშჩოვმა.
დიდი სამამულო ომის შედეგების ანალიზისას პოლიტბიუროს წევრების წრეში სტალინში მოულოდნელად გაიღვიძა სემინარიის მოწაფე ჯუღაშვილმა და მან თქვა: ომმა გვიჩვენა რომ ქვეყანაში არ ყოფილა იმდენი შინაგანი, შიდა მტერი რამდენსაც მოგვახსენებდნენ და როგორც ვთვლიდით.
ბევრი დაზარალდა დაუმსახურებლად. ამიტომ ხალხს ჩვენ წიხლით უნდა გავეგდეთ. საჭიროა მონანიება”.
ჯუღაშვილმა-სტალინმა თქვა რომ უნდა მოენანიებინათ თვითონ მას და მთელ პარტიას.
ეს გაიგო ჯალათმა ნიკიტა ხრუშჩოვმა. გადარეულმა, მან მოკლა ჯუღაშვილი-სტალინი და მაგრა იბაირამა.
სტალინში დარჩენილი იყო პატარა ქართველი სოსელო ჯუღაშვილის ნარჩენები.
Huhn et Mattick , ” სტალინი, ტროცკი, ლენინის მემკვიდრეობა”, 2020 წლის 25 8ვლისი
Willy Huhn-ის და de Paul Mattick-ის ტექსტების ეს კრებული უარყოფს მითს რომლის თანახმადაც მხეცმა ტირანმა სტალინმა უარყო ლენინი და ანგელოზი ლევ ტროცკი იყო ლენინის იდეების რეალური მცველი.
Huhn-ის თქმით სინამდვილეში ავტორიტარიზმ-ტოტალიტარიზმი იყო ბოლშვიზმში, ლენინიზმში იმთავითვე.
ლევ ტროცკი რომ გამხდარიყო ლენინის მემკვიდრე ის გააგრძელებდა ბოლშივიკური პარტიის გენერალურ ხაზს. ამ პარის კი ჰქონდა პრეტენზია საზოგადოების ხელმძღვანელობაზე და ის აპირებდა პროლეტარიატის სახელით ულმობელი, დაუნდობელი, სადისტური დიქტატურის დამყარებას.
ლევ ტროცკის არასოდეს გადაუხვევია ამ ხაზიდან.
1921 წელს მან მხეცურად ჩაახშო კრონშტადტის მეზღვაურთა ჯანყი. ეს მეზღვაურები პროტესტს გამოთქვამდნენ ბოლშევიკური პარტიის მიერ ხელისუფლების კონფისკაცია-უზურპაციის გამო.
ყველაზე მეტად კი 1920-ან წლებში , რუსეთის სამოქალაქო ომის დასასრულს ტროცკიმ მოინდომა რადიკალურ-ექსტრემისტული ზომის, შრომის მილიტარიზაციის განხორციელება.
წითელი არმიების უმაღლესი მთავარსარდალი ლევ ტროცკის ხელმძღანელობით ყველა რუსი მუშა უნდა გაეწვიათ ჯარში და ყაზარმულ დისციპლინას დამორჩილებულებს მათ უნდა განეახლებინათ წარმოება.
მაგრამ მიიღეს ლენინის გეგმა, მოხდა ეკონომიკის ლიბერალიზაცია, წვრილმა კერძო საწარმოებმა განაახლეს მუშაობა.
ტროცკი ახალი სტალინი ? სტალინის მიერ ხელისუფლებიდან გაგდებული ლევ ტროცკი ამიტომ ვერ აკრიტიკებდა ძალიან საბჭოთა კავშირს. ის მბობდა რომ საბჭოთა კავშირის არის ცუდი ბიუროკრატიის მიერ ცუდად მართული მუშათა სახელმწიფო.
სინამდვილეში სბჭოთა კავშირი არ ყოფილა მუშათა სახელმწიფო. ის იყო სახელმწიფო კაპიტალიზმი ახალი ყოვლისშემძლე დომინანტური კლასით, პარტიის ბიუროკრატიით.
ლევ ტროცკი და ტროცკისტები არ აკრიტიკებდნენ ფუნდამენტურად საბჭოთა კავშირს უბრალოდ იმიტომ მათ უნდოდათ რუსეთში სახელმწიფო კაპიტალიზმის ხელმძღვანელებად დაბრძანება და არა ხელისუფლების მუშებისთვის მიცემა.
ლევ ტროცკი იყო უხეირო სტალინი , დამარცხდა ძალაუფლებისთვის ბრძოლაში და ამიტომ იგინებოდა. ხეირიანი რომ ყოფილიყო, ძალაუფლება რომ დაეპყრო თვითონ იქნებოდა სტალინიც და ალბათ უარესიც.
Lire : Huhn et Mattick , « Staline, Trotsky : l’héritage de Lénine »
XX საუკუნის დასაწყისის რუსეთი სავსე იყო მაგიით და სატანიზმით დაინტერესებული ინდივიდებით.
წერდნენ და ამბობდენ რომ რომანოვების იმპერიის დედაქალაქი სავსე იყო ლუციფერის თაყვანისმცემლებით, სატანისტებით, ცეცხლი თაყვანისმცემლებით, შავი მაგიის მიმდევრებით და ოკულტისტებით. ისინი იყვნენ იმპერატორის კარზე,სამედიცინო აკადემიებში, სკოლებში და მაღალი საზოგადოების ელეგანტურ სალონებში.
რუსული ოკულტიზმის ყველაზე შავ მხარეს ხშირად უკავშირებენ ნარკოტიკებს, თვითმკვლელობებს, თაღლითობებს და შავ მესას. სიმბოლისტი პოეტები ვალერი ბრიუსოვი და ალეკსანდრ დობროლიუბოვი
”ეთამაშებოდნენ” შავ მაგიას და ნარკოტიკებს. დობროლიუბოვი 1905 წელს დაუბრუნდა მართლმადიდებლობას და გახდა ბერი.
ოკულტიზმმა გაიტაცა ბოლშევიკებიც. უკვე სახალხო კომისარმა განაათლების დარგში ანატოლი ლუნაჩარსკიმ 1919 წელს დაწერა ოკულტური პოესა ვასილა ბრძენი რომელიც უნდა ყოფილიყო ტრილოგიის ნაწილი.
”მემარცხენე ბოლშევიზმთან” ახლო და ლენინის მომავალი მეგობარი სახელგანთქმული მწერალი მაქსიმ გორკი დაინტერესებული იყო თანამედროვე ფსიქოლოგიის გამოკვლევებით აზრის გადაცემის საკითხებზე. ის ფიქრობდა რომ აზრის გადაცემით შეიძლება მასებზე გავლენის მოხდენა.
”მემარცხენე ბოლშევიზმის” მთავარი იდეოლოგი ალეკსანდრ ბოგდანოვი გორკის მსგავსად გატაცებული იყო
Wilhem Oswald-ის (1853-1932) ”ენერგიციზმით”, თეორიით რომელიც მატერიის ყველა ასპექტს განიხილავდა ენერგიის თუ ენერგიის გარდაქმნის ცნებებით. ეს იყო ოკულტური ფენომენის მეცნიერული ინტერპრეტაცია
//უხილავი ძალები არსებობენ და ისინი მოქმედებენ რეალურ სამყაროზე. ” მემარცხენე ბოლშევიკებს” უნდოდათ მასების უხილავი ენერგიის გამოყენება.
გორკის რომანში ”აღსარება” // 1908// არის სცენა რომელშიც ბრბოს კონცენტრირებული ენერგია კურნავს დამბლადაცემულ ქალიშვილს.
ლენინი, ტროცკი, ხრუშჩოვი არაადამიანი ოკულტისტი მონსტრები იყვნენ და ესეც უნდა იცოდეს თუნდაც მარტო რამოდენიმე ქართველმა.
Le Communisme occulte, un entretien avec Oleg Chichkine
avis 1920/1930-ანი წლების ამბების მკვლევარი მოსკოველი ისტორიკოსი ოლეგ შიშკინი.
ის იკვლევს ლენინელი ბოლშევიკების და მათი საიდუმლო სამსახყრების კავშირს ოკულტიზმთან. მოვუსმინოთ მას.
.
იყო 1901 წლიდან ლენინელი , ბოლშევიკუპრი საიდუმლო პოლიტიკური პოლიცია ჩეკას ყველაზე საიდუმლო სამსახური სპეცოტდელი-სპეცგანყოფილების ხელმძღვანელი გლებ ბოკიი.
ბოლშევიკურ გადატრიალებამდე ის იყო ფრანკ-მასონი სანკტ-პეტერბურგის ერთ-ერთ ლოჟაში.ის ხელმძღვანელობდა შრომის გაერთიანებული საძმოს საიდუმლო საზოგადოების ერთ-ერთი ხელმძღვანელი.
გეოლოგიის ინსტიტუტის სტუდენტმა,მან 1906 წელს სტუდენტებისთვის განკუთვნილი სასადილოს ნიღბით შექმნა იატაკქვეშა ბოლშევიკური ჯგუფი. პოლიციამ აღმოაჩინა ის და გლებ ბოკიი დაიჭირეს.
ბოკიის ამხანაგმა, ცნობილმა ექიმმა და ჰიპნოტიზორმა, ლიბერალური ორიენტაციის ჟურნალი ” რუსული სიმდიდრის” ფილოსოფიური ქრონიკის წამყვანმა პაველ მოკიევსკიმ იმ დროისთვის მნიშვნელოვანი ფული, 3 ათასი რუბლი გაიღო გლებ ბოკიის გასანთავისუფლებლად. მან გახადა გლებ ბოკიი დაბალი რანგის ფრანკ მასონად.
ნკვდს და საბჭოეთის მთავარი ოკულტისტი, ტფილისში დაბადებული მხეცი გლებ ბოკიი.
1918 წელს პეტროგრადის ჩეკას თავმდომარის მოადგილე ბოკიი ურიცკის მკვლელობის შემდეგ ამ ჩეკას თავმჯდომარე გახდა. 1919 წლიდან ის იყო აღმოსავლეთის და თურქესტანის ფრონტების განსაკუთრებული განყოფილების უფროსი. 1921 წლიდან იყო ოგპუს საგანგებო //დაშიფრვის//განყოფილების უფროსი., 1936 წლიდან მე-9 საგანგებო-დაშიფრვის განყოფილების უფროსი. დახვრიტეს. 1956 წელს მოხდა მისი რეაბილიტაცია.
გლებ ბოკიი არ ყოფილა დაკავებული მარტო დაშიფრვა-გაშიფრვით. ის იყო ძერჟინსკის საყვარელი ყოვლისშემძლე ჩეკისტი.
ბოკიიმ საგანგებო განყოფილებასთან შექმნა ლაბორატორია რომლებიც იკვლევდა გამარჯვებული პროლეტარიატისთვის სრულებით უცნობ პრობლემებს. იქ ტელეპატიის ცდებს ატარებდა ტვინის ინსტიტუტის დირექტორი აკადემიკოსი ბეხტერევი.
ბოკიის ლაბორატორიაში იყვნენ სულ სხვადასხვა სპეციალობის მეცნიერები. ისინი იკვლევდნენ ბევრ რამეს-შიონაჟის საშუალებათა გამოგონებიდან მზის აქტივობის და მიწიერი მაგნეტიზმის საკითხებამდე. ტარდებოდა ექსპედიციები.
იქ სწავლობდნენ ყველაფერს-ოკულტიზმიდან თოვლის კაცამდე.
ბოკიი ერთდროულად იყო ჩეკისტიც და მისტიკოსიც. ის ნაზიარები იყო საიდუმლო ლოჟებში.
ის იდგა წითელი ტერორის სათავეებთან და ბოლოს და ბოლოს იქცა სტალინურ რეპრესიათა მსხვერპლად.
რავალი წლის მანძილზე ის ხელმძღვანელობდა ნკვდს საიდუმლო განყოფილებას რომელიც დაკავებული იყო ბოლშევიზმისთვის თითქოს სრულებით უცხო ამბებით.
გლებ ბოკიის წინაპრები ეკუთვნოდნენ უკვე ივანე მრისხანის დროიდან ცნობილ ძველ არისტოკრატიულ გვარს. მომავალი ჩეკისტის მამამ, ნამდვილმა სტატსკი სოვეტნიკმა ივან დმიტრიევიჩ ბოკიიმ, სახელი გაითქვა იმით რომ დაწერა სქხელმძღვანელო “ქიმიის საფუძვლები”. ყველა რუსი გიმნაზისტი მომავალი ბომბისტ-ტერორისტების და ვჩკს გამომძიებელთა ჩათვლით სწავლობდნენ ამ სახელმძღვანელოს. ისევე როგორც ბევრმა სხვამ, გლებმა, მისმა ძმამ ბორისმა და ნატალიამ მონაწილეობა მიიღეს სტუდენტურ ფრონდაში. პოლიციაში სამივე კარგა მაგრა სცემეს. ისინი გადაარჩინა სტატსკი სოვეტნიკმა. ივან დმიტრიევიჩს გული გაუსკდა და მოკვდა. მისი სიკვდილი ბავშვებისთვის შოკი იყო. ბორისმა და ნატალიამ დაიფიცეს რომ აღარ მიიღებდნენ მონაწილეობას არეულობებში. გლებმა კი გადაწყვიტა შურისძიება.
1898 წელს ის გახდა “მუშათა კლასის განთავისუფლებისთვის ბრძოლის კავშირის”, ხოლო შემდეგ რუსეთის სოციალ-დემოკრატიულ მუშათა პარტიის წევრი.
გადაასახლეს აღმოსავლეთ ციმბირში,დააპატიმრეს შეიარაღებულ აჯანყებაში მონაწილეობის გულისთვის. ის 12-ჯერ იყო დაჭერილი,გადასახლების და კანერაში მარტო 1,5 წლის გატარების ჩათვლით.
პიტერის ბოლშევიკური იატაკქვეშეთის ერთ-ერთი ხელმძღვანელი,კონსპირაციის ოსტატი ბოკიი დიდად გამოსადეგი იყო ჩეკაში მუშაობისთვის. მან შეარჩია ვჩკს და კგბს სახელგანთქმული შენობა ლუბიანკას მოედანზე.
მან ჩაიფიქრა სახელგანთქმული ოპერაცია “სინდიკატი” რომლის მიზანიც იყო თეთრგვარდიული იატაკქვეშეთის მოსპობა საბჭოთა კავშირის გარეთ და შიგნით.
მაგრამ ბოლშევიკი ლიდერისთვის ამ ტიპიური ცხოვრების უკან იმალებოდა სულ სხვა ცხოვრება.
რევოლუციონერ-იატაკქვეშელი,ბოევიკი და ჩეკისტი გატაცებული იყო ყველანაირი ეზოტერული მოძღვრებებით, იყო საიდუმლო სექტების წევრი, დაკავებული იყო ოკულტური პრაქტიკით.
ბოლშევიკებისთვის ესოდენ უჩვეულო მსოფლმხედველობის ჩამოყალიბებაში გურუს როლი შეასრულა შესაბამის წრეებში ცნობილმა მკურნალმა, თეოსოფმა და ჰიპნოტოზიორმა პ.ვ.მოკიევსკიმ. პეტერბურგული ლოჟის და მარტინისტთა ძლიერი ფრანგული სექტის გამოჩენილმა წევრმა მუშაობაში ჩააბა როგორც თვითონ გლები ისე მისი მომავალი “კლიენტები” – ტელეპატიით, ჰიპნოზით, თოვლის კაცის და შამბალას ძიებით გატაცებული ბუნებისმეტყველი ა.ვ. ბარჩენკო და მხატვარი ნიკოლაი რერიხი.
მარტინისტებისგან და როზენკრაიცერების სახელგანთქმული ორდენისგან ბოკიიმ ისწავლა დაშიფრვის არაჩვეულებრივი მეთოდები. მისი დაშიფრული ცნობები საგონებელში აგდებდნენ მეფის ოხრანკას. კრიპტოგრაფიის სფეროში განსაკუთრებით ნიჭიერი ბოკიი დაშიფვრის სამსახურის უფროსად რჩებოდა მის დაპატიმრებამდე.
ძერჟინსკის ფავორიტმა ყოვლისშემძლე ჩეკისტმა ბოკიიმ საგანგებო განყოფილებასთან შექმნა ლაბორატორია რომელიც იკვლევდა გამარჯვებული პროლეტარიატისთვის არნახულ და გაუგონარ რამეებს. იქ ტელეპატიის ცდებს ატარებდა ტვინის ინსტიტუტის დირექტორი აკადემიკოსი ბეხტერევი.
ბოკიის ლაბორატორიაში იყვნენ სულ სხვადასხვა სპეციალობის მეცნიერები. ისინი იგონებდნენ ჯაშუშობის ახალ საშუალებებს, იკვლევდნენ მზის აქტივობას, დედამიწის მაგნეტიზმს, ოკულტურ მეცნიერებებს,თოვლის ადამიანის საკითხს, ატარებდნენ ექსპედიციებს.
ბოკიის სამსახური ითვლებოდა ვჩკში,მაგრამ ძერჟინსკის შემდეგ ექვემდებარებოდა მხოლოდ პირადად სტალინს….
შამბალას ძიებაში: თავისი თანამშრომელი ანატოლი ბარჩენკოსგან ბოკიიმ ერთხელ გაიგო ლეგენდა კაცობრიობის საიდუმლო ისტორიის შესახებ.
თავიდან დედამიწაზე ბატონობდა შავი რასა. მის ბატონობას ბოლო მოუღო ქრისტეს შობამდე დაახლოებით 6-8 ათასი წლის წინ ჩრდილოეთის მიწებში გაჩენილმა არიელმა რამამ. რამამ შექმნა გიგანტური იმპერია. მისი სიკვდილის შემდეგ სახელმწიფოში დაიწყო შინაომი. მაგრამ ეს არ ყოფილა უბრალოდ ბრძოლა ტახტისთვის.ეს იყო ბრძოლა კაცობრიობის განვითარების გზის ასარჩევად.
საფრანგეთის დიდი რევოლუცია, მატერიალიზმი და სოციალიზმი, ქრისტიანობის უარყოფა, ყველაფერი ესაა ისტორიის მორიგი ზიგზაგი, რამას სიკვდილის შემდეგ ლიდერთა ბრძოლის დროს განვითარების გზის არასწორი არჩევანის შედეგი.
მაგრამ ბარჩენკოს მტკიცებით კიდევ არიან ძალები რომელთაც შეუძლიათ კაცობრიობის ხსნა. აზიის სიღრმეში არის საიდუმლო ქვეყანა შამბალა რომელშიც ცხოვრობენ რამას თანამედროვეები,უკვდავი ბრძენკაცები. შამბალაში გამოქვაბულებში არის ლაბორატორიები სადაც ინახება და ვითარდება სანახევროდ დავიწყებულ ძველ ცივილიზაციათა მეცნიერული მიღწევები. ამ ცოდნის მოპოვება ნიშნავს სამყაროს ყველა საიდუმლოს გახსნას, ყოვლისშემძლეობის მოპოვებას.
ბოკიი იმდენად გაიტაცა ბარჩენკოს იდეებმა რომ ის გახდა საიდუმლო საზოგადოება ერთიანი შრომითი ძმობის //«Единого трудового братства» (ЕТБ)// წევრი. გლებ ივანოვიჩის და მისი ხელქვეითების გარდა ამ ძმობაში შევიდნენ სტალინის მეგობარი,ცეკას წევრი ი.მოსკვინი, საგარეო საქმეთა სახალხო კომისრის მოადგილე ბ.სტომონიაკოვი //ის ხელმძღვანელობდა საგარეოპოლიტიკურ ხაზს მონღოლეთი-სინცზიანი-ტიბეტი//.
მათი კურთხევით ჰიმალაებში მზვერავად გააგზავნეს ჩეკისტი-ტერორისტი იაკოვ ბლიუმკინი რომელმაც მლოცველი ბუდისტის სახით შეაღწია დახურული მონასტრების წმიდათა წმიდაში. .
მაგრამ ბოკიის ჩეკისტი კონკურენტები არ სთვლემდნენ და მას ხაფანგი დაუგეს. ბლიუმკინი დახვრიტეს პირველი. და არა მისტიკური განწყობებისთვის თუ ოკულტიზმისთვის, მას ბრალად დასდეს საიდუმლოდ შეხვედრა საზღვარგარეთ მცხოვრებ ტროცკისთან.შემდეგ ხელი სტაცეს ყველას-ბარჩენკოს, სტომონიაკოვს, მოსკვინს. ყველაზე ბოლოს,1937 წელს, ხელი სტაცეს და არ გაუშვეს ჩეკისტურ ფორმაში გამოპრანჭულ მისტიკოს ბოკიის….
გლებ ივანოვიჩ ბოკიი //1879-1937//
დაიბადა ტფილისში, მასწავლებლის ოჯახში.სწავლობდა პეტერბურგის სამთო ინსტიტუტში,მონაწილეობდა სტუდენტურ მოძრაობაში,მიშაობდა პეტერბურგის ორგანიზაციაში “კავშირი მუშათა კლასის განთავისუფლებისთვის”. იყო პარტიის პეტერბურგის კომიტეტის წევრი.1905-1907 წლების რევოლუციის მონაწილე პეტერბურგში.
1917 წლამდე სისხლის სამართლის დამნაშავე-რეციდივისტი. 12-ჯერ ნასამართლევი. მკვლელობისა და შეიარაღებული ყაჩაღობისთვის იჯდა პეტრე-პავლეს ციხეში. 1900 წლიდან რუსეთის სოციალ-დემოკრატიული პარტიის წევრმა მან შექმნა ბანკების მძარცველთა შეიარაღებული ბანდა. გახდა ბოლშევიკი.
ბოლშევიკური გადატრიალების შემდეგ მუშაობდა ჩეკაში,იყო წითელი ტერორის ერთ-ერთი აქტიური მონაწილე,ჩრდილოეთ რუსეთში აწყობს საკონცენტრაციო ბანაკების სისტემას. ოგპუში ხელმძღვანელობს დაშიფრვა-გაშიფრვის და მთავრობის კავშირის უზრუნველყოფის განყოფილებას.
ფარულად პასუხს აგებდა აგრეთვე შხამების და ძლიერი მოქმედების სამედიცინო პრეპარატების შემქმნელი ლაბორატორიების შექმნაზე.
ამ პრეპარატებით უნდა ემოქმედათ დაპატიმრებულთა ცნობიერებაზე ან თავიდან მოეშორებინათ ბოლშევიკებისთვის არასასურველი პირები.
1929 წლიდან იყო სოლოვეცკის ბანაკების კურატორი. 1934 წლიდან პარალელურად იყო ნკვდს სხვადასხვა სამეულთა წევრი. პირადათ ბოკისაც გამოჰქონდა განაჩენები გასამართლების გარეშე. მოწმეები ყვებიან რომ ბოკიი აუპატიურებდა პატიმარ ქალებს და დაკითხვებზე გამოირჩეოდა სადიზმით.
ამასთან ჩეკისტი ბოკიი გატაცებული იყო პარანორმალური მოვლენებით. მას სჯეროდა შამბალას არსებობისა და სპირიტიზმისა. ოგპუს ხელმძღვანელობის თანხმობით მან შექმნა საიდუმლო განყოფილება სადაც ატარებდა გამოკვლევებს ამ სფეროში//ტელეპატია,ნათელხილვა და სხვ.//.
ჩეკისტი ბოკიი პირადად იცნობდა მის თანამედროვე მრავალ მისტიკოსს,მაგ.ნიკილაი რერიხს,პაველ ბადმაევს, გურჯიევს.
ჩეკისტი ბოკიი კონტაქტებს ამყარებდა საბჭოთა კავშირში აკრძალულ მასონურ ლოჟებთან და ანალოგიურ ორგანიზაციებთან საზღვარგარეთ.
ჩეკისტმა ბოკიიმ თანამოაზრეებთან ერთად კონტაქტები დაამყარა ზოგ გერმანულ საიდუმლო ორგანიზაციასთან,მაგალითად “გერმანენორდენთან” და კ.ჰაუსჰოფერის ჯგუფთან. არსებობს ვერსია რომ საბჭოთა სპეცსამსახურებმა სწორედ მაშინ იპოვეს თავისი ხალხი ჰიტლერის გარემოცვაში.
1925 წელს ბოკიიმ თვითონ შექმნა საიდუმლო საზოგადოება ერთიანი შრომითი ძმობა რომლის წევრები ასევე იყვნენ ცნობილი ექიმი ბ.ა.ბარჩენკო //რომელიც ახდენდა ლენინის ბალზამირებას//.პარტიის ცენტრალური კომიტეტის წევრი ი.მ.მოსკვინი,საგარეო საქმეთა სახალხო კომისრის მოადგილე ბ.ს.სტომონიაკოვი,ინჟინერი ს.ა.კოსტრიკინი.
ამ ორგანიზაციის საქმიანობაზე ცოტა რამაა ცნობილი. ცნობილია რომ ის ამზადებდა ექსპედიციას შამბალაში. ექსპედიცია ვერ შედგა,მაგრამ ბოკიის ორგანიზაციამ იარსება 1937 წლამდე.
ბოკიი იყო საბჭოთა კავშირის საკავშირო ცენტრალური აღმასრულებელი კომიტეტის წევრი. ის დააჯილდოვეს წითელი დროშის ორდენით.
მერე 1937 წელს დაიჭირეს,დააბრალეს ჯაშუშობა გერმანიის და სხვა სახელმწიფოთა სასარგებლოდ და მოკლე სასამართლოს შემდეგ დახვრიტეს.
გადმოცემით ბოკიის უთქვამს “ვინაა ჩემთვის სტალინი როცა მე ლენინმა დამნიშნა?” და ის სწორედ ამიტომ დახვრიტეს.
1987 წელს გორბაჩოვმა რა თქმა უნდა მოახდინა მისი რეაბილიტაცია.
მემკვიდრეობითი არისტოკრატი, რომლის წინაპარმაც წარცინება მიიღო ივანე მრისხანისგან, ბოკიი თავიდან იყო 1917 წლის ბოლშევიკური რევოლუციის მახვილი. შემდეგ ის იყო წითელი რუსეთის საიდუმლო პოლიციის ერთ-ერთი ხელმძღვანელი, მარქდისტული იატაქვეშეთის აქტიურმა წევრმა, მან 1917 წლამდე ცხოვრების დიდი ნაწილი გაატარა ცარისტულ ციხეებში და ლტოლვილობაში.
ამავე დროს ის გატაცებული იყო ოკულტიზმით და მისტიციზმით.
1920-ანი წლების დასაწყისში მან გაიცნო მწერალი და ოკულტისტი ალეკსანდრ ბარჩენკო, დაუმეგობრდა მას და ბოლოს და ბოლოს ანდო საიდუმლო ლაბორატორიის ხელმძღვანელობა.
ბარჩენკოს ძალიან აინტერესებდა დასავლური ოკულტური მითი გართაზე, მიწის ქვეშ არსებულ ლეგენდარულ ქვეყანაზე სადაც დაცულია ამაღლებული ცოდნა.
ფრანგმა მწერალმა Alexandre Saint-Yves d’Alveydre -მ მოახდინა ამ ლეგენდის პოპულარიზაცია. ის ფიქრობდა ლეგენდარული ქვეყანა იყო სადღაც აზიაში.
მოგვიანებით, 1918 წელს, ბარჩენკომ მონღოლებისგან და ტიბეტელებისგან მოისმინა ლეგენდა შამბალაზე, ისტორია ბუდისტურ-ტიბეტურ სამოთხეზე ,მაღალი სიბრძნის საცავზე და მან დაასკვნა რომ ლეგენდარული მიწისქვეშა ქვეყანა და ტიბეტურ-ბუდისტური ტრადიციის მითოლოგიური ქვეყანა ერთი და იგივეა.
ბარჩენკომ და ბოკიიმ დაიწყეს დაგეგმვა ექსპედციისა ტიბეტშიისი ძველი ცოდნის კომუნიზმის სასარგებლოდ გამოსაყენებლად.
შამბალა იყო შუა საუკუნეების დასაწყისში გაჩენილი ბუდისტური წინასწარმეტყველება. როდესაც მაჰმადიანებმა შღწიეს ვღანეთში დ ჩრდილოეთ ინდოეთში მათ განდევნეს ბუდისტები რომლებსაც თავშსაფარი უნდა ენახათ . iსხვაგან. იყო წინასწარმეტყველება სულიერ წინააღ რაც გაიგივებული იყო უტოპიურ მიწასთან, ერთგვარ ბუდისტურ სამოთხესთან სადაც ბუდისტებს შეეძლოთ თავისუფლად და თავისი რწმენის შესაბამისად ცხოვრება ბარბაროსების, მაჰმადიანების თავდასხმების შიშის გარეშე.
ლეგენდის თანახმად სადღაც ჩრდილოეთში იყო იდუმალი ქვეყანა , უხვი მიწა სადაც მდიდარი ხალხი 900 წელი ცხოვრობდა ოქროთი გადახურულ სახლებშიმ არავინ იტანჯებოდა და იყო ბუდიზმი ყველაზე წმინდა ფორმით, და ა.შ. საწყის, ორიგინალურ ბუდიზმში არ ყოფილა სამოთხის კონცეფცია. ის გაჩნდა ბუდისტების მაჰმადიანებთან ეხვედრის შემდეგ. შამბალას კონცეფცია გულისხმობდა ბრძოლას როგორც გარეშე მტრებთან ისე საკუთარ შინაგან დემონებთან,სწრაფვას სულიერი სრულყოფისკენ.
შამბალას ისტორია დასავლურ კულტურაში შემოიტანეს თეოსოფიამ, მორელიგიურო მოძრაობა New Age -ახალმა ხანა, ეზოტერიზმმა.
ლენინის დროს იყო ავანგარდი, ნუდიზმი, რუსეთის ქალაქების ცენტრშიც დარბოდნენ უნიფხვო კაცების და ქალების ბრბოები, იყო ნატურიზმი, ფემინიზმი, ჭიქა წყლის თეორია- თუ გწყურია უპრობლემოდ სვამ ჭიქა წყალს, თუ გინდა ვინმესთან სექსი უპრობლემოდ უნდა გქონდეს მასთან სექსი, ბიოლოგიუ-ფიზიოლოგიური მოთხვნილებების შეკავება დაუშვებელია.
ლენინმა გაწყვიტა არისტოკრატები,კაპიტალისტები, გლეხები, მუშები, მღვდლები, ნასწავლი ხალხი და საგარეო საქმეთა მინისტრად დანიშნა ღიად ჰომოსექსუალი ჩიჩერინი.
ალეკსანდრ ვასილის ძე ბარჩენკო (1881–1938) იყო ბოლშევიკების პოლიტიკური პოლიცია ოგპუ-ს თანამშრომელი. ოგპუ-ში იყო გლებ ბოკიის სპეცგანყოფილება რომელიც დაკავებული იყო სახელმწიფო საიდუმლოთა დაცვით, კონტრდაზვერვით, სეიფებით, სიგნალიზაციით, პელეგატორებით, მათ შორის საელჩოების და პარტიული ამხანაგების ფარულად მოსმენით.
განყოფილების მუშაობის ერთ-ერთი მიმართულება იყო ოკულტური და პარანორმალური მოვლენები.
ამ მიმართულებას ხელმძღვანელობდა ყოფილი ფრანკ-მასონი ბარჩენკო.
კომუნისტების პოლიტიკურ პოლიცია გპუ-ში სამუშაოდ ბარჩენკო მიიყვანა ყოფილმა ესერმა, გრაფი მირბახის მკვლელმა იაკოვ ბლიუმკინმა. მათ ერთმანეთ ჯერ კიდევ 1918 წელს გაიცნეს.
ბლიუმკინი მაშინ ბარჩენკოსთან მივიდა პეტერბურგის ისტორიულ-ფილოლოგიური უნივერსიტეტის პროფესორთან, რელიგიურ ფილოსოფოს-მედიევისტ და ღრმა მოაზროვნე ლევ პლატონის ძე კარსავინთან ერთად. კარსავინი 4 წლის შემდეგ გაადგდეს საბჭოთა კავშირიდან ” ფილოსოფიური” გემით.
ბლიუმკინ-კარსავინის საოცარი დუეტის ნაირი უცნაურობები არ ყოფილა მაშინ იშვიათი რამ.
ბარჩენკო იყო მრავალმხრივი ადამიანი:მწერალი, პროფესიონალი ქირომანტი, გეოგრაფი, ექიმი-ნევროპათოლოგი. თუმცა სრული სამედიცინო განათლება მას არ ჰქონია. არ ისწავლა ბოლომდე.
კომუნისტური პოლიტიკური პოლიციის თანამშრომელი ბარჩენკო დაკავებული იყო ჰიპნოზით, ტელეპატიით, ასტროლოგიით და მსგავსი რამეებით. შემდეგ ის გახდა სანჭოთა მეცნიერების მთავარი კომიტეტი გლავნაუკას მეცნიერი კონსულტანტი, განაგებდა ექსპერიმენტალური მედიცინის საკავშირო ინსტიტუტის ნეიროენერგეტიკულ ლაბორატორიას.
ბარჩენკოს ერთ-ერთი მთავარი პროექტი იყო ათასობით წლის წინ გამქრალი ცივილიზაციების, მსოფლიო ისტორიის მსვლელობის ფარულად წარმმართველი ჯადოსნების ძიება და მათი ცოდნის კომუნიზმის სამსახურში ჩაყენება.
გერმანელი ნაციონალ-სოციალისტები და რუსი ნაციონალ-ბოლშევიკები მიდიოდნენ პარალელური კურსით.
ბარჩენკომ მოახერხა ექსპედიის მოწყობა კოლის ნახევარკუნძულზე, რუსულ ლაპლანდიაში. ის ეძებდა ”კაცობრიობის პობლო” გიპერბორეის მონახვა.
მაგრამ ბარჩენკოს მთავარი ექსპედიცია შამბალაში ვერ შედგა, ვერ განხორციელდა მისი ოცნება.
ეს ჩაშალა ინტრიგანმა ბლიუმკინმა. ეს ჩეკისტი ჯადოსნებთან შესახვედრად წავიდა ბარჩენკოს გარეშე.
სურაგენტი ბლიუმკინის მისია დაზვერვა იყო. ყოჩაღი ბლიუმკინი გაიქცა ბრიტანული პატიმრობიდან, ტიბეტურ ლამად გარდასახული ის შეუერთდა შამბალასკენ მიმავალი ასევე საბჭოთა ჯაშუში მხატვარი ნიკოლაი რერიხის ექსპედიციას. რერიხმა თითქოს დახატა თავისი უცნაური თანამგზარი სურათზე ”შამბალას უწყება”.
რაციონალური ათეისტური ლოზუნგების ქვეშ დუღდა ირაციონალურის ლავა. რელიგიასთან ბრძოლა იყო რელიგიური ცნობიერების მეორე მხარე. სასწაულის უარყოფა იღებდა სასწაულის წყურვილის სახეს.
სასწაულს უნდა დაენგრია ძველი და შეექმნა ახალი სამყაროები.
ახალი თეოსოფია იღებდა და იგუებდა ყველაფერს: სოციალისტური რევოლუციის მისტიკურ რედაქციას, ასტროლოგიას, ენერგოველებს, ებრაულ ვარსკვლავს და შამბალას, ყველაფერს ქრისტიანობის გარდა.
1938 წელს ბარჩენკო დახვრიტეს ლეფორტის ციხეში განაჩენის გამოტანიდან 15 წუთის შემდეგ.
მისი ნაშრომი ” შესავალი ენერგოველის ექსპერიმენტული მოქმედებების მეთოდიკაში” მოსპეს.
გადმოცემით ციხეში მყოფმა ბარჩენკომ დაწერა ნაშრომი რომელშიც გადმოსცა შამბალას ჯადოსნების მიერ მისთვის გადაცემული ეზოტერული ცოდნა. ეს ნაწერები ვითომ მოსპეს გერმანელთა თავდასხმის დროს, სინამდვილეში კი შეინახეს სეიფში.
ბარჩენკოს დააბრალეს ჯაშუშობა, მასონური ტერორისტული კონტრ-რევოლუციური ორგანიზაცია ”ერთიანი შრომითი ძმობის” შქმნა. ეს სახელი პირდაპირ მიუთითებს გიორგი გურჯიევის ”ერთიან შრომით თანამეგობრობაზე”. ბრალდებული საქმეში იყო ბარჩენსკოს უფროსი ბოკიიც.
გამომძიებელებს აინტერესებდათ როგორც კომუნისტური პოლიტიკური პოლიცია გპუ-ს ერთ-ერთი უფროსის საქმიანობა ისე სახელმწიფოს პირველ პირებზე კომპრომატის საქაღალდეები.
კომუნისტებს სულ არ უნდოდა და მის ბრძენთა კომუნიზმმის საქმეშა და მათ არ მიაქციეს ყურადღება გლებ ბოკიის და მისი ხალხის, მისნაირთა დამსახურებებს, გაისტუმრეს ისინი საიქიოში…
არა და ტფილისში დაბადებული ბანკების მძარცველი რეციდივისტი გლებ ბოკიი ნამეტანი საინტერესო ტიპი იყო.
//Глеб Бокий// იყო ზედმეტობების მიმართ გულგრილი ასკეტი.
საამელი ჯადოქრები და ბურიატი შამანები,კრიპტოგრაიის და ძველი შხამების მცოდნეები, ჰიპნოტიზიორები და ექსტრასენსები, ტელეპატები და ნათელმხილველები.
მთელი ეს ”ბრწყინვალე საზოგადოება” შრომობდა ჩკ-ოგპუ-ს განსაკუთრებულ განყოფილებაში რომელსაც ხელმძღვანელობდა ლენინის ერთ-ერთი უახლოესი თანამებრძოლი გლებ ბოკიი-Глеб Бокий.
სპეცგანყოფილების კონსულტანტი იყო რუსული ფსიქიატრიის მნათობი ვლადიმირ ბეხტერევი და მისი ერთ-ერთი მთავარი თანამშრომელი იყო
ჩეკას ფუძემდებელი ძერჟინსკის ფავორიტი და სახელგანთქმული ტერორისტი იაკოვ ბლიუმკინი.
მეორე მსოფლიო ომის დასაწყისში აბვერის აგენტები ჰიტლერის პირადი ბრძანებით დაეძებდნენ იმ დროისთვის დაშლილი ამ სპეცგანყოფილების გადარჩენილ თანამშრომლებს და სთავაზობდნენ მათ ომ დროისთვის ზღაპრულ თანხას- 50 000 რაიხსმარკას , დღევანდელი კურსით ნახევარ მილიონ დოლარს მარტო 2-3 ათას კითხვაზე პასუხის გაცემისთვის.
რევოლუციამდე ბოკიი იყო ყაჩაღი-რეციდივისტი.
15 წლის მანძილზე ის 12-ჯერ გაასამართლეს, მათ შორის მკვლელობებისთვის.
მაგრამ გლებ ბოკიი ყოველთვის სასწაულებრივად ახაერხებდა გაქცევას ან მას ამართლებდნენ.
საინტერესოა რომ მისთვის დიდ ფულს იხდიდნენ დიდი ჯადოსან-ფილოსოფოს-მედიუმის სახელის მქონე გიორგი გურჯიევი,მედიუმი და წინასწარმეტყველი პაველ მოკიევსკიი, ნიკოლოზ მეორის ოჯახის მკურნალი ტიბეტელი პეტრე ბადმაევი.
გლებ ბოკიი და მისი არამზადები ატარებდნენ ე.წ. ექსპროპრიაციებს ანუ ართმევდნენ მდიდრებს ქონებას რომელსაც გადასცემდნენ სოციალ-დემოკრატებს.
გლებ ბოკიი რევოლუციამდე ბევრად ადრე დაუმეგობრდა ლენინს.
ჩეკას მისტიკური განყოფილება შექმნეს ათეისტებმა ლენინმა და ძერჟინსკიმ.
გლებ ბოკიი როგორც სექსუალური რევოლუციონერი:
სპეცრაზმის მეორე განყოფილების ყოფილი უფროსი ვინმე კლიმენკოვი ყვებოდა დაკითხვაზე:
” ბოკიიმ კუჩინოში შექმნა ” სააგარაკო კომუნა”.
დასვენების დღეს აგარაკზე მისული ბოკიის სტუმრები მთელი დღე-ღამე ლოთობდნენ და იყო ორგიები.
ორგიებს ხშირად თან ახლდა ჩხუბები.
ჩხუბის მიზეზები ის იყო რომ ქმრები ამჩნევდნენ მათი ცოლების გაყვნილებას იქ მყოფ კაცებთან.
საკმაოდ დათრობის შემდეგ მიწიერი სამოთხის მსენებელი ბოლშევიკი ყაჩაღები მიდიოდნენ აბანოში სადაც იწყებოდა ორგია.
ქალებს ათრობდნენ, ატიტვლებდნენ და რიგ-რიგობით ჩქმეტდნენ და პროშტნიდნენ.
ამაში მონაწილეობას იღებდა ” კომუნას” ყველა წევრი.
ააში მონაწილეობდნენ გლებ ბოკიის ქალიშვილებიც.
ამის შესახებ შეიტყო დიდმა რუსმა მწერალმა მიხაილ ბულგაკოვმა, რაც დაეტყო მისი ”ოსტატი და მარგარიტას” მეჯლისს სატანასთან.
დიდი მწერლისთვის ყველა ბოლშევიკ-ჩეკისტი ეშმაკი იყო.
სინამდვილეში გლებ ბოკიიმ ორგიების და მეჯლისების საკითხში აჯობა მიხაილ ბულგაკოვის სატანა ვოლანდს.
გლებ ბოკიის მიერ მოწყობილი ორგიების რამოდენიმე მონაწილემ ვერ აიტანა სექსუალური რევოლუციის ამხელა დოზა და თავი მოიკლა.
ომის შემდეგ, პოლიტბიუროს ვიწრო წრეში სტალინმა მოულოდნელად თქვა:
” ომმა გვიჩვენა რომ ქვეყანაში არ იყო იმდენი შინაგანი მტერი როგორც მოგვახსენებდნენ და როგორც გვჯეროდა. დაზარალდა ბევრი უდანაშაულოც. ხალხს ამიტომ უნდა გავეგდეთ წიხლით. უნდა მოვინანიოთ”.
სტალინმა თქვა რომ უნდა მოენანიებინა პარტიას და თვითონ მას და არა ხალხს.
სტალინს ეს არ აპატიეს, არ შეარჩინეს, ჯალათმა ნიკიტა ხრუშჩოვმა ის მოკლა, ყველაფერი მას გადააბრალა, ხელები შეაწმინდა და ნაძირლებმა ხარხარით ძალაუფლება გაიყვეს და ეინარჩუნეს. აქედან არიან ნობელის პრემიის ლაურეატი გორბაჩოვიც და იმანუილ კანტის პრემიის ლაურეატი შევარდნაძეც.
«Анализируя итоги прошедшей войны, в узком кругу членов Политбюро Сталин неожиданно сказал: «Война показала, что в стране не было столько внутренних врагов, как нам докладывали и как мы считали. Многие пострадали напрасно. Народ должен был бы нас за это прогнать. Коленом под зад. Надо покаяться».
დიდ ფრანგულ გაზეთში Le Figaro 1909 წლის 20 თებერვალს გამოქვეყნდა იტალიელი ფილიპო ტომაზო მარინეტის ფუტურიზმის მანიფესტი სადაც იყო ეს აზრი
ჩვენ გვინდა გავაღმერთოთ აგრესიული მოძრაობა, უძილობის ციებ–ცხელება, სწრაფი მოძრაობა, სახიფათო ნახტომები და მუშტის დარტყმა… ჩვენ გვინდა ვადიდოთ ომი – სამყაროს ერთადერთი ჰიგიენა, გვსურს დავანგრიოთ მუზეუმები, ბიბლიოთეკები, ვებრძოლოთ მორალიზმსა და ფეტიშიზმს. ჩვენ ვუმღერებთ დიად ბრბოებს, რომლებსაც აღელვებთ შრომა, სიამოვნება და აღშფოთება, ღორმუცელა სადგურები, ქარხნები, ხიდები, ფართომკერდიანი ლოკომოტივები, რომლებიც რელსებზე მიექანებიან, როგორც ფოლადის უზარმზარი ცხენები…”
ხელოვანებს უნდოდათ ეპოქის პრობლემების გადაწყვეტა ძალადობით, ომით.
ფუტურისტები ფიქრობდნენ რომ არსებული და წარსული ხელს უშლის მომავლის მშენებლობას, მათთვის მარტო მომავალს ჰქონდა მნიშვნელობა და ისინი აპირებდნენ მოსპობას ყველაფრისა რაც ეკუთვნოდა „წარსულს.
ასეთი ფუტურისტები იყვნენ განსაკუთრებით სამოქალაქო ომი-სასაკლაოს მოყვარული ლენინიც და ლევ ტროცკიც. სოსელო ჯუღაშვილი სხვანაირი იყო.
. ვარდს გაეფურჩქნა კოკორი, გადაჰხვეოდა იასა, ზამბახსაც გაჰღვიძებოდა და თავს უხრიდა ნიავსა. ტოროლა მაღლა ღრუბლებში წკრიალ-წკრიალით ჰგალობდა,
ბულბულიც, გრძნობით აღვსილი, ნაზის ხმით ამას ამბობდა: “აჰყვავდი ტურფა ქვეყანავ, ილხინე, ივერთ მხარეო, და შენც, ქართველო, სწავლითა სამშობლო გაახარეო
იოსებ ჯუღაშვილი– ამის მთქმელი ნიჭიერი ქართველი ბიჭი სოსელო პირველ რიგში თვითონ მის საუბედუროდ გადაეყარა სადისტ ლენინს და ლევ ტროცკის.
ლენინი და ტროცკი აწყობდნენ მსოფლიო რევოლუციას, ამყარებდნენ გლობალურ ტოტალიტარიზმს
საბჭოთა კავშირის დასაწყისში ლევ ტროცკი იყო საგარეო საქმეთა სახალხო კომისარი, შემდეგ წითელი არმიის შემქმნელი და სარდალი როგორც სამხედრო და საზღვაო საქმეების სახალხო კომისარი.
ის და ლენინი ფიქრობდნენ რომ ახალი სოციალისტური რესპუბლიკა რუსეთში ვერ გაუწევდა წინააღმდეგობას მის მიმართ მტრულად განწყობილ კაპიტალისტურ სამყაროს და რომ საჭირო იყო სოციალისტური რევოლუციის მოწყობა მთელ მსოფლიოში. მათ უნდოდათ ქვეყებში სადაც მათი აზრით იყო ამის პირობები პროლეტარიატის შეთანხმებული მოქმედებით კაპიტალიმის დამხობა.
ლენინის და tროცკის ბოლშევიკური ურდოს ეს სურვილი სერიოზულ საფრთხედ ჩათვალეს როგორც დასავლურმა სახელმწიფოებმა ისე ცენტრალური და აღმოსავლეთი ევროპის არასტაბილურმა მთავრობებმა.
lენინი ასუფტავებს დედამიწას ”უწმინდურობისგან”
1919 წლის მარტში მოსკოვის კონტროლს ქვეშ შეიქმნა კომუნისტური ინტერნაციონალი კომინტერნი რომელიც 1919-1923 წლებში მხარს უჭერდა რევოლუციების და ჯანყების გარკვეულ რაოდენობას, განსაკუთრებით სპარტაკისტულ რევოლუციას გერმანიაში, ბავარიის ეფემერულ რესპუბლიკას, ასევე ეფემერულ უნგრულ რევოლუციას, წარუმატებელ კომუნისტურ აჯანყებებს ჩრდილოეთ იტალიაში და ბულგარეთში.
ყველა ეს რევოლუცია და ჯანყი დამარცხდა, მაგრამ ამან კიდევ უფრო გააძლიერა დასავლური ეჭვები ბოლშევიკთა რახვების თაობაზე.
1920-ანი წლების მეორე ნახევარში საბჭოთა კავშირის კომპარტიაზე კონტროლი დაამყარა სტალინმა და მან შეცვალა მიზანი, უარი თქვა მთელი დედამიწის სისხლის ოკეანეებად და გულაგად გადაქცევა და მიზნად დაისახა ”სოციალიზმი ერთადერთ ქვეყანაში”, ამან გააბოროტა ლევ ტროცკი.
ლენინმა და ლევ ტროცკიმ ააგეს ტოტალიტური სახელმწიფო, მისი ჩეკისტურ-სამხედრო აპარატი და გადაულოცეს ის სტალინად ქცეულ ჯუღაშვილს.
წიგნი ”ლენინის ტერორის” ავტორი James Ryanამბობს რომ ლენინმა ძალადობა გადააქცია რევოლუციის უმთავრეს ინსტრუმენტად. ყოველ წელს ხოცავდნენ მინიმუმ 28 000 კაცს….
ბოლშვიკებმა გერმანული ფულით ჩაიგდეს ხელში ძალაუფლება და მაშინვე დაიწყეს წითელი ტერორი.
თავიდან წითელი ტერორის მიზანი იყო მასობრივი გაწყვეტა იმათი ვინც გაბედავდა ახალ ხელისუფლებასთან დაპირისპირებას.
სისტემის ნაწილი იყო პროპganda. იყო სიკვდილით დასჯის გამაუქმებელი მატყუარა დეკრეტები. ამ დეკრეტების მიუხედავად სასაკლაოები გრძელდებოდა. შძრწუნებული მოსახლეობა აღარ უპირისპირდებოდა ბოლშევიკებს.
არის ათიოდე დოკუმენტის და მოწმობათა მომცველი კრებული ”ტერორი ლენინის დროს” // La terreur sous Lénine(1917-1924), რომელიც შეადგია Jacques Baynac-მა (Le Sagittaire, 1975, 381 გვ.
ეს წიგნი სპობს მეტისმეტად პოპულარულ მითს რომლის თანახმადაც საშინელ სტალინიზმს წინ უსწრებდა კარგი ლენინიზმი.
ბოლშევიკებმა ძალაუფლება ხელში ჩაიგდეს 1917 წლის ოქტომბერში და ორი თვის შემდეგ მათ შექმნეს ჩეკა, ლენინის ოპონენტების მომსპობი საგანგებო კომისია, ბოლშევიკური გესტაპო რომელმაც მთელ რუსეთს თავს დაატეხა ულმობელი,სასტიკი და ხშირად თვითნებური რეპრესიები :
იყო ურიცხვი დახვრეტები, დახრჩობები, გადასახლებები, უსწორდებოდნენ და დევნიდნენ როგორც მემარჯვენეებს ისე კონკურენტ მემარცხენეებს, ამას ემსხვერპლა უამრავი უმანკო და უდანაშაულო. ლენინის და ტროცკის დროს იყო გულაგის ემბრიონი სოლოვკი
Richard Pipes-ის თქმით ლენინი არაფრად აგდებდა და აბუჩად იგდებდა ადამიანის სიცოცხლეს. გამონაკლისები იყვნენ მისი საკუთარი ოჯახი და ყველაზე ახლო თანამშრომლები.
ლენინმა დაიწყო წითელი ტერორი. მთელ ქვეყანაში იყო დაპატიმრებები და დახვრეტები ხშირად გასამართლების გარეშე.
ლენინის ერთ-ერთი ხელქვეითის თქმით ტერორის მიზანი იყო ”ჩვენი ასობით მტრის მოკვლა…ბურჟუაზიის სისხლის ნაკადები, რაც შეიძლება მეტი სისხლი ლენინის სისხლის სანაცვლოდ.”
C’est Lénine qui a lancé la “Terreur rouge”, qui a vu de nombreuses arrestations et exécutions dans tout le pays. Le but de la Terreur a été décrit par l’un des fantassins de Lénine comme étant de “tuer nos ennemis par centaines… Pour le sang de Lénine… qu’il y ait des flots de sang de la bourgeoisie – plus de sang, autant que possible.”
ლენინის ბრძანებით შეიქმნა ბოლშევიკების საიდუმლო პოლიტიკური პოლიცია საგანგებო კომისია ჩეკა რომელიც ოყო მოდელი ჰიტლერის გესტაპოსთვის. ჩეკისტები სადისტი ჯალათები იყვნენ.
. ლენინის ერთ-ერთი ცოფიანი ძაღლი იყო 1876 წელს კიევსი მდიდარი ვაჭრი სამუილ ზალკინდის ოჯახში დაბადებული როზალი და საფრანგეთში ნასწავლი ზემლიაჩკა რომელსაც უძახდნენ მხეცს, ამხანაგ დემონს, ავადმყოფს. მისი შიშით გასასულები იყვნენ მისი თანამებრძოლი ბოლშევიკებიც.
ეს ძირფასი ქალბატონი იყო წითელი ტერორის რეკორდსმენი. მისი ხელმძღვანელობით დახოცეს ათობით ათასი კაცი.
მემარცხენე იდეებით ის გატაცებული იყო გიმნაზიიდან. საფრანგეთში სწავლის შემდეგ 20 წლის მანძილზე 1917 წლის ოქტომბრამდე მას არსად უმუშავია. ოფიციალურად. ამით მისი ბიოგრაფია გავს ბევრი ცნობილი ბოლშევიკის ბიოგრაფიას.
ფულს სამოსისთვის, ბინისთვის, საზღვარგარეთ ვიზიტებისთვის ისინი იღებდნენ პარტიული სალაროდან.
ამ აზრით რევოლუციონერები შეადგენდნენ საკვირველ, თავისი ფსიქოლოგიის მქონე სოციალურ ჯგუფს,.
ლენინიც, ლევ ტროცკის, ზემლიაჩკაც იყვნენ 1847 წელს რუსი ყმა გლეხის ოჯახში დაბადებული სერგეი ნეჩაევის მოწაფეები.
რუსეთის იმპერიის საზოგადოებამ 1870-ან წლებში გაიცნო არსებული პოლიტიკური, სოციალური, მორალური, რელიგიური, საზოგადოებრივი წყობის სიძულვილით და ნგრევის ჟინით შეპყრობილი ნიჰილისტი სერგეი ნეჩაევის ტექსტი ” რევოლუციონერის კატეხიზმო-«Катехизис революционера».
революционера» Сергея Нечаева. ეს მოკლე ტექსტი შდგება 4 თავისგან და 26 ლაკონური პარაგრაფისგან.
ესაა არსებული სამყაროსთვის ძალადობით ძირის გამოთხრის, მისი მოსპობის სახელმძღვანელო. მან დახატა რევოლუციონერის თავისი ტიპი. მისი რევოლუციონერი არის თავის სამშობლოზე გაბოროტებული ტიპი რომელიც სულით და ხორცით ეძლევა თავისი სამშობლოს ნგრევის საქმეს. და მზადაა თავის სამშობლოს დასანგრევად ყველაფრის გაწირვისთვის.
ეს რევოლუციონერი განწირული ვინმეა. მას არა აქვს თავისი საკუთარი ინტერესები, საქმეები, გრძნობები, ქონება. მას არ უყვარს არავინ და არაფერი. მისი ერთადერთ, ჟინი,მისწრაფება,აზრი და საქმეა რევოლუცია, სამშობლოს ნგრევა. ნეჩაევას არ უნდოდა მარტო პოლიტიკური და სოციალური წყობის ნგრევა. მას უნდოდა ღმერთის და მოყვასის სიყვარულის ქადაგებით აღზრდილი ადამიანის, მისი მორალის, ზნე-ჩვეულებების, წარმოდგენების, ტრადიციების, მენტალიტეტის მოსპობა. ის ამართლებს და აკეთილშობილებს ტყუილს,მანიპულირებას, ღალატს, მკვლელობას, ყველანაირ ცოდვას. ყველაფერი ეს არის იარაღი მისი სამშობლოს მოსასპობად.
უზნეობაა და დანაშაულია ყველაფერი რაც ხელს უშლის რევოლუციონერს მის ირგვლივ არსებული სამყაროს ნგრევაში. ადამიანები შეიძლება გაწირო თუ კი ამით დაანთებ დიდ ხანძარს.
არაა რევოლუციონერი ის ვისაც რამე უყვარს ამქვეყნად. რევოლუციონერს უნდა ეზიზღებოდეს და სძულდეს საზოგადოებრივი მორალი და მთელი არსებული საზოგადოება. ყველაფერია დაშვებული არსებული სამყაროს დასანგრევად. ყაჩაღების და მკვლელების გამოყენებაც. კაცობრიობა უნდა დაიყოს მოსასპობ და რევოლუციისთვის გამოსაყენებელ ადამიანებად. ნეჩაევი ხაზს უსვამდა იმას რომ ის მნგრეველია და არა მშენებელი. მას არ ჰქონდა პოზიტიური პროგრამა. მან იცოდა რომ მას არ ექნებოდა
დრო რაღაცის ასაგებად. ის მნგრეველია და არა მშენებელი. მას არ ჰქონდა ილუზიები. უნდა მოესწროს მაქსიმალურად ნგრევა. ” ნგრევა იმდენად დიდი რთული ამოცანაა რომ ჩვენ აღარ გვეყოფა ძალა რამის ასაშენებლად. ამიტომ ჩვენ ჩვენს თავზე ვიღებთ მარტო არსებული წყობის ნგრევას, შენება სხვათა საქმეა”, დაწერა ნეჩაევმა 1869 წლის ზაფხულში.
რევოლუციონერის პტინციპია რაც უფრო უარესია მით უფრო უკეთესია.
ორგანიზაციის ნორმაა უმკაცრესი კონსპირაცია, რკინისებრი დისციპლინა და თავგანწირვა.
რევოლუციონერს არ უნდა უყვარდეს არც ნათესავი და არც არ არავინ, მას არუნდა ყავდეს მეგობარი, არ უნდა ჰქონდეს ღისებაც.
არაა რევოლუციონერი ის ვისაც ვინმე ან რამე ეცოდება ამქვეყნად. რევოლუციონერმა იცის მარტო ნგრევის და კაცკვლის ხელოვნება.
სწორედ ასეთი რევოლუციონერი იყო ლენინის თანამებრძოლი როზალია ზალკინდი.
მისი ნებით მოკლეს ათობით ათასი კაცი. ლაპარაკია პირველ რიგში ყირიმზე სადაც ზალკინდი გააგზავნეს წესრიგის დასამყარებლად როგორც კომპარტიის საოლქო კომიტეტის მდივანი. მისი ჩასვლის მერე შავი ზღვა გაწითლდა დახვრეტილთა სისხლისგან.
”სასაკლაო გრძელდებოდა ტყვიამფრქვევი კაკანებდა დილამდე… პირველივე ღამეს სიმფეროპოლში დახვრიტეს 1800 კაცი, ფეოდოსიაში-420, ქერჩში-1300 და ა.შ.”, წერდა ისტორიკოსი სერგეი მელგუნოვი ნაშრომში ”წითელი ტერორი რუსეთში. 1918-1923 ”. ავტორმა თვითონ გადაიტანა ბოლშევკური გადატრიალება.
ბოლოს ამხანაგ დემონს ტყვიები დაენანა, მან გააჩერა ტყვიამფრქვევები და ბრძანა ბოლშევიკების აზრით ზედმეტი ხალხის ზღვაში დახრჩობა.
სიკვდილმისჯილებს აგროვებდნენ ბარჟაზე, მათ ფეხებზე აბავდნენ ქვებს და მერე ისროდნენ ზღვაში.
ხშირად ეს ხდებოდა ასე დახოცილების ცოლ-შვილის თვალწინ. ცოლები და პატარა ბავშვები სანაპიროზე დაჩოქილები ითხოვდნენ შეწყალება-მოწყალებას მაგრამ მათ ძაღლადაც არ აგდებდნენ.
”დავივიწყოთ მოყვასის სიყვარული, უნდა ვისწავლოთ სიძულივილი”, თქვა განათლების სახალხო კომისარმა ლუნაჩარსკიმ.
ჩვენი ამხანაგი დემონი როზალია ზალკინდი დარბოდა აქეთ-იქით გერმანული მაუზერით და თვითონაც სიამოვნებით ხოცავდა.
სოლჟენიცინმა მას დაარქვა წითელი ტერორის ფურია.
ლენინის ამხანაგი დემონი ზალკინდი ზემლიაჩკა დარბოდა და ხოცავდა ექიმებს,მასწავლებლებს, მედდებს, საავადმყოფოებში მყოფ ავადმყოფებს, მეთევზეებს, პორტის მუშებს, ყოფილ გიმნაზისტებს, მღვდლებს, ყველას ვინც მისი აზრით ხელს უშლიდა ბოლშევიკური სამოთხის შენებას.
ყირიმის ქალაქებში ლამპიონებზე, პარკებში, ძეგლებზეც ეკიდა გვამები. ცოცხლები იმალებოდნენ. გარეუბნებში დახვრეტილთა გვამები ოდნავ მიწამიყრილი ეყარა. ბევრი ცოცხლად დამარხეს.
ბოლომდე ვერ მოკლულები მიხოხდებოდნენ ხოლმე სახლებთან და კვნესოდნენ-ოხრავდნენ.
მელგუნოვს მოყავს ჩვენებები იმათი ვინც ნახეს დახვრეტილი ქალები ძუძუთა ბავშვებით.
ლენინის ერთგული ამხანაგი დემონის სადიზმმა შეშალა მისი ხელქვეითებიც. ისინი ჩიოდნენ, მაგრამ ლენინი არ აქცევდა ამას ყურადღებას. ” დიქტატურა არის ძალადობაზე დამყრებული და კანონით შეუზღუდავი ხელისუფლება”, თქვა ლენინმა და ამხანგი დემონი ზალკინდი ზემლიაჩკა განასახიერებდა ამას. ლენინი კი ინსტრუქციებში ტერორზე მოითხოვდა უფრო გულქვა და ულმობელი ადამიანების მონახვას.
არგად ისწავლეთო, მოუწოდებდა ქართველებს სოსელო ჯუღაშვილი.
სწავლით და ნასწავლით კი არა საბჭოთა ტანკით თბილისის დანგრევით გაგვახარეს ნობელის პრემიის ლაურეატი მიხაილ გორბაჩოვის ცოლის დაქალის ქმარი მერაბ მამარდაშვილის თაყვანისმცემლებმა.
ჯერ იყო დერომანოვიზაცია გერმანული ფულით ლენინი მხეცობდა გერმანული და კამო ტერ პეტროსიანის ნაირთა მიერ ყაჩაღობით ნაშოვნი ფულით.
გერმანული გამოცემა Der Spiegel გვიყვება გერმანიისა და ტოტალიტარული რეჟიმის მშობელი მამა ლენინის ალიანსის შესახებ !!!
გერმანულმა გამოცემა „ Der Spiegel„-მა 2007. წლის 10-17 დეკემბრის ნომრებში გამოაქვეყნა დიდი წერილი „ ნაყიდი რევოლუციის „, გერმანიის იმპერიული ხელისუფლების მიერ ნაყიდი რევოლუციის შესახენ.
Der Sîegel-მა. გამოიკვლია. თუ რა ფული მისცა გერმანიამ ბოლშევიკებს. და როგორ შეუწყო გერმანიამ ხელი ბოლშევიკების საქმიანობას.
ლენინს. უნდოდა. რუსეთის იმპერატორის დამხობა და რუსეთის იმპერატორის ბიძაშვილს, გერმანიის კაიზერ ვილჰელმ მეორეს უნდოდა გამარჯვება აღმოსავლეთის ფრონტზე.
Der Spiegel-მა იკვლია ევროპის 20-ოდე საარქივო ცენტრში და აღმოაჩინა დღემდე უცნობი დოკუმენტები, განსაკუთრებით კი შვედეთის, შვეიცარიის, ბრიტანეთის, პრუსიის პოლიციათა ანალიზები და ქაღალდები, საგარეო საქმეთა სამინისტროს შენიშვნები, იკვლია რუსეთის არქივები, ფულის მოძრაობა. გერმანიის იმპერიულ მთავრობასა და ბოლშვიკებს შორის შვეიცარიის ანგარიშებზემ და ა.შ….
ეს. დოკუმენტები ადასტურებენ გერმანიის იმპერიული მთავრობის და ბოლშევიკების თანამშრომლობის მასშტაბს პირველი მსოფლიო ომის დროს.
იმპერია ეხმარებოდა ბოლშევიკებს მილიონობით მარკით, იყო გერმანული მატერიალურ-ტექნიკური მომარაგებაც.
ყველამ იცის რომ გერმანიამ მისცა ბოლშევიკებს მატარებელი 1917 წლის მარტის ბოლოს რუსეთში ჩასასვლელად.
მაგრამ არსებობს გერმანული რაიხის და ბოლშევიკების თანამშრომლობის სხვა მაგალითებიც.
„ 4 წლის განმავლობაში ბერლინი ბოლშევიკებს და რუსეთის სხვა რევოლუციონერებს ეხმარებოდა ფულით, იარაღით ,აღჭურვილობით და სურსათ სანოვაგით // munitions//.
მარტო საგარეო საქმეთა სამინისტრომ ამისთვის დახარჯა 26 მილიონი მარკა // დღეს 75 მილიონი ევრო// „ .
Der Spiegel-ის აღმოჩენები ხანდახან არ ამხელენ გერმანული ფულის მიმღებთა სახელებს: ასე მაგალითად გერმანიის. საგარეო საქმეთა სამინისტრომ 1914 წლის სექტემბერში „ ორ ძალიან გავლენიან პირს„ გადაურიცხა 50000 მარკა იმისთვის რომ მათ მოეწყოთ „საყოველთაო რევოლუცია რუსეთის წინააღმდეგ „, დამატებით ნაღდი ფულით 2 მილიონი მისცე აჯანყების დროს, „ მაგრამ დღეს არავინ იცის თუ ვინ მიიღო ეს ფული„.
ზოგჯერ კი, პირიქით, დასახელებულები არიან შუამავლები გერმანელებს და ბოლშევიკებს შორის : მაგალითად ნახსენებია. ყოფილი ესტონელი ბოლშევიკი Alexandre Keskülla, თუ Parvus-ის მეტსახელით ცნობილი Alexandre Helfand.
ამ თაღთმა ჩაიჯიბა ბოლშევიკებისთვის განკუთვნილი გერმანული ფულის ნაწილი, როგორც ამას ადასტურებენ საბანკო ქაღალდები შვეიცარიის არქივებში, მაგრამ მას თავდებად დაუდგნენ ჩეკას შეფი ურიცკი და ბოლშევიკური გადატრიალების შემდეგ რუსეთის ეროვნული ბანკის დირექტორი J.Fürstenberg.
გერმანული მატარებლით ბოლშევიკი ბელადების რუსეთის იმპერიაში შეყრის შემდეგ გერმანული დაზვერვის შეფმა 1917 წლის 17 აპრილს სტოკჰოლმში ბერლინის გენშტაბს
// état-major de Berlin// უდეპეშა შემდეგი : “Lenin’s entry into Russia was a success. He is working according to your wishes,” was the message Germany’s top army command sent to its Foreign Office.
„ ლენინი რუსეთში წარმატებით ჩავიდა. ის მოქმედებს თქვენი სურვილების შესაბამისად „
// Entrée de Lénine en Russie reussie.Il agit selon nos souhaits „//.
Quod licet Iovi (Jovi), non licet bovi (с лат. — რისი ნებართვაც აქვს იუპიტერს იმის ნებართვა არა აქვს ხარს.
ძვრლი და ბრძენი რომაელების ეს გამოთქმა შესაბამისად შეესაბამება დღევანდელობაც. პროფესორ თენგიზ სიგუას აქვს თბილისის საბჭოთა თანკით დანგრევის უფლება. ”პროვინციელ ფაშისტს” სჯიან იმიტომ რომ მან არ გაიზიარა ნობელის პრემიის აურეატები მიხაილ გორბაჩოვის და აკადემიკოსი სახაროვის ზოგი დოქტრინა.
STALINE RADICALISÉ PAR LÉNINE- ლენინის მიერ შეშლილ რადიკალიზებული სტალინი
Lénine et Staline à Gorki en 1922, sans doute un photomontage (Wikimedia Commons)-1922 წელი. ლენინი და სტალინი გორკიში.
1991 წელს საბჭოთა კავშირის დაშლის შემდეგ გაიხსნა საბჭოთა არქივები და ისტორიკოსების ხელში აღმოჩნდა უამრავი დოკუმენტი რევოლუციაზე, ომის კომუნიზმზე, დიდ ბრუნზე და სოფლის მეურნეობის კოლექტივიზაციაზე, მეორე მსოფლიო ომზე, რეპრესიებზე, საბჭოთა კავშირის აგებაზე, დიდ ტერორზე, მასობრივ დანაშაულებზე. ხალხების დეპორტაციაზე…
, Oleg Khlevniuk-მა, Nicolas Werth-მა და ა.შ. ამ არქივების საფუძველზე დაწერეს და გამოსცეს მონოგრაფიები.
იყვნენ Boris Kritchevski, Pierre Pascal, Boris Souvarine, Ante Ciliga, Victor Serge, Vassili Grossman, Georges Orwell, Alexandre Soljenitsyne, Alain Besançon…
მოკლედ ეომ ვთქვათ მარქსიზმ ლენინიზმი არის რუსული ინტელიგენცის რევოლუციური ფრაქციის რადიკალიზმის ნაჯვარი მარქსისტულ მესიანიზმთან რომელიც იძლევა მის მეცნიერულ ”კურთხევას” და ფინალურ ამბიციას.
ძალადობა და მეთოდები რუსულია, მაგრამ მსოფლმხედველობა დასავლურია.
უნდათ იდეალური სახელმწიფოს, იდეალური საზოგადოების აგება პარაზიტების და საბოლოო ბედნნიერებისთვის ხელის შემშლელთა თავიდან მოშორებით.
ლენინმა ბევრი , განსაკუთრებით კაცობრიობის ისტორიის ფარული რელიგიური განზოილება აიღო მარქსისგან მაგრამ მასზე ასევე დიდი გავლენა მოახდინა რუსულმა ავტოკრატიამ და მისმა პოლიციურმა მეთოდებმა, სამოქალაქო საოგადოების, ”ბურჟუაზიულ თავისუფლებათა და სამოქალაქო უფლებების არარსებობამ.
მდგომარეობა რუსეთში რადკალურად განსხვავდებოდა მარქსის წარმოდგენით სოციალიზმის დამყარებისთვის აუცილებელი პირობებისგან.
ამიტომ ლენინმა ისტორიის მიმდინარეობა შეცვალა პროფესიული რევოლუციონერების ჯგუფთან ერთად. მათ ზალით, ძალადობით აიღეს ხელისუფლება და შეინარჩუნეს ძალაუფლება თანამედროვე ისტორიისთვის იშვიათი ალადობით.
მოსასპობ დაპრკოლებებად გამოაცხადეს არისტოკრატები, მღვდლები, ბურჟუები, კომერსანტები, თეთრები, კადეტები, ლიბერალები. მენშევიკები, ესერები, ანარქისტები, ”ხალხის მტრები” და, განსაკუთრებით ”ჩამორჩენილ” გლეხთა უზომო მასა, რომლის ბოროტების განსახერებაც იყო წვრილი მესაკუთრე ” კულაკი”.
ლენინს და სტალინს უნდოდათ ” კულაკების როგორც კლასის მოსპობა.
ლენინის ფრანგმა სპეციალისტმა Dominique Colas-მა (2017) დაადგინა ლენინის ”მტრების” ტიპოლოგია.
მან გაარჩია ” ობიექტური და სუბიექტური მტრები” რომლებიც შეგნებულად და ნებაყოფლობით უპირისპირდებიან ბოლშევიკებს // თეთრები, ანარქისტები, ესერები, მემარჯვენე რევოლუციონერები, კრონშტადტის მეზღვაურები, კაზაკები, ტამბოვის აჯანყებული გლეხები// ;
არიან მხოლოდ ”ბიექტური” მტრები რომლებმაც არ იციან რომ ისინი მტრები არიან, მაგრამ მარტო მათი არსებობა აბრკოლებს ბედნიერი მომავლის დადგომას // ბურჟუები და ყველაზე მეტად კულაკები ;
არიან მხოლოდ ”სუბიექტური” მტრები რომლებსაც უნდათ რევოლუცია, მაგრამ რომლებიც უარყოფენ ბოლშევიკურ დიქტატურას // მენშევიკები, მემარცხენე ესერები, ანარქისტები//. ოჯახებად დათვლილი კულაკები //კაცები, ქალები, ბავშვები გადაასახლეს ან გაწყვიტეს უბრალოდ იმისთვის რაც იყვნენ ისინი და არა იმისთვის რასაც აკეთებდნენ.
ლენინიზმი ხიბლავდა მისი შენიღბული რელიგიური ბუნებით // იმით რასაც Raymond Aron -მა უწოდა ”სამოქალაქო, საერო რელიგია”- ფრანგულად « religion séculière »/. გამორჩეული ლიდერის პიროვნების, დიალექტიკური მატერილიზმი დიამატით გამოცხადებული ისტორიის კანონების მცოდნე შამანის კულტი არის ამის ერთ-ერთი შედეგი. ლენინიზმი
არ ყოფილა უნიკალური გამონაკლისი. მეცხრამეტე-მეოცე საუკუნეების საზღვარზე იყო საზოგადო ”იდეოკრატიული” რადიკალიზაცია-გამხეცება, იყო ლიბერალიზმის კრიზისიც დ პირველი მსოფლიო ომის ბარბაროსობაც.
თანამედროვე ისტორიოგრაფია ლაპარაკობს ლენინისტური რეჟიმის ბინარულ-მანიქევლურ და კრიმინალურ ბუნებაზე.
ასე იყო 1917 წლის ოქტომბრიდან ბოლშევიკების მიერ ძალაუფლების აღებიდან და ასე იყო უფრო ადრეც.
ბოლშევიკებს მუდამ უნდოდათ კაცობრიობის ბედნიერება და დედამიწის გაწმენდა ამ ბედნიერებისთვის ხელის შემშლელი ადამიანებისგან, ხალხებისგან.
” რუსეთის მიწის გაწმენდა მავნე მწერებისგან”
« Débarrasser la terre russe de tous les insectes nuisibles »
უკვე 1917 წლის სექტემბერში, როდესაც ის იყო ვიბორგში, ფინეთში და როდესაც შეეძლო მარტო გააფთრებული წერილების გაგზავნა თავისი პეტროგრადელი ამხანაგებისთვის ლენინი აქებდა და ადიდებდა მომავალ სამოქალაქო ომს,
” კლასთა ბრძოლის ყველაზე მწვავე ფორმას” და ” სისხლის მდინარეებს” რომლებიც ”უეჭველ გამარჯვებას” მოუტანს პარტიას.
ბოლშევიკურ გადატრიალებამდეც და შემდეგაც ლენინი მოუწოდებდა ბოლშევიკებს გაესრისათ ან მოეკლათ ყველა ვისაც შეეძლომათთვის წინააღმდეგობის გაწევა. ახსენებდა მათ რომ პროლეტარული სახელმწიფო არის ძალადობის ორგანიზებული სისტემა.
1918 წლის დეკემბრიდან ლენინმა მოუწოდა თანამებრძოლებს ” რუსეთის მიწის ყველა მავნე მწერისგან გაწმენდისკენ”. ” ციხეში ჩავსვავთ ათიოდე მდიდარს, 12-ოდე თაღლითს, 6-ოდე უსაქმურს. მათ მივცემთ ყვითელ ბარათს რათა მთელმა ხალხმა თვალყური ადევნოს ამ ბოროტმოქმედებს…ან კიდევ ადგილზე დავხვრიტავთ ყოველ მეათე პარაზიტს. ” ტექსტს ლამაზად ჰქვია ” როგორ მოვაწყოთ შეჯიბრი”.
ლენინი მაშინ მოუწოდებდა სამკვდრო-სასიცოცხლო ომისკენ მდიდრების, უსაქმურების და პარაზიტების წინააღმდეგ.
თავის წიგნში ” ლენინი მუჟიკების პირისპირ ”- «Lénine face aux moujiks», ისტორიკოსი Chantal de Crisenoy ხატავს ლენინის და მისი ამხანაგების საზარელ პორტრეტს. ქალაქელი ბოლშევიკები არ იცნობდნენ თავისი ქვეყნის სოფელს. მათ ომი გამოუცხადეს გლეხობას და ამ ომმა 1918 და 1920 წლებში დაღუპა 7,5 მილიონი რუსი.
” გლეხებს არა აქვთ ინიციატივის გამოჩენის უნარი, მათ უნდა უხელმძღვანელოს პროლეტარიატმა”
ვითომ ინტელექტუალი ლენინი და მისი ბოლშევიკები ცხოვრობდნენ ქალაქში და ძალიან ცუდად იცნობდნენ რუს გლეხობას, მის ცხოვრების წესს, მის ისტორიას და გლეხობას მეორეხარისხოვან როლს უთმობდნენ მომავალ რუსეთში.
მარქსისტული მოძრაობის აზრით გლეხობას არა აქვს ინიციატივის უნარი და რომ არ მოექცეს ბურჟუაზიის გავლენის ქვეშ მას უნდა უხელმძღვანელოს პროლეტარიატმა.
” გლეხების და მუშების ერთ პარტიაში გაერთიანების მცდელობები ძალიან მავნეა და საშიშია რუსული თავისუფლებისთვის იმიტომ რომ ამ მცდელობებიდან არაფერი ხეირიანი არ გამოვა, იქნება მარტო ილუზიების და გონიერების დაკარგვა და დსუძლურება”, ამბობდა ლენინი.
ეს იყო ბოლშევიკების საერთო აზრი. გლეხობა მიატოვეს. 1917 წელს იყო სულ 4 ბოლშევიკური გლეხური უჯრედი. გადატრიალების შემდეგ მათი რაოდენობა 200-მდე გაიზარდა მაგრამ ეს რაოდენობაც სასაცილო ქვეყნის მასშტაბით. ამ უჯრედებშიც ყველაზე ხშირად იყვნენ სოფლის ფუნქციონერები.
1918 წლისთვის ამ უმეცრებიდან ამოიზარდა დრამა.
ბოლშევიკებმა ვერ გადააქციეს მოკავშირეებად მილიონობით რუსი გლეხი
რომლებმაც 1905 წელს მხარი დაუჭირეს რევოლუციონერებს.
ლენინმა დაიწყო გააფთრებული ბრძოლა გლეხობასთან რომელსაც დააბრალა შიმშილი ქალაქებში.
რევოლუციის პირველ თვეებში სოციალისტურ იმედს უწინარეს ყოვლისა ემუქრებოდნენ გლეხები და არა დიდი მემამულეები თუ უცხური ჯარები.
გლეხობა გამოცხადდა მთავარ მტრად. მას დააბრალეს ყველა უბედურება, ყველა სირთულე და გამოაცხადეს რომ მისი ბრალია დაწყებული შიმშილი.
1918 წლის გაზაფხულზე ქალაქები უფრო და უფრო უარესად იყვნენ მომარაგებულები და ბოლშევიკებმა მიიღეს არამზადული ზომები: დაამყარეს სახელმწიფო მონოპოლია პურზე, აკრძალეს კერძო კომერცია და გლეხებს დაავალეს მათი ნამეტის დადგენილ ფასებად, იაფად ჩაბარება ადმინისტრაციისთვის.
გაუმჯობესების მაგივრად ვითარება გაუარესდა და დაიძაბა. შექმნეს ღატაკი გლეხების კომიტეტები რომლებიც მუშათა მომარაგების ნაწილებთან ერთად ძარცვავდნენ ოდნავ შეძლებულ გლეხებს. სოფლის მეურნეობა დაინგრა. დამუშავებული მიწების ფართობმა და მოსავალმა იკლო. გლეხები უკვე იხოცებოდნენ შიმშილით. 1918 წელს და 1920 წლის დასასრულს შორის შიმშილმა, ეპიდემიებმა და სიცივემ მოკლა 7 500 000 რუსი, ორჯერ უფრო მეტი ვიდრე სამოქალაქო ომმა.
ლენინმა მოიცადა 1921 წლამდე და გააკეთა ბოდიშის ესკიზი. მან აღიარა რომ რეკვიზიციები-ძარცვა იყო ტრაღიკული შეცდომა, მაგრამ არც პოლიტიკა და არც ინტელექტუალური სქემა არ შეუცვლია ფუნდამენტურად.
ის ისევ ილანძღებოდა და ამბობდა რომ გლეხი არის პოტენციური ბურჟუა, რეაქციონერი, მუშათა კლასის მოწინააღმდეგე და საჭიროა გლეხობასთან ბრძოლა. მარტო გლეხთა რაოდენობამ არ მისცა ლენინს და მის მხეცებს გლეხობის გაძარცვის, მოსპობის თუ გადასახლების საშუალება.
ბედს დამორჩილებული ლენინი დაუზავდა გლეხობას. ეს 1921 წელს იყო ახალი ეკონომიკური პოლიტიკა-ნეპი, იძულების, ძალით რეკვიზიები-ძარცვის დასასრული, მონეტარული ეკონომიკის დაბრუნება.
მაგრამ ეს იყო ტაქტიკური უკუსვლა და მეტი არაფერი. სიცოცხლის ბოლოსაც ის ამბობდა რომ მუშათა კლასი უნდა იყოს გლეხობის ხელმძღვანელი და რომ რუსეთი უნდა გადაიქცეს მაღალინდუსტრიალიზებულ ქვეყნად.
ლენინის ეს ანდერძი შეასრულა სტალინმა.
ლენინის მიერ გაჩაღებული სამოქალაქო ომი გამოიხატა სამყედრო კომუნიზმის დამყარებით, ბოლშევიკების ყველა ოპონენტის ლიკვიდაციით, გადასახლებით ან დაპატიმრებით, მდიდღების ძარცვით და გლეხების მიერ მოყვანილი მოსავლის მითვისებით.
არადა ეს სამოქალაქო ომი არ ყოფილა გარემოებათა ნაყოფი როგორც ეს იყო საფრანგეთის რევოლუციის დროს.
მარქსმა გააკრიტიკა პარიზის კომუნა იმიტომ რომ ის 1871 წელს არ დაესხა თავს მთავრობას. ლენინმა ამაზე დაყრდნობით დაგეგმა და რადიკალურად განახორციელა სამოქალაქო ომი.
ლენინი სულ მცირე 1905 წლიდან თვლიდა სამოქალაქო ომს რევოლუციის პირობად.
ლენინის მიერ დაგეგმილმა სამოქალაქო ომმა შესაძლებელი გახადა ბურჟუაზიის როგორც კლასის ჟუჟვა და დემოკრატიის თავიდან მოშორება.
” დაგვემორჩილეთ ან მოგსპობთ” , ეს შეუთვალა ლენინმა მოწინააღმდეგეებს უკვე 1905 წლიდან წერილში სადაც ის დაეყრდნო 1793-1794 წლის ვანდეის მაგალითს.
ლენინმა მორწყა რუსეთი სისხლის მდინარეებით, მაგრამ ის დამარცხდა.
1918-1921 წლებში ომის კომუნიზმმა ტოტალურ გაკოტრებამდე მიიყვანა დანგრეული და სისხლისგან დაცლილი ქვეყანა.
რუსეთის იმპერიის პირობებში განებივრებულ ლენის არასოდეს სცოდნია თუ რა არის შრომის დისციპლინა. `ხოდა ჯოჯოხეთურმა შრომამ იმხელა ქვეყნის, ფაქტიურად ქვეყნების დასაქცევად ისიც გადაქანცა და მას რამოდენიმეჯერ ჩაექცა სისხლი თავში რამაც მოკლა კიდეც ის 1924 წლის იანვარში.
ლენინი არის ერთ-ერთი უდიდესი დამნაშავე კაცობრიობის ისტორიაში. მაგრამ მისმა მემკვიდრეებმა ხელები შეაწმინდეს სტალინს, თავისი საკუთარი დანაშაულებიც დააბრალეს მას და შექმნეს დიდი და კეთილი მაჰატმა ლენინის დღესაც ცოცხალი მითი.
ლენინმა და მისმა ნადირებმა მოაწყვეს 1921-22 წლების დიდი შიმშილი . 1921 წლის გაზაფხულზე დაწყებული ეს შიმშილი დაახლოებით 1 წელი გაგრძელდა. შიმშილმა გატანჯა 20 მილიონი ადამიანი. მილიონზე მეტი მოკვდა. ეს უბედურება ხდებოდა დნეპრის, ვოლგას და ჩრდილოეთ კავკასიას შორის.
მაშინ ბუნებრივ უბედურებას, 1921 წლის მაისის გვალვას, დაემატა ლენინის მიერ მოწყობილი სამოქალაქო ომი, ომის კომუნიზმი, ძარცვა-ყაჩაღობა-რეკვიზიციები და კოლექტივიზაცია. ძარცვავდნენ პირველი მსოფლიო ომის გერმანიის საოკუპაციო ძალები ლენინის და გერმანიის იმპერიის მიერ დადებული ბრესტ-ლიტოვსკის ზავის შემდეგ. ძარცვავდნენ რევოლუციონერები. ყველაფერმა ამან დაასუსტა მოსახლეობა , აურია ტრანსპორტი და მოსპო მარაგები. ამან მოუმზადა ნიადაგი შიმშილს.
ამ შიმშილის მსხვერპლთა უმრავლესობას შეადგენდნენ მართლმადიდებელი ქრისტიანები, მაგრამ შიმშილმა მათ გარდა მოკა იუდევლებიც და მაჰმადიანებიც. ლენინი აყვირდა რომ კაპიტალიზმის ლაქია მატყუარა მღვდლები,რაბინები და იმამები ძარცვავენ და შიმშილით კლავენ ხალხს. ასეთი ყვირილით მან სასულიერო პირები დახოცა,გადაასახლა გულაგში, დაანგრია და საწყობებად გადააქცია ეკლესიები, სინაგოგები, მიზგითები. ბოლშევიკები გზადაგზა წვავდნენ ბიბლიოთეკებსაც.
ბოლშევიზმის მიერ გაჩენილმა კატასტროფულმა შიმშილმა გააგიჟა ადამიანები.
გლეხები თავიდან ჭამდნენ კატებს, ძაღლებს, მღრღნელებს, სულ სასოწარკვეთილი შეშლილები კი უკიდურესობამდე მივიდნენ.
1922 წლის 30 იანვარს ბოლშევიკებმა აკრძალეს კანიბალიზმის შემთხვევებზე ცნობების გამოქვეყნება. კანიბალიზმი იყო თათრეთშიც. მსხვერპლებად იქცეოდნენ უფრო სუსტები-ბავშვები, მოხუცები. ოჯახები თავიდან იშორებდნენ ზედმეტ მჭამელებს. ვისაც აღარ ჰქონდა ადამიანის მოკვლის ძალა ჭამდა გვამს. ჭამდნენ საკუთარ შვილებსაც.
ყაზანის უმაღლესი წოდების წარმომადგენლები ყიდიან სამოსს და ნივთებს რათა იყიდონ საჭმელი
Представители высших слоев общества в Казани распродают одежду и вещи, чтобы купить еды. Фото: Public Domain
მწერალმა მიხაილ ოსორგინმა ემიგრაციაში აღწერა შიმშილისგან გაგიჟებულთა კანიბალიზმიც :
” შეძრწუნებით და ზიზღით წერდნენ ” კანიბალიზმის შემთხვევებზე, მაგრამ ეს უკვე გავრცელებული მოვლენა იყო და არა ცალკეული შემთხვევები. ჩვევაც კი გაჩნდა. ჯერ ჭამდნენ თავს, შემდეგ შიგნეულს და ბოლოს კარგ ხორცს რომელიც უფრო გვიან იხრწნება. ჭამდნენ უპირატესად მიცვალებულ ნათესავებს. აჭმევდნენ უფროს ბავშვებს, არ ინდობდნენ ცხოვრების არმცნობ ძუძუმწოვრებს… ჭამდნენ ცალ-ცალკე და არა საერთო მაგიდასთან, ამაზე ხმას არ იღებდნენ”
ანუ ლენინიზმის მიერ გაგიჟებულ-გაველურებულ საცოდავებსაც დარჩათ სირცხვილის გრძნობა და ცოდვის განცდა.
ამით გაგიჟებულმა მაქსიმ გორკიმ 1921 წლის ივლისში მიმართა ” ყველა პატიოსან ადამიანს” და დახმარება სთხოვა საერთაშორისო საზოგადოებას.
შიმშილისგან მილასლასებულებს ეხმარებოდნენ კერძო და საქველმოქმედო ორგანიზაციები, მათ შორის ნორვეგიელი მკვლევარი ფრიტიოფ ნანსენის მისია, რუსეთის დამშეულების დამხმარე საერთაშორისო მუშათა კომიტეტი, და, ყველაზე მეტად, დახმარების ამერიკული ადმინისტრაცია.
ამ ორგანიზაციამ უკვე სექტემბერში გახსნა პირველი ბავშვთა სასადილოები. ამერიკულ დახმარებას სხვადასხვანაირად უყურებდნენ:
” ამერიკელებს ყაზანში ჰქონდათ რამოდენიმე სასადილო ბავშვებისთვის. მათ ბევრს უშველეს, გადაატანინეს უმძიმესი დღეები, მაგრამ ვერაფრით შეურიგდება რუსული გრძნობა ამერიკულ სისტემა.
ამერიკელები რა თქმა უნდა არ ცდებიან, ყველას ვერ უშველი, უნდა აირჩიო.
ისინი ეხმარებიან სიცოცხლისუნარიანებს…. თუ არაა სიცოცხლიანი რატომ უნდა მისცე პორცია რომელიც დაანაყრებს სიცოცხლისუნარიან ბავშვს…
და ქუჩებში ყინვაში დადიან გალურჯებული ბიჭები. შედიან სასადილოებში და უყურებენ თუ როგორ ყლაპავს ვიღაცა ხორცის ნაჭერს, შემდეგ კი მიძვრებიან მაგიდის ქვეშ და მაწანწალა ძაღლების მსგავსად აგროვებენ ნამცეცებს…”’ მორდვაში და ბაშკირებში ბავშვებს ხოცავდნენ კიდეც რათა არ ენახათ მათი შიმშილით ტანჯვით სიკვდილი….
საბჭოთა ტანკით თბილისის დეგამსახურდიზაციის შემდეგ გაივსო საქართველოს დედაქალაქი უპატრონო მაწანწალა ბავშვებით….ნაცნობი სურათია….
უნდა ითქვას რომ ლენინის დიდი მცდელობების მიუხედავად კანიბალიზმი რუსეთში მაინც არ გადაქცეულა მასობრივ მოვლენად ასე რომ იმედი მაინც არ უნდა დავკარგოთ….
ქვევით ლენინიზმის მიერ მოწყობილი შიმშილით დახოცილთა ფოტოებია. დაგინდობთ და მთლად საზარელ ფოტოებს არ გაჩვენებთ.
მაგრამ გერმანიის დახმარების გარეშე ლენინი ვერ ჩაიდენდა ამდენ საშინელებას და ვერ დაამყარებდა ტოტალიტარულ რეჟიმს. ამაზეც უნდა ითქვას ორიოდე სიტყვა.
ლენინმა თავისი მსოფლმხედველობა შეაუღლა კლასთა ომის და სოციალური ჰიგიენის ცნებებთან.
რევოლუციის მიზანი იყო რუსეთის მიწის გაწმენდა და ეს უნდა გაეკეთებინა წინასწარ გაწმენდილ პარტიას. საზოგადოების და გამწმენდი პარტიის გასაწმენდად კი აუცილებელია მასობრივი ტერორი.
ლენინმა ეს აზრი ჩამოაყალიბა უკვე 1900-ან წლებში.
»Dominique Colas, « Lénine et la terreur de masse », Quand tombe la nuit, L’Age d’Homme, Lausanne, 2001- დომინიკ კოლა, ” ლენინი და მასობრივი ტერორი”, როდესაც ღამდება, 2001
ლენინი მისი მე-19 საუკუნის ბოლოს ნაწერებიდან შეძლებულ გლეხებს, კულაკებს, უწოდებდა ვამპირებს და სისხლისმსმელებს.
1905 წელს ლენინი დაეყრდნო მარქსის ტექსტებს ინგლისში კაპიტალის დაგროვების და იქ მომხდარი cleaning of estates -ის შესახებ. ამით მან თქვა რომ საჭიროა რუსული მიწის გაწმენდა და გა,ოიყენა სიტყვა ”ჩისტკა”-წმენდა. ეს სიტყვა ლენინმა ასევე გამოიყენა პარტიის წმენდის აღსანიშნავად.
პარტიამ უნდა გააკეთოს ის რაც კაპიტალიზმა გააკეთა დასავლეთში, განსაკუთრებით კი უნდა გაიწმინდოს სოფელი.
Dominique Colas, « Lénine et la terreur de masse », Quand tombe la nuit, L’Age d’Homme, Lausanne, 2001.
1918 წლის გაზაფხულზე აღარაა ლაპარაკი მტრებთან ბრძოლაზე, მტრები მაინც ადამიანები არიან. ლაპარაკია მავნე მწერების, პარაზიტების, ვამპირების მოსპობაზე.
1918 წლის აგვისტოს ლენინმა 2 წერილობითი ბრძანება გაუგზავნა პროვინციის ბოლშევიკთა ხელმძღვანელებს.
ლენინმა მაგალითად ნიჟნი ნოვგოროდელ ბოლშევიკებს უბრძანა მასობრივი ტერორის მოწყობა, ჯარისკაცების გამალოთებელი კახპების დახვრეტა-გადასახლება, ცარისტული არმიების ოფიხრების, მენშევიკების და ”საეჭვო” პირების გაწყვეტა. მან ბრძანა პენზას პროვინციაში კულაკების, მღვდლების და თეთრგვარდიელების გაჟლეტა და საეჭვო ტიპების საკონცენტრაციო ბანაკში დამწყვდევა.
ლენინის მასობრივი ტერორი არ ნიშნავდა ბოლშევიკებისადმი მტრულად
განწყობილი ინდივიდების დახოცვას. ეს იყო რუსეთის მოსახლეობის მთელი ჯგუფების-მენშევიკი რკინიგზელების, მღვდლების, კულაკების მოსპობას.
ლენინის თქმით ესენი იყვნენ მავნე მწერები, რწყილი-ტილები,პარაზიტები, ნეხვი რომლებისგანაც უნდა გაიწმინდოს რუსეთი.
ბოლშევიკური გადატრიალების მეხუთე წლისთავზე ლენინმა სიხარულით აღნიშნა რომ რეკორდულად მოკლე დროში გავლილი იქნა რევოლუციის პირველი ეტაპი-მოისპო ძველი ინსტიტუტები და ბოლშევიკები შეადარა ავგიას საჯინიბოების გამწმენდ ჰერაკლეს.
ლენინის თქმით არიან მავნე მწერებზე უარესებიც რომლებიც მან გამოაცხადა შუა საუკუნეების ნაკელად.
საუკუნეების ნაკელად.
ამ ლოღიკის ემბლემატური გამოხატულება არის კიევის ჩეკას ჟურნალში ”წითელი მახვილის” 1918 წლის 18 აგვისტოს ნომერში:
” ჩვენი მორალი უმაგალითოა, ჩვენი ადამიანობა აბსოლუტურია ვინაიდან ის ეფუძნება ახალ იდეალს: ჩაგვრის და ძალადობის ყველა ფორმის მოსპობას.
ჩვენთვის ყველაფერი ნებადართულია ვინაიდან ჩვენ პირველებმა აღვმართეთ დასაჩაგრად და დასამონებლად არმედ კაცობრიობის გასანთავისუფლებლად მისი ბორკილებისგან.
სისხლი? დაე იდინოს სისხლის ნაკადებმა ვინაიდან სისხლი პირატი ბურჟუაზიის შავ დროშას გადააქცევს რევოლუციის წითელ დროშად.
ვინაიდან მხოლოდ ძველი სამყაროს საბოლოო სიკვდილი გაგვანთავისუფლებს ტურა-შაკალების დაბრუნებისგან”.
ასეთები არიან ბოლშევიკები და ნეობოლშევიკი გოგიაგვახარიები, ვინც მათ არ მოეწონებათ აცხადებენ იმათ მავნე მწერ-ჭიაღუბად, პარაზიტებად, ტურა-შაკალებად, პროვინციელ ფაშისტებად და ჰერი… ისმის კალაშნიკოვის კაკანი…
Une expression emblématique de cette logique se trouve dans Le Glaive Rouge, le journal de la Tchéka de Kiev[10], en date du 18 août 1918 : « Notre moralité n’a pas de précédent, notre humanité est absolue car elle repose sur un nouvel idéal : détruire toute forme d’oppression et de violence. Pour nous tout est permis, car nous sommes les premiers au monde à lever l’épée non pas pour opprimer et réduire en esclavage, mais pour libérer l’humanité de ses chaînes. Du sang ? Que le sang coule à flots ! Puisque seul le sang peut colorer à tout jamais le drapeau noir de la bourgeoisie pirate en étendard rouge, drapeau de la Révolution. Puisque seule la mort finale du vieux monde peut nous libérer à tout jamais du retour des chacals »[11]. Le terme de « chacal », qui illustre l’animalisation de l’ennemi dans la phraséologie des activistes bolcheviks, sera utilisé de manière régulière par les gardiens des camps des îles Solovki, comme en attestent les témoignages terrifiants de deux rescapés[12]. Cette animalisation ou réduction à l’état abject de l’ennemi est omniprésente dans les discours et les écrits de Lénine, tels que Dominique Colas (2017) les a analysés chronologiquement. Elle est intimement liée au projet de construction d’une société « Une » – un terme qui revient de manière réitérée sous la plume de Vladimir Oulianov, comme nous l’avions synthétisé dans « Que faire de Lénine ? » :
« Le but de la révolution est clairement défini par le projet d’instaurer une société totalement Une : « une volonté unique », « un modèle unique », « un principe unique », « un plan unique », « une unique usine russe », « obéir comme un seul homme », et, bien entendu, « un parti unique ». Pour atteindre cet objectif d’unicité totale, pour répondre à la question germinale Que faire ?, la méthode est l’épuration, la « lutte à mort » et « l’anéantissement » de tous les ennemis. Le vocabulaire pour désigner ces derniers relève de la déshumanisation, voire parfois de la démonologie (comme en Chine sous Mao). On rencontre dans les écrits et propos de Lénine et des bolchéviques des termes comme : vermine, racaille, laquais, bandit, vampire, pourriture, suceur de sang, fumier, merde, hystérique (pour les femmes), hérétique, rapace, scorpion, punaise, poux… » (ndlr : toutes les expressions sont de Lénine)
Citons, à titre d’exemple, ce texte de Lénine, daté du 27 décembre 1917 (repris par Besançon, 1977, p. 332), extrait de Comment organiser l’émulation :
« Débarrasser la terre russe de tous les insectes nuisibles, des puces (les filous), des punaises (les riches), et ainsi de suite. Ici on mettra en prison une dizaine de riches, une douzaine de filous, une demi-douzaine d’ouvriers qui tirent au flanc (à la manière des voyous, comme le font de nombreux typographes à Petrograd, surtout dans les imprimeries du parti). Là, on les enverra nettoyer les latrines. Ailleurs, on les munira, au sortir du cachot, d’une carte jaune afin que le peuple entier puisse surveiller ces gens malfaisants jusqu’à ce qu’ils soient corrigés. Ou encore on fusillera sur place un individu sur dix coupables de parasitisme. »
ტოტალიტარული და კრიმინალური რეჟიმის საფუძვ;ები იყო ლენინის აზრში, სიტყვებში და ქმედებებში .
სტალინიზმი და ბელადის კულტი სულაც არ ყოფილა რევოლუციის ღალატი როგორც ამას აცხადებდნენ ნაძირლები ლევ ტროცკი და ნიკიტა ხრუშჩოვი.
მათ თავისი სისხლიანი ხელები შეაწმინდეს სტალინს და გამოაჩინეს თავი ანგელოზებად.
Oleg Khlevniuk, Staline. Trad. de l’anglais par Évelyne Werth. Préface de Nicolas Werth. Belin, 614 p., 25 €
1917 წლის ოქტომბერში ძალაუფლების აღებამდე სტალინი უფრო ზომიერი იყო ვიდრე ლენინი. ”პრავდას”
ხელმძღვანელებს, მაშ, სტალინსაც, არ ესმოდათ შვეიცარიაში მყოფი ლენინის რადიკალიზმი.
ისინი ფიქრობდნენ რომ ლენინს არ ესმოდა ქვეყნის რეალური მდგომარეობა და ამიტომ იყო ის ამდენად რადიკალური.
მაშ სწორედ ლენინმა გაამხეცა კარგი და ნიჭიერი ქართველი ბიჭუნა სოსელო ჯუღაშვილი, მოახდინა მისი რადიკალიზაცია 1917 წელს და დაღუპა ისიც, წერს Khlevniuk.
ამის შე.მდეგ დაიწყო სტალინმა ლენინის ნაბიჯებით სიარული.
მითი კარგ ლენიზე და ტროცკიზე და მოღალატე ბოროტ სტალინზე არამზადა ხრუშჩოვის და მისნაირთა მოგონილი ტყუილია. სტალინი მისდევდა ლენინურ პოლიტიკას. მეორე ბოლშვიკურ რევოლუციად წოდებული რაღაცაც // დიდი ბრუნი// ისეთივე ლენინური რევოლუცია იყო როგორც პირველი.
1929 წლის რევოლუციური პროგრამა იყო ახალი ეკონომიკური პოლიტიკა-ნეპის უარყოფის შემდეგ.
სოციალი ჯერ არაა იმიტომ რომ კაპიტალიზმი ისევ აქაა და საჭიროა მისი ყველა გამოვლინების მოსპობა მათ შორის ან ყველაზე მეტად პარტიის შიგნით.
რაც უფრო ახლოა ბედნიერი მომავალი მით უფრო მწვავეა კლასთა ბრძოლა, მაგრამ კაპიტალიზმი გარეთაცაა იაპონური და გერმანული მუქარის ფორმით. არაა დასავიწყი. დასავლური დემოკრატიების კაპიტალიზმიც…
ესაა მხეცური ლენინური მანიქევლობა და არა სტალინიზმი.
ლევ ტროცკის აქვს მხეცობის და ტერორის მოწყობის გენია
Léon Trotski (1879 – 1940)-პერმანენტული-მუდმივი რევოლუციის თეორეტიკოსი.
Le théoricien de la révolution permanente
1927 წლის 15 ნოემბერს საბჭოთა კავშირის კომპარტიიდან გარიცხული ლევ ტროცკი იქცა სტალინის და ტერორის შეურიგებელი მოწინააღმდეგის მითად, მაგრამ ეს ტყუილი, მატყუარა მითია.
1917 წლის ოქტომბრის ბოლშვიკურმა გადატრიალებამ მოაწყო მეოცე საუკუნის ისტორიის პერესტროიკა და ლევ ტროცკი ლენინთან ერთად მთავარ როლს ასრულებდა ამ პერესტროიკაში. სტალინი კი იყო ამათი და არა კეკეს და ბესოს შვილი. კეკეს და ბესოს შვილი იყო სოსელო ჯუღაშვილი რომელმაც შესანიშნავი ლექსი დაწერა თავად რაფიელ ერისთავზე.
ავტორი Kenneth Ackerman იკვლევს ბატონი-ვაჟბატონი ლევ ტროცკის ცხოვრებას რამოდენიმე კვირით ადრე რუსეთის დროებითი მთავრობის დამხობამდე.
რევოლუციის დასაწყისში ლევ ტროცკიმ დააფუძნა და დაამკვიდრა სტალინის დიქტატურისთვის საჭირო ყველა ელემენტი”, ხსნის Ackerman.
ლევ ტროცკი იყო ომის კომუნიზმის, ბოლშევიკურ კომუნისტურ პარტიაში ძალაუფლების ცენტრალიზაციის დიდი მომხრე. მან მონაწილეობა მიიღო ბოლშევიკური საიდუმლო პოლიცია ჩეკას შექმნაში, მან შექმნა ბოლშევიკების წითელი არმია. ყველაფერმა ამან ხელი შეუწყო დიქტატორული კომუნისტური სახელმწიფოს
// ანუ მსოფლიოში პირველი ტოტალიტარული რეჟიმის// შექმნას.”
“In the early days of the Russian Revolution, Trotsky put all of the elements in place for the Stalinist dictatorship,” says Ackerman. “He was a strong supporter of war communism, the centralization of power in the Bolshevik Communist Party, and he helped create the secret police, the Cheka. All of these things helped to create a dictatorial-communist-state.”
მაგრამ მოგვიანებით მან დაიწყო იმის აღქმა თუ რა ბოროტების აგებას შეუწყო ხელი, სწამს Ackerman.-ს.
მაგრამ ეშმაკმა ლევ ტროცკიმ შემდეგ ყველაფერი გადააბრალა და ხელები შეაწმინდა სტალინს.
ცოტა კიდევ დავააკვირდეთ წითელი ტოტალიტარიზმის ამ დევგმირს.
1879 წლის 7 ნოემბერს რუსეთის ებრაული ბურჟუაზიის ოჯახში დაბადებული ლეონ ბრონშტეინი რევოლიცინრობდა ოდეს სამართლის უნივერსიტეტში რის გამოც ის 1898 წელს გააციმბირეს.
ციმბირიდან გაქცეულმა ლეონ ბრონშტეინმა მიატოვა ცოლი და 2 შვილი და წავიდა ლონდონში სადაც მიიღო ფსევდონიმად ოდესაში ნმისი ერთ-ერთი მეციხოვნე ტროცკის გვარი. ლონდონში ის მიუჯდა ლენინს.
მას შემდეგ ლევ ტროცკი მონაწილეობდა რუსეთის მუშათა სოციალ-დემოკრატიული პარტიის დებატებში. ამ პარტიიდან გაჩნდა ბოლშევიკური // თუ კომუნისტური პარტია.
1905. წლის იანვრის რევოლუციური დღეების შემდეგ ის დაბრუნდა რუსეთში და გახდა სანკტ-პეტერბურგის საბჭოს თავმჯდომარე. ტროცკი ისევ დაიჭირეს და გადაასახლეს. ის ისევ გაიქცა და წავიდა ვენაში.
ინტელექტუალი ბოლშევიკი ლევ ტროცკი გახდა პერმანენტული რევოლუციის ქადაგი და აქტივისტი. რუსეთი მისთვის იყო მხოლოდ საყრდენი წერტილი, ბერკეტი მთელ მსოფლიოში ბოლშევიკური გადატრიალებები-სასაკლაოების მოსაწყობად.
ლევ ტროცკი უსარგებლოდ თვლიდა რუსეთისთვის ბურჟუაზიულ რევოლუციას. მან მოითხოვა ”პროლეტარიატის დიქტატურის დაუყოვნებლად დამყარება და დაახლოვება ევროპის მუშათა მოძრაობებთან.
ლევ ტროცკი თებერვლის დემოკრატიული რევოლუციის შემდეგ შევიდა ბოლშევიკთა პარტიის ცენტრალურ კომიტეტში. როგორც პეტროგრადის //ყოფ. სანკტ-პეტერბურგის// საბჭოს თავმჯდომარემ მან ძალიან აქტიური მონაწილეობა მიიღო ბოლშევიკურ გადატრიალებაში.
საგარეო საქმეთა სახალხო კომისრად დანიშნული ლევ ტროცკი მონაწილეობდა სამშვიდობო მოლაპარაკებებში გერმანიასთან // ჯერ ისევ იყო მსოფლიო ომი//. მას და ლენინს ეგონათ მათ მიერ მოწყობილი სასაკლაოთი მოხიბლული გერმანელი პროლეტრებიც მოაწყობდნენ ასეთ სასაკლაოს გერმანიაში.
ლევ ტროცკიმ გერმანელებს მისცა თითქმის ყველაფერი რაც მათ მოითხოვეს.
სტალინს უნდოდა ” სოციალიზმი ერთადერთ ქვეყანაში”, ტროცკის კი უნდოდა გლობალური პერმანენტული რევოლუცია-სასაკლაო ყველგან დიქტატურით და გულაგით.
1938 წელს პარიზის ახლოს ტროცკიმ დაარსა მე-4 ინტერნაციონალი რომელსაც უნდა შეეცვალა მოსკოვის მორჩილი მესამე ინტერნაციონალი. ტროცკის აყვა უამრავი ტროცკისტული პარტია მთელ მსოფლიოში.
L’usage de la Terreur comme système de gouvernement, après la Révolution russe, est légitimé par Trotski, la violence étant nécessaire pour « terrifier l’adversaire ». Il ne se distingue pas sur ce point des autres dirigeants. Mais Trotski est un des bolchéviks allant le plus loin dans la théorisation et la justification de la violence politique et de la Terreur18. Il expose notamment ses vues dans son livre Terrorisme et communisme.
Durant la guerre civile russe, Trotski était parmi les dirigeants bolchéviqueსs les plus prompts à utiliser la violence politique et la terreur, comme à les justifier au nom de la lutte pour la victoire de la révolution. Son contemporain Boris Souvarine estimait, plus tard, ainsi que « Trotski était persuadé que toute difficulté, toute résistance pouvaient être surmontées par ce seul mot : “fusiller !”. »
Trotski est, avec Lénine, à l’origine d’un appareil de répression inédit en Russie tsariste, le camp de concentration. Afin de protéger les paysans pauvres formés en comités depuis le , il ordonne la création des deux premiers camps en Russie, à Mourom et à Arzamas, destinés aux « agitateurs louches, officiers contre-révolutionnaires, saboteurs, parasites, spéculateurs. » Il n’est toutefois pas le seul dirigeant bolchévique à avoir cette conception de la violence politique, Lénine enjoignant dès le lendemain d’« enferme[r] les koulaks, les popes, les gardes blancs et autres éléments douteux dans un camp de concentration. » Il fait ainsi partie des dirigeants communistes qui ont engendré ce qui allait devenir le Goulag, qui sera utilisé dans des proportions bien plus massives par Staline durant son règne, bien qu’il ne l’ait pas initié.
ძლივს დთავრდა პირველი მსოფლიო ომი და ბოლშევიზმის პირველმა ფიგურებმა ლენინმა და ტროცკიმ რუსეთი ისროლეს სამოქალაქო ომში. ტროცკი გახდა ომის კომისარი.
მან თავისი ნიჭი გამოავლინა წითელი არმიის სათავეში. მან საბჭოთა ოფცრებს დაუმატა ახალგაზრდა `მოხალისეები და და ულმობლად და დაუნდობლად გათელა ყველანაირი ოპოზიცია.
ლევ ტროცკი იყო კომუნისტური რეჟიმის ყოველგვარი ოპოზიციის რადიკალურად მოსპობა-ამოძირკვის მომხრე. მან მოახდინა ტერორის ინსტიტუციონალიზაცია და მან ბრძანა საეჭვოთა და ოპოზიციონერთა დახვრეტა ყოველგვარი იურიდიული ფორმალობების გარეშე.
ლევ ტროცკი ძალიან მალე შეეჯახა სტალინს რომელსაც ლენინის მსგავსად უნდოდა რევოლუციის გადარჩენა სოფლის მეურნეობის კოლექტივიზაციის და ნეპი-ახალი ეკონომიკური პოლიტიკის მცირე ინდუსტრიის საკითხებზე დროებითი კომპრომისის მეშვეობით.
ლევ ტროცკი თანამედროვე ტერორიზმის თეორეტიკოსი თავისუბლებათა მდევნელი
1936 წელს ლევ ტროცკიმ გამოაქვეყნა ” ტერორიზმის დაცვა”. მისი თქმით ტერორი უნდა იყოს პერმანენტული რევოლუციის იარაღი. პერმანენტული რევოლუცია კი უნდა გადაიქცეს პერმანენტულ სამოქალაქო ომად.
ტროცკის აზრით ” სამოქალაქო ომი არის ომი პურისთვის.”
ამან საბჭოთა კავშირში გამოიწვია ყველა დროის ერთ-ერთი უდიდესი შიმშილი რომელმაც დაღუპა მილიონობით ადამიანი.
აი, მაგალითად მწერალი მაქსიმ გორკის აზრი რომელიც მან 1917 წლის ნოემბერში გამოაქვეყნა ჟურნალში
”ნოვაია ჯიზნ”. გორკიმ დაგმო ” ძალაუფლებით მოწამლული ლენინი ,ტროცკი და მათი კომპანიონები სიტყვის და პიროვნების თავისუფლებისადმი, ყველა უფლებებისადმი მათი დამოკიდებულების გამო. ამ უფლებებისთვის იბრძოდა დემოკრატია. … მშრომელებმა არ უნდა მისცენ ავანტურისტებს და გიჟებს სამარცხვინო, უაზრო და სისხლიანი დანაშაულების ჩადენის საშუალება. ეს დანაშაულები ძვირად დაუჯდება პროლეტარიატს და არა ლენინს”.
Manifestation pro-Staline du Parti Communiste d’Israël à Tel-Aviv, 1948
L’Union soviétique a accordé une reconnaissance diplomatique à Israël le 17 mai 1948, trois jours seulement après sa déclaration d’indépendance. Elle a été le premier État au monde à le faire, bien avant les États-Unis.
En 1947, cependant, l’Union soviétique a surpris le monde en annonçant qu’elle soutiendrait le plan de l’ONU visant à partager la Palestine et à créer un État juif.
Le changement de position de Staline en faveur du sionisme était vital. On pourrait même dire qu’Israël n’existerait peut-être pas sous sa forme actuelle si l’Union soviétique n’avait pas offert son soutien. Les historiens soupçonnent Staline d’avoir espéré affaiblir la position de l’impérialisme britannique dans la région, peut-être voyait-il les colons juifs comme une sorte de mouvement de libération nationale. Mais en réalité, la prédiction de tous les marxistes sérieux s’est réalisée : le nouvel État juif est devenu un gendarme pour l’impérialisme.
Le soutien soviétique à Israël ne se limitait pas non plus à des moyens diplomatiques. Via la Tchécoslovaquie, le bloc soviétique a envoyé des armes à la milice sioniste Haganah, qui les a utilisées pour commencer le nettoyage ethnique de la Palestine. En d’autres termes, Staline a apporté un soutien matériel à la Nakba. Le parti communiste d’obédience soviétique, le MAKI, est devenu un important vecteur de soutien à l’établissement de l’État sioniste.
En conséquence de cette politique criminelle, les idées de socialisme et de communisme, qui avaient autrefois un grand attrait pour les masses arabes, ont été discréditées dans toute la région. Aux États-Unis, les communistes officiels étaient déjà habitués à accepter des zigzags soudains dans leur ligne politique. En quelques mois, le CPUSA offrait un soutien inconditionnel au nettoyage ethnique des sionistes et diffusait de faux rapports sur de prétendues atrocités arabes afin de le justifier.
Trotskysme
Les véritables communistes – ceux qui s’opposent au stalinisme – ont toujours rejeté le sionisme. Alors que la bureaucratie de Staline était occupée à conclure des accords avec les puissances impérialistes – d’abord avec les nazis, puis avec les impérialistes « démocratiques » – c’est l’Opposition de gauche dirigée par Léon Trotsky qui a lutté pour l’indépendance politique de la classe ouvrière. Cela signifiait s’opposer à toute forme d’impérialisme et de colonialisme, y compris le sionisme.
Léon Trotsky a déclaré peu avant d’être assassiné par un agent stalinien : « La tentative de résoudre la question juive par la migration des Juifs vers la Palestine peut maintenant être vue pour ce qu’elle est, une dérision tragique du peuple juif. » Il a ajouté avec clairvoyance : « Le développement futur des événements militaires pourrait bien transformer la Palestine en un piège sanglant pour plusieurs centaines de milliers de Juifs. Jamais il n’a été aussi clair qu’aujourd’hui que le salut du peuple juif est lié inséparablement au renversement du système capitaliste. »
Objectifs Étudier les tendances de la mortalité russe pour 1991-2001 avec une référence particulière aux tendances depuis la crise économique russe de 1998 et aux différences géographiques au sein de la Russie.
Conception Analyse des données obtenues auprès du comité des statistiques de l’État russe pour 1991-2001. La mortalité toutes causes confondues a été comparée entre sept régions fédérales. La comparaison des taux par cause a été effectuée pour les jeunes (15-34 ans) et les adultes d’âge moyen (35-69 ans). Le nombre d’adultes russes décédés avant l’âge de 70 ans au cours de la période 1992-2001 et dont les décès étaient attribuables à une mortalité accrue a été calculé.
Principaux critères de jugement Âge, sexe et cause de mortalité spécifique normalisés pour la population mondiale.
Résultats La mortalité a considérablement augmenté après la crise économique de 1998, l’espérance de vie tombant à 58,9 ans chez les hommes et à 71,8 ans chez les femmes en 2001. La plupart de ces fluctuations étaient dues à l’évolution de la mortalité due aux maladies vasculaires et aux morts violentes (essentiellement suicides, homicides, empoisonnement accidentel et incidents de la circulation) chez les adultes jeunes et d’âge moyen. Les tendances étaient similaires dans toutes les régions de Russie. Entre 1992 et 2001, entre 1992 et 2001, 2,5 à 3 millions d’adultes russes de plus sont morts à l’âge moyen que ce à quoi on aurait pu s’attendre sur la base de la mortalité de 1991.
Conclusions La mortalité russe était déjà élevée en 1991 et a encore augmenté au cours de la décennie suivante. Les fluctuations de la mortalité semblent fortement corrélées aux facteurs économiques et sociétaux sous-jacents. Au niveau individuel, la consommation d’alcool est fortement impliquée dans le fait qu’elle est au moins partiellement responsable de bon nombre de ces tendances.
Les énormes fluctuations de la mortalité russe au cours des années 1990 ont suscité beaucoup d’intérêt. 1 – 3Bien que la mortalité adulte russe ait été relativement élevée en 1991 par rapport aux niveaux en Europe occidentale, elle a augmenté rapidement dans la période qui a immédiatement suivi l’éclatement de l’Union soviétique, avec une augmentation plus marquée chez les hommes. Par la suite, une forte amélioration a été observée au cours de la période 1995-8. Les analyses de ces tendances ont identifié les maladies vasculaires et les causes externes comme étant responsables de la plupart des changements et se sont concentrées sur le rôle de l’alcool et du stress socio-économique liés aux changements économiques rapides. 1 – 6 Les informations au niveau individuel sur les facteurs étiologiques possibles sont cependant limitées.
La Russie a connu une nouvelle crise économique en 1998, notamment une dévaluation rapide de sa monnaie et une augmentation de la pauvreté. Cette crise économique a coïncidé avec une nouvelle augmentation de la mortalité adulte au cours des trois années précédant 2001, l’espérance de vie tombant à 58,9 ans chez les hommes et à 71,8 ans chez les femmes, des niveaux similaires aux points bas atteints en 1994. La cause de cette récente baisse spectaculaire de l’espérance de vie n’est pas connue. Nous avons examiné les tendances spécifiques à la maladie au cours de cette période afin de clarifier ces modèles uniques.
“წინაპრების მიერ ნაწინასწარმეტყველები ახდა დედამიწა აივსო ბანდებით, დანაშაული ხდება ყველგან, დიდებს აღარ ძალუძთ ხალხთან დაძმობილება,ადამიანთა გული მოძალადეა, ვეღარ იცინიან. ვერ ერთი ხმა ვერ იქნება მართალი არეულობისა და ალიაქოთის წლებში, ძმობას ხელს უშლის შიმშილი, ადამიანის გული დაკავებულია მხოლოდ საკუთარი თავით,ქვეყანა შემცირდება მაგრამ უფროსების რაოდენობა დიდი იქნება, დიდი იქნება გადასახადები, ნათელი, სინათლე მოშორდება ადამიანს….”
ამ პუბლიკაციის წყალობით გაცხადებულია ძველი ეგვიპტის ბრძენთა არაჩვეულებრივი წინასწარმეტყველებები.
რა უნდა გაკეთდეს? კითხულობენ ისინი და იხსენებენ ბედნიერ დღეებს.
უნდა გავაცნობიეროთ სინამდვილე,უნდა დავინახოთ რომ არაა მხიარული და შემოქმედებითი სულიერება და ნამდვილ ღირებულებებზე დაფუძნებული სოლიდარობა.
მართლაც,”ტანჯვა არის ყოველ გზაზე, დაიწყო ომი,აღარაა წინამძღოლი”, მაგრამ თუ კი ყურს დავუგდებთ “გულის ხმას” და დავიბრუნებთ დაკარგულ ჰარმონიას მაშინ შესაძლებელია მდგომარეობიდან გამოსავლის მონახვა.
ძველი ეგვიპტის წინასწარმეტყველებები,ანდრე ფერმას და რამზესის ინსტიტუტის დირექტორი მიშელ ლაპიდუსის მიერ თარგმნილი და კომენტირებული ტექსტები //Prophéties de l’Egypte ancienne; Textes trqduits et commentés par André Fermat et Michel Lapidus Directeur de l’Institut Tamsès,Collectio, Egypte,La Maison de Vie,1999
შემოკლებული თარგმანი ფრანგულიდან —————————————————————————————–
“იპუ-ურის მოთქმა გოდება” არის ლეიდენის მუზუმში ნომერი 344-ით დაცული პაპირუსი, ამიტომ მას ლეიდენის პაპირუსი ეწოდება. პირველი შუალედური პერიოდით დათარიღებულ ამ დოკუმენტს ასევე ჰქვია “იპურ-ურის წინასწარმეტყველება”.
შედარებით ცუდ მდგომარეობაში მყოფი ეს ხელნაწერი მე-19 საუკუნის დასაწყისში იპოვეს მემფისში. 1828 წელს ის იყიდა ლეიდენის მუზეუმმა ჰოლანდიაში.
სერ ალან გარდინერმა კურსივული დამწერლობით დაწერილი ეს ტექსტი მთლიანად თარგმნა მხოლოდ 80 წლის შემდეგ,1909 წელს.
ამ ხელნაწერში მწერალი იპუ-ური აფრთხილებს მკითხველს რომ სოციალური ორგანიზაციის ჩამოშორება მაატისგან დამღუპველია.
ესაა დიდი მოთქმა-გოდება თანამედროვეობის უბედურებათა გამო.
სუსტი სუვერენი პეპი მეორეს ხან
გრძლივმა მეფობამ დააჩქარა ძველი იმპერიის დაცემა. სახელმწიფო თანდათანობით ხელში ჩაიგდო ოლიგარქიამ რომელიც მოახრჩობს მონარქიულ სისტემას. ამას ემატება ყველაზე ღარიბი კლასებიდან გამოსული ოპოზიციის ძალები. ხალხის ფართო ფენები მოინდომებენ სიმდიდრეს და საკუთრებას და მე-6 დინასტიის დასასრულისთვის მოახდენენ სოციალურ რევოლუციას// ვიკიპედია//.
Les lamentations d’Ipou-Our est un texte sur papyrus dit « de Leiden », répertorié au musée de Leyde (Hollande) sous le n° 344. Ce document datant de la première période intermédiaire est également connu sous le nom de « Prophétie d’Ipour-Our » . Il fut découvert en relativement mauvais état à Memphis, au début du XIXe siècle. En 1828, le musée de Leyde, aux Pays-Bas, en fit l’acquisition et l’étiqueta Leiden 344. Ce n’est que quatre-vingts ans plus tard, en 1909, que Sir Alan Gardiner, traduisit le texte entier rédigé en écriture cursive.
Dans ses lamentations (on trouve aussi parfois dans certains ouvrages : Admonitions), Ipou-Our, un scribe, met en garde contre toute organisation sociale détournée de Maât ; c’est une longue déploration des malheurs du temps présent. Le trop long règne de Pépi II, souverain faible, a précipité le déclin de l’Ancien Empire. Les cadres de l’État sont peu à peu accaparés par une oligarchie qui va étouffer le système monarchique ; à cela s’ajoutent des forces d’opposition venues des classes les plus humbles : de larges couches populaires prétendent aux richesses et à la propriété, et engendrent à la fin de la VIe dynastie une révolution sociale. ——————————————————————————————
ტექსტს აკლია დასაწყისი. არ ვიცით სახელი ფარაონისა ვინც მიიწვია იპუ-ური და ამ უკანასკნელის წოდებები. მეტიც,ჩვენ გვაქვს მხოლოდ ბოლო 8 ფურცლის ნახევარი და მწერალმა როგორც ჩანს ძველი ვერსიის გადაწერისას დაუშვა შეცდომების გარკვეული რაოდენობა. ამ რთულ ტექსტში კიდევ მრავალი გამოცანაა.
იპუ ური აღწერს კატასტროფულ ვითარებას: ოქროს ხანა დავიწყებული იქნება, გამეფდებიან მოძალადეები,დამნაშავეები და ქურდები. იერარქია მოისპობა, ყველა ღირებულება მიეცემა დავიწყებას. აღარ შეასრულებენ რიტუალებს, აღარ მიართმევენ ძღვენს ღვთაებებს,მეფის სასახლეს გაძარცვავენ,ფარაონის მუმიას წაბილწავენ,საიდუმლოებებს გასთქვავენ, გამეფდება უკანონობა.
მაგრამ ზოგიერთი გაუწევს წინააღმდეგობას ამ უბედურებას.
იმედი ისევ გაჩნდება მას შემდეგ რაც ისინი გაიხსენებენ ნამდვილ ღირებულებებს.
ბედნიერების ხანა დაბრუნდება თუ კი ფარაონს ესმის თავისი მოვალეობა.
1,- საშინელი ხილვა- ძალადობა ცვლის ჰარმონიას კარიბჭის მცველნი ამბობენ: “წავიდეთ და გავძარცვოთ!”
//ტექსტს დასაწყისი აკლია. შეიძლებოდა ყველა ზმნის თარგმნა მომავალში, წინასწარმეტყველების პერსპექტივაში, მაგრამ ასევე შეიძლება ვიფიქროთ რომ წინასწარმეტყველი გადაყვანილია მომავალში და აღწერს ნანახს.
უშიშროების მცველი კარიბჭის მცველები უარს ამბობენ თავისი მოვალეობის შესრულებაზე და გადაიქცევიან მძარცველებად//.
ჯოჯოხეთი
მეპურეები აღარ აცხობენ პურს.
მრეცხავები აღარ რეცხავენ.
სახე დამახინჯებულია.
ყველა ტანჯულია იმიტომ რომ ადამიანი თავის საკუთარ შვილს მიიჩნევს მტრად.
მტრობა ყველგანაა.
სახე ნამდვილად დამახინჯებულია, ადამიანები ერთმანეთს ცემენ.
წავიდეთ, მაშ, მოვიქცეთ ისე როგორც იქცევიან მტაცებლები!
სახე ნამდვილად დამახინჯებულია.
დავიწყებულია ჰორუსის დროის,,ენეადის ხანის წყობა//ჰორუსის დრო და ენეადის ხანა არის ღვთაებრივი დრო, ოქროს ხანა როდესაც არ ყოფილა უბედურება//.
ქვეყანაში მომხდარი არეულობის გამო სათნო და ღირსეული ადამიანი ნაღვლიანი დადის, მაშინ როდესაც უნამუსო
პატარა ადამიანები მორჩილების ნიშნად ქედს იხრიან ბანდების წინაშე.
ყველა სამუშაოდ მიდის შეიარაღებული.
კეთილი ამბობს ჩემი გული იტანჯება ქვეყნის მდგომარეობის გამო ვინაიდან ყველაზე მეტად არსებობს აგრესიულობა.
მშვილდოსანი მუდამ მზადაა სასროლელად.
დანაშაული ყველგანაა.
გუშინდელი ადამიანი, ადამიანი ვინც მზად იყო ტრადიციის დასაცავად, აღარ არსებობს.
ჯოჯოხეთი
ყველა ქურდობს.
მსახური იპარავს ყველაფერს რასაც ხედავს.
წყალდიდობის გენია მოდის,მაგრამ აღარავინ მუშაობს მისთვის.
ყოველი ადამიანი ამბობს: “ჩვენ არ გვესმის თუ რა მოხდა ამ ქვეყანაში”.
ქალები უნაყოფოები არიან. აღარ აჩენენ ბავშვებს. ხნუმი აღარ აკეთებს არსებებს ქვეყნის მდგომარეობის გამო.
//ხნუმი არის მეთუნე ღმერთი რომელიც აჩენს სიცოცხლის ყველანაირ ფორმას,მათ შორის ადამიანს. მისი სახელი მომდინარეობს ფესვიდან ხენემ,შეერთება,ფუნდამენტური ქმედება შემოქმედისა რომელიც სიცოცხლეს აძლევს თავის მეთუნის წრეზე სიცოცხლის გამოვლენისთვის აუცილებელი ძალების გაერთიანებით//.
ღატაკები გამდიდრდნენ. იმას ვისაც არ შეეძლო თავისი საკუთარი ფოსტლების გაკეთება აქვს დიდი ქონება.
მოხელეები ნაღვლიანები არიან.
დიდებულებს აღარ ძალუძთ დაძმობილება ხალხთან და ხალხს ეს უხარია.
ადამიანების გული მოძლადეა. გააფთრებამ მოიცვა ქვეყანა. სისხლი ყველგანაა. სიკვდილის ნაკლებობა არაა. ბევრი მკვდარი დამარხულია მდინარეში. მდინარეა მათი აკლდამა.
სამწუხაროდ განწმენდის ადგილი მდინარეა//წმინდა ადგილს უძახოდნენ ადგილს სადაც სხეულს ამზადებდნენ მუმიფიკაციისთვის. ანარქიის გამო რიტუალებს აღარ ასრულებენ და ერთადერთი ადგილი სადაც ხდება გვამების “განწმენდა” არის ნილოსი//.
იეროგლიფი ანხ, მარადიული სიცოცხლის სიმბოლო. ესაა ანხის ფორმის სარკე ტუტანხამონის აკლდამიდან. Miroir en forme d’ânkh issu de la tombe de Toutânkhamon
კეთილშობილები მოთქვამენ და ღარიბებს უხარიათ.
ყოველი ქალაქი იძახის: “მოვსპოთ ისინი ვინც გვმართავდნენ!”
ადამიანები დაემსგავსნენ იბისს //ანუ გორაობენ ტალახში,ივიწყებენ ძველ ეგვიპტეში მნიშვნელოვან ჰიგიენის წესებს//.
ჭუჭყი ყველგანაა.
ამ დროს არავის აქვს თეთრი სამოსი.
დედამიწა ბრუნავს მეთუნის ბორბლის მსგავსად.
ქურდი გამდიდრდა.
მდიდარი ქურდია.
წმინდა ადგილებისკენ მიმავალი გზა ხმელია. სულიერს ზურგი შეაქციეს ქონების მოსაგროვებლად.
უბრალო ადამიანი ამბობს: რა უბედურებაა! როგორ უნდა მოვიქცე?
სისხლი მდინარედ მოედინება, არა და სვამენ ამ მდინარიდან.
როდესაც ადამიანს ჩაგრავენ როგორც ადამიანს მას სწყურია.
ცეცხლს უკიდებენ კარიბჭეებს, სვეტებს, კედლებს.
მაგრამ ფარაონის სასახლის გალავანი-სიცოცხლე,კეთილდღეობა და ჯანმრთელობა ჯერ კიდევ დგას და მტკიცეა.
სამხრეთელთა გემი ნამდვილად ჩაიძირა.
ქალაქები აოხრებულია.
ზემო ეგვიპტე იქცა უდაბნოდ.
ნიანგები დაძღნენ ადამიანთა ჭამით ვინაიდან ადამიანები საკუთარი ნებით უცვივიან მათ ხახაში // გონდაკარგული ადამიანები ხტებიან ნიანგებით სავსე მდინარეებში//.
დაშინებული და თავზარდაცემული ადამიანები კარგავენ გარჩევის უნარს.
შეგნებული ადამიანები უმცირესობას შეადგენენ.
ყველგან კლავენ ძმას.
ბრძენის სიტყვა აღარ ისმის.
ის ვინც შეიძლება გამხდარიყო სიკეთის მომქმედი ღირსეული ადამიანი ჩაიკარგა მასაში და გაქრა,აღარ ჩანს.
სახლის დიასახლისის შვილი გამოიყურება როგორც მხევალის შვილი.
ოდესღაც დასახლებული და აყვავებული მიწა გადაიქცა უდაბნოდ.
ეგვიპტის პროვინციები მოისპო.
უცხო ბარბაროსი ტომი შემოესია ეგვიპტეს.
უცხოები მოვიდნენ და ეგვიპტელები გაქრნენ ეგვიპტის ყოველი კუთხიდან.
მხევლები მორთულ-მოკაზმულები არიან და კეთილშობილი მანდილოსნები დაეხეტებიან მთელ ქვეყანაში,გატანჯულებს,მათ ეზიზღებათ ცხოვრება.
მათ აღარ შეუძლიათ ერთმანეთის მისალმება და ისინი გაურბიან ერთმანეთს.
ებენის სკივრები დაამტვრიეს.
ფარაოინის სასახლის კუთვნილი სიცოცხლე,კეთილდღეობა და ჯანმრთელობა გაძარცულია.
ვეღარავინ მოგზაურობს და ვაჭრობს.
ვეღარავის მოაქვს ხე ჩვენი მუმიების სარკოფაგებისთვის.
ვეღარავის მოაქვს პროდუქტები რითიც უნდა დაიკრძალონ წმინდა არსებები.
ვეღარ მოაქვთ ზეთი კრეტადან.
გვაკლია ოქრო,აღარაა მასალა ხელოსნებისთვის.
რა დიდი ბედნიერება იყო როდესაც მოდიოდნენ ოაზისთა მკვიდრნი მათი სადღესასწაულო საჩუქრებით. მათი ჭილოფებით,მათი ტყავებით,მათი ცოცხალი მცენარეებით და ქონით,ფრინველით და მთელი მათი სიმდიდრით.
ელეფანტინა და სამხრეთ ეგვიპტის დედაქალაქი თისი ჯანყის გამო აღარ იხდიან გადასახადებს.
ძველეგვიტური ჯვარი-იეროგლიფი ანხი, მარადიული სიცოცხლის სიმბოლო
გვაკლია მარცვლეული, ხე და ტოტები ხელოსნებისთვის.
გვაკლია რიტუალური მცენარეები რომლებიც ოდესღაც ავსებდნენ სასახლის საწყობებს.
რა უნდა ვაკეთოთ ეხლა?
ყველაფერი დანგრეულია.
აღარავინ იცინის, მთელ ქვეყანაში ისმის მოთქმნა-გოდება.
ეხლა მქონებელია ის ვისაც არაფერი ჰქონდა.
ისინი ვინც ოდესღაც ხალხს შეადგენდნენ ეხლა უცხოელები გახდნენ.
ყოველი ადამიანის თმები დაეცა//ძველი ეგვიპტელები თმებს იკრიჭავდნენ გლოვის ნიშნად//. კაცს ვეღარ გაარჩევთ კაცუნასგან და არარაობისგან.
ხმაურმა და გნიასმა დააყრუა ადამიანები.
არეულობის ამ წლებში ხმა ვეღარ იქნება მართალი.
ხმაური არ წყდება.
დიდებიც და პატარებიც ამბობენ რომ მათ უნდათ სიკვდილი.
პატარა ბავშვები ამბობენ რომ მშობლებს არ უნდა გაეჩინათ ისინი.
ბავშვებს ხოცავენ.
ხნუმი მოსთქვამს და ქვითინებს თავისი სისუსტის გამო // მეთუნე შემოქმედ ღმერთს აღარა აქვს შემოქმედის ძალა//.
წმინდა ადგილებში მყოფი გვამები მიგდებულია.
მუმიების მკეთებელთა საიდუმლოებები გამჟღავნებულია.
გაქრა ის რაც ჩანდა ჯერ კიდევ გუშინ.
ქვეყანა დარჩა მისი სისუსტის ანაბარა.
დელტა აღარაა დაცული მთლიანობაში, ქვემო ეგვუპტის გული სავსეა დამპყრობელებისთვის იოლად მისადგომი გზებით.
რისი გაკეთება შეგვიძლია? გაქცევა შეუძლებელი გახდა.
არ არსებობს წამალი ამ უბედურების წინააღმდეგ.
სახლთა დიასახლისები გაიტანჯებიან ისე როგორც იტანჯებოდნენ მხევლები.
მუსიკოსი ქალები ჩაკეტილები არიან მათი სახლების შიგნით მათ ოთახებში.
ის რასაც ისინი უგალობდნენ ქალღმერთს გადაიქცა სამგლოვიარო სიმღერად.
სიბრძნის სიტყვების გადამცემნი აბრუნებენ წისქვილის ქვებს,დოლაბებს.
ადრე მათ ქალბატონთა ბრძანებების შემსრულებელი მხევლები ეხლა გატლეკილები არიან.
ხეები დაეცა, მათი ტოტები გაშიშვლდა, მსახური გაიქცა მისი სახლიდან.
ამის გამოგონენი იტყვიან რომ ბავშვებს აღარ ექნებათ სიუხვე, გემრიელი ხილი. რა უგემურობა და უგემოვნებობაა ეხლა.
დამშეული წარჩინებულები იტანჯებიან მაშინ როდესაც მსახურები დანაყრებულები ბრძანდებიან.
ცხოველების გულიც იცრემლება, დასტირის ქვეყნის მდგომარეობას.
ტერორი კლავს, ბატონობს ძალადობა, ადამიანი ცემს და კლავს ღვიძლ ძმას, დედამისისგან გაჩენილს.
მაშ რა მოხდა? პასუხი: ყველაფერი დაინგრა.
ადამიანები ჭამენ წყალში გარეცხილ ბალახებს.
მათ არა აქვთ ხილი,ბოსტნეული,არ ჰყავთ ფრინველი.
დამშეული ადამიანები ღორებს პირიდან გლეჯენ ლუკმას.
შიმშილი შეუძლებელს ხდის ძმობას.
ნათესები ყველგანაა მომსპარი.
აღარაა სამოსი, აღარ არიან ცხებულნი ზეთით,ყველა ხედავდა რომ აღარაფერია, საწყობები ცარიელია, საწყობის მცველები წვანან იატაკზე შეშლილ ბალახებს შორის.
საკრალური ოთახის ნაწერები მოპარულია,იქ არსებული საიდუმლოებები გამხელილია, მაგიური ფორმულები გამხელილია და გავრცელდა. ისინი დაიმახსოვრეს უმეცრებმა და ამიტომ მათ ძალა დაკარგეს //. მაგიური ფორმულები მუდამ უნდა აღადგინონ მცოდნე ადამიანებმა და ისინი არ უნდა გაიმეორონ მექანიკურად რათა მათ არ დაკარგონ ძალა//.
მწერლები დახოცეს და მათი ნაწერები მოიპარეს. რა უბედური ხანაა.
მოსპეს ნაწერები მწერლებისა ვისაც ევალებოდა სოფლის მეურნეობის გაძღოლა.
მართლმსაჯულების დარბაზის კანონები გადაყარეს გარეთ,მათ სტელავენ ფეხით და ხევენ.
შეესივნენ დიდი საბჭოს დარბაზს და დიდ მამულებს.
წარჩინებულთა ბავშვები დაყარეს ქუჩაში.
წმინდა ადგილებში მყოფები დაყარეს ჭუჭყში, მუმიის მკეთებელთა საიდუმლოებები გაამხილეს..
3. აჯანყება ფარაონის წინააღმდეგ და აქედან გამომდინარე უბედურებები:
ავარდება ალი ქვეყნის მტრების წინააღმდეგ.
ჩადენილი იქნა აქამდე არნახული ბოროტება და დანაშაული-ბეჩავებმა მოიპარეს ფარაონის მუმია.
შევარდნად დაკრძალული ეხლა წევს საწყალ კუბოში,
პირამიდა ცარიელია.
დედამიწას მოაკლეს მეფობა იმათ ვისაც არ ესმით შესაქმის გეგმები.
ადამიანებმა გაბედეს აჯანყება ფარაონის შუბლზე აღმართული კობრას,რეს ძალის წინააღმდეგ.
ნეფერტარი იღებს სიცოცხლეს ისისისგან Nefertari receives life from Isis
გაიხსნა უმეცრების უცნობი საიდუმლო.
მეფის რეზიდენცია ერთ საათში დაანგრიეს.
ეგვპტის დიდება გაქრა, ეგვიპტე დაკნინდა.
ეგვიპტეს დაეპატრონნენ ბანდები, დამდიდრდნენ ყაჩაღები და წარჩინებულები გაღატაკდნენ.
ქნარი ეხლა აქვთ იმათ ვინც არ იციან ქნარზე დაკვრა,
კეთილშობილი მანდილოსნები დამშეულები არიან და მაძღრები არიან მათი მსახურები რომლებიც ჭამენ მანდილოსნებისთვის მომზადებულ საჭმელს.
აღარ სრულდება არც ერთი ფუნქცია. ხალხი იქცა ნახირად.
აი ძმის გვერდით მოკლული კაცი,მისი ძმა კი გაიქცა თავის გადასარჩენად.
ყველაფერი დანგრეულია და ქვეყნის მმართველებმა აღარ იციან თუ რა დღეშია ხალხი. არ მუშაობს არც ერთი ხელოსანი. ქვეყნის მტრებმა დაძარცვეს ხელოსნები //ხელოსნებს მნიშვნელოვანი ადგილი ეკავათ ძველეგვიპტურ საზოგადოებაში. მოქანდაკეებს რომელთა ქანდაკებებშიც არის კა,უკვდავი ენერგია, უწოდებენ სიცოცხლის შემქმნელებს. ხელოსნების გარეშე დარჩენილ ქვეყანას აღარა აქვს სულიერება და ჰარმონია//.
მოსავლის აღების შედეგების აღმრიცხველმა აღარ იცის არაფერი.
აღარ აცხადებენ მოსავლის მოსვლას. მწერალი კარავშია.
4. მომსპარია ყველაფერი რაც შენარჩუნებული უნდა ყოფილიყო:
ტექსტის ეს პასაჟი//9,8-დან 10,6-მდე// იწყება ასე:
“დანგრეული აღმოსავლეთი… ”
ბრძენი აქ ალბათ ახსენებს მოსპობას ღირებულებებისა რომელთა გრეშეც საზოგადოებას არ ეღირსება მშვიდობა.
სამწუხაროდ ლაკუნები მეტისმეტად ბევრია და ჩვენ არ შეგვიძლია ტექსტის სრულად თარგმნა. ————————————————————————————————
აი ფრაგმენტები რომლების აღდგენაც შევძელით:
აღმოსავლეთი დანგრეულია….
ადამიანი ძმას უყურებს როგორც მტერს…
მათ წაართვეს საჭმელი.
მეფობს შიში.
ხალხი ითხოვს მაცნეს.
ამენჰოტეპ მეორე იღებს სიცოცხლეს ანუბისისგან //ეს ღმერთები იყვნენ ერთიანი და ერთადერთი ღვთაებრივი საწყისის გამოხატულებები//. Amenhotep II receives life from Anubis
ქურუმი მთელი დღე სიბნელეში ზის სახელოსნოთა კედლების უკან,ოთახებში რომლებშიც არის შევარდენთა და ქორების ქანდაკებები.
თუ კი ადამიანი ფხიზელია დედამიწა განათდება მის შეუშინებლად.
დადიან ყირამალა.
რიტუალები წაბილწულია.
უდაბნოს მცხოვრებთა მსგავსად შლიან კარვებს //ეგვიპტელები აღარ ცხოვრობენ მათ სახლებში და იქცევიან ბარბაროსებად მიჩნეული მომთაბარე ბედუინების მსგავსად//.
ერთგული მსახურები ვეღარაფერს ეუბნებიან უშიშრად თავის ბატონებს.
5. მოთქმა-გოდება:
ქვემო ეგვიპტე ტირის.
სამეფო ხაზინა იქცა ვინ იცის ვის საკუთრებად.
ფარაონის სასახლეს მის მთლიანობაში აღარა აქვს შემოსავალი.
6. აჯანყების დრო:
მოსპეთ სამეფო რეზიდენციის მტრები//ეს ფრაზა ვარიაციებით მეორდება რამოდენიმეჯერ//.
7. იმედის დრო: გავიხსენოთ ღირებულებები :
გაიხსენე თუ როგორ მზადდება ავადმყოფის მორჩენისთვის საჭირო წამალი.
გაიხსენე რომ საჭიროა ბეღლების შევსება, საჭმლის მოგროვება,ღმერთებისთვის მსხვერპლის შეწირვა,გაიხსენე სინათლის მხარის სურნელის სიტკბო.
და ტაძართა განმწმენდი წმინდა ქურუმები.
გაიხსენე წესების შესრულება.
გაიხსენე რომ განწმენდილს არ შეუშალო ხელი ტაძარში შესვლაში.
გაიხსენე ხარების რიტუალური მსხვერპლად შეწირვა.
გაიხსენე სარწყავ არხებში წყლის შენარჩუნება.
გაიხსენე ბატების მსხვერპლად შეწირვა ცეცხლზე.
8. შემოქმედი და მისი ქმნილება:
გაიხსენე თუ რატომ შექმნა შემოქმედმა ადამიანები მაშინ როდესაც შეშინებული და დაბნეული არ განსხვავდება მოძალადისგან.
ისაა ყველა არსების მწყემსი.
მის გულში არაა ბოროტება.
მისი ჯოგები არაა ბევრი,მაგრამ ის ზრუნავს მათზე.
მაგრამ ადამიანთა გულში არის ცუდი ცეცხლი!
ტანჯვაა ყოველ გზაზე. ასეა და არ იქნება სხვანაირად.
გაჩნდა ომი და ის სპობს ადამიანების მიერ ჩადენილ ცოდვებს,მათ მიერ დაშვებულ შეცდომებს.
ბელადი აღარ იწვევს ადამიანებს რიტუალურ დროს.
სადაა ის დღეს? მას სძინავს? მისი მანიფესტაცია აღარაა ხილული.
9-ფარაონი უნდა ასრულებდეს თავის მოვალეობებს:
“სიტყვა, ინტუიცია და წესი შენთანაა ფარაონ”
მაგრამ შენ დუშვი ქვეყნის არევა და ურზაური.
ადამიანები თავს ესხმიან ერთმანეთს, არ ასრულებენ შენს ბრძანებებს,იქცევიან მათ საპირისპიროდ.
გზაზე მიმავალი სამი კაციდან რჩება ორი იმიტომ რომ ბევრი კლავს ცოტას.
სიყვარული გაქრა,ადამიანებს სძულთ ერთმანეთი.
ყველა გზაზე ადამიანთა რაოდენობა შემცირდება.
შენი ქცევაა ამის მიზეზი? მოიტყუე?
დღეს ამ ქვეყანაში მხოლოდ შეშლილი,ველური ბალახებია.
ადამიანები იხოცებიან შიმშლით,ვეღარ იოცნებებ აქ ცხოვრებაზე.
ესაა ომის წლები. ყოველი ადამიანი შეიძლება მოკლან თავისი სახლის სახურავზე.
ადამიანი ფხიზელი უნდა იყოს საკუთარი სახლის ზღურბლზეც.
მამაცი შესძლებს საკუთარი თავის გადარჩენას,ასეთია მისი ბეჩავი ცხოვრება.
10. ბედნიერების დრო:
ადამიანი ბედნიერია როდესაც გემები აუყვებიან მდინარეს
და არაა არც ერთი ქურდი.
ადამიანი არის ბედნიერი როდესაც გაშლილი ბადით იჭერს ფრინველებს.
ადამიანი ბედნიერია როდესაც საფლავები მოვლილია და იქ მოსვენებით არიან მუმიები.
როდესაც გზები თავისუფალია სეირნობისთვის.
როდესაც ადამიანის ხელები აგებენ პირამიდებს,თხრიან აუხებს, ღმერთებისთვის რგავენ ლეღვის პლანტაციებს.
ადამიანი ბედნიერია როდესაც შეუძლი წყურვილის მოკვლა.,როდესაც მისი გული ბედნიერია.
ბედნიერია ადამიანი ვისი სახეც გამოხტავს სიხარულს,როდესაც ლამაზად ჩაცმული სუფთა პირიანი უფროსები მნშვიდად უყურებენ სანახაობებს თავისი სახლიდან.
ადამიანი ბედნიერია როდესაც ლოგინი კარგადაა გაშლილი და დაცულია. როდესაც ჩრდილში გაშლილი უბრალო ფარდაგი აკმაყოფილებს ყველას.
როდესაც ბუჩქებში მძინარი ადამიანი შედის სახლში.
ადამიანი ბედნიერია მაშინ როდესაც ახალი წლისთვის აქვს ნაზი ქსოვილი და ნილოსი მიუყვება ნაპირებს.
11. ფარაონის სიტყვა:
დარჩნენ ყაჩაღები…
აზიელების მსგავსად ალყაში მოაქციეს/…
აღარ დარჩნენ ეგვიპტის მცველები ლიბიელებისგაბ და აზიელებისგან, აღარ დარჩა მართალი კცის მცველი
ყოველი ადმიანი იბრძვის თავისი დისთვის და იცავს საკუთარ თავს.
ლაპარაკია ნუბიელებზე?
მაშინ დაგიცავთ ჩვენ თვითონ. მებრძოლები საკმარისია მშვენიერი მშვილდოსანიუ ნუბიელების მოსაგერიელებლად.
ლაპარაკია ლიბიელებზე ?
მაშინ ჩვენ მათ უკან დავაბრუნებთ.
პოლიციელები შუთანხმდებიან ეგვიპტეს.
მაშ როგორ შეუძლია ადამიანს თავისი ძმის მოკვლა?
ჩვენს მიერ ჩვენთვის შეკრებილი ჯარები იქცნენ ჩვენს მოსასპობად მზა მოისრეებად !
ამის შედეგად აზიელებმა აღმოაჩინეს ქვეყნის სისუსტე.
მიუხედავად ამისა ყოველ უცხოელს ისევ ეშინია ეგვიპტისა.
თავისი გამოცდილებით ძლიერ ჩემს ხალხს შეუძლია იმის თქმა რომ ეგვიპტეს არ დაანებებენ ქვიშას // ქვიშაზე ყოფნა ნიშნავს ბარბაროს და ყაჩაღ ბედუინებს დამსგავსებას. ქვიშა ასევე არის სიკვდილის სიმბოლო,სიცოცხლის სიმბოლო ნილოსის საპირისპიროდ
მომდევნო ფრაგმენტები თითქოს აზუსტებენ იმას რომ ფარაონის მიერ მიღებული გადაწყვეტილებები ეგვიპტელებს აძლევენს საკუთარ სახლებში მშვიდობიანად ცხოვრების,კვების საშუალებას. მოყვება ფრაზების ნაწყვეტები და ლაკუნები.
12. წინასწარმეტყველის სიტყვა:
აი რა თქვა იპუ-ურმა// ოქროპირმა// როდესაც მან უპასუხა ტოტალობის ბატონის დიდებას//ფარაონს როგორც შემოქმედის ინკარნაციას//:
ყოველ ქმნილებას სწყურიხარ.
შენ გააკეთე ის რაც კარგია მათი გულებისთვის.
შენ შენი მოქმედებებით აცოცხლე ადამიანები.
მაგრამ ბედნიერების დაბრუნების მიუხედავად ადამიანებს ეშინიათ მომავლისა….
არ გააჩინოთ შვილები, დატკბით სექსით, ნარკოტიკებით, როკენროლით და გაწყდით, ესაა თანამედროვეობის მორიგი დევიზი.
ადამიანთა ცივილიზაციის ბედი თანამედროვე ლიდერების ხელთაა – ასე აფრთხილებს პლანეტის მოსახლეობას ცნობილი ბრიტანელი ტელეწამყვანი და ნატურალისტი სერ დევიდ ატენბორო. ის ადამიანებს უძახის შავ ჭირს დედამიწისთვის.
Cette image composite utilise un certain nombre de bandes de la surface de la Terre prises le 4 janvier 2012.NASA / NOAA / GSFC / Suomi NPP / VIIRS / Norman Kuring
Lien copié
22 janvier 2013, ეს სერმა .Attenborough-მ უთხრა Radio Times-ს და მისი ნათქვამი დაიმოწმა Telegraph-მა .
სერმა კიდევ ბრძანა რომ კლიმატური ცვლილება და ”წმინდა სივრცე” გარდაუვალი პრობლემებია კაცობრიობისთვის,/
” ჩვენ უნდა შევზღუდოთ ჩვენი დეოგრაფიული ზრდა თორე ბუნება იზამს ამას ჩვენს მაგივრად”, დააყოლა მან.
მარტო Attenborough არ ამბობს იმას რომ დემოგრაფიული ზრდა ამოწურავს და მოსპობს სასიცოხლოდ აუცილებელ ბუნებრივ რესურსებს. ამას ამბობს Stanford -ის უნივერსიტეტის Center for Conservation Biology-ს პრეზიდენტი
Paul Ehrlich-ც, ავტორი წიგნისა ”მოსახლეობის ბომბა”-“The Population Bomb” (Sierra Club- (Sierra Club-Ballantine, 1968)
ცოცხალ სახეობათა დაკარგვის 2011 წლის ანალიზი ამბობს რომ ადამიანების უსაქციელობს იწყებს ცოცხალი სახეობების ისეთ მასშტაბურ გაწყვეტას როგორც გაწყდნენ დინოზავრები.
” მსოფლიო მოსახლეობას შეამცირებს დაკატასტროფას გადაგვარჩენს მთავრობის პროპაგანდა,გადასახადები, ყოველი სექსუალურად აქტიური ადამიანისთვის თანამედროვე კონტრაცეფციის ხელმისაწვდომობა, აბორტის უფლება // მოკლედ უშვილობისთვის ხელის შეწყობა//, ამბობს Ehrlich….
Attenborough-ს სახელი გაუთქვა დოკუმენტური ფილმების სერიამ ფაუნაზე Life on Earth. 2009 წელს ის გახდა
l’Optimum Population Trust-ის მეცენატი. ეს ჯგუფი ამტკიცებს რომ აუცილებელია დედამიწის მოსახლეობის ნებაყოფლობითი შემცირება.
სერ დევიდ ატენბორომ მაშინ გამოაქვეყნა შემდეგი დეკლარაცია: ”მე ვნახე თუ როგორ ტანჯავს ადამიანი ყველგან ბუნებას. არაა მარტო ეკონომიკის თუ ტექნოლოგიის საკითხი. ყოველი საფრთხის უკან იმალება ადამიანთა რაოდენობის საშინელი ზრდა.”…
გაეროს თანახმად დედამიწის მოსახლეობის ოდენობამ 2011 წლის 31 ოქტომბრისთვის შეადგინა 7 მილიარდი ადამიანი.
აი, ო ძმებო, კეთილშობილი ჭეშმარიტება ტანჯვაზე.
ტანჯვით იბადება ადამიანი, ტანჯვით ბერდება,
იტანჯება ავადმყოფობებისგან, კვდება ტანჯვით და დარდით.
მაგრამ დღევანდელი ანტინატალიზმის მშობელი სამხრეთ აფრიკელი დევიდ ბენატარი უფრო შორსაც მიდის.მას არც ცოცხალი არსებების თანაგრძნობა და თანადომა მოსწონს, ის თვლის რომ საერთოდ არსებობაა მიუღებელი. თავი არ უნდა მოიკლა, უნდა ელოდო სიკვდილს ისე რომ შვილი არ გააჩინო. უფრო რადიკალები კი ამტკიცებენ რომ თვითმკვლელობაც ჯობია არსებობას.
დაიღალა ცივილიზებული კაცობრიობა რევოლუციებით, გილიოტინებით, მსოფლიო ომებით, გენოციდებით და საბჭოთა ტანკით თბილისის მნგრეველი პერესტროიკებით…
ყველაფერმა ამან შეშალა მსოფლიო. ამაზე ლაპარაკობს თუნდაც
სამხრეთ აფრიკის კაპის უნივერსიტეტის პროფესორი
David Benatar-ის ფილოსოფია ანტინატალიზმი
ქრისტიანებმა ბავშვობიდან იციან სახარების ნათქვამი რომ მთელი
ქვეყნიერება ანუ მთელი ხილული მატერიალური სამყარო ადამის
და ევას დაცემის შემდეგ ბოროტებაში წევს. მათ ასევე იციან რომ ამ
ბოროტებიდან გამოსავალია ღმერთის და მოყვასის სიყვარული,
აქტიური თანაგრძნობა და თანაგრძნობა.
მაგრამ პროფესორი
დევიდ ბენატარი ნიჰილისტური, ტრადიციული კულტურული
იდეალების და ღირებულებების დამამხობელი ხანის შვილია და
ის სხვანაირად ფიქრობს და სხვა რამეს ქადაგებს.
” ჩვენ ვართ არსებები რომლებსაც არ უნდა ყოფილიყვნენ
ამქვეყნად ”, ამბობს ის. პროფ. დევიდ ბენატარის
ანტინატალიზმი არის თვალსაზრისი რომლის თანახმადაც
ჩვენ უნდა შევწყვიტოთ შვილების გაჩენა, შვილების გაჩენა
ცუდია. მრავალი გზა მიდის ამ დასკვნამდე. ზოგ გზას
შეიძლება ”ფილანტროპიული” დაერქვას. ცხოვრება
ცუდია, ისაა ძალადობით, ბოროტებით, ავადმყოფობებით ,სიკვდილით ,ტკივილით და ტანჯვით სავსე ოხრობა.
ამქვეყნად გაჩენილი ბავშვი ვერ გაექცევა ძალადობას,
ავადმყოფობებს, ტანჯვას,სიკვდილს, ამიტომ თუ არ ხარ გულგრილი ბოროტი არამზადა და ცოცხალი არსებისთვის
სიკეთე გინდა ჯობია რომ შვილი არ გააჩინო.
წარმოიდგინეთ სიღატაკეში ჩაფლული და ძალადობით თუ ძალადობით მუქარით, მწუხარებით და ფსიქიური. პრობლემებით გატანჯული მილიონები.
ყველა უკმაყოფილოა და მწუხარეა. არის კიდევ
ავადმყოფობები. ზოგი ავადმყოფობა ცხოვრების ბოლომდე
ამწარებს ადამიანებს. დედამიწის ყველაზე ღატაკ
რეგიონებში არის ინფექციური ავადმყოფობები.
მოწინავე ცივილიზებული ქვეყნების მკვიდრებს ტანჯავს და
კლავს გულ-სისხლძარღვთა ავადმყოფობები,
გამომადებილებელი ავადმყოფობები. კიბო….
მოკლედ შვილის გაჩენა ამ შვილისთვის აუტანელი ტანჯვის
მისჯაა. ანტინატალიზმამდე მიგვიყვანს
კაცთმოძულეობა-მიზანტროპიაც რომლის თანახმადაც
ადამიანი საშინლად ცუდი,ბოროტი,მნგრეველი ვინმეა
რომელიც ტანჯავს და ხოცავს მილიარდობით ადამიანს და
პირუტყვს და სპობს ბუნებას. ამას რომ რომელიმე მხეცი
სჩადიოდეს ჩვენ ვისურვებდით მის სიკვდილს ან არგაჩენას. არაა საჭირო გალოთება-განარკომანება, ეს კიდევ უფრო
აუარესებს ცხოვრებას. არ უნდა მოიკლათ თავი. უბრალოდ არ უნდა გააჩინოთ შვილი და კაცობრიობა თანდათანობით გადაშენდება.
ამ ბოდიში ფილოსოფიას აყვნენ 2 მსოფლიო ომის შემდგომი კეთილდღეობით განებივრებულ-გატუტუცებული ბიჭუნები და გოგონები რომლებიც აყვირდნენ რომ მათ ეყოფათ მარტო სექსი, ნარკოტიკები, როკენროლი და სულ არ უნდათ შვილი.
77 წელს პოპულარული გახდა ბრიტანელი როკ-მომღერალი Ian Dury-ს სიმღერა «Sex & Drugs & Rock & Roll» // სექსი და ნარკოტიკები და როკენროლი//
« სექსი, ნარკოტიკები და როკენროლი
სულ ეს სჭირდება ჩემს ტვინს და სხეულს
სექსი, ნარკოტიკები და როკენროლი მართლაც ძალიან კარგია. »
//Sex and drugs and rock and roll Is all my brain and body need Sex and drugs and rock and roll Are very good indeed//
ანუ რაღა დროს ღმერთის და მოყვასის სიყვარულია, ყელში ამოგვივიდა შრომაც, ოჯახიც, სამშობლოც, ერიც, ცოდნაც, კულტურაც, გვინდა მარტო სექსი,ნარკოტიკები, როკენროლი და მეტი არაფერი. ესაა მთელი ეპოქის, ნიჰილისტურ-სექსუალური რევოლუციის ჰიმნი.
მისჯაა. ანტინატალიზმამდე მიგვიყვანს
კაცთმოძულეობა-მიზანტროპიაც რომლის თანახმადაც
ადამიანი საშინლად ცუდი,ბოროტი,მნგრეველი ვინმეა
რომელიც ტანჯავს და ხოცავს მილიარდობით ადამიანს და
პირუტყვს და სპობს ბუნებას. ამას რომ რომელიმე მხეცი
სჩადიოდეს ჩვენ ვისურვებდით მის სიკვდილს ან არგაჩენას. არაა საჭირო გალოთება-განარკომანება, ეს კიდევ უფრო
აუარესებს ცხოვრებას. არ უნდა მოიკლათ თავი. უბრალოდ არ უნდა გააჩინოთ შვილი და კაცობრიობა თანდათანობით გადაშენდება.
David Benatar
ამ ანტინატალიზმის გვერდით არის ცივილიზებულ მსოფლიოში
გავრცელებული მოძრაობა Childfree-შვილებისგან შეგნებულად,
საკუთარი ნებით თავისუფალთა, შვილის გაჩენაზე
ნებაყოფლობით და გააზრებულად უარის მთქმელთა მოძრაობა.
ამათ უნდათ კარიერა, დროისტარება-სიამოვნება, გართობა და არა შვილი.
ეს მოძრაობა გაჩნდა აშშ-ში 1970-ან წლებში, გაგანია სექსუალური
რევოლუციის დროს. ეს მოძრაობა უმთავრესად გავრცელდა
მოწინავე-განვითარებულ-ცივილიზებულ ქვეყნებში.
Ellen Peck-მა და Shirley Radl-მა 1972 წელს Palo Alto-ში,
კალიფორნიაში, შექმნეს არა-მშობელთა ეროვნული ორგანიზაცია
რომლის დაცვა იდეისა რომლის თანახმადაც კაცებს და ქალებს
აქვთ შვილების შეგნებულად-გააზრებულად და საკუთარი ნებით
არგაჩენის უფლება. 1984 წელს კანადაში, ვანკუვერში
Jerry Steinberg-მა შექმნა No Kidding International რომლის
მიზანიცაა შეგნებულად-ნებაყოფლობით უშვილოთა ცხოვრების
წესის გავრცელება. ის გავრცელდა მრავალ ინგლისურენოვან
ქვეყანაში. ის აწყობს შეგნებულად-ნებაყოფლობით უშვილოთა
შეხვედრებს. 2010 წელს ტეხასში, Houston-ში ჩატარდა კონვენტი
No Kidding International.
ავტორმა და პროფესორმა Leslie Lafayette-მა 1991 წელს შექმნა
მთლიანად რუსეთში მოსახლეობა მცირდება ან არ იზრდება,ჩრდილო კავკასიელები-ჩეჩნები, ინგუშები, დაღესტნელები კი მრავლდებიან, ღმერთმა გაუმარჯოს ჩვენ ძმებს. მაგრამ გოგიაგვახარიობამ საქართველო დააქცია, უამრავი გაწყვიტა, 2 მილიონი ქართველი საქართველოდან გააგდო ,ქვეყნის მთელი არაოკუპირებული რეგიონები `მოსახლეობის გარეშე დატოვა, ვის უტოვებთ იმას რაც გიანდერძათ თუნდაც სტალინმა?
In the context of the general decline or close to zero increase of the population in Russia (see Table 1), there are few regions that demonstrate the opposite trend. Among these regions are the politically unstable republics of the North Caucasus: Chechnya, Ingushetia, and Dagestan.
Montée démographique tchétchène : raisons et inquiétudes
არის კლიმატური კრიზისი,ბუნებრივი კატასტროფები, შტერი ცოდვილი ადამიანი და რა თქმა უნდა არის სტრესიც.
XX-XXI საუკუნეებში საქართველოსთვის ყველაზე საშინელი ხშირად მკვლელი სტრესი და კატასტროფაა ნობელის პრემიის ლაურეატი მიხაილ გორბაჩოვის პერესტროიკა-გოგიაგვახარიობა.
ხოდა გისურვებთ სულიერ, ფსიქიურ, მორალურ, ფიზიკურ ჯანმრთელობას და ძალას.
როგორც ამბობს სახარება ქვეყნიერება ბოროტებაში წევს. ძლივს და დიდი ძალისხმევის ფასად მოპოვებულ სიმშვიდეს, წონასწორობას, ტრადიციულ ყოფას ხშირად არღვევენ იდიოტები, არამზადები, ბუნებრივი კატაკლიზმები. სტრესი არის ორგანიზმის მობილიზაცია დარღვეული წონასწორობის აღსადგენად, მომზადება აგრესიასთან საბრძოლველად ან გასაქცევად. თუ ხარ ჯანმრთელი და ძლიერი მორალურად,ფსიქიურად, სულიერად,ფიზიკურად გადარჩები, თუ არადა შეიძლება გული გაგისკდეს, დამბლა დაგეცეს….,მოკლედ დაიღუპო.
სტრესი არის ორგანიზმის მობილიზაცია დარღვეული წონასწორობის აღსადგენად, მომზადება აგრესიასთან საბრძოლველად ან გასაქცევად. თუ ხარ ჯანმრთელი და ძლიერი მორალურად,ფსიქიურად, სულიერად,ფიზიკურად გადარჩები, თუ არადა შეიძლება გული გაგისკდეს, დამბლა დაგეცეს….,მოკლედ დაიღუპო.
რ დაგიმონოთ სიტყვების ჰიპნოზმა, ევროპაში იქნება, ამერიკაში თუ რუსეთში მსოფლიო განიცდის დეკადანსს. განა ადამიანი არ ებრძვის თავის მსგავსს? განა არ ბატონობს ამბიცია? განა არ ბატონობს ველური შეჯიბრი? მსოფლიო,მაშ,უკვე ქაოსში ცხოვრობს. ასეთია პირველი დასკვნა, არ გეგონოთ რომ საზოგადოება წესრიგშია. ჩვენ კარგად ვხედავთ რომ მსოფლიო არის უსასრულო ომების მსხვერპლი,რომ მას ხელმძღვანელობენ ძალაუფლებას სულ უფრო და უფრო დახარბებული პოლიტიკოსები… ესაა იურისტების, პოლიციელების, სამხედროების, სოციალურ წარმატებას დახარბებული მამაკაცების და ქალების, ამქვეყნად და საიქიოში ძალაუფლების და პრესტიჟის მსურველი ე.წ. წმინდანების, ყველანაირი გურუს და მათი მიმდევრების სამყარო. .
ესაა გაგიჟებული,სრულიად არეული სამყარო სადაც კომუნისტი ებრძვის კაპიტალისტს,სოციალისტი იგერიებს ორივეს,სადაც ყველას ყავს თავისი მტერი და იბრძვის დაცულ და კომფორტულ ადგილას მოსახვედრად. სამყაროს გლეჯენ ერთმანეთს დაპირისპირებული სარწმუნოებები,კასტური და კლასობრივი განსხვავებები,ეროვნებები და ყოველგვარი სისულელეები და სისასტიკეები». ((ცნობისმოყვარეებისთვის იაფფასიანი ჯიბის წიგნაკის ფორმით გამოცემული “კრიშნამურტი,ბედნიერების მნიშვნელობა»,სერია «სიბრძნე”,პარიზი,2006. პარიზში არსებობს
ეს მსოფლიოს გასაგონად თქვა თეოსოფების მიერ კაცობრიობის მხსნელ მესიად გამოცცხადებულმა დიდმა ინდოელმა მოაზროვნე კრიშნამურტიმ. კრიშნამურტიმ უარი თქვა ამ წოდებაზე, თეოსოფების გასაკვირად განაცხადა რომ ადამიანები ცხვრების მსგავსად არ უნდა მიყვებოდნენ წინამძღოლებს,გურუებს თუ მსგავს დამრიგებლებს და გაეცალა მათ.
კრიშნამურტი
Partagé avec Vos amis
ჩრდილო კავკასიელები მრავლდებიან, ღმერთმა გაუმარჯოს ჩვენ ძმებს. მაგრამ გოგიაგვახარიობამ საქართველო დააქცია, უამრავი გაწყვიტა, 2 მილიონი ქართველი საქართველოდან გააგდო ,ქვეყნის მთელი არაოკუპირებული რეგიონები `მოსახლეობის გარეშე დატოვა, ვის უტოვებთ იმას რაც გიანდერძათ თუნდაც სტალინმა?
In the context of the general decline or close to zero increase of the population in Russia (see Table 1), there are few regions that demonstrate the opposite trend. Among these regions are the politically unstable republics of the North Caucasus: Chechnya, Ingushetia, and Dagestan.
10/01/2019 –
Marat Iliyasov– რამდენი ბავშვი გყავთ”, თქვა გაკვირვებულმა ევროპელმა ჟურნალისტმა ჩეჩნეთში ყოფნისას, ჩეჩნების ოჯახში 1 ღამის თევისას. ”’ იყო, ომი.. არ იყო ელექტრობა და სხვა საქმე არ გვქონდა”, ხუმრობით უპასუხა მასპინძელმა.
3 ან მეტი შვილი ოჯახში მართლაც ნორმაა ჩეჩნეთში, ინგუშეთში და დაღესტანში. ჩრდილო კავკასიაში ბევრი ბავშვი ჩნდებამ ცოტა კვდება, არის მოსახლეობის სწრაფი ბუნებრივი ზრდა მიგრაციის გარეშე. ეს თავსატეხს უჩენს ლკალურ ხელისუფლებებს რომლებმაც უნდა აშენონ ბავშვთა ბაგები, საბავშვო ბაღები, სკოლები, საავადმყოფოფოები, შექმნან სამუშაო ადგილები..
გარდა
Outre la croissance démographique, ces républiques rivalisent également d’instabilité politique. Dans les années 2008-2010, le média en ligne Caucasian Knot , qui surveille la situation dans la région, a même enregistré un nombre inférieur de décès liés à la violence en Tchétchénie qu’en Ingouchie et au Daghestan. Cela a incité les analystes à parler d’un débordement et d’une propagation de la guerre russo-tchétchène, qui devenait une nouvelle guerre du Caucase.
Cependant, au début des années 2010, les gouvernements locaux soutenus par Moscou ont réussi à imposer un contrôle plus strict sur le territoire et à faire baisser la violence. Ces politiques dures ont entraîné l’émigration et ont fait de la région le principal fournisseur de combattants russes pour l’Etat islamique.
La recette – pour limiter les taux de natalité
L’instabilité, malheureusement, est restée. Un grand nombre de jeunes sont restés à la maison, augmentant le nombre de ceux qui sont mécontents de l’incapacité des gouvernements locaux à garantir un emploi ou une qualité de vie satisfaisante. Ces chiffres, en raison des taux de natalité élevés, augmentent chaque année, ce qui souligne une autre préoccupation, cette fois directement liée au gouvernement fédéral.
Un politicien russe à la réputation douteuse et aux opinions radicales, Vladimir Zhirinovsky, a exprimé cette inquiétude à la télévision russe et dans d’autres médias à plusieurs reprises – les taux de natalité élevés et l’éducation que les enfants reçoivent dans le Caucase du Nord augmentent la menace du terrorisme. « Ils élèvent leurs enfants en les préparant à mourir et à tuer des Russes et des Chrétiens… Construire de nouvelles usines et améliorer la situation de l’emploi ne résoudra pas ce problème. Parce qu’ils auront toujours plus d’enfants dans leur famille… Il faut limiter leur natalité. Elles ne doivent donner naissance qu’à un ou deux enfants comme toute l’humanité. Ils devraient être condamnés à une amende pour chaque troisième enfant… »
D’après le discours de Jirinovky, on pourrait comprendre qu’en raison de l’héritage des deux guerres russo-tchétchènes de 1994-1996 et 1999-2009, il y a une crainte que les Tchétchènes, les Ingouches et les Daghestanais préparent leurs enfants à une nouvelle guerre. Mes recherches menées auprès des Tchétchènes en 2014-2017 ont ciblé cette préoccupation en répondant aux questions : Quelles sont les principales raisons de la forte natalité tchétchène ? La croissance démographique tchétchène est-elle liée aux récentes guerres dans la région ? Si oui, de quel type de connexion s’agit-il ?
“Survivre et être fort”
La recherche a soutenu l’idée que le lien entre la démographie et la menace existentielle existe bel et bien. Cependant, « la préparation » de la prochaine guerre pour les Tchétchènes signifie plutôt augmenter une capacité défensive ou la possibilité de survie de la nation en renforçant numériquement la nation. C’est cette raison qui a encouragé les Tchétchènes à opter pour des familles plus nombreuses même pendant la guerre – contrairement à ce que l’on pouvait prévoir. En effet, la natalité moyenne pendant la phase la plus dure de la seconde guerre (voir tableau 2) est restée similaire à la situation d’avant-guerre. La diminution de l’intensité de la guerre a immédiatement doublé le taux de natalité.
L’explication la plus courante de ce phénomène par mes interlocuteurs est résumée dans le récit suivant. « Nous sommes constamment en guerre avec la Russie. Nous serions morts si nous n’avions pas eu de familles nombreuses. Et c’est la principale raison. Nous avons besoin de familles nombreuses, pour que notre nation soit forte, pour que personne n’ose nous attaquer. De plus, plus la nation est grande, mieux c’est. Si nous avons plus de monde, cela signifie que nous avons plus de chances d’avoir de bons universitaires, musiciens, écrivains, etc. Plus la nation est grande, plus elle a de chances de prospérer. Je veux que ma nation soit forte et donc je veux beaucoup d’enfants.
მერაბ მამარდაშვილი-მიხაილ გორბაჩოვის თაყვანისმცემელ უტოპისტ გოგიაგვახარიას სიკეთე უნდა თქვენთვის საბჭოთა ტანკითაც და თურქული დრონითაც, ტაჩანკა კალაშნიკოვითაც და ატომური ბომბითაც თუ ამას საჭიროდ ჩათვლის.
L’amour libre : une utopie libératrice – თავისუფალი სიყვარული ანუ ოჯახისგან, ღმერთის და მოყვასის, ენის, მამულის, სარწმუნოების სიყვარულისან თავისუფალი სექსის სიყვარული განმანთავისუფლებელი უტოპია?
ნაშრომში ” თავისუფალი სიყვარული, ერთი უტოპიის მოკლე ისტორია”-
L’Amour libre, brève histoire d’une utopie Namur-ის უნივერიტეტის მკვლევარი Michel Brix-ის ყურადღება კონცენტრირებულია უტოპიებიებზე რომლებიც პარტნიორების, ეფუძნებიან სექსუალური პარტნიორების თავისუფალ გაცვლაზე.
უტოპიების თანახმად უბედურება არსებობს იმიტომ რომ ადმიანები უკმაყოფილოები, შებოჭილები არიან.
ბედნიერები რო ვიყოთ უნდა უარვყოთ მორალი და დავარღვიოთ , გავაუქმოთ აკრძალვები როლებიც ბოჭავენ და გასაქანს არ აძლევენ სექსუალურ ჟინს და მიდრეკილებებს.
შეიძლებოდა გვეფიქრა რომ ეს ”ნებადამრთველი” უტოპიები უფრო სიმპატიურია ვიდრე სხვები მაგრამ Michel Brix გვეუბნება რომ უტოპია როგორც ასეთი, სულერთია ის ბოჭავს თუ ანთავისუფლებს სექსუალობას, მკვლელია. ისაა მხოლოდ წმენდის პროგრამა და მეტი არაფერი.
უტოპისტს უნდა სიკეთე ძალითაც თუ საჭიროა: უტოპია არის სამყარო სადაც ბოროტება აღარაა.
დასავლური აზრის ” პირველი დიდი უტოისტი” პლატონი არსთა, სრულყოფილ ჭეშმარიტებათა სამყაროს უპირსპირისპირებს ხილულ მატერიალურ სამყაროს რომელიც არის ”’ სრულყოფილი ჭშმარიტეტების მახინჯი ასლი”. ხილულ
მატერალურ სამყაროში მძიმე სხეულის მქონე ადამიანები არიან აავადმყოფები, ბერდებიან, მშიერ-მწყურვალნი არიან. როდესაც ადამიანებს არ სპობს ბუნებრივი კატასტროფები ისინი ცდებიან და ერთმანეთს ხოცავენ.
არსთა სამყაროში ადამიანები დაფრინავენ როგორც წმინდა ერთეულები და დაუბრკოლებლად მიისწრაფიან მშვენიერებისკენ.
სამყაროს ორად ასეთი გაყოფიდან მომდინარეობენ უტოპისტები.
პლატონის რწმენით გალიერებულ უტოპისტებს სწამთ რო, იდეათა კარგი მარცვლის გამოყოფა მიწიერი უწმინდორებებისგან დედამიწაზე გააჩენს ბოროტებისგან თავისუფალ სრულყოფილ რესპუბლიკას.
უტოპისტს უნდა ბოროტების ამოძირკვა // მაგრამ რომელი ბოროტებისა?//.
Le problème, c’est que chaque utopiste a une idée bien à lui de ce qu’est le mal. Pour Thomas More, par exemple, il faut punir l’adultère d’esclavage ou de mort. Platon, dans La République, préconise au contraire que les femmes des guerriers soient mises en commun ainsi que les enfants nés de ces unions libres (1). Non sans incohérence, Platon ajoute 50 lignes plus loin que les «chefs» de la République auront pour devoir de lier par mariages des individus sélectionnés pour créer une race parfaite. Les enfants hors union seront exclus du système et les handicapés tués à la naissance. Michel Brix souligne le hic : «Recourant s’il le faut à l’eugénisme […], l’utopie transforme les individus en êtres supérieurs, angéliques, proches autant que possible des dieux ou même semblables à eux ; ces hommes nouveaux meurent très tard, ou parfois même ne meurent plus du tout. Ainsi –allant plus loin encore que Tommaso Campanella et ses «solariens» à la santé parfaite–, le situationniste Raoul Vaneigem […] proclame, après Antonin Artaud : «On ne meurt pas parce qu’il faut mourir ; on meurt parce que c’est un pli auquel on a contraint la conscience un jour, il n’y a pas si longtemps».»
Contrariez un désir, il devient vicieux
Toute utopie dérive «peu ou prou» d’une vision binaire du monde : le mal, le bien. Il faut choisir. De cette obligation, Michel Brix dénonce l’aspect arbitraire, voire oppressif : la première partie de son livre expose –dans l’ordre chronologique– les utopies de l’amour libre, leurs idéaux et leurs aberrations. Il commence par l’utopiste Charles Fourier (1772-1837) dont le projet, a priori, ne peut que séduire. S’inspirant des libertins qui, au XVIIIe siècle, prétendent que la quête du plaisir correspond aux décrets divins –«l’amour est un devoir, l’ennui seul est un crime» (2)–, Fourier affirme que les passions sont faites pour être vécues. En réaction au dolorisme chrétien et aux discours d’abnégation, Fourier pense que l’ascétisme provoque le malheur. Pour être heureux, en harmonie avec dieu et l’équilibre du monde, il faut que les humains réalisent leurs envies, «sans en réprimer aucune», même celles «de l’abondance, du luxe voire du superflu». Cette morale en apparence hédoniste (qui préfigure le consumérisme naissant) cache cependant une forme pernicieuse d’encadrement autoritaire.
Le programme de Fourier pour réformer le monde
La société idéale de Fourier –le «Phalanstère»– est une organisation qui doit permettre à l’individu de se livrer «aveuglément à ses passions», dit-il. Dans son ouvrage Le Nouveau monde amoureux (3), Fourier prône à la fois l’égalité entre les sexes et l’abolition du mariage, synonyme d’esclavage de la femme. Les phalanstériens seront priés de changer de partenaire toutes les nuits. «Les amants «exclusifs» seront les cibles de persécutions qui les dissuaderont […] de se fermer égoïstement au reste de la communauté», explique Michel Brix. Chaque soir, lors d’une Bacchanale à laquelle personne ne pourra se soustraire, les hommes et les femmes se livreront à des orgies chorégraphiées par des prêtres(ses) chargés d’assembler les partenaires en fonction de leurs fantasmes. «Le phalanstère sera un foyer d’expérimentations insatiables». Les copulations y laisseront la place à des interactions d’un raffinement érotique inouï, touchant à l’art et à l’extase. «Les individus les plus beaux – les plus sollicités – seront invités à faire preuve d’un esprit de charité, ou de philanthropie, sexuelle qui les apparentera –dixit Fourier, bien sûr– à de
s saints». Il sera interdit de se refuser sexuellement plus de deux ou trois fois. Il sera également interdit de s’unir trop souvent à la même personne. Moyennant quoi, le monde –contaminé par cette explosion de plaisir– se métamorphosera en jardin d’Eden, assurant l’avènement d’une «société d’abondance, où s’accroîtront sans cesse les richesses» (sic).
Les surréalistes adoptent Fourier comme leur inspirateur
Fourier, en son temps, ne provoque guère que le fou rire. André Breton le cite d’ailleurs dans son Anthologie de l’humour noir. Mais André Breton le considère aussi sérieusement comme un inspirateur du surréalisme. Il dédie ainsi une Ode, en 1947, au réformateur («Fourier es-tu toujours là») puis un hommage appuyé dans des Entretiens réalisés en 1952 : Breton y chante «la plus grande œuvre constructive qui ait jamais été élaborée à partir du désir sans contrainte». Que Fourier ait mis en place un système coercitif d’échanges sexuels obligatoires, les surréalistes l’ignoraient probablement… Ils ne retiennent de son utopie que ce qui «colle» avec leur propre programme : déchaîner les forces d’Eros, afin que l’humanité –libre, enfin, de se soumettre au «jeu libre des passions» (comme dit Klossowski)– se débarrassent des carcans mentaux ou moraux qui l’empêche de trouver son salut. Le programme est alléchant, servi par une prose admirable. On ne peut que succomber à la lecture de l’Amour fou : «Il n’y a jamais eu de fruit défendu. La tentation seule est divine.» Mais… il y a toujours des mais.
«Il est interdit de se refuser»
La femme idéale des surréalistes se doit d’être émancipée, c’est-à-dire ouverte aux désirs masculins. Breton, Aragon, Benjamin Péret ou Marcel Noll condamnent «chez une femme la pudeur, l’absence d’expérience sexuelle ou toute autre forme de «manières»», ce qui les pousse à condamner, par exemple, la seconde femme de Charlie Chaplin qui, lors d’un procès en divorce (1927), reproche à son mari de lui avoir imposé la pratique de la fellation. Les surréalistes prirent «d’une seule voix la défense de Chaplin dans un manifeste, Hands off love, où ils dénoncèrent vigoureusement la puérilité des dégoûts de Mme Chaplin : «Si la libre discussion des mœurs pouvait raisonnablement s’engager, il serait normal, naturel, sain, décent, de débouter de sa plainte une épouse convaincue de s’être inhumainement refusée à des pratiques aussi générales et parfaitement pures et défendables». Pour les surréalistes, une femme qui refuse de sucer est donc inhumaine ? Michel Brix souligne avec acuité la perversité de cette logique qui assigne à la femme le double statut de déesse et d’esclave sexuelle : c’est la muse muselée, asservie au devoir de satisfaire les «manies» de ceux qui chantent sa gloire. Gare à elle si elle se refuse. Un piédestal est si vite retiré : «Si tu ne suces pas, c’est que tu es coincée». On connaît la chanson.
Jean Clair, ჟან კლერი საინტერესო კაცია. ხელოვნების ისტორიკოსი და კრიტიკოსი, აკადემიკოსი ჟან კლერი იყო მემკვიდრეობის მთავარი მცველი, პიკასოს მუზეუმის დირექტორი.
ის ლაპარაკობს დასავლელ ინტელექტუალთა ანტიდასავლურ განწყობებზე.
სიურეალისტურ იდეოლოგიას მუდამ უნდოდა მისი აზრით მატერიალისტური და უნაყოფო ამერიკის სიკვდილი და სულიერ ღირებულებათა მცველი აღმოსავლეთის გამარჯვება.
Aragon 1925 წელს:
« ჩვენ დავანგრევთ თქვენთვის ძვირფას ცივილიზაციას… დასავლურო სამყაროვ, შენ სიკვდილი გაქვს მოსჯილი.
ჩვენ ვართ ევროპის დამარცხების მომხრეები// Nous sommes les défaitistes de l’Europe…// შეხედეთ რა ხმელია და რა კარგია ყველა ხანძრისთვის ეს მიწა.»
სიტყვის დასკვნით ნაწილს, ტარტარ-ლაქლაქს არ ა აკლია მისნობის, თუ პითიას მასშტაბი და განზომილება, როგორც იტყოდა ოკულტიზმით ესოდენ გატაცებული ბრეტონი:
« დაე ნარკოტიკით ვაჭრები დაესხნენ თავს ჩვენს შეძრწუნებულ ქვეყნებს, დაე შორეული ამერიკა დაემხოს თავისი . თეთრი შენობებიდან…»///«Que les trafiquants de drogue se jettent sur nos pays terrifiés. Que l’Amérique au loin croule de ses buildings blancs…» (La Révolution surréaliste, N° 4, 1925).
მეტისმეტობა, წრეგადასულობა და ზღვარგადასულობა არ ყოფილა უბრალოდ სიტყვიერი.
უკვე ვიცით რომ უმარტივესი სიურეალისტური აქტი იყო ქუჩაში გასვლა და პირველივე შემხვედრისთვის სროლა.
თავაზიანი რობერ დესნოც // gentil Robert Desnos// აზიაში ხედავდა «ყველა იმედის ციხე-სიმაგრეს»
// «la citadelle de tous les espoirs»// და მოუწოდებდა, უხმობდა ბარბაროსებს რომლებიც შეძლებდნენ « ატილას მთავარანგელოზთა კვალზე გავლას»
// appelait de ses vœux les Barbares capables seuls de marcher sur les traces des «archanges d’Attila».//.
სიურეალისტები იღებდნენ კომუნისტების ლოზუნგებს და კომუნისტებთან ერთად გმობდნენ
« დასავლეთის იმპერიალისტურ და მეომარ ბურჟუაზიას» //«la bourgeoisie impérialiste et guerrière de l’Occident»//,
სახელმწიფოს და « სამშობლოს მახრჩობელა დოგმებს»
// «les dogmes étouffants d’Etat et de Patrie»// .
ბრძოლა დამთავრდება გამარჯვებით აღმოსავლეთისა რომელშიც სიურეალისტები ხედავენ « ველური ძალების დიდ რეზერვუარს»,
დასავლელთა სასაცილო პაწაწა გამოვლინებების, ხელოვნების, კულტურის მარადიული მტრების, დიდ მნგრეველთა მარადიულ სამშობლოს».
// იდიოტ სიურეალისტებს კაცობრიობის ცივილიზაციის საფუძვლის ჩამყრელი შუამდინარეთი, ძველი ეგვიპტე წარმოედგინათ ველურ ბარბაროსთა ხროვად.//
სიურეალისტებს უნდოდათ ახალი მისტიციზმი რომელიც შეძლებდა დასავლეთის ხსნას მატერიალიზმისგან.
// ნიჰილისტური მატერიალიზმის მიერ გაჩაღებული მსოფლიო ომით გადარეული სიურეალისტები 1920-ანი წლების შუა ხანებში უტევდნენ ლოღიკას, გონებას, განმანათლებლების მემკვიდრეობას
მათ უნდოდათ ქრისტიანული ევროპის ნანგრევებზე აგებული ნიჰილისტურ-მატერიალისტურ-პროგრესისტული სამყაროს მოსპობა.
ყველა ავანგარდი მოუწოდებდა მკვლელობისკენ.
მუსოლინისთვის მოდელი იყო ფუტურიზმის ლიდერი მარინეტი რომელიც მასობრივი პროპაგანდის საშუალებათა, კინოს, თეატრალიზებულ სანახაობათა, დეკორუმის და ქუჩის მანიფესტაციების ოსტატურად გამოყენებით პოლიტიკას აძლევდა ესთეტიკურ სახეს, ათაყვანებდა ბრბოს. ეს გაკვეთილი კარგად ისწავლა ნაციზმმა.
ლევ ტროცკიმაც აღიარა 1924 წელს წერილში « ლიტერატურა და რევოლუცია » რომ ფუტურიზმმა ფაუხსნა გზა ფაშიზმს
// თუმცა ტროცკის და ლენინს უნდოდათ მსოფლიო ბოლშევიკური რევოლუცია, ბოლშევიკებმა გერმანიაშიც სცადეს სახელმწიფო გადატრიალებების მოწყობა რამაც ასევე გაამხეცა ჰიტლერი. არც ამის დავიწყება ღირს//.
მეორეს მხრივ კი მარინეტის საბჭოთა მოწაფეები,ოსიპ ბრიკი და საბჭოთა ავანგარდისტი კომუნისტ-ფუტურისტები. მოუწოდებდნენ ბურჟუათა, სუსტების მოსპობისკენ, მოხუცთა თავის ქალებისგან საფერფლეების გაკეთებისკენ.
მაიაკოვსკი კი ხოტბას ასხავდა ხიშტს, ბრაუნინგს, მაუზერს.
ასეთი ლათაიებით დამუშავებულებმა თობებმა დაუშვეს ჩეკას და გპუს მიერ მოწყობილი სასაკლაოები.
სიტყვები პასუხისმგებელია: მხატვრულ და ლიტერატურულ ავანგართა სიძულვილით სავსე სიტყვებმა მოამზადეს ინდივიდთა სიკვდილი.
თუ გადაფურცლავთ სიურეალისტების ნაწერებს ნახავთ რომ ადამიანთა დამცირება, შეურაცხყოფა, ლანძღვა-თათხვა და გინება ჩვეულებრივი ამბავი იყო მათთვის.
იგივე ლექსიკას და თავაზოანობას ნახავთ ნაცისტურ და კომუნისტურ ფურცლებში.
თუ კი ყურადღებით და აუღელვებლად წავიკითხავთ დავინახავთ რომ სიურეალისტთა მანიფესტები დიდად არ განსხვავდება მემარცხენე თუ მემარჯვენე ექსტრემისტების ფურცლებისგან…
საინტერესოა რომ სიურეალისტები კომუნისტებთან მეტ ხანს იყვნენ ვიდრე მემარჯვენე ინტელექტუალები ფაშიზმთან
Stefan George-მ უკვე 1933 წლიდან შეაქცია ზურგი ნაციონალ-სოციალიზმს, Jünger და Gottfried Benn ჩაეფლნენ შიდა ემიგრაციაში.
ბრეტონი კი სტალინიზმს მოშორდა მარტო 1935 წლის ბოლოს. რაღა უნდა ვთქვათ ელიუარზე და არაგონზე.?
მიუხედავად ყველაფრისა სხვა ავანგარდებისგან განსხვავებით სიურეალისტებს დღესაც უყურებენ შეწყნარებით.
სიურეალისტები დღესაც ითვლებიან ლიბერტართა ავანგარდად რომელმაც ახალგაზრდობა მიიყვანა სექსუალურ განთავისუფლებამდე, ავტომატური და სპონტანური შემოქმედების საოცრებამდე, ყველას და ყველასთვის ხელოვნებამდე., ზმანების და ქმედების შერიგებამდე და დღეს გაბატონებული აზრის სხვა რამეებამდე.
სიურეალიზმის ამ დაუსჯელობას აქვს სხვა მიზეზიც.
სიურეალიზმს არ სჯეროდა პროგრესისა და ამით განსხვავდებოდა ის რადიკალურად სხვა ავანგარდებისგან
ფუტურისტებს, კონსტრუქტივისტებს და ა.შ ხიბლავდა მანქანა, სიჩქარე, ენერგია.
სიურეალისტები გულგრილები იყვნენ ასეთი რამეების მიმართ.
ამიტომ თანამედროვე სამყაროზე და მის უბედურებებზე პასუხისმგებლები არიან ფუტურისტები, კონსტრუქტივისტები და ა.შ. და ამაზე თითქოს არ არიან პასუხისმგებლები სიურეალისტები.
ქალაქი კი, თუ კი ის გაველურდება, სიახლე კი, თუ კი მას მოვნახათ ჩვენს საკუთარ თავში, ჩვენი გულის სიღრმეში და არა გარეთ, სამყაროზე ბატონობაში, და ა.შ., ესაა სიურეალიზმი.
ფუტუროსტების აკვიატებულ-აჩემებული ხატებია ცათამბჯენი და თვითმფრინავი.
ისინია ფილიასთან და ტრამპოლინისთან, ისევე როგორც ლისიცკისთან და მალევიჩთან.
ესაა ტექნიკური სამყაროს დიდების სიმბოლოები.
მაგრამ სიურეალისტებმა პირველებმა წარმოადგინეს თვითმფრინავი და ცათამბჯენი ერთმანეთის პირისპირ.
ამით მათ თითქოს წინასწარ იხილეს ის რაც ჩვენს თვალწინ ჩაიდინეს ტერორისტებმა.
საფრანგეთის მხსნელი შარლ დე გოლით და ნაცისტების მიერ მოკლული ანტუან დე სან ეგზიუპერით კი არა სიურალისტებით მოხიბლული იყვნენ 1968 წლის პარიზული მაისის ინტელექტუალები და 1970-ანი წლების მაოისტები.
ამიტომ საზოგადოება ვერ გმობს სიურეალისტებს მაშინაც კი როდესაც სერიოზულად კითხულობს მათ ტექსტებს. ეს საზოგადოება სიურეალისტების თაყვანისმცემლებად იყო აღზრდილი…
Reich, la révolution par l’orgasme (le bon orgasme)
La troisième utopie recensée par Michel Brix est mise au point par un Autrichien, Wilhelm Reich (1897-1957), tour à tour élève de Freud, militant communiste puis créateur de systèmes fonctionnant à l’énergie vitale cosmique (orgone) permettant de faire tomber la pluie ou de guérir les cancers. Condamné pour charlatanisme, Reich meurt en prison aux USA. Sa théorie est très proche de celle de Fourier : le Mal est indissociable de la frustration, qui génère des troubles psychiques tels que «la perversion appelée «sadisme» (4), les inégalités homme/femme, l’oppression et la haine. Pour Reich, «la continence charnelle serait une faute contre Dieu, qui nous a dotés d’organes sexuels […], explique Michel Brix. C’est pourquoi il conviendrait d’assimiler la chasteté à un blasphème.» Pour se libérer, non seulement il faut jouir mais accéder au «bon» orgasme, dont Reich s’évertue à définir un modèle idéal, en termes de spasmes et d’acmés proche de la commotion. «Pas question de parler ou de rire pendant l’étreinte», indique Michel Brix. Pas question non plus de rester avec la même personne plus de 4 ans car le désir s’émousse. Le mariage est une pathologie. Le nombre minimum d’orgasmes requis pour être révolutionnaire est estimé à 3000. Encore faut-il que ces 3000 orgasmes se distinguent des frottements génitaux dont les «opprimés» se contentent (5).
Gert Hekma évoque la libération sexuelle aux Pays-Bas. Ce pays demeure profondément puritain, avec une importance de la religion catholique et protestante. En 1965-1967, le mouvement Provo secoue l’ordre moral. Des happenings ludiques apparaissent comme de véritables provocations face aux autorités policières. La promotion de l’écologie, des squats, des drogues douces s’inscrivent dans une démarche anti-autoritaire. Surtout, le mouvement Provo attaque la famille nucléaire et la monogamie pour promouvoir l’amour libre. Les filles, les jeunes et les homosexuels doivent accéder au plaisir sexuel.
La littérature et les arts contribuent également à valoriser la libération sexuelle, les gays et les lesbiennes, contre l’ordre moral. A partir de 1970, des féministes radicales organisent des manifestations ludiques. Un mouvement important de féministes pro-sexe défend la pornographie, la prostitution et le sado masochisme pour attaquer l’ancienne morale sexuelle. Même si ces sujets ne font pas consensus. Les féministes actuelles estiment même que ce sont les dérives de la libération sexuelle.
Amsterdam est devenue la ville du sexe, de la drogue, de la musique pop. Les cultures alternatives insistent sur l’importance du plaisir sexuel. La morale traditionnelle a subit un déclin important. Même si les Pays-Bas favorisent aujourd’hui davantage la consommation du sexe que la libération sexuelle.
Matt Cook décrit le mouvement de révolution sexuelle qui agite la Grande-Bretagne entre 1965 et 1970. La musique et la drogue accompagnent les hippies et l’amour libre. La contre-culture grandissante reflète une contestation à la base. « Beaucoup avaient le sentiment que tout était possible, que quelque chose de nouveau avait pris un tournant radical dans les mouvements féministes et de libération gay », souligne Matt Cook.
Les mouvements féministes et homosexuels articulent le personnel et le politique et lutte pour une auto-réalisation individuelle en dehors de la norme couple, de la matrice hétérosexuelle et de la famille nucléaire. Cette dynamique doit permettre une transformation radicale de la société. Une révolution sexuelle et sociale doit bouleverser les relations familiales, sexuelles et émotionnelles pour favoriser l’exploration de soi.
La contre-culture permet de mêler le sexe, la politique et le personnel. « Les squats, la vie en commun, le sexe expérimental et les coming-out constituaient autant d’expériences que de nombreuses personnes ne pensaient pas possibles ou désirables, voire même effrayante, dénotant une rupture radicale par rapport aux “normes”confortables et rassurantes », décrit Matt Cook. Mais ces changements ne touchent que quelques marges. La majorité de la population demeure réactionnaire, comme le révèle l’élection de Thatcher en 1980. Le mythe des swinging sixties doit être relativisé.
აღარც ქრისტიანული საზგადოებაა, არარც კომუნისტური, არის პედოფილია, დიდება ზოგადად პოზიტიურ გორბაცოვსცინა გოგიაგვახარიობას.
ახალი ეპიდემია საქართველოში: ასობით პედოფილი, ათასობით განადგურებული ბავშვი
Kuduxaaa MARCH 2, 2019
პედოფილიას საზოგადოება განსაკუთრებით გმობს. ქალის გაუპატიურება ან მკვლელობა არ იწვევს ისეთ განრისხებას, რამდენადაც ბავშვების მიმართ სექსუალური ლტოლვა. ის ფაქტიც, რომ პედოფილია ფსიქიკური დარღვევაა, რომლის დროსაც ადამიანები გაუკუღმართებულ, ავადმყოფურ სიყვარულს განიცდიან არასრულწლოვანთა მიმართ, არ სპობს სიძულვილს ამგვარი სექსუალური პათოლოგიის მქონე ადამიანის მიმართ.
პედოფილია, როგორც ზოგადსაკაცობრიო პრობლემა, ბოლო პერიოდში საქართველოშიც განსაკუთრებული სიმწვავით დადგა. თვე არ გავა, ბავშვის ან მოზარდის გაუპატიურებისა თუ მის მიმართ გარყვნილი ქმედების შესახებ არ გავიგოთ. ბევრი ექსპერტის აზრით, საქართველოში ყოველი მე-10 პოტენციური სექსუალური მოძალადეა, ხოლო ყოველი მე-5 _ პედოფილი. მარტო თებერვალში, საქართველოს მასშტაბით, არასრუწლოვნებზე სექსუალური ძალადობის არაერთი შემთხვევა დაფიქსირდა. 15 თებერვალს 8 წლის გოგოს მიმართ გარყვნილი ქმედების ფაქტზე ბათუმში უკრაინის 29 წლის მოქალაქე დააკავეს. ბავშვის დედის განცხადებით, შემთხვევა 2 თებერვალს ერთ-ერთ საოჯახო ტიპის სასტუმროში მოხდა, სადაც ის მუშაობდა. მას შემდეგ, რაც სასტუმროს მეპატრონე გარყვნილი ქმედების ორ საეჭვო ფაქტს თავად შეესწრო, ეჭვი საკუთარ შვილთან ჩადენილ იგივე ქმედებაზეც მიიტანა. 8 წლის გოგონას გამოკითხვის შემდეგ კი დარწმუნდა და დახმარებისთვის სამართალდამცველებს მიმართა. შსს-ს ცნობით, გამოძიება სისხლის სამართლის კოდექსის 141-ე მუხლით მიმდინარეობს, რაც გარყვნილ ქმედებას გულისხმობს. 14 თებერვალს რუსთავში არასრულწლოვანზე ადევნებისა და გარყვნილი ქმედების საქმეზე გამოძიება დაიწყო. არსებული ინფორმაციით, მეშვიდეკლასელ გოგონას მამაკაცი სამარშრუტო ტაქსიში მაშინ აედევნა, როდესაც ის სკოლიდან სახლში ბრუნდებოდა. არასრულწლოვანმა 112-ში თავად დარეკა. შსს-მ საქმე აღძრა, მიმდინარეობს საგამოძიებო მოქმედებები. ასევე რამდენიმე დღის წინ კასპში 63 წლის მამაკაცი დააკავეს, რომელიც არასრულწლოვანი ბიჭის მიმართ გარყვნილ ქმედებას ახორციელებდა. 11 წლის მოზარდს მამაკაცი იცნობდა და არც მისი ნდობის მოპოვება გასჭირვებია. დაკავებული დანაშაულს აღიარებს. ძალადობა საკუთარ შვილზე _ ერთი კვირის წინ სამართალდამცველებმა გორში შვილის მიმართ ჩადენილი გაუპატიურებისა და სექსუალური ხასიათის სხვაგვარი ქმედების ბრალდებით 39 წლის მამაკაცი დააკავეს. უწყების ინფორმაციით, ბრალდებულმა 2017 წელს, საკუთარ საცხოვრებელ სახლში, 14 წლის შვილის მიმართ სხვადასხვა დროს სექსუალური ხასიათის ქმედება განახორციელა. დაკავებულმა მამაკაცმა შვილის მიმართ ჩადენილი გაუპატიურების ფაქტი აღიარა. ოფიციალური ინფორმაციით, მხოლოდ 2018 წელს, პირველი 9 თვის განმავლობაში, სქესობრივი თავისუფლებისა და ხელშეუხებლობის წინააღმდეგ ჩადენილი დანაშაულის 300 შემთხვევა დაფიქსირდა. აქედან არასრულწლოვანთა მიმართ განხორციელებული სექსუალური ხასიათის დანაშაულის 116 ფაქტია. მათგან ოთხი პირი მხილებული იყო გაუპატიურებაში, ორი სექსუალური ხასიათის სხვაგვარი ქმედების ჩადენაში, 24 _ გარყვნილი ქმედების ჩადენაში, ხოლო 86 ადამიანი 16 წლის ასაკს მიუღწეველ პირთან ნებაყოფლობით სექსუალურ კავშირში. შსს-ში აღიარებენ, რომ ბავშვებზე სექსუალური ძალადობის სტატისტიკა საგანგაშოა და როგორც იქნა, გადაწყვიტეს არასრულწლოვანთა მიმართ სქესობრივი თავისუფლებისა და ხელშეუხებლობის წინააღმდეგ ჩადენილი დანაშაულების წინააღმდეგ ბრძოლა და ასეთი კატეგორიის დანაშაულების არასრულწლოვან მსხვერპლთა ინტერესებზე მორგებული გამოძიების უზრუნველყოფა. უწყება საშინელი გამოწვევის საპასუხოდ კანონს ამკაცრებს. საქართველოს შინაგან საქმეთა სამინისტრომ მთავრობას უკვე გადასცა საკანონმდებლო ცვლილებების პაკეტი, რომელიც სექსუალური ძალადობის ჩამდენ პირთა მიმართ სასჯელის გამკაცრებას ითვალისწინებს, რაც რიგი უფლებების ჩამორთმევას გულისხმობს. შს მინისტრის მოადგილის, ნათია მეზვრიშვილის განცხადებით, ცვლილებების მიღების შემთხვევაში, სასჯელაღსრულების დაწესებულების დატოვების შემდგომ, დანაშაულის ჩამდენ პირებს აეკრძალებათ სასწავლო, სააღმზრდელო დაწესებულებებში მუშაობა, ასეთ დაწესებულებებში ყოფნა და ა. შ. აგრეთვე შეიქმნება სისხლის სამართლის კოდექსის 137-ე, 138-ე, 139-ე და 141-ე მუხლებით მსჯავრდებულ პირთა ბაზაც, რაც მიზნად ისახავს მსჯავრდებულთა მონიტორინგის გზით დანაშაულის პრევენციას. პოლიცია მონიტორინგს დააწესებს პედოფილებზე მას შემდეგ, რაც ისინი დატოვებენ სასჯელაღსრულების დაწესებულებას. შინაგან საქმეთა სამინისტროში გამართულ ბრიფინგზე შსს-ს ადამიანის უფლებათა დაცვის დეპარტამენტის დირექტორმა, ლონდა თოლორაიამ განაცხადა, რომ ძალადობის მსხვერპლი ბავშვების განმეორებითი ვიქტიმიზაციის თავიდან აცილების მიზნით, შინაგან საქმეთა სამინისტროში შეიქმნა მოწმისა და დაზარალებულის კოორდინატორის ინსტიტუტი. კოორდინატორები პრიორიტეტულად იმუშავებენ ძალადობის მსხვერპლ არასრულწლოვნებსა და მათ მშობლებთან, გაუწევენ მათ პირველად ფსიქოლოგიურ დახმარებას, შესთავაზებენ საჭირო სერვისებს და უზრუნველყოფენ მათ მხარდაჭერას გამოძიების მიმდინარეობისას. მიუხედავად იმასა, რომ არსებული ოფიციალური ინფორმაციის მიხედვით, საქართველოში პედოფილების რიცხვი შემაშფოთებლად მაღალია, სტატისტიკა ნახევრადაც არ ასახავს ბავშვის მიმართ სექსუალური ძალადობის რეალურ მდგომარეობას. საქართველოში ასეთი ტიპის დანაშაული ხშირად რჩება საზოგადოების ყურადღების მიღმა, რადგან ბავშვებს ვინმესთვის ამის შესახებ თქმის ეშინიათ ან ოჯახები თავად აგვარებენ პრობლემას. სხვადასხვა მიზეზის გამო ისინი არ მიმართავენ სამართალდამცველ ორგანოებს ან სამედიცინო დაწესებულებებს, ან ფსიქოლოგებს, სამწუხაროდ, ზოგჯერ მშობლები არ არიან მზად, რომ მიიღონ უბედურება, რომელიც მათ შვილს დაემართა. ისინი უარყოფენ ან რაც უფრო უარესია, მსხვერპლს ადანაშაულებენ, რაც, საბოლოო ჯამში, სერიოზულ ფსიქოლოგიურ დაღს ასვამს ბავშვის ემოციურ და მენტალურ მდგომარეობას. აღარაფერს ვამბობ იმაზე, რომ დამნაშავე დაუსჯელი რჩება და კვლავ აგრძელებს თავის ბინძურ და ამორალურ თამაშებს. არავინ იცის, რამდენად საკმარისი იქნება ამგვარად გამკაცრებული კანონი პედოფილიის პრობლემის გადასაჭრელად და თუ საჭირო გახდება, სხვა ხერხების მოძებნა ამ უბედურების თავიდან ასაცილებლად. მაგალითად, თავისუფლების აღკვეთის ვადის გაზრდა ან ამგვარი სექსუალური პათოლოგიის მქონე ადამიანის განკურნების მცდელობა სპეციალური ფსიქოთერაპიებით და მედიკამენტებით, როგორც ეს ხდება ევროპის ზოგიერთ ქვეყნებში (ბრიტანეთი, გერმანია, საფრანგეთი, პოლონეთი).
საზოგადოების სეთი ევოლუცია მოხდა ევროპაშიც 1950-ანი-80-ანი წლების ნიჰილისტურ-სექსუალური რევოლუციის პერიოდში, ოღონდ საქართველოში მოხდა შთამბეჭდავად დაჩქარებული დამკვრელური ტემპით.
Saint-Exupery: ” ჩემი ცივილიზაცია ქრისტიანულ ღირებულებათა მემკვიდრეა”
” საუკუნეების მანძილზე ჩემი ცივილიზაცია ღმერთს ჭვრეტდა ადამიანებში.
ადამიანი იყო შექმნილი ღმერთის სახედ და ხატად. ადამიანში პატივს სცემდნენ ღმერთს. ადამიანები ძმები იყვნენ ღმერთში.
ღმერთის ანარეკლი ყოველ ადამიანს ანიჭებდა მოუცილებელ, განუსხვისებელ. ღირსებას.
ღმერთთან ურთიერთობა აფუძნებდა ყოველი ადამიანის მოვალეობებს საკუთარი თავის თუ სხვა ადამიანის მიმართ.
მე მესმის მნიშვნელობა გულმოწყალების ქველმოქმედების ღირებულებებისა რომლებიც მასწავლეს.
ინდივიდისთვის დახმარების გაწევით ემსახურებოდი ღმერთს რომლის სახედ და ხატად იყო ის შექმნილი. მეწაღესთვის თუ მეფისთვის გაწეული სამსახური იყო მოვალეობის მოხდა ღმერთის წინაშე. ქველმოქმედება არ ამცირებდა არც ქველმოქმედს და არც ზრუნვის ”ობიექტს”. მადლიერებაც სხვანაირი იყო , ადამიანისთვის გაწეული სამსახურით ემსახურებდი ღმერთს და არა მოკვდავ შტერს.
ექიმს უნდა მოერჩინა ყველაზე ვულგარული ჭირიანი. ის ემსახურებოდა ღმერთს. ექიმს არ ამცირებდა ქურდის სასთუმალთან გათენებული ღამე.
ღმერთის მემკვიდრე ჩემი ცივილიზაცია ინდივიდისთვის გაწეული სამსახურით ემსახურება ადამიანს.
ყველაზე ვულგარული ღირიანის მკურნალი ექიმი ემსახურებოდა ღმერთს. ის არ ყოფილა დამცირებული ქურდის სასთუმალთან გათენებული ღამის შემდეგ.
აი ამ ცივილიზაციის მემკვიდრეები ვართ. ჩემი ცივილიზაცია ქრისტიანულ ღირებულებათა მემკვიდრეა.
აი ეს ცივილიზაცია მოკლა 1950-80-ანი წლების ნიჰილისტურ-სექსუალურმა რომელსაც უნდა სექსი, ნარკოტიკები, როკენროლი და არა ღმერთის და მოყვასის სიყვარული.
Ian Dury //1942-2000// ბრიტანელი როკის მუსიკოსი და მომღერალი, არსებითად ცნობილია როგორც ჯგუფი Ian Dury and the Blockheads-ის შემქმნელი, წამყვანი და მომღერალი, ავტორი სიმღერისა Sex and drugs and rock’n’roll, რომელიც შეიძლება ჩაითვალოს მთელი ნიჰილისტური დღევანდელობის ჰიმნად.
” ჩემს ტვინს და სხეულს სჭირდება მარტო სექსი, ნარკოტიკი და როკენროლი, სექსი, როკი და როკენროლი ნამდვილად ძალიან კარგია”, ესაა ეს ჰიმნი. Sex and drugs and rock and roll Is all my brain and body need Sex and drugs and rock and roll Are very good indeed.
ასეთი რამის მომღერალ დღევანდელობაში ადამიანს სექსუალურად აღაგზნებს ქუჩებში და მეტროში კედლებზე გადმოფენილი პლაკატები, ჟურნალ-გაზეთების ჯიხურებში გადმოფენილი ჟურნალები გარეკანზე ულიფო თუ უნიფხვო მზეთუნახავებით, იგივეა სკოლების და უმაღლესების დერეფნებში და ტუალეტებში, ტელევიზიით, ინტერნეტით, კინოდარბაზებში.
მოკლედ არ დაუტოვეს ადამიანს კანტზე,დეკარტეზე და მით უმეტეს წმინდა თომა აქვინელზე დაფიქრების დრო,თავი და ენერგია.
Jerry Ropelato-ს თქმით ვების საიტების 1, 12% პორნოგრაფიულია,მოთხოვნათა 25% და გადატვირთვათა 35% ეხება პორნოგრაფიას.
პორნოგრაფიამ დაიპყრო საჯარო სივრცე. ჟურნალებში. რეკლამებში, ტელევიზიაში უხვადაა და ხშირია ღიად სექსუალური სურათები. პოროგრაფიის ეს გასაჯაროება ათაყვანებს ადამიანს და უჩენს მას მავნე ჩვევებს. პორნოგრაფიას ხედავენ ისინიც ვისაც სულაც არ უნდა პორნოგრაფიის ყურება.
. ” a2 Marzano, Michela et Claude Rozier, Alice au pays du porno, Paris, Ramsey, 2005
” ალისა პორნოს ქვეყანაში” , 2005 –
ინტერნეტის ბუმია და არაფერია პორნოგრაფიის ყურებაზე უფრო ადვილი. უნდა ვიცოდეთ რომ მოზარდთა უმრავლესობას 13 წლის ასაკისთვის უკვე ნანახი აქვს პორნო. მკვლევარმა გამოკითხა გოგონები და ბიჭუნები. ზოგის აზრით პორნოგრაფია აღწერს ნორმალურ სექსუალურ ურთიერთობას. ზოგისთვის სექსუალური აქტი იმდენად ჩვეულებრივი რამია რომ ბიჭუნებს სჯერათ რომ მათ შეუძლიათ ყველაფრის გაკეთებაა იოლი მოკლეკაბიანი გოგოებისთვის.
კიდევ სხვები ფიქრობენ რომ პორნოგრაფიის ყურება ბიჭს უჩენს დაქალთან დაწოლის სურვილს.
1960-80-ანი წლების ნიჰილისტურ სექსუალური რევოლუცია კლავს უმანკოება-უბიწოებას- ” უმანკოების დასასრული გადარეულ-შეშლილი სექსუალობის კვლევა”
” ბავშვს უნდოდა დაყვირება რომ ის კვდებოდა, რომ მას აღარ შეეძლო სუნთქვა,
ისინი კი მას ბუბნავდნენ შეუსვენებლად, მას აღარ შეეძლო. მესამე ბიჭმაც მოამთავრა
მისი ბუბნვა და ის თითქმის აღარაფერს გრძნობდა… მისმა გამაუპატირებულმა ბიჭმა
ხმამაღლა ჩაიბურდღუნა და დ.-მ აღებინა”.
ინტერნეტზე 1 მილიარდი ვიდეოა და დაახლოებით 700 000 მისაწვდომი პორნოსაიტი. ვირტუალური არასოდეს ყოფილა ისე კარგად როგორც ეხლაა. მედიათა მუდმივი გავრცელება მოზარდებს აძლებს ყველანაირი ოხრობის არაჩვეულერივად ადვილად შოვნის და გაცვლა-გავრცელების საშუალებას.
მუშაობით თუ გეიპარადზე სიარულით დაკავებული მშობლებისთვის ინტერნეტი იქცა მათი შვილების ძიძად. ბავშვებიც დროს არ კარგავენ და პოულობენ პორნოსაიტებს. …მრავალ 7 წლის ბავშვს უკვე ნანახი აქვს მისი პირველი პორნოფილმი.
ბავშვების სამყარო დაიპყრო იმან რაც ადრე სრულწლოვანებისთვის იყო გაკუთვნილი. ბავშვებისთვის ჩვეულებრივ რამედ იქცა უხეშობა-ულმობლობა, ვულგარულობა, დამცირება, სიმულაცია…
ბავშვები ხედავენ იმას რის გასაგებადაც არ ფიზიკურად,არც ფსიქიურად და არც რაციონალურად არ არიან მზად და ამას აქვს ცუდი შედეგები. ბავშვები აგრესიულები ხდებიან…. Journaliste Zone Interdite-სთვის და Marie Claire-სთვის, Géraldine Levasseur დაუკვირდა ამ შემაშფოთებელ ფენომენს. ის ელაპარაკა მრავალ მოწაფეს, მშობლებს, მასწავლებლებს, ფსიქოანალიტიკოსებს, მოსამართლეებს…
მის მიერ მოყოლილი ისტორიებიდან განსაკუთრებით შემძვრელია 13 წლის გოგონა დ.-ს ამბავი.
პრივილეგირებული წრიდან გამოსულ 13 წლის კარგ მოწაფე გოგონას 3 თვე თითქმის ყოველ დღე აუპატიურებდნენ მისი კვარტალის ბიჭები. გოგონა გადაირია,მას შესძულდა თავისი თავი ამას დაემატა განცდა იმისა რომ დამატებითი სადარდებელი გაუჩინა დედას.
გოგონას უნდოდა სიკვდილი და მეტი არაფერი და მრავალჯერ სცადა თავის მოკვლა,მიუხედავად ყველაფრისა გადარჩა და მოხვდა საგიჟეთში.
, « – ” მე ვერ განვიკურნები ამ ავადმყოფობისგან, ის მე მჭამს, ძალიან მტკივა გული, შიგნით, ყველგან, ისე რომ არც კი ვიცი თუ სად მტკივა…მიმიშვი მოვკვდე, დედიკო, გეხვეწები.” თავზარდამცემი სიტყვებია…
წიგნში ლაპარაკობენ ტრავმირებული დაბნეულ-დაკარგული მსხვერპლები ;
მოზარდები რომლებიც ამბობენ რომ არ იციან რომ დაძალებული ფელაციები გაუპატიურებაა და ამბობენ ისეთ უხეშ გამოთქმებს რომლებიც წეესით მათ არც უნდა იცოდნენ და არც უნდა ესმოდეთ მათ ასაკში. ქალწულები რომლებიც თავის გამოჩენისთვის ან ბანდის წევრობისთვის მზად არიან თანაკლასელებისთვის ფელაციის გასაკეთებლად.
12 წლის გოგონა რომელიც მამამისის გასაგონად ამბობს რომ მას უნდა პორნოვარსკვლავად გახდომა იმიტომ რომ ” მას უყვარს ეს”.
მამა რომელმაც თავის 13 წლის ვაჟიშვილს დაბადების დღისთვის აჩუქაპორნოფილმი.
გოგოები რომლებიც ტყუიან რომ ისინი გააუპატიურეს იმიტომ რომ მათმა უწესო ცხოვრებამ არ შეუშალოს ხელი მათ გათხოვებას….
და როგორც ადამიანური ისე ცუდი რეაქციები-
სასოწარკვეთილი მშობლები თავში იცემენ და ნანობენ რომ ვერ დაიცვეს თავისი შვილი გარყვნილებისგან.
ზოგი თვალს ხუჭავს და იმალება უძლურების გრძნობის უკან… კიდევ სხვები ახდენენ მათი ძვირფასი შვილების არამზადობის ბანალიზაციას….
ავტორი აკრიტიკებს სახელმწიფო და საზოგადოებრივი ინსტიტუტების უუნარობას, დაშვებულსა დაუშვებელს შორის საზღვრის წაშლას, სიყვარულის ნაკლებობას.
ნიჰილისტურ-სექსუალური რევოლუციის დროს დაიკარგა პატივისცემა, სიყვარული,თავისუფლება და დარჩა ბარბაროსობა.
კვლევა// პორნოინდუსტრია განიცდის თავის უბერიზაციას. პორნოსტუდიები გაკოტრების პირას შეიძლება აღმოჩნდნენ იმდენი გოგო-ბიჭი სმარტფონებით იღებს მოყვარულ პორნოფილმებს რომლებშიც მსახიობები თვითონ არიან. ასე გადაღებულ ფლმებს ისინი ინტერნეტით ავრცელებენ.
წყვილი ლეო-ლულუ თავისი პორნოფილმებით ცხოვრობს ორ წელზე მეტია, 2020 წლის 16 ივლისი
ისინი ერთმანეთს შეხვდნენ 7 წლის წინ. ბიჭი ლულუ ამთავრებდა უმაღლესში სწავლას. გოგო ლეოს იგივე სურდა. ორივემ ჩაიფიქრეს მუშაობა სექტორებში რაზეც არ იქნებოდა სამარცხვინო ლაპარაკი ქალაქში სადილის დროს საუბრისას. მაგრამ ამავე დროს დაიწყეს გატიტვლება და თავისი ტიტველა სხეულების ფოტოების გადაღება და ამ ფოტოების გაგზავნა Snapchat-ში. ლამაზი ფოტოების გაგზავნა.
კამერის წინ გატიტვლების გარდა ისინი კამერის წინ ”სიყვარულს შვრებოდნენ” და ასობით მაყურებელი ტკბებოდა მათი სინარნარით, მრავალსაათიანი სანახაობით. რა თქმა უნდა გარკვეული თანხის გადახდის შემდეგ.
ასე გაჩნდა ტანდემი Leo & Lulu s PornHub-ზე, პორნოფილმების ერთ-ერთ მთავარ პლატფორმაზე.
მოკლედ ასეც შეიძლება შრომა და პურის ფულის შოვნა ნიჰილისტურ-სექსუალური რევოლუციის პირობებში თუ პერესტროიკამ დააქცია შენი ქვეყანა და ვერ პოულობ სამუშაოს.
Le représentant George Miller, D-Martinez, a demandé le rapport sur les abus sexuels des élèves par les employés de l’école. Crédit : Lillian Mongeau, EdSource Aujourd’hui
ამერიკული სკოლები ვერ იცავენ მათ მოწაფეებს სკოლების პერსონალის მიერ მათი გაუპატიურებისგან. სკოლების ადმინისტრაციებს არა აქვთ სრული ინფორმაცია მათ თანამშრომელთა ცხოვრებაზე
L’échec des écoles américaines à protéger les élèves contre les abus sexuels par le personnel scolaire est une histoire de dissimulation de districts, de manque de formation, de vérifications incomplètes des antécédents des enseignants et de peu de conseils du ministère américain de l’Éducation, selon un nouveau rapport fédéral.
Le Government Accountability Office des États-Unis a déclaré que les écoles K-12 du pays n’avaient pas d’approche systémique pour prévenir et signaler les abus sexuels des éducateurs sur les élèves, malgré un problème qui, selon le rapport, affecte environ 9,6% des élèves – près d’un sur 10 – qui sont soumis à inconduite sexuelle de la part d’enseignants, d’entraîneurs, de directeurs d’école, de chauffeurs d’autobus et d’autres membres du personnel au cours de leur carrière de la maternelle à la 12e année. Ce chiffre provient d’ un rapport de 2004 présenté au Département américain de l’éducation et est l’estimation la plus récente disponible, selon le rapport du Government Accountability Office publié la semaine dernière.
“Bien que les États et les districts scolaires prennent des mesures positives”, indique le rapport, “les efforts actuels ne sont clairement pas suffisants”.
Gênés par un accès insuffisant aux informations sur les antécédents des employés, les districts scolaires embauchent involontairement des enseignants et du personnel accusés d’avoir abusé sexuellement d’élèves dans d’autres districts et États, selon le rapport. Avec peu de formation sur la façon de reconnaître les premiers signes de comportement prédateur, les employés de l’école ne prêtent pas toujours attention à un collègue qui «prépare» un élève à l’abus sexuel avec une attention inappropriée. Et certains districts scolaires licencient discrètement les enseignants accusés d’abus sexuels potentiels sur des enfants, sans alerter les futurs employeurs ni chercher à révoquer les diplômes d’enseignement, selon le rapport.
ჰიპების და სექსუალურ-ნარკოტიკული რევოლუციის იდეოლოგთა და აქტივისტთა მაიმუნობის მერე ისმის პროფესიონალი ექიმების, ფსიქოლოგების, ფსიქიატრების და ფსიქოთერაპევტების ყვირილი რომ პორნოგრაფია გადაიქცა 21-ე საუკუნის ყველაზე საშიშ ნარკოტიკად.
DR. ALAND MIZELL LE 9 OCTOBRE 2019 წლის 9 ოქტომბერო
პორნოგრაფიის ყურების ჩვევაზე ბევრი იცინის, მაგრამ ეს სერიოზული უბედურებაა. მან შეიძლება გაგიმწაროთ ცხოვრება და დააზარალოს ორგანიზმის მნიშვნელოვანი ფუნქციები.
პორნოგრაფია ტვინის და ნერვიულ ცენტრებზე მოქმედებს ისევე როგორც ნარკოტიკი.
პორნოგრაფიას მიჩვეულს ავადმყოფური ფანტაზიები ურჩევნია რეალურ ადამიანებთან რეალურ ურთორთიერთობას და საზოგადოებრივად მნიშვნელოვანი საქმის კეთებას.
მავნე ჩვევა რჩება მაშინაც როდესაც საზიანოა კარიერისთვის, ურთიერთობებისთვის, ჯანმრთელობისთვის,კეთილდღეობისთვის.
პორნოგრაფია საუკუნეების მანძილზე არსებობს, მაგრამ დღეს რაც ხდება არ ყოფილა არასდროს.
საითაც არ უნდა გაიხედოს ადამიანმა ყველგანაა სექსუალურად აღმგზნები და გამაღიზიანებელი სანახაობები.
კლიენტების მისაზიდად კახპები იცვამდნენ პროვოკაციულად, ხაზს უსვამდნენ თავის მაცდურ-მომხიბლავ სიმრგვალეებს, მოძრაობდნენ ისე რომ ეჩვენებინათ თავისი მზაობა პოტენციური კლიენტისთვის სიამოვნების მინიჭებისთვის.
ამიერიდან ხშირად ვეღარ გაიგებ ვინაა კახპა და ვინ არა.
საზღვრები გაბუნდოვანებულია.
ის რაც ადრე ითვლებოდა უზნეობად, უხამსობად, უწესობად ეხლა ბანალური ჩვეულებრივი რამეა.
მაღალი გაეჯიბრა კახპას ”სტილს” და გადააჭარბა კიდეც მას.
” უნდა იყო უფრო კახპა ვიდრე კახპა”, თითქოს ესაა მაღალი მოდის დევიზი.
ამ მოდის შემქმნელები ერთმანეთს ეჯიბრებიან ადამიანის გაშიშვლებაში და არა ჩაცმაში და ზოგჯერ ჯობნიან sex-shop-ის რამე-რუმეებს:
ქალის კაბის ქვედატანი, ხალათი, წინდები, ”კალგოტკები”, მაღალი ქუსლები, პლატფორმა-ფეხსაცმელები… ყველაფერია იმისთვის რომ გოგონა აყანყალდეს და რაღაც გამოუჩნდეს
დღეს კახპებიც და ზოგი მოზარდი და გოგონა ერთნაირად იცვამენ.
ბევრი მათგანი იცვამს სტერეოტიპულ სამოსს ალბათ უბრალოდ იმიტომ რომ ეს სამოსი ნორმა გახდა.
Sheila Jeffreys ამბობს რომ ახალგაზრდა ქალები კახპებივით იცვამენ იმიტომ გამოჩნდნენ და სექსუალურად აღელვებდნენ კაცებს.
Andrée Matteau ირონიულად წერს რომ კახპის გარეგნობის მიღება მეცნიერება რომლის სწავლაც სავალდებულო უნდა გახ
პორნოგრაფიის ბანალიზაცია ეხლა ისეთია რომ
Playboy-ს სიმბოლო კურდღელი განსაკუთრებით პოპულარული გახდა პატარა გოგონებს შორის.
ეს სიმბოლო ეხლა ყველგანაა-ხალათებზე,მაისურებზე, საყურეებზე, და ა.შ.
12,13, 14 წლის გოგონები ატარებენ პორნოგრაფიული ჟურნალის სიმბოლოს ისე რომ წარმოდგენა არა აქვთ იმაზე თუ რა არის ეს,რომ ის სრულებით გარკვეულ რამეს ეუბნება ზოგ ადამიანს.
ახალგაზრდები პორნოინდუსტრიის ნაკეთობებს იყენებენ სრულიად უმანკოდ.
პორნოკრატებისთვის ეს ძალიან კარგი რამეა.
მათ იციან რომ რაღაც კომერციული ფირმისადმი ერთგულება იწყება ადრიდან და რომ ბოლოს ეს ძალიან რენტაბელური ,მომგებიანი იქნება.
The Nation-მა ერთხელ კითხა Playboy-ს იმპერიის შემქმნელს და მფლობელს ამ მოდის ფენომენის თაობაზე და Hugh Hefner-მა უპასუხა :
”მე არ მადარდებს ის რომ პატარა ბავშვი ატარებს ”პლეიბოის” ნიშანს”.
ეს სრულიად გასაგებია იმიტომ რომ ” პლეიბოის” ნიშნიანი ნივთების გაყიდვით ეს //ვაჟ//ბატონი ყოველწლიურად იღებს 350 მილიონ დოლარს.
არაა გასაკვირი რომ პორნოგრაფიული სიმბოლოების გულუბრყვილოდ მატარებელი გოგოები ჩანან მსუბუქი ყოფაქცევის, ნაადრევი სექსისთვის მზა გოგოებად.
Dre Baltzer ამბობს რომ თუ კი 4-5 წლის გოგოს აცმევენ სექსუალურად გამომწვევ საცვლებს როცა გაიზრდება ეს გოგონა სექსს გამოიყენებს კომუნიკაციის საშუალებად.
ეს იქნება მისთვის ჩვეულებრივი ” ენა”.
სექსუალიზაცია იყო ადრეც. გოგონას ტრადიციულად აცმევდნენ კაბას და ასევე ტრადიციულად მისგან მოითხოვდნენ წესიერად ქცევას და ჩაცმას. იყო გარკვეული საზღვრები და შეზღუდვები. სექსუალურად გამომწვევად ქცევა დაუშვებლად ითვლებოდა.
დღეს უკვე არის ჰიპერსექსუალიზაცია.
დღეს პატარა გოგონებისგან მოითხოვენ სექსუალურად გამაღიზიანებელი სამოსის ტარებას და შესაბამისად ქცევას.
დღეს ბავშვები ტივტივებენ სრულწლოვანთა სექსუალობაში.
ისინი უკვე პატარები ეტანებიან პორნოგრაფიას მაშინ როდესაც ჟურნალები ქალიშვილებისთვის გაუთავებლად ლაპარაკობენ სექსზე და მომხიბლაობაზე თითქოს ქალიშვილებს ეკრძალებათ სხვა რამეზე ფიქრი.
თითქოს ქალიშვილებს უნდა აინტერესებდეთ ყიდვა იმისა რაც მათ სექსუალურად უფრო მიმზიდველებს გახდის და მეტი არაფერი.
ქალიშვილებს არწმუნებენ იმაში რომ ისინი საინტერესონი შეიძლება იყვნენ მარტო მათი სექსუალობით და არა გონიერებით და გულისხმიერებით.
პლატონი ამბობდა რომ სხეული სულის ციხეა. ქრისტიანობა ამბობს რომ სხეული სულის ტაძარია.
მაგრამ ეხლა არავის სცალია სულისთვის.
ეხლა გოგონა-ქალწულებს საჩქაროდ, ჩქარა-ჩქარა აქალებენ, უბიძგებენ სექსუალურ ცხოვრებაში რაც შეიძლება ადრე და აქტიურად ჩართვისკენ.
საზოგადოება ჰიპერსექსუალიზებულია და ის აფასებს მდედრს, მის სხეულს, მის ფიზიკურ ატრიბუტებს, მაცდურ უნარს და არა ქალს და მის სულს.
21-ე საუკუნის ჰიპერსექსუალიზებული საზოგადოება ქალის ინტიმურობას გამოფენს საჯარო სივრცეში.
ბავშვები იქცევიან როგორც მოზარდები, მოზარდები იქცევიან როგორც ქალები და მრავალი მათგანი იქცევა როგორც კახპა. ახალი სექსუალური წესრიგის ტირანია
დღევანდელობა იწონებს ამას. რონალდ რეიგანს და მიხაილ გორბაჩოვს უნდოდათ ახალი გლობალური ლიბერალ-დემოკრატიული წესრიგი
//გორბაჩოვს ცოტა სოციალ-დემოკრატიული შექანებით//, მაგრამ არის
ახალი სექსუალური წესრიგის ტირანია
პორნოგრაფიამ წალეკა ყველაფერი და გაჩნდა ახალი სექსუალური წესრიგი. ” პოზირება ტიტველა, რატომაც არა თქვენ ?”, ” პოზირება ”პლეიბოისთვის”, დიახ, ეს შესაძლებელია” . ასეთ განცხადებებს აქვეყნებენ ქალებისთვის განკუთვნილი ჟურნალები… ქვეყნდება მაგალითად ასეთი ტესტები:
” სექსის როგორი მხეცი ხართ? ნამდვილი მუგუზალი თუ ყინული? ამას მოყვება ჟურნალისტების ნორმატიული და პროზელიტური რჩევები.
პორნოგრაფიის ასეთ გავრცელებას თან ახლავს პროსტიტუციის ბანალიზაცია.
ჟურნალი Adorable-ს 2005 წლის ივლისის ნომერი ხოტბას ასხავს, აქებს და ადიდებს,რეკლამას უწევს sex-shop-ებში გასაყიდად გამოფენილ ნივთებს, მკითხველს სთავაზობს პორნოგრაფიული ფილმების ისტორია.
იქვე ნათქვამია რომ პროსტიტუცია და პორნოვარსკვლავობა ისეთივე პატივსაცემი პროფესიაა როგორც ფიზიკოსობა, პოლიტიკოსობა, მუსიკოსობა…
ასეთი ჟურნალების მეშვეობით პორნოინდუსტრია ქირაობს ქალებს, გოგონებს…
მოხდა სექსის ინდუსტრიის ბანალიზაცია მსოფლიო მასშტაბით. ა
სე მაგალითად ნობელის პრემიის ლაურეატი მიხაილ გორბაჩოვის მიერ გაბედნიერებულ ცენტრალურ და აღმოსავლეთ ევროპაში1990-ან წლებიდან არის პროსტიტუციის, პროსტიტუციის და სექსუალური ექსპლუატაციის მიზნით ქალების გაუპატიურება-ყიდვა-გაყიდვის ბუმი.
ზონდაჟების თანახმად უკრაინელ მოსწავლეთა მეექვსედი იწონებს პროსტიტუციას,სჯერათ რომ პროსტიტუცია დასავლეთში არის ფუფუნება და სიამოვნება.
ირკვევა რომ მოსკოვის საშუალო სკოლების მოწაფე გოგონათა მეოთხედი აპირებს კახპებად შრომას.
როდესაც პროსტიტუცია და პორნოგრაფია ითვლება სხვა პროფესიების მსგავს მისაღებ პროფესიად ახალგაზრდა ქალები მათში ხედავენ შესანიშნავ მომავალს.
ქალთა ჟურნალები ახალგაზრდა ქალებს ჭკუას არიგებენ და ეუბნებიან რომ მათ უნდა ჰქონდეთ აყვავებულ-გაფურჩქნული და მრავალფეროვანი სექსუალური ცხოვრება.
ამ ჟურნალების თქმით მისაბაძია პორნოგრაფიაში ნანახი.
ქალური პრესა რომელიც ტრადიციულად სენტიმენტალური იყო გადაიქცასექსუალურ პრესად.
” და რომ დავიწინდოთ” გადაიქცა თემად ” როგორ უნდა ჩავიწვინოთ კაცი ლოგინში” Isa, 2001 წლის მარტი).
ქალური პრესა ქალიშვილებს და ქალებს პირდაპირ ავალებს სექსუალურად აყვავებულ-გაფურჩქნულ და მრავალფეროვან ცხოვრებას, სხეულის და სხეულით სიამოვნების ტექნიკურ ცოდნას, ხიბლავს ქალიშვილებს და ქალებს სექს-შოპებში გასაყიდად გამოფენილი ” სათამაშოებით”.
ქალური პრესა ქალებს და ქალიშვილებს მოუწოდებს სითამამისკენ, გამორჩევისკენ, ტატუირებისკენ, სხეულში სხვადასახვა რამეების გაყრისკენ. (Adorable, novembre 2005).
ჟურნალები ამბობენ რომ ეხლა ასეთი რამეები მოსწონთ ქალებს, მათ უნდა თანამედროვე და მათი მსგავსი დებილები.
ქალებისთვის განკუთვნილი ჟურნალები ქალიშვილებს და ქალებს ეუბნებიან რომ მათ უნდა უყვარდეთ სექსი, სექსუალური თოჯინებით თამაში და არა ფილოსოფია. ეს ჟურნალები რეკლამას უწევენ სექს-შოპებს.
საინტერესო ისაა რომ პორნოგრაფიით ადრე შტერდებოდნენ კაცები. ეხლა მთელ მსოფლიოში დაყიალობენ პორნოგრაფიით გაშტერებული ქალებიც.
რეკლამა ” პორნო შიკი”
La publicité « porno chic »
ფუფუნება და სექსი უხდება ერთმანეთს. საფიზმი, სადომაზოხიზმი, კოლექტიური გაუპატიურება, ფეტიშიზმი, ზოოფილია,და ა.შ. ამ თემებს იყენებს რეკლამა.
” პორნო შიკი” არის უშუალოდ პორნოგრაფიით შთაგონებული რეკლამა რომლის მიზანიცაა დიდი მარკების ნაწარმის გასაღება პორნოგრაფიის დახმარებით.
ოსტატურად გატიტვლებული ქალის ფოტომ უნდა აცდუნოს პოტენციური კლიენტი და გააადვილოს იმის გაყიდვა რაზეც ეს ფოტოა მოთავსებული.
პორნოგრაფიით გამოთაყვანებულ საზოგადოებაში ეს სტრატეგია ჭრის. ასე იყიდება დიორის, გოლტიეს, ჰელმუტ ლანგის, მუგლერის, გუჩის, ვერსაჩეს…ნაწარმი.
ეხლა კარგი ტონად ითვლება მამაკაცისადმი მორჩილების პოზაში მყოფი ტიტველი ქალის ჩვენება.
რეკლამის ” პორნოგრაფიზმი” ქალს, სულიერ არსებას აქცევს კარგად დასაჩქმეტ ობიექტად.
რეკლამა სავსეა მსგავსი რამეებით. ზოოფილია ბანალიზებულია.
პორნო შიკი ამსხვრევს ტაბუ-აკრძალვებს.
რას უქვია მას პედოფილიის აკრძალვა. დაჩოქილ ფეხებგაშლილ პატარა გოგონებს იყენებენ მანეკენებად. მათი მკერდი შიშველია….
ქალების დუნდულებს იყენებენ დოკუმენტების ასლების გასაკეთებელი მანქანის რეკლამისთვის.მკერდს იყენებენ სუნამოს გასაყიდად, ტიტლიკანა ქერა ქალებით ყიდიან ლუდს თუ სხვა ნაწარმს….
ოტავას უნივერსიტეტის პროფესორმა, სოციოლოგმა Richard Poulin- მა 2007 წელს გამოსცა თავზარდამცემი წიგნი ” გაკახპებული ბავშვები”.
ყოველ წელს მრავალ მილიონ ბავშვს სტაცებენ მათ მშობლებს ,აუპატიურებენ და აკახპებენ. ან ყიდულობენ გაღატაკებულ-დაბეჩავებული მშობლებისგან და ისე აუპატიურებენ და აკახპებენ.
ამ ბავშვებით კვებავენ პედოკრიმინალურ ტურიზმს.
გაუპატიურებული და ნაწამები ბავშვი იქცა გასაყიდ და საყიდ ობიექტად. ეს ყაჩობა მომგებიანი
” თავისუფალი ბიზნესია”.
კანადელი სოციოლოგიის პროფესორი Richard Poulin ციფრების მოხმობით გმობს უსვინდისო სრულწლოვანთა მიერ გულცივად დაგეგმილ და განხორციელებულ არამზადობას.
ის გვიჩვენებს რომ სახელმწიფოები ხშირად არიან ამ შემზარავი დანაშაულის თანამზრახველები და ყველაფერ ამას ხელს უწყობს მონდიალიზაცია. ის აჩვენებს რომ დასავლური საზოგადოებები უფრო და უფრო არიან დაავადებული ამ მაფიური პრაქტიკებით.
და ეს ხდება საერთო გულგრილობის ვითარებაში….
პორნოგრაფიული სოციალური გავლენა
პორნოგრაფია არის იდეოლოგიური კრისტალიზაციის ადგილი.
აქ გამოიხატება ეპოქის ფილოსოფია.
მოზარდები და ფსევდომოზარდები წარმოდგენილი არიან როგორც მომხიბლავი,მაცდური, გამრყვნელი არსებები. ეს ადებილებს კაცებს და ისინი ეწევიან მასტურბაციას ეკრანების წინ.
არის პედოფილიზაციის ფენომენიც. სექსის ინდუსტრიები, მაგ. კანადაში, პროსტიტუციაში ქირაობენ საშუალოდ 14 წლის გოგოებს. პორნოგრაფიის მოყვარულებიც ახალგაზრდები არიან.
პორნოგრაფიით გაშტერებას საშუალოდ იწყებენ 12 წლის ბიჭუნები და 13 წლის გოგონები // თუმცა არიან პორნოგრაფიით უკვე 8 წლის ასაკიდან გაშტერებულნიც//.
პორნოგრაფია იქცა სექსუალური ” აღზრდის ” მთავარ ადგილად და სექსუალური ურთიერთობების მისაბაძ მოდელად.
რაც უფრო ახალგაზრდები შტერდებიან პორნოგრაფიით მით უფრო მეტადაა გაჟღენთილი მათი ფანტაზია პორნოგაფიული ხილვებით.
ისინი ამახინჯებენ თავის სხეულებს სვირინგი ტატუირებით სხეულში იყრიან სამკაულებს. მათი პარტნიორებისგან მოითხოვენ პორნოგრაფიაში ნანახი სექსუალური აქტების განმეორებას.
რაც უფრო ახალგაზრდები შტერდებიან მით უფრო ხშირად და რეგულარულად შტერდებიან.
რაც უფრო ახაგაზრდები შტერდებიან ორნოგრაფიით მით უფრო ადარდებთ მათ მათი სხეული და მათი ფიზიკური უნარი. დარდობენ იმაზე შეძლებენ თუ არა პორნოგრაფიაში ნანახი ”ვაჟკაცობის” გამეორებას.
კვლევა აჩვენებს რომ პორნოგრაფიით გაშტერებული გოგონები უფრო და უფრო ნაკლებად აფასებენ საკუთარ თავს.
პორნოგრაფიით გაჟღენთილი ჰიპერსექსუალიზებული საზოგადოება გოგონებს უბიძგებს სხეულის მაცდურად, მომხიბლავად წარმოდგენისკენ.
ეს საზოგადოება გოგონებისგან მოითხოვს მაცდურ არსებებად ყოფნას. მათი სხეული უნდა იყოს გაპრიალებული, ლამაზი, მსურველი და სასურველი. ზედიზედ გაშიშვლებული უნდა იყოს მათი სხეულის სექსუალურად გამაღიზიანებელი ნაწილები, მკერდი, დუნდულები,ტერფი….
ჩვენ ყოველ დღე ყველა მხრიდან გვბომბავენ პორნოგრაფიით. ასეთ ატმოსფეროში ვცხოვრობთ.
ერთი სტუდენტი მოვიდა ჩემთან დახმარების სათხოვნად იმდენად ცუდად იყო ის პორნოგრაფიისგან და ყოველდღიური უწყვეტი გაუთავებელი სექსუალური აღგზნებისგან უკვე ბავშვობიდან.
მან მითხრა რომ მან სცადა ყველაფერი კარგი, პასუხისმგებლობა, ტანვარჯიში, ცივი შხაპები, ბიბლიის ტექსტების დაზეპირება,ეკლესიაში სიარული, მაგრამ მას ისევ ტანჯავდა პორნო.
პორნოგრაფია არის ტოქსიკომანიის მსგავსი რამე. გაშტერებული ინდივიდი ვეღარ არსებობს მის გარეშე და ეს ანგრევს მის ცხოვრებას.
ფუჭდება ურთიერთობები, ჩნდება ფინანსური პრობლემები, არარეალისტური მოლოდინები პარტნიორებში, სექსუალური რეცესია,ოჯახების და წყვილების რღვევა, პროფესიული უნარების დასუსტება-დაქვეითება.
პორნოგრაფიით გაშტერებული ხდება პორნოგრაფიის მონა ისევე როგორც ნარკომანია ნარკოტიკის მონა. მათ სჭირდებათ უფრო და უფრო დიდო და უფრო და უფრო ძლიერი დოზა.
პორნო ძალიან ძლიერი წამალია, როგორც ნებისმიერი სხვა ნარკოტიკი, კოკაინი, ოპიოიდები თუ ალკოჰოლი ის შლის. ტვინის სიამოვნების ცენტრებს და ტვინს აფიქრებინებს რომ გადარჩენისთვის აუცილებელია უფრო ძლიერი ნარკოტიკი.
პორნოგრაფია ტვინის და გულის ნელ-ნელა მკვლელი შხამია. ისაა პრობლემა სახლში, სკოლაში, ეკლესიაში, სამუშაოზე,ურთიერთობებში და მთელ საზოგადოებაში.
მთავრობები და რელიგიური ლიდერები უნდა იბრძოდნენ ამ შახამის წინააღმდეგ.
ეს შხამი საშინელ სოციალურ ფასად უჯდებათ მაკაცებს, ქალებს, ბავშვებს.
პორნოგრაფია არის 21-ე საუკუნის ერთ-ერთი ყველაზე იდუმალად სატანური ძალა;
ის ნელ-ნელა სპობს ქორწინებებს, ოჯახებს, ურთიერთობების ნამდვილ აზრს.
ის სპობს ბავშვობიდან და ახალგაზრდობიდან პორნოგრაფიით გაშტერებულ ადამიანებს რომლებიც ვეღარ არიან ერთგული და სიყვარულით სავსე მეუღლეები და უგრძნობლები ხდებიან ძალადობის, სხვათა მიმართ სექსუალური ძალადობის მიმართ.
სექსუალური რევოლუცია საშინელებას უშვრება ბავშვებს.
« ეხლა ჩვენ გვყავს მოძალადე, ბავშვების გამაუპატიურებელი ბავშვები. ესაა ეპიდემია”, ამბობს Breakpoint Daily Commentary.
Kansas City-ს ბავშთა საავადმყო Mercy-ში
ყოველ წელს გაუპატიურებულია 1 000 ბავშვი. მოძალადეთა დაახლოებით ნახევარი 11-15 წლის არასრულწლოვანია”, ამბობს ბავშვების ექთანი
Heidi Olson.
ჩვეულებრივ აუპატიურებენ 4-8 წლის გოგონებს.
ჰომოსექსუალთა შოკისმომგვრელი რაოდენობა სექსუალურ აქტივობაში ბავშვობაში ჩაითრია მოძალადე სრულწლოვანმა.
ამ დანაშაულთა გამოძიებამ აჩვენა მოტივაციის მთავარი წყარო-პორნოგრაფია.
საავადმყოფო Mercy-ს ექთნები ყვებიან რომ მსხვერპლებს ხშირად აძალებენ პორნოგრაფიული ვიდეოების ყურებას, ნანახის გამეორებას და იღებენ ამ სცენებს.
გამოჩნდა სხვა შოკის მომგვრელი სტატისტიკაც:
სექსუალურ დანაშაულთა les 25%-ს ამიერიდან ჩადიან არასრულწლოვანები.
სექსუალურმა რევოლუციამ სექსი, შვილების გაჩენის საშუალება, გადააქცია დროისტარებად, ნარკოტიკის მსგავს რამედ და მთელი ჩვენი კულტურული პეიზაჟი მოფენილია პატარა მსხვერპლებით.
სულ მცირე 61 მილიონი ბავშვი მოკლეს აბორტით აშშ-ში.
მთელ მსოფლიოში დაბადებამდე გლეჯენ და წამლავენ ყოველწლიურად 40 მილიონზე მეტ ბავშვს.
მილიონობით მამაკაცმა გააჩინა შვილები და მიუყარა ეს ბეჩავები საწყალ მარტოხელა დედებს.
ბოლო დროს სკოლებს და საბავშვო ბაღებს შეესივნენ ლესბოსელები და ჰომოსექსუალები რომლებიც ბავშვებს უკითხავენ ” ზღაპრებს”, ზრდიან თავისი ჭკუის ხალხს.
სასოწარკვეთილი მშობლები თავგანწირულად იბრძვიან თავისი შვილების უმანკოების დასაცავად.
მკრეხელობა, აღვირახსნილობის სცენების ჩვენება ბავშვებისთვის ლამის ნორმად იქცა.
უკვე ბავშვთა ბაღების ბავშვებსაც გაუღვიძეს ავადმყოფური ცნობისმოყვარეობა და ეხლა აპირებენ მათთვის ” სექსუალური აღზრდის” გაკვეთილების ჩატარებას.
სახელმწიფო საგანმანათლებლო სისტემაში სექსუალური თემების ჩართვის ლიდერი იყო კალიფორნია.
2015 წელს კალიფორნიამ ხელი მოაწერა Healthy Youth Act -ს რომლის თანახმადაც სახელმწიფო სკოლებში უნდა იყოს ” სრული” სექსუალური განათლება. რა თქმა უნდა არის ლაპარაკი იმაზე თუ რა კარგია ლგბტ და ტრანსგენდერობაც.
მოკლედ ქრისტიან მშობლებს ბავშვთა ფსიქიური და ფიზიკური ჯანმრთელობის შესანარჩუნებლად რჩებათ ბავშვების სკოლებიდან წაყვანა.
Lire : Huhn et Mattick , « Staline, Trotsky : l’héritage de Lénine »
![Enfances dévastées, tome 2 (Amarres) par [Richard Poulin]](https://images-eu.ssl-images-amazon.com/images/I/51ShJj9ov4L.jpg)
historyplusart 
